Secondary mineral infillings as tap

Secondary mineral infillings as taphonomic indicators
In the dinosaur bones pyrolusite is an abundant mineral infillings in primary bone porosities such as canaliculi, osteocyte lacunae, and Haversian canals as well as in diagenetic cracks. Pyrolusite may replace bone apatite as displayed by slight etching on the walls of Haversian canals (Fig. 3B), but usually pyrolusite fills primary bone microstructures such as canaliculi and osteocyte lacunae. The pyrolusite in desiccation cracks presumably formed during early postmortem burial, as in the recent goat bones, suggesting an early diagenetic manganese mineralization (the rate is unknown).
In groundwater manganese usually is present as mobile manganese-(II)-ions. Under arid climatic conditions evaporation and resulting capillary forces causes the groundwater to ascend through the soil capillaries towards the ground surface. If a dinosaur bone is partially embedded in the mud before the sediment surface dried, soil water can pass from the sediment into the capillary system of the bone (Haversian canals, cracks). Even bones that are not partially embedded but just lying on the soil surface are in contact with the soil water and can take up elements from the soil solution as indicated by elevated rare earth element concentrations in surface exposed bones from the Serengeti (Trueman et al., 2004). Continuous evaporation will lead to the enrichment of dissolved manganese in the capillaries of a bone. The exact physicochemical conditions for precipitation of manganese in a bone are still unknown, especially whether microbial activity was involved in the precipitation and/or oxidation of the manganese. As bone consists mainly of carbonated hydroxylapatite, pH-values in the capillary system of the bone will be buffered to alkaline conditions (Pfretzschner, 1998). Oxygen consumption due to the degradation of collagen during early diagenesis will result in negative Eh conditions within the bones (Pfretzschner, 1998). Thus high pH and low Eh values likely prevailed within the fossilizing bones during early diagenesis, independent of the physicochemical conditions of the environment. Under these pH and Eh conditions, precipitation of manganese-(II)-hydroxide may have been a first step of the mineral formation in the capillaries (Pfretzschner, 2001a and Pfretzschner, 2001b). After degradation of the collagen the Eh in the bone increased to ambient values and aerial oxygen may have oxidized the manganese-(II)-hydroxide and transformed it into manganese-(IV)-oxide (pyrolusite). Oxidation of Mn(OH)2 to MnO2 probably was effected by direct contact to oxygen (Stumm and Morgan, 1996 and Morgan, 2005) or by nitrate reduction (Anschutz et al., 2000). The latter may have been formed by oxidation of ammonia that was liberated from the bone matrix by degradation of the collagen (Pfretzschner, 1998). Furthermore, microbial catalysis of Mn(II)-oxidation may have played a role in the formation of the pyrolusite (Mandernack et al., 1995a, Mandernack et al., 1995b, Bargar et al., 2000 and Bargar et al., 2009). However, Mandernack et al. (1995a) found in their experiments at pH 7.4 to 8.0 that the minerals hausmannite (Mn3O4), feitknechtite (βMnOOH), and manganite (γMnOOH) were formed by bacterial oxidation, but no pyrolusite (MnO2). Other studies reported that bacteria such as Leptothrix discophora ( Saratovsky et al., 2006), Bacillus sp. ( Webb et al., 2005) and Pseudomonas putida ( Villalobos et al., 2003a and Villalobos et al., 2003b) produced birnessite, which can transform later into pyrolusite.
Several generations of spirit levels of pyrolusite with different orientations in the partially filled Haversian canals indicate that the bones were rotated during fossilization once or several times (Fig. 3B). As manganese was precipitated in the Haversian canals before and after the bones were moved, the bones were evidently exposed to similar physicochemical conditions for a prolonged period of time before finally covered completely in the sediment. During this time span the bones were in contact with the capillary system of the sediment, otherwise no more dissolved Mn(II) could have entered the bones. Quartz commonly fills the rest of the Haversian canals on top of the pyrolusite and thus is younger (Fig. 3C, D). Later during diagenesis, the manganese hydroxide precursor was transformed to manganese oxide (pyrolusite). However, when and how this transformation occurred remains unclear.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Infillings แร่รองเป็นตัวบ่งชี้ taphonomicในไดโนเสาร์ pyrolusite กระดูกเป็น infillings แร่มีมากในกระดูกหลัก porosities canaliculi, osteocyte พ.ศ.2550 และ Haversian คลองเช่นในรอยแตก diagenetic Pyrolusite อาจแทนกระดูกอะพาไทต์แสดง โดยเล็กน้อยแกะสลักบนผนังของลำคลอง Haversian (Fig. 3B), แต่มักจะ microstructures กระดูกหลักเติม pyrolusite canaliculi และ osteocyte พ.ศ.2550 Pyrolusite ในรอย desiccation สันนิษฐานว่าเกิดระหว่างช่วง postmortem ฝังศพ ในกระดูกแพะล่าสุด แนะนำการ mineralization แมงกานีส diagenetic ต้น (อัตราไม่รู้จัก)ในน้ำบาดาล แมงกานีสมักจะอยู่เป็นโมบายแมงกานีส (II) -ประจุ ภายใต้เงื่อนไข climatic แล้ง ระเหยและกองเกิดรูพรุนทำให้น้ำบาดาลขึ้นผ่านเส้นเลือดฝอยดินผิวดินต่อไป ถ้ากระดูกไดโนเสาร์บางส่วนฝังอยู่ในโคลนก่อนตะกอนพื้นผิวแห้ง น้ำดินสามารถผ่านจากตะกอนเข้าสู่ระบบเส้นเลือดฝอยของกระดูก (Haversian คลอง รอยแตก) แม้แต่กระดูกที่บางส่วนไม่ฝังอยู่แต่เพียงนอนบนพื้นผิวดิน กับน้ำดิน และองค์ประกอบจากการแก้ปัญหาดินสามารถใช้ตามที่ระบุ โดยธาตุหายากยกระดับความเข้มข้นขององค์ประกอบในกระดูกผิวสัมผัสจากเซเรนเกติ (Trueman et al., 2004) ระเหยต่อเนื่องจะทำให้เพิ่มความสมบูรณ์ของแมงกานีสละลายในเส้นเลือดฝอยของกระดูก เงื่อนไข physicochemical แน่นอนสำหรับฝนของแมงกานีสในกระดูกจะยังคงไม่รู้จัก โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่ากิจกรรมจุลินทรีย์เกี่ยวข้องกับฝนหรือออกซิเดชันของแมงกานีส เป็นกระดูกประกอบด้วยส่วนใหญ่ของ hydroxylapatite อัดลม ค่า pH ในระบบเส้นเลือดฝอยของกระดูกจะ buffered เงื่อนไขด่าง (Pfretzschner, 1998) ปริมาณการใช้ออกซิเจนเนื่องจากการสลายตัวของคอลลาเจนระหว่าง diagenesis ต้นจะส่งผลลบ Eh เงื่อนไขภายในกระดูก (Pfretzschner, 1998) ดังนั้น pH สูงและค่า Eh ต่ำอาจแผ่ขยายไปภายในกระดูก fossilizing ระหว่างช่วง diagenesis ขึ้นอยู่กับเงื่อนไขของสภาพแวดล้อม physicochemical ภายใต้เงื่อนไข Eh ฝนแมงกานีส-(II) และค่า pH นี้-ไฮดรอกไซด์อาจมีขั้นตอนแรกของการก่อตัวแร่ในเส้นเลือดฝอย (Pfretzschner, 2001a และ Pfretzschner, 2001b) หลังจากการสลายตัวของคอลลาเจน Eh ในกระดูกเพิ่มขึ้นค่าสภาวะ และออกซิเจนทางอากาศอาจมีการออกซิไดซ์แมงกานีส- (II) -ไฮดรอกไซด์ และเปลี่ยนเป็นแมงกานีส- (IV) -ออกไซด์ (pyrolusite) ออกซิเดชันของ Mn (OH) 2 จะ MnO2 คงได้ผล โดยติดต่อโดยตรงกับออกซิเจน (Stumm และ มอร์แกน 1996 และ มอร์แกน 2005) หรือลดไนเตรต (Anschutz et al., 2000) หลังอาจมีการเกิดขึ้น โดยการออกซิเดชันของแอมโมเนียที่ได้รอดพ้นกระดูกเมตริกซ์ โดยการสลายตัวของคอลลาเจน (Pfretzschner, 1998) นอกจากนี้ จุลินทรีย์เร่งปฏิกิริยาของ Mn (II) -ออกซิเดชันอาจมีบทบาทในการก่อตัวของ pyrolusite (al. et Mandernack, 1995a, Mandernack et al., 1995b, Bargar และ al., 2000 และ Bargar et al., 2009) อย่างไรก็ตาม Mandernack et al. (1995a) พบในการทดลองที่ค่า pH 7.4-8.0 ที่แร่ hausmannite (Mn3O4), feitknechtite (βMnOOH), และ manganite (γMnOOH) มีการเกิดขึ้น โดยแบคทีเรียเกิดออกซิเดชัน แต่ไม่ pyrolusite (MnO2) รายงานการศึกษาอื่น ๆ ที่แบคทีเรียเช่น Leptothrix discophora (Saratovsky และ al., 2006), sp.คัด (เวบบ์ et al., 2005) และ Pseudomonas putida (Villalobos et al., 2003a และ al. Villalobos ร้อยเอ็ด 2003b) ผลิต birnessite ซึ่งสามารถเปลี่ยนในภายหลังใน pyrolusiteรุ่นระดับจิตวิญญาณของ pyrolusite มีแนวแตกต่างกันใน Haversian บางส่วนเติมคลองระบุว่า กระดูกถูกหมุนระหว่าง fossilization ครั้งเดียว หรือหลายครั้ง (Fig. 3B) เป็นแมงกานีสมีตะกอน ในคลอง Haversian ก่อน และหลัง จากมีย้ายกระดูก กระดูกได้อย่างเห็นได้ชัดสัมผัสกับเงื่อนไข physicochemical คล้ายเป็นระยะเวลานานของเวลาก่อนสุดท้าย ครอบคลุมทั้งหมดในตะกอน ในระหว่างระยะเวลานี้ กระดูกขึ้นกับระบบเส้นเลือดฝอยของตะกอน อื่น อีกส่วนยุบ Mn(II) สามารถใส่กระดูก ควอตซ์ทั่วไปกรอกข้อมูลส่วนเหลือของคลอง Haversian บน pyrolusite และจึงอายุ (Fig. 3C, D) ในช่วง diagenesis สารตั้งต้นไฮดรอกไซด์แมงกานีสถูกแปลงไปแมงกานีสออกไซด์ (pyrolusite) อย่างไรก็ตาม เวลา และการเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นยังคงไม่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

infillings แร่รองเป็นตัวชี้วัด taphonomic
ในกระดูกไดโนเสาร์ pyrolusite เป็น infillings แร่มากมายใน porosities กระดูกหลักเช่น canaliculi, osteocyte lacunae และคลอง Haversian เช่นเดียวกับในรอยแตก diagenetic Pyrolusite อาจแทนที่อะพาไทต์กระดูกตามที่แสดงโดยการแกะสลักเล็กน้อยบนผนังของคลอง Haversian (รูป. 3B) แต่มักจะ pyrolusite เติมจุลภาคกระดูกหลักเช่น canaliculi และ osteocyte lacunae pyrolusite ในรอยแตกที่เกิดขึ้นน่าจะผึ่งให้แห้งในระหว่างการชันสูตรศพที่ฝังศพต้นในขณะที่กระดูกแพะที่ผ่านมาแสดงให้เห็นแร่แมงกานีส diagenetic ต้น (อัตราไม่เป็นที่รู้จัก).
ในแมงกานีสน้ำใต้ดินมักจะนำเสนอเป็น manganese- มือถือ (II) -ions ภายใต้สภาพภูมิอากาศแห้งแล้งการระเหยและส่งผลให้กองกำลังของเส้นเลือดฝอยที่ทำให้เกิดน้ำบาดาลขึ้นไปผ่านเส้นเลือดฝอยในดินที่มีต่อผิวดิน ถ้ากระดูกไดโนเสาร์บางส่วนจะถูกฝังอยู่ในโคลนตะกอนพื้นผิวก่อนที่จะแห้งน้ำในดินสามารถส่งผ่านจากตะกอนในระบบเส้นเลือดฝอยของกระดูก (คลอง Haversian รอยแตก) แม้กระดูกที่ไม่ได้ฝังตัวอยู่บางส่วน แต่เพียงนอนอยู่บนพื้นผิวดินที่อยู่ในการติดต่อกับน้ำดินและอาจใช้เวลาถึงองค์ประกอบจากสารละลายดินตามที่ระบุโดยโลกที่หายากยกระดับความเข้มข้นขององค์ประกอบในพื้นผิวสัมผัสกระดูกจาก Serengeti (Trueman และคณะ , 2004) การระเหยอย่างต่อเนื่องจะนำไปสู่การเพิ่มคุณค่าของแมงกานีสละลายในเส้นเลือดฝอยของกระดูก เงื่อนไขทางเคมีกายภาพที่แน่นอนสำหรับการตกตะกอนของแมงกานีสในกระดูกยังไม่ทราบโดยเฉพาะอย่างยิ่งไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมของจุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้องในการตกตะกอนและ / หรือการเกิดออกซิเดชันของแมงกานีส ในฐานะที่เป็นกระดูกส่วนใหญ่ประกอบด้วย hydroxylapatite อัดลมค่า pH ค่าในระบบเส้นเลือดฝอยของกระดูกจะถูกบัฟเฟอร์กับสภาพที่เป็นด่าง (Pfretzschner, 1998) การใช้ออกซิเจนจากการสลายตัวของคอลลาเจนในระหว่าง diagenesis ต้นจะส่งผลให้สภาพเอ๊ะเชิงลบภายในกระดูก (Pfretzschner, 1998) ดังนั้นค่าความเป็นกรดสูงและเอ๊ะต่ำค่าน่าจะชนะภายในกระดูก fossilizing ระหว่าง diagenesis ต้นเป็นอิสระจากเงื่อนไขทางเคมีกายภาพของสภาพแวดล้อม ภายใต้ความเป็นกรดด่างและเงื่อนไขเหล่านี้เอ๊ะตกตะกอนของ manganese- (II) -hydroxide อาจจะเป็นขั้นตอนแรกของการก่อตัวของแร่ธาตุในเส้นเลือดฝอย (Pfretzschner, 2001 และ Pfretzschner, 2001b) หลังจากการสลายตัวของคอลลาเจนในกระดูกเอ๊ะเพิ่มขึ้นถึงบรรยากาศค่านิยมและออกซิเจนในอากาศอาจจะมีการออกซิไดซ์ manganese- (II) -hydroxide และเปลี่ยนให้มันกลาย manganese- (IV) -oxide (pyrolusite) ออกซิเดชันของ Mn (OH) 2 MnO2 อาจจะได้รับผลกระทบจากการสัมผัสโดยตรงกับออกซิเจน (Stumm และมอร์แกน, 1996 และมอร์แกน, 2005) หรือโดยการลดไนเตรต (Anschutz et al., 2000) หลังอาจได้รับการสร้างขึ้นโดยการเกิดออกซิเดชันของแอมโมเนียที่ถูกปลดปล่อยจากเมทริกซ์ของกระดูกโดยการสลายตัวของคอลลาเจน (Pfretzschner, 1998) นอกจากนี้การเร่งปฏิกิริยาของจุลินทรีย์ Mn (II) ออกซิเดชันอาจจะมีบทบาทในการสร้าง pyrolusite (Mandernack et al., 1995a, Mandernack et al., 1995b, Bargar et al., 2000 และ Bargar et al., 2009 ) อย่างไรก็ตาม Mandernack และคณะ (1995a) ที่พบในการทดลองของพวกเขาที่มีค่า pH 7.4-8.0 ว่าแร่ธาตุ hausmannite (Mn3O4) feitknechtite (βMnOOH) และ manganite (γMnOOH) ถูกสร้างขึ้นโดยการออกซิเดชั่แบคทีเรีย แต่ไม่มี pyrolusite (MnO2) การศึกษาอื่น ๆ รายงานว่าเชื้อแบคทีเรียเช่น Leptothrix discophora (Saratovsky et al., 2006) เชื้อ Bacillus sp (เวบบ์ et al., 2005) และ Pseudomonas putida (โบ et al., 2003A และโบ et al., 2003b) ผลิต birnessite ซึ่งสามารถเปลี่ยนมาเป็น pyrolusite.
รุ่นหลายระดับจิตวิญญาณของ pyrolusite กับทิศทางที่แตกต่างกันในบางส่วนเติมเต็ม คลอง Haversian ระบุว่ากระดูกกำลังหมุนในช่วงซากดึกดำบรรพ์ครั้งเดียวหรือหลายครั้ง (รูป. 3B) ในฐานะที่ได้รับการตกตะกอนแมงกานีสในคลอง Haversian ก่อนและหลังกระดูกที่ถูกย้ายกระดูกได้สัมผัสอย่างเห็นได้ชัดกับสภาพทางเคมีกายภาพที่คล้ายกันเป็นเวลานานของเวลาก่อนที่ครอบคลุมที่สุดอย่างสมบูรณ์ในตะกอน ในช่วงเวลานี้ครอบคลุมกระดูกอยู่ในการติดต่อกับระบบหลอดเลือดฝอยของตะกอนมิฉะนั้นไม่ละลายมากขึ้น Mn (II) จะได้เข้ามาในกระดูก Quartz ทั่วไปเติมส่วนที่เหลือของคลอง Haversian ที่ด้านบนของ pyrolusite จึงเป็นน้อง (รูป. 3C, D) ต่อมาในช่วง diagenesis ผู้นำไฮดรอกไซแมงกานีสถูกเปลี่ยนเป็นแมงกานีสออกไซด์ (pyrolusite) แต่เมื่อและวิธีการเปลี่ยนแปลงครั้งนี้เกิดขึ้นยังคงไม่ชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

infillings แร่ทุติยภูมิเป็นตัวชี้วัด taphonomic
ในกระดูกไดโนเสาร์ ธรรมนิยามเป็นมากมาย ส่งผลให้รูพรุนที่เกิด infillings แร่ในกระดูกหลักเช่นต๋าว osteocyte , กรุงเทพมหานคร และคลอง haversian เช่นเดียวกับในรอยแตก diagenetic . ธรรมนิยามอาจแทนที่อะพาไทต์กระดูกเป็นแสดงโดยกัดเล็กน้อยบนผนังของคลอง haversian ( รูปที่ 3B )แต่มักจะธรรมนิยามเติมโครงสร้างกระดูกหลักเช่นต๋าว และ osteocyte กรุงเทพมหานคร . ในส่วนที่สันนิษฐานว่าเกิดรอยแตกธรรมนิยามช่วงหลังงานศพ เป็นกระดูกแพะ ล่าสุด แนะนำการปลดปล่อยธาตุอาหารแมงกานีส diagenetic แต่เช้า ( ราคาไม่ทราบ ) .
ในแมงกานีสน้ำใต้ดินมักจะเป็นปัจจุบันเป็นโทรศัพท์มือถือแมงกานีส ( II ) - ไอออนภายใต้สภาพภูมิอากาศที่แห้งแล้ง ส่งผลให้เส้นเลือดฝอยเกิดการระเหยและกองกำลังใต้ดินเพื่อขึ้นไปถึงดิน เส้นเลือดฝอยในผิวดิน ถ้ากระดูกไดโนเสาร์บางส่วนฝังอยู่ในโคลนก่อนตะกอนพื้นผิวแห้ง น้ำในดินจะผ่านจากตะกอนในระบบเส้นเลือดฝอยของกระดูก ( คลอง haversian รอยแตก )กระดูกยังไม่ฝังตัวอยู่บางส่วน แต่นอนบนผิวดินอยู่ในการติดต่อกับ ดิน น้ำ และสามารถใช้องค์ประกอบจากสารละลายดิน ( ธาตุหายากในความเข้มข้นสูงพื้นผิวสัมผัสกระดูกจาก Serengeti ( trueman et al . , 2004 ) การระเหยอย่างต่อเนื่องจะนำไปสู่การเสริมปริมาณแมงกานีสในเส้นเลือดฝอยของกระดูกแน่นอนและเงื่อนไขสำหรับการตกตะกอนของแมงกานีสในกระดูกยังไม่ทราบ โดยเฉพาะ ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมของจุลินทรีย์เข้ามาเกี่ยวข้องในการตกตะกอนและ / หรือการออกซิเดชันของแมงกานีส เป็นกระดูกประกอบด้วยส่วนใหญ่ของอัดลม หลากหลาย ค่า pH ในระบบเส้นเลือดฝอยของกระดูกจะมีสภาพความเป็นด่าง ( 2 pfretzschner , 1998 )การบริโภคออกซิเจนเนื่องจากการเสื่อมสภาพของคอลลาเจนจะส่งผลในช่วงกระบวนการก่อตัวใหม่เงื่อนไขเอ๋ลบภายในกระดูก ( pfretzschner , 1998 ) และค่า pH สูงจึงอาจมีชัยภายใน fossilizing เอ๋น้อยกระดูกช่วงกระบวนการก่อตัวใหม่เป็นอิสระจากเงื่อนไขการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อม ภายใต้ pH และเงื่อนไขเหล่านี้ เอ๊ะการตกตะกอนของแมงกานีส ( II ) - โซดาไฟ อาจจะเป็นก้าวแรกของแร่ก่อตัวในเส้นเลือดฝอย ( pfretzschner 2001a pfretzschner 2001b , และ , ) หลังจากการสลายตัวของ คอลลาเจน ใน กระดูก เลยเพิ่มค่าอุณหภูมิอากาศและออกซิเจนอาจจะถูกออกซิไดซ์แมงกานีส ( II ) - โซดาไฟ และแปลงเป็นแมงกานีส ( IV ) - ออกไซด์ ( ธรรมนิยาม )ออกซิเดชันของ MN ( OH ) 2 mno2 อาจมีผลกระทบจากการติดต่อโดยตรงกับออกซิเจน ( stumm และมอร์แกน , 1996 และมอร์แกน , 2005 ) หรือโดยการลดไนเตรท ( anschutz et al . , 2000 ) หลังอาจได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยการออกซิเดชันของแอมโมเนียที่ถูกปลดปล่อยจากกระดูกเมทริกซ์โดยการสลายตัวของคอลลาเจน ( pfretzschner , 1998 ) นอกจากนี้เร่งจุลินทรีย์แมงกานีส ( II ) - ออกซิเดชันอาจมีบทบาทในการก่อตัวของธรรมนิยาม ( mandernack et al . , 1995a mandernack , et al . , 1995b bargar , et al . , 2000 และ bargar et al . , 2009 ) อย่างไรก็ตาม mandernack et al . ( 1995a ) ที่พบในการทดลองของพวกเขาที่พีเอช 7.4 ถึง 8.0 ที่แร่ธาตุ hausmannite ( mn3o4 ) feitknechtite ( บีตา mnooh )และ แมงกาไนต์ ( γ mnooh ) ถูกสร้างขึ้นโดยแบคทีเรียสนิม แต่ไม่มีธรรมนิยาม ( mno2 ) การศึกษาอื่น ๆ รายงานว่า แบคทีเรีย เช่น leptothrix discophora ( saratovsky et al . , 2006 ) , Bacillus sp . ( เวบบ์ et al . , 2005 ) และ Pseudomonas enrichment ( วิลล่าโลบอส et al . , 2003a และวิลล่าโลบอส et al . , 2003b ) ผลิต birnessite ซึ่งสามารถเปลี่ยนทีหลังในธรรมนิยาม .
หลายรุ่นของระดับจิตวิญญาณของธรรมนิยามกับการปรับตัวแตกต่างในบางส่วน haversian เต็มคลอง พบว่ากระดูกหมุนในซากดึกดำบรรพ์ครั้งเดียวหรือหลายครั้ง ( รูปที่ 3B ) เป็นแมงกานีสเป็นตะกอนในคลอง haversian ก่อน และ หลัง กระดูกเคลื่อนกระดูกจากการสัมผัสกับเงื่อนไขทางกายภาพและทางเคมีที่คล้ายกันเป็นระยะเวลานานก่อนที่จะครอบคลุมทั้งหมดในดินตะกอน ในระหว่างช่วงเวลานี้กระดูกอยู่ในการติดต่อกับระบบเส้นเลือดฝอยของตะกอน มิฉะนั้นไม่ละลาย Mn ( II ) สามารถเข้ากระดูกควอตซ์มักเติมส่วนที่เหลือของคลอง haversian ด้านบนของธรรมนิยาม และดังนั้นจึง เป็นน้อง ( รูปที่ 3 C , D ) ต่อมาในระหว่างการก่อเกิดใหม่ , แมงกานีส โซดาไฟ สารตั้งต้นจะถูกเปลี่ยนให้แมงกานีสออกไซด์ ( ธรรมนิยาม ) อย่างไรก็ตาม เมื่อและวิธีการเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นยังไม่ชัดเจน