These guidelines help clinicians ac

These guidelines help clinicians across different countries to make standardized assessments. This is achieved by specifying how to assess the presence of current and previous symptoms of ADHD, applying a developmental perspective, including information on the most commonly seen comorbid disorders, considering differential diagnoses, and evaluating the impact of the symptoms. All guidelines stress the importance of performing multidisciplinary assessments with the following content: clinical interview with the parents, interview with the child, assessing information from teachers (in kindergarten, preschool or school), psychometric tests (including psychological testing), and a physical evaluation. The diagnosis should not be made by doing just one of these parts of the full assessment.
Just as diagnostic classifications characterizes the phenomenology of disorders, the clinical guidelines act as important extensions to the diagnostic classifications and describe uniform ways of evaluating whether the diagnostic criteria are actually fulfilled. Both are important measures in ensuring evidence-based assessments, especially during times of growing international concern regarding the increased number of patients diagnosed with ADHD.
In some countries, regulatory authorities have decided that ADHD assessment and initiation of treatment is reserved for specialists (child and adolescents psychiatrists and pediatricians) and that general practitioners are not licensed to initiate treatment [12, 13]. Such regulatory differences between European countries and North America may also affect national prevalence rates and have an impact on standards in diagnosing [3].
Conflict of interest Within the last 3 years Dr. Dalsgaard had no disclosures of conflicts of interest (2010–2012), but in 2008 and 2009, Dr. Dalsgaard received speaker’s fees from Eli Lilly and Novartis. This article is part of the supplement ‘‘The Future of Child and Adolescent Psychiatry and Psychology: the Impact of DSM 5 and of guidelines for assessment and treatment’’. This supplement was not sponsored by outside commercial interests.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวทางเหล่านี้ช่วยแพทย์ทั่วประเทศเพื่อให้การประเมินมาตรฐาน นี้จะทำได้ โดยระบุวิธีการประเมินสถานะปัจจุบัน และก่อนหน้านี้อาการของสมาธิสั้น ใช้การมองพัฒนาการ รวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับโรคว่า comorbid พิจารณาวินิจฉัยแตกต่าง และการประเมินผลกระทบของอาการ แนวทางทั้งความเครียดความสำคัญของการประเมินผลสหสาขาวิชาชีพ ด้วยเนื้อหาต่อไปนี้: สัมภาษณ์ทางคลินิกกับผู้ปกครอง สัมภาษณ์ ประเมินข้อมูลจากครู (ในโรงเรียนอนุบาล ก่อนวัยเรียน หรือโรงเรียน), การทดสอบด้าน (รวมทั้งการทดสอบจิตวิทยา), และเด็กเป็นการประเมินทางกายภาพ ไม่ควรทำการวินิจฉัย โดยทำอย่างใดอย่างหนึ่งของการประเมินทั้งหมด เหมือนว่าวินิจฉัยจำแนกประเภทลักษณะทั้งปรากฏการณ์ของโรค แนวทางคลินิกเป็นส่วนขยายที่สำคัญกับการจัดประเภทการวิเคราะห์ และอธิบายเหมือนกันวิธีการประเมินว่าได้มีการปฏิบัติตามเกณฑ์การวินิจฉัย ทั้งสองเป็นมาตรการสำคัญในการสร้างตามหลักฐานประเมินผล โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาของความกังวลนานาชาติเกี่ยวกับจำนวนผู้ป่วยที่วินิจฉัยว่าเป็นสมาธิสั้นเพิ่มขึ้นเพิ่มขึ้น ในบางประเทศ หน่วยงานกำกับดูแลได้ตัดสินใจว่า การประเมินเด็กสมาธิสั้นและการเริ่มต้นของการรักษา:สงวนไว้สำหรับผู้เชี่ยวชาญ (เด็ก และวัยรุ่นจิตแพทย์ และกุมาร) และผู้ประกอบวิชาชีพทั่วไปไม่ได้รับอนุญาตเพื่อเริ่มต้นการรักษา [12, 13] ความแตกต่างกฎระเบียบระหว่างประเทศในยุโรปและอเมริกาเหนืออาจยังมีผลต่อความชาติ และมีผลต่อมาตรฐานในการวิเคราะห์ [3] ความขัดแย้งภายใน 3 ปีดร. Dalsgaard ได้เปิดเผยข้อมูลไม่ขัด (2553 – 2555), แต่ใน 2008 และ 2009 ดร. Dalsgaard ได้รับค่าธรรมเนียมของลำโพงจากลิลลี่ลีและโนวาร์ติส บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของอาหารเสริม '' อนาคตของเด็ก และวัยรุ่น และจิตวิทยา: ผลกระทบ ของ DSM 5 และแนวทางการประเมินและการรักษา '' อาหารเสริมตัวนี้ไม่สนับสนุน โดยประโยชน์ทางการค้าภายนอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวทางเหล่านี้ช่วยให้แพทย์ทั่วประเทศที่แตกต่างกันเพื่อให้การประเมินมาตรฐาน นี่คือความสำเร็จโดยการระบุวิธีการประเมินการปรากฏตัวของอาการในปัจจุบันและก่อนหน้าของสมาธิสั้นการใช้มุมมองการพัฒนารวมถึงข้อมูลเกี่ยวกับความผิดปกติของ comorbid เห็นมากที่สุดพิจารณาวินิจฉัยความแตกต่างและการประเมินผลกระทบของอาการ แนวทางทั้งหมดเน้นความสำคัญในการดำเนินการประเมินสหสาขาวิชาชีพที่มีเนื้อหาดังต่อไปนี้: การสัมภาษณ์ทางคลินิกที่มีพ่อแม่ให้สัมภาษณ์กับเด็ก, การประเมินข้อมูลจากครู (ในโรงเรียนอนุบาลก่อนวัยเรียนหรือโรงเรียน) การทดสอบทางจิตวิทยา (รวมถึงการทดสอบทางจิตวิทยา) และการประเมินผลทางกายภาพ . การวินิจฉัยไม่ควรทำโดยการทำเพียงหนึ่งในชิ้นส่วนเหล่านี้ของการประเมินอย่างเต็มรูปแบบ.
เพียงแค่การจำแนกประเภทเป็นวินิจฉัยลักษณะพิเศษปรากฏการณ์ของความผิดปกติที่แนวทางทางคลินิกทำหน้าที่ส่วนขยายเป็นสิ่งสำคัญในการจัดแยกประเภทของการวินิจฉัยและการอธิบายวิธีเครื่องแบบประเมินว่าเกณฑ์การวินิจฉัยเป็น ปฏิบัติตามจริง ทั้งสองเป็นมาตรการสำคัญในการสร้างความมั่นใจในการประเมินผลตามหลักฐานโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาของการเจริญเติบโตที่เกี่ยวข้องระหว่างประเทศเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของจำนวนผู้ป่วยได้รับการวินิจฉัยที่มีสมาธิสั้น.
ในบางประเทศหน่วยงานกำกับดูแลได้ตัดสินใจว่าการประเมินเด็กสมาธิสั้นและการเริ่มต้นของการรักษาสงวนไว้สำหรับผู้เชี่ยวชาญ (เด็กและ วัยรุ่นจิตแพทย์และกุมารแพทย์) และผู้ปฏิบัติงานทั่วไปไม่ได้รับอนุญาตในการเริ่มต้นการรักษา [12, 13] ความแตกต่างของการกำกับดูแลดังกล่าวระหว่างประเทศในยุโรปและอเมริกาเหนือนอกจากนี้ยังอาจส่งผลกระทบต่ออัตราความชุกของชาติและมีผลกระทบต่อมาตรฐานในการวินิจฉัย [3].
ความขัดแย้งที่น่าสนใจภายในช่วง 3 ปีที่ผ่านมาดร. Dalsgaard มีการเปิดเผยข้อมูลของความขัดแย้งทางผลประโยชน์ไม่มี (2010-2012) แต่ในปี 2008 และ 2009, ดร. Dalsgaard ได้รับค่าธรรมเนียมจากลำโพงของ Eli Lilly และติส บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของอาหารเสริม '' อนาคตของเด็กและวัยรุ่นจิตเวชและจิตวิทยา: ผลกระทบของ DSM 5 และแนวทางการประเมินผลและการรักษา '' อาหารเสริมตัวนี้ไม่ได้รับการสนับสนุนจากผลประโยชน์เชิงพาณิชย์นอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวทางเหล่านี้ช่วยให้แพทย์ในประเทศที่แตกต่างกันเพื่อให้การประเมินมาตรฐาน นี่คือความโดยการระบุวิธีการประเมินสถานะของปัจจุบันและก่อนหน้านี้อาการของสมาธิสั้น การใช้มุมมองของการพัฒนา รวมทั้งข้อมูลเกี่ยวกับมากที่สุด มักเห็น comorbid disorders ) พิจารณาวินิจฉัยและประเมิน ผลกระทบของอาการ แนวทางความเครียดความสำคัญของการประเมินโดยมีเนื้อหาดังต่อไปนี้ การสัมภาษณ์ทางคลินิกกับพ่อแม่ ให้สัมภาษณ์กับเด็ก การประเมินข้อมูลจากครูในโรงเรียนอนุบาล โรงเรียนอนุบาลหรือโรงเรียน ) , การทดสอบทางจิตวิทยา ( รวมถึงการทดสอบทางจิตวิทยา ) และการประเมินผลทางกายภาพ การวินิจฉัยไม่ควรทำโดยการทำเพียงหนึ่งของเหล่านี้ส่วนของการประเมินเต็มรูปแบบเช่นเดียวกับเรื่องการวินิจฉัยลักษณะของปรากฏการณ์ของความผิดปกติแนวทางทางคลินิกเป็นส่วนขยายที่สำคัญการจำแนกวินิจฉัยและอธิบายวิธีที่ชุดของการประเมินว่าเกณฑ์การวินิจฉัยมีจริงเป็นจริง ทั้งสองเป็นมาตรการสำคัญในการรับประกันตามหลักฐานการประเมิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาของการเติบโตระหว่างความกังวลเกี่ยวกับเพิ่มจำนวนผู้ป่วยเป็นโรคสมาธิสั้น .ในบางประเทศ และการคาดการณ์ตัดสินใจการประเมินว่าสมาธิสั้น และการเริ่มต้นของการรักษาสงวนไว้สำหรับผู้เชี่ยวชาญ ( จิตแพทย์เด็กและวัยรุ่น และกุมารแพทย์ และแพทย์ทั่วไปจะไม่ได้รับอนุญาตที่จะเริ่มต้นการรักษา [ 12 , 13 ) ความแตกต่างของกฎระเบียบดังกล่าวระหว่าง ประเทศในยุโรป อเมริกาเหนือ และยังอาจมีผลต่ออัตราความชุกแห่งชาติและมีผลกระทบต่อมาตรฐานในการวินิจฉัย [ 3 ]ความขัดแย้งภายใน 3 ปี ดร. dalsgaard ไม่มีการเปิดเผยความขัดแย้งทางผลประโยชน์ ( ปี 2553 – 2555 ) แต่ในปี 2008 และ 2009 , ดร. dalsgaard ได้รับค่าธรรมเนียมลำโพงจาก Eli Lilly และโนวาร์ตี . บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของการเสริม ' ' อนาคตของเด็กและวัยรุ่นจิตเวชและจิตวิทยา : ผลกระทบของ DSM 5 และแนวทางการประเมินและการรักษา ' ' อาหารเสริมตัวนี้ไม่ได้ถูกสนับสนุน โดยผลประโยชน์ทางธุรกิจภายนอก