Studies have been carried out to ve

Studies have been carried out to verify the flavor
of durian that varies according to the variety and
region. Baldry et al. (1972) identified a total of 26
volatile constituents of durian fruits from Malaysia
and Singapore, which is responsible for the onion like
odor and fruity odor. The characteristic odor of fruits
from Singapore was a mixture of esters and thioester,
whereas fruits from Kuala Lumpur contained thiols
rather than thioesters. Moser et al. (1980) found that
Thailand durian contained eight sulfur compounds
where diethyl disulfide and diethyl trisulfide
predominate, while the non-sulfur components
identified were mostly ethyl 2-methylbutanoate,
1-1-diethoxyethane and ethyl acetate. Wong and Tie
(1995) identified 63 volatiles in different clones of
durian from Malaysia with the major constituents
as 3 hydroxy-2- butanone (32-33%), ethyl propionate
(20%), and ethyl 2-methyl butanoate (15-22%).
A total of 18 sulfur compounds from Indonesian
durians were identified by Weenen et al., (1996) with
the strongest durian odorant was 3,5 dimethyl-1,2,4-
trithiolane and ethyl 2-methyl butanoate. Chin et al.
(2007) discovered 39 volatile compounds comprising
22 ester, 9 sulphur-containing alkanes, 3 thioacetates,
2 thioesters,2 thiolanes and 1 alcohol on the three
Malaysian durian varieties (D2,D24 and D101).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษามีการดำเนินการตรวจสอบรสชาติทุเรียนที่แตกต่างกันไปตามความหลากหลาย และภูมิภาค Baldry et al. (1972) ระบุจำนวน 26ระเหย constituents ผลไม้ทุเรียนจากประเทศมาเลเซียและ สิงคโปร์ ที่รับผิดชอบหอมเช่นกลิ่นและกลิ่นผลไม้ กลิ่นลักษณะของผลไม้จากสิงคโปร์ถูกผสม esters และ thioesterในขณะที่ผลไม้จากกัวลาลัมเปอร์ประกอบด้วย thiolsดี กว่า thioesters โม et al. (1980) พบว่าทุเรียนไทยประกอบด้วยสารประกอบกำมะถันที่แปดที่ trisulfide ไดซัลไฟด์และ diethyl diethylpredominate ในขณะที่ส่วนประกอบไม่ใช่ซัลเฟอร์ระบุได้ส่วนใหญ่เป็นเอทิล 2-methylbutanoate1-1-diethoxyethane และ acetate เอทิล วงและเสมอ(1995) ระบุ volatiles 63 ในโคลนต่าง ๆ ของทุเรียนจากมาเลเซียกับ constituents หลักเป็น 3 hydroxy-2-บิวทาโนน (32-33%), propionate เอทิล(20%), และเอทิล 2-methyl butanoate (15-22%)จำนวน 18 สารประกอบกำมะถันจากอินโดนีเซียรักษาทุเรียนที่ระบุโดย Weenen et al., (1996) ด้วยodorant ทุเรียนแข็งแกร่งถูก 3,5 dimethyl-1,2,4 -butanoate 2-methyl trithiolane และเอทิล ชิน et al(2007) พบ 39 ระเหยสารประกอบด้วย22 เอส alkanes ประกอบด้วยซัลเฟอร์ 9, 3 thioacetates2 thioesters, 2 thiolanes และแอลกอฮอล์ 1 ในสามพันธุ์ทุเรียนมาเลเซีย (D2, D24 และ D101)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาได้รับการดำเนินการในการตรวจสอบรสชาติ
ของทุเรียนที่แตกต่างกันไปตามความหลากหลายและ
ภูมิภาค Baldry และคณะ (1972) ระบุรวมเป็น 26
องค์ประกอบความผันผวนของผลไม้ทุเรียนจากมาเลเซีย
และสิงคโปร์ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับหัวหอมเช่น
กลิ่นและกลิ่นผลไม้ ลักษณะกลิ่นของผลไม้
จากประเทศสิงคโปร์เป็นส่วนผสมของเอสเทอและ thioester,
ในขณะที่ผลไม้จากกัวลาลัมเปอร์มี thiols
มากกว่า thioesters โมเซอร์และคณะ (1980) พบว่า
ประเทศไทยมีทุเรียนแปดสารประกอบกำมะถัน
ที่ไดเอทิลซัลไฟด์และไดเอทิล trisulfide
ครอบงำในขณะที่ชิ้นส่วนที่ไม่มีกำมะถัน
ระบุส่วนใหญ่เป็นเอทิล 2 methylbutanoate,
1-1-diethoxyethane และเอทิลอะซิเตท วงศ์และเน็คไท
(1995) ระบุว่า 63 สารระเหยในโคลนที่แตกต่างกันของ
ทุเรียนจากมาเลเซียที่มีองค์ประกอบหลัก
เป็น 3 ไฮดรอกซี-2- butanone (32-33%) เอทิล propionate
(20%) และเอทิล butanoate 2-methyl (15 22%)
รวมเป็น 18 สารประกอบกำมะถันจากอินโดนีเซีย
ทุเรียนถูกระบุ Weenen et al., (1996) ที่มี
กลิ่นทุเรียนที่แข็งแกร่งเป็น 3.5 dimethyl-1,2,4-
trithiolane และเอทิล 2-methyl butanoate คางและคณะ
(2007) พบว่า 39 สารระเหยที่ประกอบไปด้วย
เอสเตอร์ 22, 9 อัลเคนที่มีกำมะถัน, 3 thioacetates,
2 thioesters, 2 และ 1 thiolanes แอลกอฮอล์ในสาม
พันธุ์ทุเรียนมาเลเซีย (D2, D24 และ D101)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาได้ดำเนินการเพื่อตรวจสอบรสชาติ
ทุเรียนที่แตกต่างกันไปตามภูมิภาคต่าง ๆและ
. บัลดรี้ et al . ( 1972 ) ระบุรวม 26
องค์ประกอบสารระเหยผลทุเรียนจากมาเลเซีย
และสิงคโปร์ ซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบ หอมกลิ่นผลไม้ กลิ่นและชอบ
. ลักษณะกลิ่นของผลไม้
จากสิงคโปร์เป็นส่วนผสมของเอสเทอร์ และไทโอเ เทอร์
,ส่วนผลไม้จากกัวลาลัมเปอร์ ที่มีอยู่ thiols
มากกว่า thioesters . โมเซอร์ et al . ( 1980 ) พบว่าประเทศไทยมีสารประกอบซัลเฟอร์ทุเรียน

ที่ 8 และไดไดได trisulfide
เหนือกว่า ในขณะที่ไม่มีซัลเฟอร์ส่วนประกอบ
ระบุเป็นเอทิล 2-methylbutanoate
1-1-diethoxyethane , เอทิลอะซิเตท และ . วงและผูก
( 1995 ) ระบุในสายพันธุ์ที่แตกต่างกันของ
63 สารระเหยทุเรียนจากมาเลเซีย มีองค์ประกอบหลักเป็น 3
hydroxy-2 - กัลยา โสภณพนิช ( 32-33 % ) เอทิล propionate
( 20% ) และพบว่ามี butanoate ( 15-22 ปี % )
รวม 18 ของสารประกอบซัลเฟอร์จากทุเรียนภาษาอังกฤษ
กลุ่ม weenen et al . , ( 1996 )
แข็งแกร่งทุเรียนกลิ่นคือ จำนวน dimethyl-1,2,4 -
trithiolane เอทานอลพบว่า butanoate . คาง et al .
( 2007 ) พบว่าสารระเหย
22 39 ประกอบด้วยเอสเทอร์ 9 กำมะถันที่มีการ thioacetates thioesters
2 , 3 , 2 และ 1 ใน 3 thiolanes แอลกอฮอล์
พันธุ์ทุเรียนมาเลเซีย ( D2 , d24 และ d101 )