beneath his foot.He slowly crossed

beneath his foot.

He slowly crossed the River Qu, ice forming beneath his feet, akin to snow lotuses slowly blossoming as he passed; extremely picturesque, yet, this gave observers a sense of apprehension as it was literally stepping on thin ice – at this point, no one dared to open their mouths, they all stilled their breath as they nervously observed, afraid that they might disturb this examinee’s crossing.

It didn’t take long for the examinee to reach a distance of over 100 metres, but at that moment, an infuriating wind descended from above, causing the examinee’s body to start swaying, he struggled for a moment to maintain control, but upon realising he wouldn’t be able to endure any further, he gave out a loud cry, gathered his energy and bounded for the opposite shore, creating ripples on the river surface that produced scattered sheets of thin ice.

Sadly, the examinee’s remaining True Essence was insufficient for supporting him and he sank into the waters of the River Qu with only a distance of 20 odd metres (~22 yards) left to the Southern shore.

Examinees that were observing this scene felt pity for his failure; it also once again greatly reduced the confidence they had for passing the Martial Trial.

An examinee from Star Seizer Academy started his attempt shortly after, directly mounting his sword and flying across the river. This did little to restore confidence to the other examinees. Flying on a sword might look rather gallant, but the requirements on True Essence and skill was proportionately high, amongst those who had successfully crossed the river, only the four disciples of Li Mountain and Zhuang Huan Yu had used this method.

On the Southern shore of the River Qu, a student from Star Seizer Academy and several other examinees from the Capital who were familiar with the examinee that had just crossed were waiting, they went up to congratulate them on their crossing.

With the passing of time, examinees continuously exited from the forest, but upon hearing the examiner’s explanation for the rules to crossing the river, the joy they had felt at getting through the forest immediately dissipated.

At this moment, the crowd suddenly parted and the examinees all began movements of a formal greeting.

Luo Luo had arrived.

Luo Luo moved towards where Chen Chang Sheng was and said: “Sir?”

The look on her face indicated that she had a question.

Chen Chang Sheng answered: “Let’s wait for Xuan Yuan Po and Tang Thirty-Six first.”

Not long after, Tang Thirty-Six came out of the sea of trees; his green robes swaying, without a stray leaf in sight; feathered fan gently waving; a picture of refinement and solitary pride, but Chen Chang Sheng noticed the faint signs of annoyance upon his face, it was clear he had encountered some sort of incident inside the forest.

That was probably correct, Tang Thirty-Six was part of the second wave of examinees to leave the Hall of Zhao Wen, logically, he should have left the forest long ago.

“What’s wrong?” asked Chen Chang Sheng.

Tang Thirty-Six replied: “I met one of the scholars from Scholartree Manor in the forest.”

Chen Chang Sheng was slightly taken aback, the Dallying Forest was immensely large and had countless different routes, for two examinees to step upon the same path was extremely unlikely, he himself hadn’t met anyone else whilst inside of the forest.

“What happened after? Don’t tell me you ended up fighting after a squabble?”

Tang Thirty-Six replied with an expressionless face: “We obviously didn’t fight; firstly, there were examiners observing, secondly, I can’t necessarily see myself winning against that person; but for someone to dare to contend with this young master over a path, there naturally had to be a contest of words. Don’t worry, when it comes to arguing, I’ll never lose.”

Thinking back upon the Ivy League gathering where he and Luo Luo had humiliated Xiao Song Gong, Chen Chang Sheng didn’t doubt his ability to win an argument, conversely, he felt a little sympathetic towards the scholar from Scholartree Manor. But for Tang Thirty-Six to admit he couldn’t defeat that scholar from Scholartree Manor, this caused him to feel a little cautious.

At that moment, a scholar from Scholartree Manor came out from the sea of trees.

Shortly following this, the other scholars from Scholartree Manor also exited the forest.

The four of them gathered together and began discussing something in hushed tones before looking towards Orthodox Academy; one of the scholars had an angry expression on their face.

This scholar was evidently the one that got into an argument with Tang Thirty-Six, and had been punished by him through words.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภายใต้เท้าของเขาเขาช้าข้ามแม่น้ำคู , น้ำแข็งก่อตัวอยู่ใต้เท้าของเขาคล้ายกับหิมะดอกบัวบานที่เขาผ่านไปอย่างช้าๆ ยิ่งงดงาม แต่นี้ให้ผู้สังเกตการณ์ความรู้สึกกลัวมันหมายเหยียบบนแผ่นน้ำแข็งบาง ๆ ( ณจุดนี้ ไม่มีใครกล้าเปิดปากของพวกเขา พวกเขาทั้งหมด stilled ลมหายใจของพวกเขาเป็นพวกเขาด้วยความตื้นเต้น สังเกตว่า เกรงว่าจะรบกวนนี้สอบข้าม .มันไม่ได้ใช้เวลานานสำหรับการสอบที่จะมาถึงระยะทางกว่า 100 เมตร แต่ในขณะนั้น มาลมลงมาจากข้างบน ทำให้ร่างกายของผู้สอบจะเริ่มหวั่นไหว เขาต่อสู้เพื่อรักษาควบคุม แต่เมื่อตัวเขาคงไม่สามารถทนได้อีกต่อไป เขาให้ ออก ร้องไห้เสียงดัง รวบรวมพลังงานของเขาและตีฝั่งตรงข้ามสร้าง ripples บนพื้นผิวน้ำที่ผลิตกระจายแผ่นของน้ำแข็งบาง ๆเศร้า , บ่งเหลืออยู่จริงสาระเพียงพอเพื่อสนับสนุนเขา และเขาก็จมลงในน้ำของแม่น้ำคูกับระยะทาง 20 คี่เมตร ( ~ 22 หลา ) จากฝั่งใต้ผู้สอบที่สังเกตฉากนี้สงสารความล้มเหลวของเขา นี่ก็อีกครั้งลดลงอย่างมากความมั่นใจที่พวกเขาได้ผ่านการต่อสู้การสอบจากสถาบันผู้ครอบครองดาวเริ่มความพยายามของเขาหลังจากนั้นไม่นาน โดยยึดดาบของเขาและบินข้ามแม่น้ำ นี้ทำเล็ก ๆน้อย ๆเพื่อเรียกคืนความเชื่อมั่นกับผู้สอบอื่น ๆ บินบนดาบอาจจะดูค่อนข้างเจ้าชู้ แต่ความต้องการในแก่นแท้และทักษะมีสัดส่วนสูง ในหมู่ผู้ที่สําเร็จได้ข้ามแม่น้ำ , เพียงสี่สาวกของภูเขา และจ้วงเฮือน ยู ได้ใช้วิธีนี้บนชายฝั่งทางตอนใต้ของแม่น้ำคู นักเรียนจากโรงเรียนดาราผู้ครอบครองและผู้สอบอื่น ๆหลายจากเมืองหลวงที่ถูกคุ้นเคยกับการสอบที่เพิ่งข้ามรอพวกเขาขึ้นไปแสดงความยินดีกับข้ามของพวกเขาด้วยเวลาที่ผ่านไป , ผู้สอบอย่างต่อเนื่องออกมาจากป่า แต่เมื่อได้ยินคำอธิบายของผู้ตรวจสอบสำหรับกฎระเบียบเพื่อข้ามแม่น้ำ , ความสุขที่พวกเขารู้สึกที่ได้รับผ่านป่าทันทีกระจายเวลานี้ ฝูงชนก็แยกจากกัน และการเคลื่อนไหวของผู้สอบทั้งหมดเริ่มทักทายอย่างเป็นทางการหลัวหลัว มาถึงแล้วหลัวหลัว ย้ายไปที่เฉินฉาง เซิง และกล่าวว่า : " ครับ "สีหน้าเธอ พบว่าเธอมีคำถามเฉินฉาง เซิง ตอบว่า " รอซวนหยวนโปและตั้งสามสิบหกก่อน "ไม่นานหลังจากที่ตั้งสามสิบหกออกมาจากทะเล ต้นไม้ เขาเขียว เสื้อได้แล้ว โดยไม่ต้องหลงทางในใบ ตา ขนพัดลมเบา ๆโบก ; ภาพการปรับแต่งและโดดเดี่ยว ความภาคภูมิใจ แต่เฉินฉาง เซิง สังเกตเห็นลมสัญญาณรบกวนบนใบหน้าของเขา มันชัดเจนว่าเขาได้พบบางส่วนของเหตุการณ์ ภายในป่านั่นอาจจะถูกต้อง ตั้งสามสิบหกเป็นส่วนหนึ่งของคลื่นลูกที่สองของผู้สอบจะออกจากหอ จ้าวเหวิน ตรรกะ เขาควรจะทิ้งป่านานแล้ว" เกิดอะไรขึ้น ? " ถามว่าเฉินฉางเช็งตั้งสามสิบหกตอบว่า : " ฉันพบหนึ่งของนักวิชาการจาก scholartree Manor ในป่า " .เฉินฉาง เซิง อึ้งเล็กน้อย , การพูดเล่นลิ้นป่าขนาดใหญ่มหาศาลและมีเส้นทางที่แตกต่างกันนับไม่ถ้วน สองผู้สอบก้าวบนเส้นทางเดียวกันได้ยากมาก เขาไม่เจอใคร ในขณะที่ด้านในของป่า" เกิดอะไรขึ้นหลังจากนั้น อย่าบอกนะว่าคุณสิ้นสุดขึ้นการต่อสู้หลังจากการทะเลาะกัน ? "ตั้งสามสิบหกตอบกลับด้วยสีหน้าไร้อารมณ์ : " เราก็ไม่ได้ทะเลาะกัน เดิมที มีผู้สังเกต ประการที่สอง ไม่จําเป็นต้องเห็นตัวเองชนะคนๆนั้น แต่สำหรับคนที่จะกล้าสู้กับนายน้อยผ่านเส้นทาง มีธรรมชาติ มีการประกวดคำ ไม่ต้องกังวลเมื่อมันมาเพื่อทะเลาะกัน ผมจะไม่มีวันแพ้ .คิดย้อนกลับไปเมื่อไอวีลีกรวบรวมที่ที่เขาและ Luo หลัวมีขายหน้าเสี่ยวซงกง เฉินฉาง เซิง ไม่เคยสงสัยความสามารถของเขาที่จะชนะอาร์กิวเมนต์ ในทางกลับกัน เขารู้สึกสงสารเล็กน้อยไปสู่บัณฑิตจาก scholartree คฤหาสน์ แต่ตั้งสามสิบหกที่จะยอมรับว่าเขาไม่สามารถเอาชนะบัณฑิตจาก scholartree Manor , นี้ทำให้เขารู้สึกระแวงนิดหน่อยตอนนั้น นักวิชาการจาก scholartree Manor ออกมาจากทะเลของต้นไม้แล้วต่อไปนี้ นักวิชาการอื่น ๆ จาก scholartree Manor ยังเดินออกมาจากป่าทั้งสี่คนมารวมตัวกันและเริ่มคุยอะไรในความเงียบเสียง ก่อนจะมองไปยังโรงเรียนดั้งเดิม หนึ่งในนักวิชาการมีสีหน้าโกรธบนใบหน้าของพวกเขาบัณฑิตผู้นี้คือว่าหนึ่งที่ต้องปะทะคารมกับตั้งสามสิบหก และถูกลงโทษโดยเขาผ่านคำ