Now, as above observed, there is no

Now, as above observed, there is not any question but that there was access in this case.

It is common ground that the defendants' employees who wrote the scenario of the Picture and arranged the continuity from which it was made had the acting copy of the Play for some months, had seen the Play on the stage in Los Angeles in May, 1931, and had also read the Treatment thereof made by the plaintiffs in the hope of escaping the Hays' censorship which lay athwart the path of their efforts to sell the moving picture rights of the Play to the defendant interests.

When, therefore, the defendant interests purchased the moving picture rights of the Novel from Mrs. Belloc Lowndes and started to write the scenario for the Picture, they were in a somewhat curious position. They had the rights to use the basic plot by purchase as well as by inheritance from the public domain, if I may so express it, but they had the plaintiffs' method of developing the basic plot in the Play and in the plaintiffs' Treatment more of less freshly impressed on their minds by the public showing of the Play which they had seen, and from their examination of the manuscript thereof and of the Treatment.

The objective of the defendants' scenario writer was a story that would attract modern audiences. That also had been the objective of the plaintiffs. It would not have been astonishing, therefore, to find, even without access, that the basic plot after passing through the medium of the minds of two sets of modern writers showed that coefficients of refraction substantially alike had been in operation on it, and that the results of that refraction differed mainly in so far as the two sets of minds at work differed in their literary skill in dealing with the dramatic situation inherent in the common subject-matter which they had chosen.

But here we have access, and the defendants, balked in their desire to get the motion picture rights to the Play, obviously wished to *842 approach it as nearly as they safely could without infringement of its copyright.

The result naturally was that in the Picture we have something which is much more like the Play than it is like the Novel or like the Trial.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้ ดังกล่าวสังเกต ไม่มีคำถามใด ๆ แต่มีในกรณีนี้

มันเป็นพื้นดินทั่วไปที่พนักงานของจำเลยที่เขียนสถานการณ์ของรูปภาพ และเรียงความต่อเนื่องจากที่มันถูกทำสำเนาทำหน้าที่เล่นในบางเดือน ได้ เห็นเล่นบนเวทีในลอสแองเจลิสพฤษภาคม, 1931 และยังได้อ่านการรักษาดังกล่าวทำ โดยโจทก์ในหวังของการเซ็นเซอร์ของ Hays ซึ่งวางข้ามไปที่ท้ายเส้นทางของความพยายามในการขายสิทธิภาพเคลื่อนไหวเล่นสนใจจำเลยหลบหนี

เมื่อ ดังนั้น ประโยชน์จำเลยซื้อสิทธิภาพเคลื่อนไหวจากนวนิยายจากนาง Belloc รับเชิญ และเริ่มเขียนสถานการณ์รูปภาพ, พวกเขาอยู่ในค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นตำแหน่ง พวกเขามีสิทธิที่จะใช้พล็อตพื้นฐาน โดยซื้อ เป็นมรดกจากโดเมนสาธารณะ ถ้าฉันมากอาจเอ็กซ์เพรส แต่พวกเขามีวิธีของโจทก์การพัฒนาพล็อตพื้นฐาน ในการเล่น และรักษาของโจทก์ขึ้นน้อยสดประทับใจในจิตใจของพวกเขาแสดงสาธารณะของเล่นที่พวกเขาได้เห็น, และ จากการตรวจสอบต้นฉบับดังกล่าว และ การรักษา

วัตถุประสงค์ของผู้เขียนสถานการณ์ของจำเลยเป็นเรื่องราวที่จะดึงดูดผู้ชมที่ทันสมัย ที่ยังได้รับวัตถุประสงค์ของโจทก์ ก็จะไม่ได้รับน่าพิศวง ดังนั้น ค้นหา แต่ไม่เข้า ที่พล็อตพื้นฐานหลังจากผ่านสื่อของจิตใจสองชุดของนักเขียนสมัยใหม่พบว่า ค่าสัมประสิทธิ์ของการหักเหมากเหมือนเคยในการดำเนินการ และว่า ผลของการหักเหที่แตกต่างส่วนใหญ่ในตราบสองชุดของจิตใจในการทำงานที่แตกต่างในฝีมือวรรณคดีในการจัดการกับสถานการณ์อย่างในเรื่องเรื่องทั่วไปซึ่งพวกเขาได้เลือก

แต่ที่นี่เรามีการเข้าถึง และจำเลย ตัวนั้นหยุดชะงักในความที่ปรารถนาจะได้รับสิทธิ์รูปภาพเคลื่อนไหวในการเล่น, ปรารถนาจะเห็นได้ชัด * 842 วิธีมันเกือบเท่าที่พวกเขาได้อย่างปลอดภัยโดยไม่ละเมิดลิขสิทธิ์ของการ

ผลตามธรรมชาติไม่ว่า ในรูปภาพเรามีบางสิ่งบางอย่างที่มากขึ้นเช่นการเล่นกว่าจะชอบนิยาย หรือต้องการทดลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้ เหมือนข้างบน สังเกต ไม่มีข้อสงสัยใด ๆแต่มันมีการเข้าถึงในกรณีนี้

มันคือพื้นดินทั่วไปที่จำเลย ' พนักงานที่เขียนบทของภาพและจัดต่อเนื่องจากการที่มันทำให้มีการแสดงสำเนาเล่นบางเดือนได้เห็นการเล่นใน เวทีใน Los Angeles ในพฤษภาคม 1931และยังได้อ่านการรักษาดังกล่าว โดยโจทก์ในหวังของการหลบหนี เฮย์ส ' การเซ็นเซอร์ที่วาง athwart เส้นทางของความพยายามที่จะขายรูปภาพเคลื่อนไหวสิทธิของจำเลยหักเล่น

เมื่อไหร่ ดังนั้น จำเลยจึงสนใจซื้อสิทธิภาพยนตร์ของนวนิยายจากคุณนายเบลล็อกโลนดิสและ เริ่มเขียนบทละครสำหรับรูปภาพพวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างแปลก พวกเขามีสิทธิที่จะใช้พล็อตพื้นฐานโดยการซื้อที่เป็นมรดกจากโดเมนสาธารณะ ถ้าผมอาจจะแสดงมัน แต่พวกเขามีโจทก์วิธีการพัฒนาจุดพื้นฐานในการเล่น และในการรักษามากขึ้น สดโจทก์ไม่ประทับใจในจิตใจของพวกเขาโดยสาธารณะแสดงของเล่น ที่พวกเขาได้เห็นและจากการตรวจสอบของบทความดังกล่าว และจากการรักษา

วัตถุประสงค์ของจำเลย ' คนเขียนบทคือเรื่องราวที่จะดึงดูดผู้ชมที่ทันสมัย ที่ยังถูกวัตถุประสงค์ของโจทก์ . มันคงจะไม่น่าประหลาดใจ จึงพบได้โดยไม่ต้องเข้าว่า เบื้องต้นวางแผนหลังจากผ่านสื่อของจิตใจของทั้งสองชุดของนักเขียนสมัยใหม่พบว่าค่าสัมประสิทธิ์การหักเหอย่างมากเหมือนกันได้ในการดำเนินงานนั้นและผลของการหักเหของแสงที่แตกต่างกันส่วนใหญ่ในเพื่อให้ห่างไกลเป็นสองชุดของจิตใจในการทำงาน มีทักษะในวรรณกรรมของพวกเขาในการจัดการกับสถานการณ์ได้อย่างแท้จริงในการร่วมกันที่พวกเขาได้เลือก

แต่ที่นี่เราได้เข้าถึง และจำเลยอย่าง , ในความปรารถนาที่จะได้รับภาพยนตร์สิทธิ์ เล่นเห็นได้ชัดว่า * 768 เข้าหาเท่าที่พวกเขาอย่างปลอดภัยได้โดยไม่ละเมิดของลิขสิทธิ์

ผลตามธรรมชาติ คือ ในรูปเราก็มีอะไรที่มากกว่า ชอบเล่นมากกว่า มันเป็นเหมือนนวนิยาย หรือชอบทดลอง .