Behavioral/Education InterventionCa

Behavioral/Education Intervention
Caregivers randomized to the intervention group
received two home visits by a trained nurse for asthma
education, completion of a written asthma action plan,
and assistance in arranging a follow-up appointment
with the child’s primary care provider (PCP). A third
intervention visit consisted of the nurse accompanying
the caregiver and child to a PCP appointment to advocate
for preventive care and guideline-based asthma
management.
Standard Asthma Education Attention Control
Group
Caregivers assigned to the control group received
three home visits by a trained nurse for the same
asthma education and a reminder to make a followup
appointment for the child with his or her PCP
for asthma care.
Measures
Asthma severity
Child asthma severity was assessed at baseline and
included caregiver report of asthma day symptoms during
the past 14 days and night symptoms during the past
30 days, child activity limitations due to asthma, ED
visits, use of controller and rescue medications during
the past 6 months, and the number of PCP visits during
the past 6 months. Children were subsequently categorized
as having intermittent, mild persistent, moderate
persistent, or severe persistent asthma based on national
asthma guidelines (U.S. Department of Health
and Human Services [USDHHS], 2007).
Asthma control
Using the National Asthma Education and Prevention
Program Guidelines (USDHHS, 2007), an algorithm
for child asthma control level was developed based on the frequency of day and night cough, wheeze, and
shortness of breath or difficulty breathing symptoms;
rescue medication use; activity limitation; and the number
of ED visits and hospitalizations. Based on this algorithm,
asthma control was inversely scored as well
controlled = 1, not well controlled = 2, or poorly
controlled = 3.
Asthma management stress
Caregivers were asked to quantify the level of asthma
management stress during the past month using a visual
analog scale (VAS). A score of ‘‘0’’ indicated no
stress related to caring for their child with asthma
and ‘‘10’’ reflected the highest possible level of asthma
caregiving stress. A score of 6 to 7 suggested moderate
asthma-related stress, and a score of 8 to 10 was regarded
as a high level of stress. Evidence suggests
the VAS has both discriminative sensitivity as a measure
of stress and has construct validity through moderate
to high correlations with standardized measures
of psychological stress (Lesage, Beriot, & Deschamps,
2012).
Life stress
Life stress was ascertained using the Perceived Stress
Scale–4 Item (PSS4) (Cohen & Williamson, 1988). The
validated self-report measure asks respondents to
consider the degree of stress during the previous month
and includes the items ‘‘How often have you felt that you
were unable to control important things in your life?’’
and ‘‘How often have you felt your difficulties were
piling up so high that you could not overcome them?’’
The four items (scaled 0 to 4), two of which are
reverse-coded, are summed to provide a possible range
of 0 to 16, with higher scores reflective of more
perceived stress. The PSS4 was previously validated
for use in asthma populations (Milam et al., 2008). Internal
consistency in this sample was low but consistent
with previously reported psychometrics for the shortened
scale (Cohen & Williamson, 1988), and ranged
from a low of a = 0.63 at Time 1 to a high of a = 0.68
at Time 2.
Social support
The emotional/informational support subscale of the
Medical Outcomes Study (MOS) was administered to
caregivers as a self-report measure of social support
(Sherbourne & Stewart, 1991). The eight-item Likert
scale asks respondents to reflect on how available social
support is to them across several scenarios (e.g.,
‘‘Someone you can count on to listen to you when you
need to talk’’; ‘‘Someone to turn to for suggestions about
how to deal with a personal problem’’). Items are scored
as 1 = none of the time and 5 = all of the time and
summed, with higher scores indicating greater
perceived social support. Baseline Cronbach a in this
sample was high (a = 0.95).
Caregiver QOL
Caregivers completed the Activity Limitations scale of
the Pediatric Asthma Caregiver’s Quality of Life Questionnaire
as a measure of QOL (Juniper et al., 1996).
The Activity Limitations scale consists of four items
that explore the extent to which the child’s asthma
negatively affects the caregiver’s sleep, work, and family
experiences (e.g., ‘‘Did your child’s asthma interfere
with your job or work around the house?’’ and ‘‘Did
your family need to change plans because of your
child’s asthma?’’). Responses are given on a 7-point
Likert-type scale, where ‘‘1’’ represents severely
impaired QOL and ‘‘7’’ indicates no impairment. The
items are summed, with higher scores suggesting a
more positive QOL. The measure has established psychometric
properties and has been administered as a
measure of QOL across diverse caregiver populations
in the United States and internationally (Al-Akour &
Khader, 2009; Okelo et al, 2014; Riera et al., 2015).
Construct validity was previously shown through
inverse relationships with asthma symptom days
(r = 0.48, p < .001) and symptom nights (r = 0.43, p
< .05) (Halterman et al., 2004). Baseline Cronbach a
for the Activity Limitation scale in this sample of caregivers
was 0.83.
Data Analysis
Latent growth curve modeling (LGCM) using Mplus
version 6 (Muthen & Muthen, 2011) was performed to
examine changes in QOL over time. Data in LGCM are
described by latent change factors (i.e., means and
slopes) that estimate both group-level change and
individual-level change. Intercept values were estimated
by fixing factor loadings at each time point to
one. Slope values were then estimated by assigning
fixed factor loading representing time (baseline, 6
months, and 12 months). Maximum-likelihood estimation
with robust standard errors was used to address
missing data that never exceeded 9% for any single variable.
On the basis of a = 0.05 and b = 0.80, a priori power
analysis indicated a minimum sample of 217 for
testing the structure of the LGCM (root mean square error
of approximation [RMSEA] < 0.10) and a minimum
sample of 152 for testing individual parameters (b > 0)
(Preacher & Coffman, 2006; Soper, 2013). QOL was
measured at all three time points. Control variables
measured at baseline only were treatment group
assignment, child’s age, mother’s education level,
employment, and asthma severity. Time-varying covariates
in the model were measured at baseline, 6
months, and 12 months and included social support,
life stress, asthma caregiving stress, and asthma control
level.
Three nested LGC models were analyzed. Model 1
was an unconditional model consisting of longitudinal
QOL scores only. Model 2 added covariates, including
both baseline control variables and time-varying covariates. Model 3 incorporated moderating effects
between asthma caregiving stress, life stress, and social
support (e.g., Social Support  Life Stress, Social Support
 Asthma Caregiving Stress, and Life Stress 
Asthma Caregiving Stress). The fit of the models to
the data was estimated using both sample and
population-based indices (Kline, 2005). Sample-based
indices estimate how well the proposed model actually
fits the observed relationship among study variables
and included the v2 test of goodness of fit, which is
the relative v2 statistic that accounts for sample size,
and the Akaike Information Criteria; ratios of 3:1 for
the relative v2 are indicative of good fit (Carmines &
McIvar, 1981), and lower Akaike Information Criteria
values indicate improved fit between nested models
(Kline, 2005). Population-based indices estimate discrepancies
between the observed data and population
values. The RMSEA, with values

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแทรกแซงพฤติกรรม/การศึกษาเรื้อรัง randomized การแทรกแซงรับสองบ้านชม โดยพยาบาลที่ผ่านการฝึกอบรมสำหรับโรคหอบหืดการศึกษา ความสมบูรณ์ของแผนการดำเนินการเขียนโรคหอบหืดและความช่วยเหลือในการจัดเรียงการนัดหมายติดตามผลบริการการดูแลหลักของเด็ก (มา) ที่สามแทรกแซง consisted ของพยาบาลพร้อมเยี่ยมชมภูมิปัญญาและเด็กการนัดหมายมาเพื่อสนับสนุนการดูแลป้องกันโรคหอบหืดตามผลงานการจัดการควบคุมโรคหืดมาตรฐานศึกษาความสนใจกลุ่มเรื้อรังที่กำหนดให้กับกลุ่มควบคุมที่ได้รับสามบ้านเยี่ยม โดยพยาบาลที่ผ่านการฝึกอบรมเหมือนกันการศึกษาโรคหอบหืดและจดหมายเตือนชำระเงินเพื่อให้การติดตามนัดหมายสำหรับเด็กกับเขา หรือเธอมาสำหรับการดูแลโรคหืดมาตรการความรุนแรงของโรคหอบหืดมีประเมินความรุนแรงของโรคหอบหืดเด็กที่พื้นฐาน และภูมิปัญญารวมรายงานอาการวันโรคหอบหืดในระหว่างผ่านมา 14 วันและคืนอาการในช่วงผ่านมา30 วัน เด็กจำกัดกิจกรรมเนื่องจากโรคหอบหืด EDเข้าชม ใช้ยาควบคุมและช่วยเหลือระหว่างผ่านมา 6 เดือน และหมายเลขของการมาเยี่ยมชมในช่วง6 เดือนผ่านมา มีแบ่งเด็กในเวลาต่อมามีขาด ๆ หาย ๆ ไมลด์ปานกลาง แบบความถี่ หรือความรุนแรงแบบโรคหืดตามชาติแนวทางของโรคหอบหืด (สหรัฐอเมริกากรมสุขภาพกบริการมนุษย์ [USDHHS], 2007)ควบคุมโรคหืดการศึกษาแห่งชาติโรคหอบหืดและป้องกันโปรแกรมแนวทาง (USDHHS, 2007), อัลกอริทึมการสำหรับเด็กระดับการควบคุมโรคหืดได้รับการพัฒนา ตามความถี่ของวัน และคืนไอ wheeze และหายใจถี่หรือหายใจอาการ ความยากลำบากการใช้ยา ช่วยเหลือ กิจกรรมจำกัด และหมายเลขเข้าชม ED และ hospitalizations ตามอัลกอริทึมนี้ควบคุมโรคหืดได้ inversely คะแนนเช่นควบคุม = 1 ควบคุมไม่ดี = 2 หรือไม่ดีควบคุม = 3ความเครียดการจัดการโรคหอบหืดเรื้อรังที่ต้องกำหนดปริมาณระดับของโรคหอบหืดจัดการความเครียดในช่วงเดือนผ่านมาโดยใช้ภาพอนาล็อกสเกล (VAS) คะแนนไม่มีระบุ '' 0''ความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการดูแลลูกด้วยโรคหอบหืดและ '' 10'' ได้ระดับสูงสุดของโรคหอบหืดcaregiving ความเครียด คะแนนปานกลางแนะนำ 6-7ความเครียดที่เกี่ยวข้องกับโรคหอบหืด และคะแนน 8-10 ที่ถือเป็นระดับความเครียดสูง แนะนำหลักฐานVAS มีทั้งความไว discriminative เป็นเครื่องมือวัดความเครียด และมีโครงสร้างมีผลบังคับใช้ถึงปานกลางให้มีความสัมพันธ์กับมาตรฐานมาตรการความเครียดทางจิตใจ (Lesage, Beriot, & Deschamps2012)ความเครียดของชีวิตความเครียดของชีวิตถูก ascertained โดยใช้ความเครียดการรับรู้ขนาด-4 รายการ (PSS4) (โคเฮนและ Williamson, 1988) ที่วัดรายงานตนเองตรวจถามตอบไปพิจารณาระดับของความเครียดในช่วงเดือนก่อนหน้านี้และรายการ '' ว่าคุณรู้สึกว่าที่คุณไม่สามารถควบคุมสิ่งสำคัญในชีวิตของคุณ? "และ '' ว่าคุณรู้สึกว่า ปัญหาของคุณได้กองพะเนินสูงเพื่อให้คุณสามารถไม่เอาชนะพวกเขา?''สี่สินค้า (ปรับ 0-4), 2 ชั้นมีรหัสย้อนกลับ จะถูกบวกรวมกันเพื่อให้วงจรสามารถของ 0 16 มีคะแนนสูงกว่าสะท้อนมากกว่ารับรู้ความเครียด PSS4 ได้ผ่านการตรวจสอบก่อนหน้านี้สำหรับการใช้ในโรคหอบหืดประชากร (Milam et al., 2008) ภายในความสอดคล้องในตัวอย่างนี้มีน้อย แต่สม่ำเสมอมี psychometrics รายงานไปก่อนหน้านี้สำหรับการตัดให้สั้นลงขนาด (โคเฮนและ Williamson, 1988), และอยู่ในช่วงจากต่ำของแบบ = 0.63 1 เวลาสูงของแบบ = 0.68เวลา 2สนับสนุนทางสังคมSubscale สนับสนุนทางอารมณ์/รายละเอียดของการมีจัดการศึกษาผลลัพธ์ทางการแพทย์ (MOS)เรื้อรังเป็นแบบวัดรายงานตนเองสนับสนุนสังคม(Sherbourne & สจ๊วต 1991) Likert แปดรายการขนาดถามตอบเพื่อสะท้อนในสังคมวิธีใช้การสนับสนุนเป็นไปในสถานการณ์ (เช่น'' คนคุณสามารถนับบนฟังคุณเมื่อคุณต้องพูดคุย ''; '' คนเปิดให้คำแนะนำเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับปัญหาส่วนตัว '') รายการที่มีคะแนน1 =ไม่มีเวลาและ 5 =ตลอดเวลา และหาผลรวม มีคะแนนสูงกว่าแสดงมากขึ้นสนับสนุนทางสังคมรับรู้ Cronbach พื้นฐานแบบนี้ตัวอย่างสูง (= 0.95)ภูมิปัญญา QOLเรื้อรังดำเนินมาตราการจำกัดกิจกรรมของแบบสอบถามคุณภาพชีวิตของภูมิปัญญาเด็กโรคหอบหืดเป็นวัดของ QOL (จูนิเปอร์ et al., 1996)ขนาดกิจกรรมจำกัดจำนวน 4 รายการที่สำรวจขอบเขตที่ของเด็กโรคหอบหืดส่งผลเสียต่อภูมิปัญญานอน ทำงาน และครอบครัวประสบการณ์ (เช่น, '' ยุ่งกับเด็กโรคหอบหืดได้กับงานหรือทำงานใกล้บ้านของคุณหรือไม่?'' และ '' ได้ต้องเปลี่ยนแผนเนื่องจากครอบครัวของคุณเด็กโรคหอบหืด?'') ตอบสนองได้ในจุด 7มาตราส่วนชนิดของ Likert ที่ '' 1'' แทนอย่างรุนแรงQOL และ '' 7'' ความบ่งชี้ว่า ผลไม่ ที่สินค้าจะถูกบวกรวมกัน มีคะแนนสูงกว่าที่แนะนำเป็นQOL บวกมากขึ้น วัดมีสร้าง psychometricคุณสมบัติ และได้รับการจัดการเป็นการวัด QOL ข้ามประชากรหลากหลายภูมิปัญญาในสหรัฐอเมริกา และในระดับสากล (อัล-Akour และหฺมัดบินคิฎรอัฏ 2009 Okelo et al, 2014 Riera et al., 2015)โครงสร้างมีผลบังคับใช้ก่อนหน้านี้ที่แสดงผ่านความสัมพันธ์ผกผันกับวันอาการโรคหอบหืด(r = 0.48, p < .001) คืนอาการ (r = 0.43, p< .05) (Halterman et al., 2004) Cronbach พื้นฐานการสำหรับสเกลจำกัดกิจกรรมในนี้อย่างเรื้อรังมี 0.83การวิเคราะห์ข้อมูลแฝงอยู่ในการเจริญเติบโตโค้งสร้างโมเดล (LGCM) ใช้ Mplusรุ่น 6 (Muth en และ Muth en, 2011) ได้ดำเนินการกับตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงใน QOL ช่วงเวลา ข้อมูลใน LGCMอธิบายสาเหตุการเปลี่ยนแปลงที่แฝงอยู่ (หมายถึงเช่น และลาด) ที่ประเมินทั้งระดับกลุ่มเปลี่ยนแปลง และindividual-level change. Intercept values were estimatedby fixing factor loadings at each time point toone. Slope values were then estimated by assigningfixed factor loading representing time (baseline, 6months, and 12 months). Maximum-likelihood estimationwith robust standard errors was used to addressmissing data that never exceeded 9% for any single variable.On the basis of a = 0.05 and b = 0.80, a priori poweranalysis indicated a minimum sample of 217 fortesting the structure of the LGCM (root mean square errorof approximation [RMSEA] < 0.10) and a minimumsample of 152 for testing individual parameters (b > 0)(Preacher & Coffman, 2006; Soper, 2013). QOL wasmeasured at all three time points. Control variablesmeasured at baseline only were treatment groupassignment, child’s age, mother’s education level,employment, and asthma severity. Time-varying covariatesin the model were measured at baseline, 6months, and 12 months and included social support,life stress, asthma caregiving stress, and asthma controllevel.Three nested LGC models were analyzed. Model 1was an unconditional model consisting of longitudinalQOL scores only. Model 2 added covariates, includingboth baseline control variables and time-varying covariates. Model 3 incorporated moderating effectsbetween asthma caregiving stress, life stress, and socialsupport (e.g., Social Support  Life Stress, Social Support Asthma Caregiving Stress, and Life Stress Asthma Caregiving Stress). The fit of the models tothe data was estimated using both sample andpopulation-based indices (Kline, 2005). Sample-basedindices estimate how well the proposed model actuallyfits the observed relationship among study variablesand included the v2 test of goodness of fit, which isthe relative v2 statistic that accounts for sample size,and the Akaike Information Criteria; ratios of 3:1 forthe relative v2 are indicative of good fit (Carmines &McIvar, 1981), and lower Akaike Information Criteriavalues indicate improved fit between nested models(Kline, 2005). Population-based indices estimate discrepanciesbetween the observed data and populationvalues. The RMSEA, with values <0.06 preferred (Hu &Bentler, 1999), and the comparative fit index and theTucker-Lewis index, with preferred values over 0.90(Hu & Bentler, 1999; Kline, 2005), were included inthis analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรม / การศึกษาการแทรกแซงผู้ดูแลสุ่มให้กลุ่มทดลองทั้งสองได้รับการเข้าชมบ้านโดยพยาบาลที่ผ่านการฝึกอบรมสำหรับโรคหอบหืดการศึกษาความสำเร็จของการจัดทำแผนปฏิบัติการโรคหอบหืดเป็นลายลักษณ์อักษรและให้ความช่วยเหลือในการจัดนัดติดตามกับผู้ให้บริการดูแลหลักของเด็ก(PCP) หนึ่งในสามเข้าชมการแทรกแซงประกอบด้วยพยาบาลที่มาพร้อมกับการดูแลผู้ป่วยและเด็กที่จะได้รับการแต่งตั้งพีซีที่จะสนับสนุนในการดูแลป้องกันและโรคหอบหืดแนวทางตามการจัดการ. มาตรฐานหอบหืดศึกษาเรียนการควบคุมกลุ่มผู้ดูแลกำหนดให้กับกลุ่มควบคุมได้รับสามมาเยี่ยมที่บ้านโดยพยาบาลได้รับการฝึกฝนเดียวกันการศึกษาโรคหอบหืดและเตือนความทรงจำที่จะทำให้การติดตามการนัดหมายสำหรับเด็กที่มีPCP ของเขาหรือเธอสำหรับการดูแลโรคหอบหืด. มาตรการรุนแรงหอบหืดรุนแรงโรคหอบหืดเด็กได้รับการประเมินที่baseline และรวมถึงรายงานการดูแลอาการวันโรคหอบหืดในช่วงที่ผ่านมา14 วันและอาการคืน ช่วงที่ผ่านมา30 วันข้อ จำกัด กิจกรรมของเด็กเนื่องจากการหอบหืด, ED เข้าชมการควบคุมการใช้ยาและการช่วยเหลือในช่วงที่ผ่านมา 6 เดือนและจำนวนการเข้าชมพีซีในช่วงที่ผ่านมา6 เดือน เด็กถูกแบ่งภายหลังที่มีต่อเนื่องอ่อนถาวรปานกลางถาวรหรือรุนแรงโรคหอบหืดถาวรขึ้นอยู่กับชาติแนวทางหอบหืด(สหรัฐอเมริกากรมอนามัยและบริการมนุษย์ [USDHHS], 2007). การควบคุมโรคหืดใช้การศึกษาโรคหืดแห่งชาติและการป้องกันหลักเกณฑ์ของโปรแกรม( USDHHS 2007), อัลกอริทึมสำหรับระดับการควบคุมโรคหอบหืดเด็กได้รับการพัฒนาขึ้นอยู่กับความถี่ของวันและไอกลางคืนเสียงฮืดๆ และถี่อาการหายใจหรือหายใจลำบาก; กู้ภัยใช้ยา; ข้อ จำกัด กิจกรรม; และจำนวนของการเข้าชม ED และรักษาในโรงพยาบาล ขึ้นอยู่กับขั้นตอนวิธีนี้ควบคุมโรคหอบหืดได้รับการผกผันคะแนนเช่นเดียวกับการควบคุม= 1 ไม่ได้ถูกควบคุมอย่างดี = 2 หรือไม่ดีควบคุม= 3. ความเครียดการจัดการโรคหอบหืดผู้ดูแลได้ขอให้ปริมาณระดับของโรคหอบหืดความเครียดการจัดการในช่วงเดือนที่ผ่านมาโดยใช้ภาพแบบอะนาล็อกขนาด (VAS) คะแนนจาก '' 0 '' ระบุไม่มีความเครียดที่เกี่ยวข้องกับการดูแลเด็กของพวกเขาที่มีโรคหอบหืดและ'' 10 '' สะท้อนให้เห็นถึงระดับสูงสุดที่เป็นไปของโรคหอบหืดความเครียดดูแล คะแนนจาก 6-7 แนะนำปานกลางความเครียดที่เกี่ยวข้องกับโรคหอบหืดและคะแนนจาก8-10 ได้รับการยกย่องเป็นระดับสูงของความเครียด หลักฐานแสดงให้เห็นผืนผ้ามีทั้งความไวจำแนกเป็นมาตรการของความเครียดและมีการสร้างความถูกต้องผ่านในระดับปานกลางที่จะมีความสัมพันธ์สูงที่มีมาตรการที่เป็นมาตรฐานของความเครียดทางด้านจิตใจ(Lesage, Beriot และ Deschamps, 2012). ความเครียดชีวิตความเครียดชีวิตได้รับการตรวจสอบโดยใช้ความเครียดการรับรู้ของเครื่องชั่ง-4 รายการ (PSS4) (โคเฮนและวิลเลียมสัน, 1988) ตรวจสอบตัวชี้วัดการรายงานตนเองขอให้ผู้ตอบแบบสอบถามในการพิจารณาระดับของความเครียดในช่วงเดือนที่ผ่านมาและรวมถึงรายการที่'' วิธีมักจะมีคุณรู้สึกว่าคุณไม่สามารถที่จะควบคุมสิ่งที่สำคัญในชีวิตของคุณ'' และ '' บ่อยแค่ไหนที่มีคุณ รู้สึกยากลำบากของคุณถูกซ้อนขึ้นสูงมากที่คุณไม่สามารถเอาชนะพวกเขา? '' ทั้งสี่รายการ (ปรับ 0-4) สองที่มีการย้อนกลับรหัสจะสรุปเพื่อให้ช่วงที่เป็นไปได้ของ0-16 มีคะแนนที่สูงขึ้น สะท้อนแสงมากขึ้นความเครียดการรับรู้ PSS4 ถูกตรวจสอบก่อนหน้านี้สำหรับการใช้งานในประชากรโรคหอบหืด(Milam et al., 2008) ภายในความสม่ำเสมอในตัวอย่างนี้อยู่ในระดับต่ำแต่สอดคล้องกับรายงานก่อนหน้านี้สำหรับpsychometrics สั้นขนาด(โคเฮนและวิลเลียมสัน, 1988) และอยู่ในช่วงจากระดับต่ำสุดของ= 0.63 เวลาที่ 1 ถึงสูงของ = 0.68 ที่เวลา 2. การสนับสนุนทางสังคมอารมณ์ / สนับสนุน subscale ข้อมูลของการศึกษาผลการแพทย์(MOS) เป็นยาในการดูแลผู้ป่วยเป็นมาตรการรายงานตนเองของการสนับสนุนทางสังคม(เชอร์บอร์และสจ๊วต 1991) แปดรายการ Likert ขนาดถามว่าผู้ตอบแบบสอบถามที่จะสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการที่มีอยู่ในสังคมสนับสนุนให้พวกเขาผ่านสถานการณ์สมมติ (เช่น '' คนที่คุณสามารถนับบนจะฟังคุณเมื่อคุณต้องการที่จะพูดคุย'' '' ใครบางคนที่จะหันไปหา ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับปัญหาส่วนตัวของ'') รายการที่มีคะแนนเป็นที่ 1 = ไม่มีเวลาและ 5 = ตลอดเวลาและสรุปด้วยคะแนนสูงแสดงให้เห็นมากขึ้นการรับรู้การสนับสนุนทางสังคม ครอนบาคพื้นฐานในตัวอย่างอยู่ในระดับสูง (ก = 0.95). ผู้ดูแลคุณภาพชีวิตผู้ดูแลเสร็จขนาดข้อ จำกัด กิจกรรมของกุมารแพทย์โรคหอบหืดดูแลของคุณภาพของแบบสอบถามชีวิตเป็นตัวชี้วัดคุณภาพชีวิต(จูนิเปอร์ et al., 1996). ขนาดข้อ จำกัด กิจกรรมประกอบด้วย ของสี่รายการที่สำรวจขอบเขตที่เป็นโรคหอบหืดของเด็กที่ส่งผลกระทบต่อการนอนหลับของผู้ดูแลการทำงาน, และครอบครัวประสบการณ์ (เช่น '' ไม่เป็นโรคหอบหืดของเด็กยุ่งเกี่ยวกับงานหรือทำงานรอบๆ บ้านของคุณหรือ '' และ '' ไม่ได้ครอบครัวของคุณจำเป็นต้องเปลี่ยนแผนเพราะของโรคหอบหืดของเด็ก? '') คำตอบจะได้รับใน 7 จุดขนาดLikert ประเภทที่ 1 '' '' หมายถึงอย่างรุนแรงทำให้คุณภาพชีวิตและ'' 7 '' แสดงให้เห็นจากการด้อยค่าไม่มี รายการจะสรุปด้วยคะแนนที่สูงกว่าแนะนำคุณภาพชีวิตเชิงบวกมากขึ้น วัดได้จัดตั้ง psychometric คุณสมบัติและได้รับการบริหารงานเป็นตัวชี้วัดคุณภาพชีวิตทั่วประชากรผู้ดูแลที่มีความหลากหลายในสหรัฐอเมริกาและต่างประเทศ(Al-Akour และKhader 2009; Okelo et al, 2014; Riera et al, 2015).. สร้างความถูกต้อง ก่อนหน้านี้ก็แสดงให้เห็นผ่านความสัมพันธ์ผกผันกับวันอาการโรคหอบหืด(r =? 0.48, p <0.001) และคืนอาการ (r =? 0.43 พี<0.05) (Halterman et al., 2004) ครอนบาคพื้นฐานสำหรับกิจกรรมขนาดข้อ จำกัด ในตัวอย่างนี้ของผู้ดูแลเป็น0.83. การวิเคราะห์ข้อมูลแฝงการสร้างแบบจำลองอัตราการเจริญเติบโต (LGCM) โดยใช้ Mplus รุ่น 6 (Muth? th & Muth? en 2011) ได้ดำเนินการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงคุณภาพชีวิตในช่วงเวลา ข้อมูลใน LGCM จะอธิบายการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยแฝง(เช่นวิธีการและความลาดชัน) ที่ประเมินการเปลี่ยนแปลงทั้งในระดับกลุ่มและการเปลี่ยนแปลงแต่ละระดับ ค่าตัดประมาณโดยการแก้ไขภาระปัจจัยในแต่ละจุดเวลาในการอย่างใดอย่างหนึ่ง ค่าความลาดชันประมาณนั้นโดยการกำหนดปัจจัยในการโหลดคงที่เป็นตัวแทนของเวลา (พื้นฐาน, 6 เดือนและ 12 เดือน) การประมาณโอกาสสูงสุดมีข้อผิดพลาดมาตรฐานที่แข็งแกร่งถูกใช้ในการอยู่ไม่มีข้อมูลที่ไม่เกิน9% สำหรับตัวแปรเดียว. บนพื้นฐานของ = 0.05 และ B = 0.80 ซึ่งเป็นพลังงานเบื้องต้นวิเคราะห์ชี้ให้เห็นตัวอย่างที่ไม่ต่ำกว่า217 สำหรับการทดสอบโครงสร้างของ LGCM (รากหมายถึงข้อผิดพลาดตารางการประมาณ[RMSEA] <0.10) และต่ำสุดของกลุ่มตัวอย่าง152 สำหรับการทดสอบแต่ละพารามิเตอร์ (b> 0) (ปัญญาจารย์และคอฟฟ์แมน, 2006; Soper 2013) คุณภาพชีวิตได้รับการวัดที่ทั้งสามจุดเวลา ตัวแปรควบคุมวัดที่ baseline เพียง แต่กลุ่มการรักษาที่ได้รับมอบหมาย, อายุของเด็กระดับการศึกษาของมารดา, การจ้างงานและความรุนแรงของโรคหอบหืด เวลาที่แตกต่างกันตัวแปรในโมเดลการวัดที่ baseline, 6 เดือนและ 12 เดือนและรวมถึงการสนับสนุนทางสังคมความเครียดในชีวิตหอบหืดความเครียดการดูแลและการควบคุมโรคหอบหืดระดับ. สามซ้อนรุ่น LGC วิเคราะห์ รุ่น 1 เป็นรูปแบบที่ไม่มีเงื่อนไขประกอบด้วยยาวคะแนนคุณภาพชีวิตเท่านั้น รุ่น 2 เพิ่มตัวแปรรวมทั้งการควบคุมตัวแปรพื้นฐานและใช้เวลาที่แตกต่างกันตัวแปร รุ่น 3 ที่จดทะเบียนดูแลผลกระทบระหว่างความเครียดโรคหอบหืดดูแลความเครียดชีวิตและสังคมที่สนับสนุน(เช่นการสนับสนุนทางสังคมความเครียดชีวิต? การสนับสนุนทางสังคม? หอบหืดดูแลความเครียดและความเครียดชีวิต? หอบหืดดูแลความเครียด) พอดีของรูปแบบเพื่อข้อมูลที่ถูกคาดใช้ทั้งตัวอย่างและดัชนีตามประชากร(Kline, 2005) ตัวอย่างตามดัชนีประเมินวิธีการที่ดีรูปแบบที่นำเสนอจริงเหมาะกับความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรสังเกตการศึกษาและทดสอบv2 รวมของความดีของพอดีซึ่งเป็นสถิติv2 ญาติที่บัญชีสำหรับขนาดตัวอย่างและเกณฑ์ข้อมูลAkaike; อัตราส่วน 3: 1 สำหรับv2 ญาติที่บ่งบอกถึงแบบที่ดี (Carmines และMcIvar 1981) และต่ำกว่าเกณฑ์ข้อมูล Akaike ค่าบ่งชี้ที่ดีขึ้นพอดีระหว่างรูปแบบที่ซ้อนกัน(Kline, 2005) ดัชนีประชากรที่ใช้ประเมินความแตกต่างระหว่างข้อมูลที่สังเกตและจำนวนประชากรค่า RMSEA มีค่า <0.06 ที่ต้องการ (Hu & Bentler, 1999) และดัชนีแบบเปรียบเทียบและดัชนีทักเคอร์ลูอิสที่มีค่าที่ต้องการมากกว่า0.90 (Hu & Bentler 1999; Kline, 2005) ถูกรวมอยู่ในการวิเคราะห์นี้.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การศึกษาพฤติกรรมการแทรกแซงการแทรกแซงโดยกลุ่มผู้ดูแลและ

รับสองเยี่ยมบ้านโดยพยาบาลผ่านการฝึกอบรมการศึกษาหืด
, ความสมบูรณ์ของแผนปฏิบัติการเขียนหืด , และความช่วยเหลือในการติดตาม

นัดกับผู้ให้บริการดูแลหลักของเด็ก ( PCP ) เยี่ยมชมการทดลองที่สามประกอบด้วยพยาบาลประกอบ

ผู้ดูแลและเด็กที่จะเป็น PCP นัด advocate
สำหรับการดูแลการป้องกันและแนวทางการจัดการโรคหอบหืด

ตาม มาตรฐานการศึกษา กลุ่มควบคุมโรคหืดสนใจ

ดูแลมอบหมายให้กลุ่มควบคุมได้รับ
3 เยี่ยมบ้านโดยผ่านการฝึกอบรมพยาบาลเหมือนกัน
หอบหืดการศึกษาและเตือนให้ติดตาม
การนัดหมายสำหรับเด็กกับ ของเขาหรือเธอสำหรับโรค PCP


มาตรการดูแลโรคหืดโรคหืดคือการประเมินความรุนแรงความรุนแรง
เด็กและผู้ดูแลที่ 0
รวมรายงานอาการหืดในระหว่างวัน
14 วันและคืนที่ผ่านมา อาการในช่วงที่ผ่านมา
30 วัน ข้อ จำกัด กิจกรรมของเด็ก เนื่องจากโรคหอบหืดเข้าชมเอ็ด
, ใช้ยาควบคุมและช่วยเหลือระหว่าง
ที่ผ่านมา 6 เดือน และตัวเลขของการเข้าชมพีซีพีใน
ที่ผ่านมา 6 เดือน เด็กแบ่ง
ในภายหลังมีความถาวร อ่อนปานกลางหรือรุนแรง
ถาวรถาวรหืดตามแนวทางหืดแห่งชาติ
( สหรัฐอเมริกากรมสุขภาพและบริการมนุษย์ usdhhs
[ ] , 2550 ) .

การควบคุมโรคหืดแห่งชาติการศึกษาและแนวทางการใช้โปรแกรมการป้องกัน
( usdhhs , 2007 ) , ขั้นตอนวิธี
ระดับการควบคุมโรคหืดเด็กที่ถูกพัฒนาขึ้นตามความถี่ของวันและคืน ไอ