Munns (1993) proposeda two-stage mo

Munns (1993) proposed
a two-stage model to describe plant response to salinity: growth is
first reduced by a decrease in soil water potential (a water stress
effect), and later by the effect of salt injury on the older leaves,
which die owing to an increase of salt in the cell components.
Munns (1993) also proposed that the accelerated death of older
leaves led to a decrease in the supply of carbohydrates or growth
hormones to meristematic regions, thereby inhibiting growth.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Munns (1993) เสนอแบบสองขั้นตอนเพื่ออธิบายตอบโรงเค็ม: เติบโตเป็นครั้งแรก ลดลง โดยลดลงในน้ำดินมีศักยภาพ (มีน้ำเครียดผล), และ โดยผลของการบาดเจ็บบนใบเก่า เกลือที่ตายเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของเกลือในส่วนประกอบของเซลล์Munns (1993) เสนอที่ตายเร็วขึ้นของเก่าใบลดลงอุปทานของคาร์โบไฮเดรตหรือเจริญเติบโตฮอร์โมนไปยังภูมิภาค meristematic, inhibiting จึงเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Munns (1993) ได้เสนอ
รูปแบบสองขั้นตอนในการอธิบายถึงการตอบสนองของพืชเพื่อความเค็ม: การเจริญเติบโตจะ
ลดลงเป็นครั้งแรกโดยการลดลงของน้ำในดินที่มีศักยภาพ (ขาดน้ำ
มีผลบังคับใช้) และต่อมาจากผลของการบาดเจ็บเกลือบนใบเก่า
ที่ตาย เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของเกลือในส่วนประกอบของเซลล์.
Munns (1993) เสนอว่าการตายเร่งเก่า
ใบนำไปสู่การลดลงของอุปทานของคาร์โบไฮเดรตหรือการเจริญเติบโต
ฮอร์โมนไปยังภูมิภาคเจริญจึงยับยั้งการเจริญเติบโต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันส์ ( 1993 ) ได้เสนอแบบจำลองเพื่ออธิบาย : สองพืชการตอบสนองต่อความเค็ม : การเจริญเติบโต
แรกลดลง โดยลดลงในศักยภาพของดิน น้ำ ( น้ำความเครียด
Effect ) และต่อมาโดยผลของการบาดเจ็บเกลือบนใบเก่า
ที่ตายเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของเกลือในเซลล์ส่วนประกอบ
มันส์ ( 1993 ) ยังได้เสนอว่า การเร่งการตายของเก่า
ใบ เป็น ผลให้อุปทานของคาร์โบไฮเดรตหรือฮอร์โมนการเจริญเติบโต
ภูมิภาค meristematic จึงยับยั้งการเจริญเติบโต