11.8%). The PSP had the highest amo

11.8%). The PSP had the highest amount of EE (2.8%) and cassava
the lowest amount of EE (1.1%). The ADF content of tubers ranged
from 5.7% to 10.4%, taro had the highest and PSP had the lowest. The
ADF content of the coproducts ranged from 19.7% to 34.1% with the
highest value for BBG and the lowest for okara. The NDF content of
all the tubers ranged from 8.0% to 11.5% with the highest value for
taro and the lowest for PSP. Therewas a very small difference in the
NDF content of taro and cassava. Both ADF and NDF content were
higher in taro, whereas, NDF content in coproducts ranged from
31.0% to 42.1%. Crude protein content of both PSP and OSP was
slightly lower than that reported (6.4%) by Dominguez (1992).
Okara has the potential to be used in the animal feed, as the CP
content was fairly high. Although okara has almost half of the CP
content of SBM, it remains more advantageous over cereal grains
such as corn, which contains almost half or even lower CP in general.
Okara can also be viewed as a potential source of energy along
with protein because of their high fat content. This was also reflected
by their GE content (4,707 kcal/kg) and starch content
(61.2%). The ADF content of PSP in this study was similar to
observed value by Dominguez (1992) who reported ADF content of
PSP to be 5.5%. However, ADF content of OSP observed in this study
was slightly higher than those previous studies.
Starch content of tubers ranged from 47.0% to 60.9% with cassava
containing the highest and taro containing the lowest. Starch
content of coproducts ranged from 46.7% to 56.4%. The GE content
of tubers ranged from 4,134 to 4,333 kcal/kg, taro had the highest
amount of energy and PSP had the lowest. Among coproducts, BBG
had the lowest (4,270 kcal/kg) and WMR (4,794 kcal/kg) had the
highest GE value. Among tubers, IVDDM was significantly higher in
PSP (86.8%, P < 0.001) than taro (70.3%), others were in between
(Table 2). Among coproducts, IVDDM was significantly higher in
okara (74.1%, P < 0.05) compared with BBG (61.3%) (Table 3). Among
tubers, IVDGE was significantly higher in PSP (87.5%, P < 0.001)
than taro (64.9%), while other tubers were ranged between these
two. Among coproducts, IVDGE was significantly higher in okara
(66.2%, P < 0.05) compared with BBG (43.0%).
The IVDDM of PSP (86.8%) was the highest among all tested
feedstuffs. This can be attributed to low NDF and ADF content in
PSP. The ADF is inversely related to digestibility, i.e., higher the ADF
content in the feedstuff, lower the digestibility observed. Lower
digestibility of taro can be due to presence of relatively higher
amount of fiber than other tubers. Difference between the NDF and
ADF content was also found to be the least in taro, indicating least
amount of hemicelluloses; hence, taro was the least digestible
feedstuff among the tubers as hemicelluloses are relatively better
utilized than cellulose in the intestine of pig. Cassava had higher
amount of hemicellulose (4.7%), hence, its IVDDM was higher than
that of taro. Lower digestibility in taro might be due to inclusion of
taro without peeling the outermost skin as higher amount of fiber is
present on its outer skin.
Although energy content in taro was higher than other tubers
studied, the amount of energy which is actually utilized in the body
of swine is very less, as IVDGE was very low. Energy content in PSP
is highly digestible and only low amount of PSP will be sufficient to
meet a particular energy requirement of swine; however large
amount of taro will be required to meet the same energy requirement
as its energy digestibility is lower. Relative growth capacity of
young piglets is high but their voluntary feed intake capacity is low,
thereby, PSP can serve as potential energy dense diet for piglets. On
the other hand, energy requirement of sows in the gestation period
is low but they are still capable of eating more than they actually
need. For such sows, taro having low energy digestibility can serve
as potential source of energy as the actual amount of energy
digested will be low. Starch content in cassava was high while taro
had the least amount of starch. High amount of fiber and low
amount of starch can be the limiting factor in inclusion of the taro

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

11.8%) PSP ที่มีปริมาณสูงสุดของ EE (2.8%) และมันสำปะหลังยอดเงินต่ำสุดของ EE (1.1%) เนื้อหา ADF ของมุดที่โจมตีระยะไกลจาก 5.7% ถึง 10.4% เผือกมีสูงสุด และ PSP ได้ต่ำที่สุด การเนื้อหา ADF ของ coproducts การโจมตีระยะไกลจาก 19.7% ถึง 34.1% ด้วยการค่าสูงสุดอย่างเรียบง่าย...และต่ำสุดสำหรับ okara สอบถามข้อมูลครับเนื้อหาของทั้งหมดมุดที่โจมตีระยะไกล 8.0% จาก 11.5% มีค่าสูงสุดสำหรับเผือกและต่ำสุดสำหรับ PSP Therewas ความแตกต่างน้อยมากในการสอบถามข้อมูลครับเนื้อหาของเผือกและมันสำปะหลัง ADF และสอบถามข้อมูลครับเนื้อหาสูงในเผือก ขณะ สอบถามข้อมูลครับเนื้อหาใน coproducts จนถึง31.0-42.1% โปรตีนเนื้อหาทั้ง PSP และ OSPเล็กน้อยต่ำกว่าที่รายงาน (6.4%) โดย Dominguez (1992)Okara มีศักยภาพที่จะใช้ในอาหาร เป็น CP การสัตว์เนื้อหาก็ค่อนข้างสูง แม้ว่า okara มีเกือบครึ่งหนึ่งของจุดเนื้อหาของ SBM มันยังคงเป็นผลดีมากกว่าธัญพืชธัญพืชเช่นข้าวโพด ซึ่งประกอบด้วยเกือบครึ่งหนึ่งหรือต่ำลง CP ทั่วไปยังสามารถดู Okara เป็นแหล่งที่มีศักยภาพของพลังงานตามมีโปรตีนเนื่องจากเนื้อหาของไขมันสูง นี้ยังสะท้อนโดย GE ของเนื้อหา (4,707 kcal/kg) และแป้งเนื้อหา(61.2%) เนื้อหา ADF ของ PSP ในการศึกษานี้คือคล้ายกับค่าสังเกต โดย Dominguez (1992) ที่ ADF เนื้อหาของรายงานPSP เป็น 5.5% อย่างไรก็ตาม ADF เนื้อหาของ OSP สังเกตในการศึกษานี้ได้สูงกว่าการศึกษาก่อนหน้านั้นเล็กน้อยปริมาณแป้งของมุดที่โจมตีระยะไกลจาก 47.0% 60.9% กับมันสำปะหลังที่ประกอบด้วยสูงสุดและเผือกที่ประกอบด้วยต่ำที่สุด แป้งเนื้อหาของ coproducts จนถึง 46.7% 56.4% เนื้อหา GEของมุดโจมตีระยะไกลจาก 4,134 4,333 kcal/kg เผือกได้สูงสุดปริมาณของพลังงานและ PSP ได้ต่ำที่สุด ระหว่าง coproducts อย่างเรียบง่าย...ต่ำสุด (4,270 kcal/kg) และฉบับของ WMR (4,794 kcal/kg) มีการค่าสูงสุดใน GE มีนัยสำคัญในระหว่างมุด IVDDMPSP (86.8%, P < 0.001) กว่าเผือก (70.3%), คนอื่นในระหว่าง(ตารางที่ 2) มีนัยสำคัญในระหว่าง coproducts, IVDDMokara (74.1%, P < 0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับอย่างเรียบง่าย... (61.3%) (ตารางที่ 3) ในหมู่มุด IVDGE มีนัยสำคัญใน PSP (87.5%, P < 0.001)กว่าเผือก (64.9%), ในขณะที่มุดอื่นถูกโจมตีระยะไกลระหว่างเหล่านี้สอง ระหว่าง coproducts, IVDGE มีนัยสำคัญใน okara(66.2%, P < 0.05) เมื่อเปรียบเทียบกับอย่างเรียบง่าย... (43.0%)IVDDM PSP (86.8%) เป็นสูงสุดในทุกทดสอบfeedstuffs นี้สามารถนำมาประกอบกับเนื้อหาการสอบถามข้อมูลครับและ ADF ที่ต่ำในPSP ADF เป็นตรงกันข้ามที่เกี่ยวข้องกับการย่อย สูงกว่า เช่น ADFเนื้อหาในการอาหาร ล่าง digestibility สังเกต ต่ำกว่าย่อยของเผือกได้เนื่องจากสถานะการออนไลน์ของค่อนข้างสูงจำนวนเส้นใยมากกว่าหัวอื่น ๆ ความแตกต่างระหว่างการสอบถามข้อมูลครับ และนอกจากนี้ยังพบ ADF เนื้อหาจะ น้อยในเผือก บ่งชี้อย่างน้อยจำนวน hemicelluloses ด้วยเหตุนี้ เผือกถูกย่อยอย่างน้อยอาหารระหว่างมุดเป็น hemicelluloses ค่อนข้างดีใช้กว่าเซลลูโลสในลำไส้ของหมู มันสำปะหลังมีสูงกว่าจำนวน hemicellulose (4.7%), ดังนั้น IVDDM ของถูกมากกว่าที่ของเผือก การย่อยลดลงในเผือกอาจเนื่องจากการรวมของเผือกโดยไม่ปอกเปลือกผิวด้านนอกสุดเป็นยอดสูงของเส้นใยคืออยู่บนผิวด้านนอกของแม้ว่าปริมาณพลังงานในเผือกมากกว่าหัวอื่น ๆปริมาณของพลังงานที่จะใช้จริงในร่างกาย ศึกษาสุกรมีน้อยมาก เป็น IVDGE ต่ำมาก ปริมาณพลังงานใน PSPต่ำสูงย่อย และเฉพาะของ PSP จะเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการพลังงานเฉพาะของหมู อย่างไรก็ตามมีขนาดใหญ่จำนวนเผือกจะต้องตอบสนองความต้องการพลังงานเดียวกันเป็นพลังงานย่อยได้ต่ำ กำลังเจริญเติบโตสัมพัทธ์ของหนุ่มทรูดสูง แต่ความสมัครใจกินจุต่ำจึง PSP สามารถใช้เป็นอาหารความหนาแน่นของพลังงานศักย์สำหรับทรูด บนมืออื่น ๆ ความต้องการพลังงานของลักษณะในเวลาตั้งครรภ์ต่ำ แต่ยังคงสามารถกินมากกว่าพวกเขาจริงต้องการ สำหรับลักษณะดังกล่าว เผือกที่มีพลังงานต่ำย่อยสามารถให้บริการเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของพลังงานเป็นปริมาณพลังงานการย่อยสลายจะต่ำ ปริมาณแป้งในมันสำปะหลังได้สูงในขณะที่เผือกมีปริมาณแป้งน้อย จำนวนเส้นใยและต่ำสูงจำนวนแป้งสามารถเป็นปัจจัยในการจำกัดในการรวมของเผือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

11.8%) พีเอสมีจำนวนเงินสูงสุดของ EE (2.8%) และมันสำปะหลัง
จำนวนเงินต่ำสุดของ EE (1.1%) เนื้อหา ADF หัวอยู่ในช่วง
จาก 5.7% เป็น 10.4% เผือกได้สูงสุดและ PSP ได้ต่ำสุด
เนื้อหา ADF ของ coproducts ตั้งแต่ 19.7% เป็น 34.1% ด้วย
มูลค่าสูงสุดสำหรับ BBG และต่ำสุดสำหรับกากถั่วเหลือง เนื้อหา NDF ของ
หัวทั้งหมดตั้งแต่ 8.0% ถึง 11.5% มีค่าสูงสุดสำหรับ
เผือกและต่ำสุดสำหรับ PSP therewas ความแตกต่างที่มีขนาดเล็กมากใน
เนื้อหา NDF ของเผือกและมันสำปะหลัง ทั้ง ADF และเนื้อหา NDF ได้
ที่สูงขึ้นในเผือกขณะที่เนื้อหา NDF ใน coproducts ตั้งแต่
31.0% เป็น 42.1% โปรตีนทั้ง PSP และ OSP ก็
ต่ำกว่าที่รายงาน (6.4%) โดย Dominguez (1992) เล็กน้อย.
Okara มีศักยภาพที่จะนำมาใช้ในอาหารสัตว์ที่เป็นซีพี
เนื้อหาก็ค่อนข้างสูง แม้ว่ากากถั่วเหลืองมีเกือบครึ่งหนึ่งของซีพี
เนื้อหาของ SBM ก็ยังคงได้เปรียบมากขึ้นกว่าธัญพืช
เช่นข้าวโพดซึ่งมีเกือบครึ่งหนึ่งหรือซีพีแม้แต่น้อยในทั่วไป.
Okara ยังสามารถถูกมองว่าเป็นแหล่งที่มีศักยภาพของพลังงานพร้อม
กับโปรตีนเพราะ ปริมาณไขมันสูงของพวกเขา นี่ก็สะท้อนให้เห็น
โดยเนื้อหาของพวกเขา GE (4,707 กิโลแคลอรี / กิโลกรัม) และปริมาณแป้ง
(61.2%) เนื้อหา ADF ของ PSP ในการศึกษานี้มีความคล้ายคลึงกับ
ค่าสังเกตจาก Dominguez (1992) ที่รายงานเนื้อหา ADF ของ
PSP จะเป็น 5.5% แต่เนื้อหาของ ADF OSP ข้อสังเกตในการศึกษาครั้งนี้
สูงกว่าการศึกษาก่อนหน้าเล็กน้อยเหล่านั้น.
ปริมาณแป้งในหัวตั้งแต่ 47.0% เป็น 60.9% และมันสำปะหลัง
ที่มีเผือกสูงสุดและต่ำสุดที่มี แป้ง
เนื้อหาของ coproducts ตั้งแต่ 46.7% เป็น 56.4% เนื้อหา GE
หัวตั้งแต่ 4,134 ไป 4,333 กิโลแคลอรี / กกเผือกได้สูงสุด
ปริมาณของพลังงานและ PSP ได้ต่ำสุด ท่ามกลาง coproducts, BBG
มีต่ำสุด (4,270 กิโลแคลอรี / กิโลกรัม) และ WMR (4,794 กิโลแคลอรี / กิโลกรัม) มี
มูลค่าสูงสุดของจีอี ท่ามกลางอ้อม IVDDM สูงอย่างมีนัยสำคัญใน
PSP (86.8%, p <0.001) กว่าเผือก (70.3%), อื่น ๆ อยู่ในระหว่าง
(ตารางที่ 2) ท่ามกลาง coproducts, IVDDM สูงอย่างมีนัยสำคัญใน
กากถั่วเหลือง (74.1%, p <0.05) เมื่อเทียบกับ BBG (61.3%) (ตารางที่ 3) ท่ามกลาง
อ้อม IVDGE สูงอย่างมีนัยสำคัญใน PSP (87.5%, p <0.001)
กว่าเผือก (64.9%) ในขณะที่หัวคนอื่น ๆ กำลังอยู่ในช่วงระหว่างทั้ง
สอง ท่ามกลาง coproducts, IVDGE สูงอย่างมีนัยสำคัญในกากถั่วเหลือง
(66.2%, p <0.05) เมื่อเทียบกับ BBG (43.0%).
IVDDM ของ PSP (86.8%) เป็นสูงสุดในการทดสอบทั้งหมด
สัตว์ นี้สามารถนำมาประกอบกับ NDF ต่ำและเนื้อหาใน ADF
PSP ฟีดเอกสารอัตโนมัติมีความสัมพันธ์แปรผกผันกับการย่อยคือสูงกว่า ADF
เนื้อหาในวัตถุดิบอาหารสัตว์ที่ลดการย่อยได้ตั้งข้อสังเกต ต่ำกว่า
การย่อยได้ของเผือกได้เนื่องจากการปรากฏตัวของค่อนข้างสูงกว่า
ปริมาณของเส้นใยกว่าหัวอื่น ๆ ความแตกต่างระหว่าง NDF และ
เนื้อหา ADF ก็ยังพบว่ามีน้อยในเผือกแสดงให้เห็นอย่างน้อย
ปริมาณของเฮมิเซลลูโลส; ดังนั้นเผือกเป็นอย่างน้อยย่อย
วัตถุดิบอาหารสัตว์ในหมู่หัวเป็นเฮมิเซลลูโลสค่อนข้างดีกว่า
ใช้กว่าเซลลูโลสในลำไส้ของหมู มันสำปะหลังมีสูงกว่า
ปริมาณของเฮมิเซลลูโลส (4.7%) ดังนั้น IVDDM ของมันสูงกว่า
ของเผือก การย่อยลดลงในเผือกอาจเกิดจากการรวมของ
เผือกโดยไม่ต้องปอกเปลือกผิวชั้นนอกสุดเป็นจำนวนเงินที่สูงขึ้นของเส้นใย
อยู่บนผิวด้านนอกของมัน.
แม้ว่าปริมาณพลังงานในเผือกสูงกว่าหัวอื่น ๆ
การศึกษาปริมาณของพลังงานที่ถูกนำมาใช้จริงใน ร่างกาย
ของสุกรมากน้อยเช่น IVDGE ต่ำมาก ปริมาณพลังงานใน PSP
ย่อยสูงและมีเพียงปริมาณต่ำของ PSP จะเพียงพอที่จะ
ตอบสนองความต้องการพลังงานโดยเฉพาะสุกร; แต่มีขนาดใหญ่
ปริมาณของเผือกจะต้องตอบสนองความต้องการพลังงานเดียวกัน
เป็นย่อยพลังงานต่ำ ศักยภาพในการขยายความสัมพันธ์ของ
ลูกสุกรหนุ่มอยู่ในระดับสูง แต่ความจุของปริมาณอาหารที่กินของพวกเขาสมัครใจอยู่ในระดับต่ำ
จึง PSP สามารถทำหน้าที่เป็นพลังงานที่มีศักยภาพการรับประทานอาหารที่มีความหนาแน่นสูงสำหรับลูกสุกร บน
มืออื่น ๆ ที่ต้องการพลังงานของแม่สุกรในช่วงเวลาการตั้งครรภ์
อยู่ในระดับต่ำ แต่พวกเขายังคงมีความสามารถในการรับประทานอาหารมากขึ้นกว่าที่พวกเขาจริง
ต้อง สำหรับแม่สุกรเช่นเผือกมีการย่อยที่ใช้พลังงานต่ำสามารถทำหน้าที่
เป็นแหล่งที่มีศักยภาพของพลังงานเป็นจำนวนเงินที่แท้จริงของพลังงาน
ย่อยจะต่ำ ปริมาณแป้งในมันสำปะหลังอยู่ในระดับสูงขณะที่เผือก
มีจำนวนน้อยที่สุดของแป้ง จำนวนเงินที่สูงของเส้นใยและต่ำ
ปริมาณแป้งสามารถเป็นปัจจัย จำกัด ในการรวมของเผือก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

11.8 % ) PSP มียอดสูงสุดของ EE ( 2.8% ) และมันสำปะหลังปริมาณ EE ( 1.1% ) เนื้อหาของหัวที่ ADF มีค่าจาก 5.7% ถึง 10.4% , เผือกมี PSP มีสูงสุดและต่ำสุด ที่เนื้อหาของ coproducts ADF มีค่าร้อยละ 34.1 % กับมูลค่าสูงสุดและต่ำสุดสำหรับ BBG กาก . ส่วน เนื้อหาของวัตถุหัวทั้งหมดตั้งแต่ 8.0 % 11.5 % ด้วยมูลค่าสูงสุดเผือกและต่ำสุดสำหรับ PSP มีความแตกต่างกันน้อยมากในปริมาณ NDF ของทาโร่ และมันสำปะหลัง ทั้งปริมาณ NDF ADF และสูงกว่า ทาโร่ ส่วนปริมาณ NDF ใน coproducts ระหว่างรวมร้อยละ 42.1 % ปริมาณโปรตีนหยาบทั้ง PSP และ OSP คือลดลงเล็กน้อยกว่าที่รายงาน ( 6.4% ) โดย Dominguez ( 1992 )รากมีศักยภาพที่จะใช้ในอาหารสัตว์ เช่น ซีพีเนื้อหาค่อนข้างสูง แม้ว่ารากได้เกือบครึ่งของซีพีเนื้อหาของ SBM ยังคงได้เปรียบมากกว่าธัญพืชเช่น ข้าวโพด ซึ่งมีเกือบครึ่ง หรือ CP ยังลดลงโดยทั่วไปกากยังถูกมองว่าเป็นแหล่งที่มาของพลังงานตามศักยภาพกับโปรตีน เพราะเนื้อหาของไขมันสูง นี้ยังสะท้อนให้เห็นโดยเนื้อหาของ GE ( 1 กิโลแคลอรี่ / กิโลกรัม ) และแป้ง( 61.2 % ) เนื้อหา ADF ของ PSP ในการศึกษานี้คล้ายกับสังเกตค่าโดย Dominguez ( 1992 ) รายงาน ADF ที่เนื้อหาPSP เป็น 5.5 % อย่างไรก็ตาม ปริมาณ ADF พบว่าในผู้ป่วยนอกเป็นเล็กน้อยสูงกว่าก่อนเรียนปริมาณแป้งในหัวระหว่าง 47.0 % ภายในด้วยมันสำปะหลังมีเผือกที่มีสูงสุดและต่ำสุด แป้งเนื้อหาของ coproducts อยู่ระหว่างร้อยละ 46.7 เพื่อปัจจัย % GE เนื้อหาของหัวระหว่าง 4134 ไป 1 กิโลแคลอรี่ / กิโลกรัม ทาโร่ได้สูงสุดปริมาณของพลังงานและ PSP ได้ถูกที่สุด ระหว่าง coproducts BBG ,ได้ต่ำสุด ( 4270 กิโลแคลอรี่ / กิโลกรัม ) และ wmr ( 4794 กิโลแคลอรี / กิโลกรัม ) มีสูงสุดโดยค่า ของอ้อม ivddm สูงกว่าในPSP ( 86.8 % , P < 0.001 ) กว่าเผือก ( ด้าน ) , อื่น ๆอยู่ระหว่าง( ตารางที่ 2 ) ระหว่าง coproducts ivddm , สูงกว่าในกาก ( 74.1% , p < 0.05 ) เมื่อเทียบกับ BBG ( ว่า % ) ( ตารางที่ 3 ) ระหว่างอ้อม ivdge สูงกว่าใน PSP ( 87.5 % , P < 0.001 )กว่าเผือก ( 64.9 % ) ในขณะที่อื่น ๆคือ มีค่าอยู่ระหว่างเหล่านี้2 . ระหว่าง coproducts ivdge สูงกว่าในราก ,( ร้อยละ 66.2 % , P < 0.05 ) เมื่อเทียบกับ BBG ( 43.0 เปอร์เซ็นต์ )การ ivddm ของ PSP ( 86.8 % ) คือสูงสุดของทุกการทดสอบอาหารสัตว์ นี้สามารถนำมาประกอบกับ NDF และ ADF ต่ำเนื้อหาในPSP ส่วน ADF ผกผันที่เกี่ยวข้องกับการย่อย เช่น สูงกว่า ADFเนื้อหาในอาหารสัตว์ ลดการย่อยได้สังเกต ล่างการย่อยได้ของทาโร่ได้เนื่องจากมีค่อนข้างสูงปริมาณของเส้นใยกว่าหัวอื่น ๆ ความแตกต่างระหว่างวัตถุและปริมาณ ADF พบได้น้อยในเผือก แสดงว่าอย่างน้อยจำนวน hemicelluloses ; ดังนั้น ทาโร่น้อยย่อยอาหารสัตว์ในหัวเป็น hemicelluloses จะค่อนข้างดีกว่าใช้กว่าเซลลูโลสในลำไส้ของหมู มันสำปะหลังมีสูงกว่าปริมาณเฮมิเซลลูโลส ( ร้อยละ 4.7 ) ดังนั้น การ ivddm สูงกว่าของทาโร่ การย่อยได้ลดลงในเผือกอาจจะเนื่องจากการรวมของทาโร่ โดยไม่ต้องลอกผิวด้านนอกเป็นปริมาณไฟเบอร์ปัจจุบันบนผิวด้านนอกของแม้ว่าปริมาณพลังงานในทาโร่สูงกว่าหัวอื่น ๆศึกษาปริมาณของพลังงานที่ใช้ในร่างกายจริง ๆหมูน้อยมาก เป็น ivdge มันต่ำมาก ปริมาณพลังงานใน PSPเป็นอย่างสูงที่ย่อยได้และปริมาณต่ำของ PSP จะเพียงพอที่จะตอบสนองความต้องการพลังงานโดยเฉพาะสุกร ; อย่างไรก็ตาม ขนาดใหญ่ปริมาณของทาโร่จะต้องตอบสนองความต้องการพลังงานเดียวกันเป็นค่าการย่อยได้ของพลังงานลดลง การเจริญเติบโตสัมพัทธ์ ความจุของหนุ่มตัวสูงแต่สมัครใจการกินอาหารความจุต่ำเพื่อ PSP สามารถใช้เป็นศักยภาพพลังงานหนาแน่นอาหารสำหรับลูกสุกร . บนมืออื่น ๆ ความต้องการพลังงานของแม่ในช่วงตั้งครรภ์ต่ำ แต่พวกเขายังสามารถกินมากขึ้นกว่าที่พวกเขาจริง ๆต้องการ เช่นสุกร เผือกมีการย่อยได้ของพลังงานต่ำสามารถรับใช้เป็นแหล่งที่มีศักยภาพของพลังงานเป็นจำนวนเงินที่แท้จริงของพลังงานย่อยจะน้อย ปริมาณแป้งในมันสำปะหลังสูง ในขณะที่ ทาโร่มีจำนวนน้อยที่สุดของแป้ง ไฟเบอร์จํานวนสูงและต่ำปริมาณแป้งจะเป็นปัจจัยจำกัดในการรวมของ ทาโร่