The break-up of empires was the mos

The break-up of empires was the most profound geo-political phenomenon of
the twentieth century. In 1900, except in the Western Hemisphere, most of the
world’s people lived in polities which readily described themselves as empires.
These polities were territorially vast, or at least far-flung, and each of them ruled
a multitude of peoples who differed enormously in the usual markers of ethnicity
such as language, religion, and culture. Over the course of a century, however,
most of these empires disappeared. The territorial empires of the Habsburgs
and the Ottomans fell apart in the aftermath of the First World War, the
colonial empires of the Germans, British, Americans, Dutch, French, Belgians,
Spanish, and Portuguese gave way to a combination of nationalist and international
pressures, the wartime conquests of Germany, Japan, and Italy came to
nothing, and finally the Soviet Union fragmented into a multitude of new, independent
states at the end of the Cold War. Smaller polities such as Yugoslavia
and Ethiopia fractured into still smaller ones.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การแบ่งสายของจักรวรรดิเป็นปรากฏการณ์ทางภูมิศาสตร์การเมืองอย่างลึกซึ้งที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบ ใน 1900 ยกเว้นในซีกโลกตะวันตก ทั้งนี้คนของโลกที่อาศัยอยู่ใน polities ซึ่งพร้อมอธิบายตัวเองเป็นจักรวรรดิPolities เหล่านี้ได้มากมาย territorially หรือ far-flung น้อย และแต่ละของพวกเขาปกครองหลากหลายคนที่แตกต่างไปในเครื่องหมายปกติชนเช่นภาษา ศาสนา และวัฒนธรรม ในช่วงศตวรรษ แต่ส่วนใหญ่ของอาณาจักรเหล่านี้หายไป อาณาจักรในดินแดนของ Habsburgs การและ Ottomans ตกกันผลพวงของสงครามโลกครั้งแรก การจักรวรรดิอาณานิคมของชาวเยอรมัน อังกฤษ อเมริกัน ดัตช์ ฝรั่งเศส Belgiansสเปน และโปรตุเกสให้วิธีการผสมของชาตินิยมของนานาชาติความดัน พ่วงความโหดร้ายของเยอรมนี ญี่ปุ่น และอิตาลีมาอะไร และในที่สุดสหภาพโซเวียตกระจัดกระจายในหลากหลายของใหม่ อิสระอเมริกาเมื่อสิ้นสุดสงครามเย็น Polities เล็กเช่นยูโกสลาเวียและเอธิโอเปีย fractured เป็นคนยังเล็ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แบ่งขึ้นของจักรวรรดิเป็นปรากฏการณ์ทางภูมิศาสตร์ทางการเมืองที่ลึกซึ้งมากที่สุดของศตวรรษที่ยี่สิบ ในปี 1900
ยกเว้นในซีกโลกตะวันตกส่วนใหญ่ของคนของโลกอาศัยอยู่ในการเมืองซึ่งพร้อมอธิบายว่าตัวเองเป็นจักรวรรดิ.
การเมืองเหล่านี้เป็นใหญ่ territorially
หรืออย่างน้อยห่างไกลและแต่ละของพวกเขาปกครองหลากหลายของผู้คนที่แตกต่างกันอย่างมากใน
เครื่องหมายปกติของเชื้อชาติเช่นภาษาศาสนาและวัฒนธรรม ในช่วงศตวรรษ
แต่ส่วนใหญ่ของอาณาจักรเหล่านี้หายไป จักรวรรดิดินแดนของ Habsburgs
และออตโตมาล้มลงในผลพวงของสงครามโลกครั้งที่จักรวรรดิอาณานิคมเยอรมัน, อังกฤษ, อเมริกัน, ดัตช์, ฝรั่งเศส, เบลเยียม, สเปน, โปรตุเกสและวิธีที่จะทำให้การรวมกันของชาติและต่างประเทศแรงกดดันที่พ่วงสงครามของเยอรมนีญี่ปุ่นและอิตาลีมาถึงอะไรและในที่สุดสหภาพโซเวียตแยกส่วนเป็นความหลากหลายของใหม่ที่เป็นอิสระรัฐในตอนท้ายของสงครามเย็น การเมืองขนาดเล็กเช่นยูโกสลาเวียและเอธิโอเปียยังแตกออกเป็นเม็ดเล็ก ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแบ่งสายของจักรวรรดิคือลึกซึ้งมากที่สุดภูมิศาสตร์การเมืองปรากฏการณ์
ศตวรรษที่ 20 ในปี 1900 , ยกเว้นในซีกโลกตะวันตกที่สุดของโลกที่ผู้คนอาศัยอยู่ในพ.ศ.
ซึ่งพร้อมอธิบายตัวเองเป็นจักรวรรดิ .
พ.ศ. เหล่านี้ territorially มากมาย หรืออย่างน้อย กว้างไกล และแต่ละของพวกเขาปกครอง
ความหลากหลายของผู้คนที่แตกต่างกันอย่างมากในเครื่องหมายปกติของเชื้อชาติ
เช่น ภาษา ศาสนา และวัฒนธรรม ผ่านหลักสูตรของศตวรรษนี้ , อย่างไรก็ตาม ,
ที่สุดของจักรวรรดิเหล่านี้หายไป ดินแดนอาณาจักรของ Habsburgs
และ Ottomans ล้มในผลพวงของสงครามโลกครั้งที่ 1
อาณานิคมจักรวรรดิของเยอรมัน อังกฤษ อเมริกัน , ดัตช์ , ฝรั่งเศส , เบลเยี่ยม
, สเปนและโปรตุเกส ให้วิธีการรวมกันของผู้รักชาติและแรงกดดันระหว่างประเทศ
, สงครามของชัยชนะของเยอรมนี , ญี่ปุ่น และอิตาลีมา

ไม่มีอะไร และในที่สุดสหภาพโซเวียตแตกเป็นฝูงใหม่ของรัฐอิสระ
ที่สิ้นสุดของสงครามเย็น พ.ศ. ขนาดเล็กเช่นยูโกสลาเวีย
และเอธิโอเปียหักเป็นคนที่ยังคงมีขนาดเล็กลง