Background: Depressive symptoms and

Background: Depressive symptoms and depression are common in nursing home residents. However,
longitudinal studies of depression in nursing home residents are scarce and the sample sizes are small.
This study aimed to investigate the course of depressive symptoms as measured by the Cornell Scale for
Depression in Dementia (CSDD) and associated explanatory demographic and clinical variables.
Methods: A longitudinal study over 74 months of 1158 nursing home residents aged 50 years and older
from twenty six nursing homes in Norway where data was collected at five time points.
Results: “Irritability” was the most prevalent, incident and persistent CSDD symptom. Compared with
the baseline assessment, the likelihood of the mood symptoms “suicidal ideation,” “pessimism” and
“delusions” being present was lower at all subsequent assessments. This persisted after adjusting for the
severity of dementia. The severity of depression as measured by CSDD decreased over 74 months when
adjusting for relevant resident variables. Poorer physical health, higher number of medications, more
severe dementia and use of antidepressants were associated with higher depression score.
Limitations: Depression and dementia were not diagnosed according to standardized diagnostic criteria.
The use of CSDD did not include a clinician's interview with the patient. This could have implications for
the generalization of the results.
Conclusion: This study adds important knowledge about the long-term course of depressive symptoms
and depression for residents in nursing homes, and underlines the importance to pay close attention to
the overlap between depression and dementia symptoms when evaluating depression in this setting.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลัง: Depressive อาการและภาวะซึมเศร้ามีทั่วไปในชาวพยาบาล อย่างไรก็ตามศึกษาระยะยาวของภาวะซึมเศร้าในคนพยาบาลเป็นสิ่งที่หายาก และขนาดตัวอย่างมีขนาดเล็กการศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบอาการ depressive วัดโดยสเกลคอร์เนลสำหรับหลักสูตรภาวะซึมเศร้าสมองเสื่อม (CSDD) และเชื่อมโยงอธิบายทางคลินิก และประชากรตัวแปรวิธี: ระยะยาวการศึกษากว่า 74 เดือน 1158 คนพยาบาลอายุ 50 ปี และมากกว่าจากยี่สิบหกพยาบาลบ้านในนอร์เวย์ซึ่งเป็นการรวบรวมข้อมูลจุดเวลาห้าผลลัพธ์: "Irritability" ถูกที่สุดแพร่หลาย เหตุการณ์ และแบบ CSDD อาการ เมื่อเทียบกับการประเมินพื้นฐาน ความเป็นไปได้ของอาการอารมณ์ "อยากฆ่าตัวตาย ideation," "pessimism" และ"delusions" ที่แสดงได้ต่ำกว่าที่ประเมินทั้งหมดตามมา นี้ยังคงอยู่หลังจากการปรับปรุงสำหรับการความรุนแรงของสมองเสื่อม ความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าวัด โดย CSDD ลดลงกว่า 74 เดือนเมื่อการปรับปรุงสำหรับตัวแปรที่เกี่ยวข้องที่มีอยู่ สุขภาพย่อม ของ ยาเพิ่มเติมสมองเสื่อมรุนแรงและใช้ antidepressants ได้เชื่อมโยงกับคะแนนภาวะซึมเศร้าสูงกว่าข้อจำกัด: สมองเสื่อมและภาวะซึมเศร้าได้ไม่วินิจฉัยตามเกณฑ์การวินิจฉัยมาตรฐานใช้ของ CSDD ไม่มีบทสัมภาษณ์ของ clinician ผู้ป่วย นี้อาจมีผลกระทบในgeneralization ผลสรุป: การศึกษานี้เพิ่มความรู้ที่สำคัญเกี่ยวกับหลักสูตรระยะยาวอาการ depressiveและภาวะซึมเศร้าสำหรับผู้อยู่อาศัยในพยาบาลบ้าน ความสำคัญที่จะใส่ใจกับการขีดเส้นใต้ทับซ้อนระหว่างภาวะซึมเศร้าและอาการสมองเสื่อมเมื่อประเมินภาวะซึมเศร้าในการตั้งค่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นหลัง: อาการซึมเศร้าและภาวะซึมเศร้าเป็นเรื่องธรรมดาในที่อาศัยอยู่ในบ้านพักคนชรา อย่างไรก็ตามการศึกษาตามยาวของภาวะซึมเศร้าในผู้อยู่อาศัยในบ้านพักคนชราที่ขาดแคลนและขนาดของกลุ่มตัวอย่างที่มีขนาดเล็ก. การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหลักสูตรของอาการซึมเศร้าโดยวัดจากขนาดคอร์เนลสำหรับภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยโรคสมองเสื่อม (CSDD) และตัวแปรประชากรและทางคลินิกที่เกี่ยวข้องอธิบาย วิธีการ: การศึกษาระยะยาวในช่วง 74 เดือนของการพยาบาล 1158 ที่อาศัยอยู่ในบ้านอายุ 50 ปีและผู้สูงอายุจากยี่สิบหพยาบาลในนอร์เวย์ที่เก็บข้อมูลที่ห้าจุดเวลา. ผลการศึกษา: "หงุดหงิด" เป็นที่แพร่หลายมากที่สุดเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและอาการ CSDD ถาวร เมื่อเทียบกับการประเมินพื้นฐานของความน่าจะเป็นอาการอารมณ์ "คิดฆ่าตัวตาย", "มองในแง่ร้าย" และ "หลงผิด" เป็นปัจจุบันเป็นต่ำกว่าที่ประเมินผลที่ตามมาทั้งหมด นี้ยังคงหลังจากที่ปรับสำหรับความรุนแรงของภาวะสมองเสื่อม ความรุนแรงของภาวะซึมเศร้าเป็นวัดโดย CSDD ลดลงในช่วง 74 เดือนเมื่อปรับค่าตัวแปรที่เกี่ยวข้องมีถิ่นที่อยู่ สุขภาพกายที่ยากจนจำนวนที่สูงขึ้นของยามากขึ้นภาวะสมองเสื่อมอย่างรุนแรงและการใช้ยาแก้ซึมเศร้ามีความสัมพันธ์กับคะแนนภาวะซึมเศร้าสูงกว่า. ข้อ จำกัด : ภาวะซึมเศร้าและภาวะสมองเสื่อมที่ไม่ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นไปตามเกณฑ์การวินิจฉัยที่ได้มาตรฐาน. การใช้ CSDD ไม่ได้รวมถึงการสัมภาษณ์แพทย์ของกับผู้ป่วย . ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อลักษณะทั่วไปของผล. สรุป: การศึกษาครั้งนี้จะเพิ่มความรู้ที่สำคัญเกี่ยวกับการเรียนการสอนในระยะยาวของอาการซึมเศร้าและภาวะซึมเศร้าสำหรับผู้อยู่อาศัยในบ้านพยาบาลและเน้นความสำคัญให้ความสนใจใกล้เคียงกับที่ทับซ้อนกันระหว่างภาวะซึมเศร้าและภาวะสมองเสื่อมอาการเมื่อมีการประเมินภาวะซึมเศร้าในการตั้งค่านี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นหลัง : ภาวะซึมเศร้าและภาวะซึมเศร้ามีทั่วไปในบ้านพยาบาลที่อาศัยอยู่ อย่างไรก็ตาม การศึกษา
ตามยาวของภาวะซึมเศร้าในพยาบาลผู้ขาดแคลนและขนาดตัวอย่างมีขนาดเล็ก .
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาหลักสูตรของภาวะซึมเศร้าเป็นวัดโดยระดับคอร์เนลสำหรับ
ซึมเศร้า โรคสมองเสื่อม ( csdd ) และลักษณะทางประชากรศาสตร์ และคลินิกการเกี่ยวข้อง .
วิธีการ : การศึกษาระยะยาวกว่า 74 เดือนของฝ่ายพยาบาลประชาชนอายุ 50 ปีและเก่า
จากยี่สิบหกพยาบาลในนอร์เวย์ที่รวบรวมข้อมูลในเวลาห้าจุด
ผล : " หงุดหงิด " เป็นที่แพร่หลายมากที่สุด , เหตุการณ์และถาวร csdd อาการ เมื่อเทียบกับ
พื้นฐาน การประเมินโอกาสของอาการ " อารมณ์ความคิดฆ่าตัวตาย " , " อคติ " และ
" หลงผิด " เป็นปัจจุบันต่ำกว่าที่ประเมินภายหลัง เห็นหลังจากปรับสำหรับ
ความรุนแรงของโรคสมองเสื่อม ความรุนแรงของภาวะซึมเศร้า ซึ่งวัดโดย csdd ลดลงกว่า 74 เดือนเมื่อ
ปรับตัวแปรถิ่นที่อยู่ที่เกี่ยวข้อง ยากจนสุขภาพกายจำนวนที่สูงขึ้นของโรค สมองเสื่อมรุนแรงมากขึ้น
และใช้ antidepressants มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้า
คะแนนที่สูงขึ้นข้อจำกัด : ภาวะซึมเศร้าและภาวะสมองเสื่อม ไม่ใช่การวินิจฉัยตามมาตรฐานเกณฑ์วินิจฉัย .
ใช้ csdd ไม่ได้รวมถึงการสัมภาษณ์ของแพทย์กับผู้ป่วย นี้อาจจะมีผลกระทบต่อ

สรุปนัยทั่วไปของผลลัพธ์ ในการเพิ่มความรู้ที่สำคัญเกี่ยวกับหลักสูตรระยะยาวของภาวะซึมเศร้าและภาวะซึมเศร้าสำหรับผู้อยู่อาศัย
ในบ้านพยาบาลขีดเส้นใต้ให้ความสำคัญและใส่ใจ
ซ้อนทับกันระหว่างภาวะซึมเศร้าและอาการสมองเสื่อมเมื่อประเมินภาวะซึมเศร้าในการตั้งค่านี้