The third antecedent we address per

The third antecedent we address pertains to proactiveness, or firms’ tendency to be
first to come up with proactive innovations that beat competitors to the punch
(Miller, 1983). For firms that engage in supply chain activities, proactiveness refers
to their ability to integrate supply chain information and shape their environment by
introducing new products, technologies, and administrative techniques. This approach
entails seizing new opportunities in the environment and taking preemptive action
in response to any perceived opportunity (Miller and Friesen, 1978). As Lumpkin and
Dess (1996) explain, a proactive firm seizes new opportunities and takes action to
exploit them (Venkatraman, 1989). To some extent, proactivity occurs when boundary
spanners offer transparency to decision makers, which affects entrepreneurial and
learning actions within the supply chain (Ireland and Webb, 2007). Hence, we
propose:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Antecedent สามที่เราที่เกี่ยวข้องกับ proactiveness หรือแนวโน้มของบริษัทจะก่อนที่จะเกิดขึ้นกับนวัตกรรมเชิงรุกที่ชนะคู่แข่งให้หมัด(มิลเลอร์ 1983) สำหรับบริษัทที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมของห่วงโซ่อุปทาน proactiveness อ้างอิงเพื่อความสามารถในการรวมข้อมูลซัพพลายเชน และรูปร่างของสิ่งแวดล้อมโดยแนะนำผลิตภัณฑ์ใหม่ เทคโนโลยี และเทคนิคการจัดการ วิธีการนี้เกี่ยวการปฏิบัติการยึดสถานโอกาสใหม่ในสภาพแวดล้อม และดำเนิน preemptiveในการตอบสนองใด ๆ ที่มองเห็นโอกาส (มิลเลอร์และ Friesen, 1978) เป็น Lumpkin และDess (1996) อธิบาย บริษัทเชิงรุก seizes โอกาสใหม่ และจะดำเนินการใช้ประโยชน์ได้ (Venkatraman, 1989) บ้าง proactivity เกิดขึ้นเมื่อขอบเขตspanners มีความโปร่งใสให้ผู้ตัดสินใจ ซึ่งมีผลกระทบต่อผู้ประกอบการ และเรียนรู้การดำเนินการภายในห่วงโซ่อุปทาน (ไอร์แลนด์และเวบบ์ 2007) ดังนั้น เราเสนอ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนเราอยู่ที่สามเกี่ยวข้องกับ proactiveness หรือแนวโน้มที่ บริษัท
จะเป็นครั้งแรกที่จะเกิดขึ้นด้วยนวัตกรรมเชิงรุกที่เอาชนะคู่แข่งไปชกมวย
(มิลเลอร์, 1983) สำหรับ บริษัท ที่มีส่วนร่วมในกิจกรรมของห่วงโซ่อุปทาน proactiveness หมายถึงความสามารถในการรวมข้อมูลห่วงโซ่อุปทานและรูปร่างสภาพแวดล้อมของพวกเขาโดยการแนะนำผลิตภัณฑ์ใหม่เทคโนโลยีและเทคนิคการบริหาร วิธีการนี้จะทำให้เกิดการยึดโอกาสใหม่ ๆ ในสภาพแวดล้อมและการดำเนินการมาตรการในการตอบสนองจะมีโอกาสรับรู้ใดๆ (มิลเลอร์และ Friesen, 1978) ในฐานะที่เป็น Lumpkin และกลัด(1996) อธิบายซึ่งเป็น บริษัท ในเชิงรุกคว้าโอกาสใหม่ ๆ และใช้เวลาดำเนินการที่จะใช้ประโยชน์จากพวกเขา(Venkatraman, 1989) ที่มีขอบเขต proactivity เกิดขึ้นเมื่อเขตแดนประแจให้โปร่งใสผู้มีอำนาจตัดสินใจที่มีผลกระทบต่อผู้ประกอบการและการดำเนินการการเรียนรู้ภายในห่วงโซ่อุปทาน (ไอร์แลนด์และเวบบ์, 2007) ดังนั้นเราจึงนำเสนอ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่สามเกี่ยวข้องกับ proactiveness ที่อยู่มาก่อนเรา หรือของ บริษัท มีแนวโน้มที่จะ
แรกมากับเชิงรุกนวัตกรรมที่เอาชนะคู่แข่งไปชก
( มิลเลอร์ , 1983 ) สำหรับ บริษัท ที่เข้าร่วมในกิจกรรมของห่วงโซ่อุปทาน หมายถึง ความสามารถในการ proactiveness
จัดหาข้อมูลและบูรณาการห่วงโซ่รูปร่างสภาพแวดล้อมโดย
แนะนำผลิตภัณฑ์ใหม่ เทคโนโลยีและเทคนิคการบริหาร วิธีการนี้
ใช้ยึดโอกาสใหม่ในสิ่งแวดล้อมและการกระทำในการตอบสนองใด ๆ
เกิดการรับรู้โอกาส ( มิลเลอร์และฟรีสเซ่น , 1978 ) และเป็นลัมป์คิ้น
เดส ( 1996 ) อธิบายว่า บริษัท เช่น คว้าโอกาสใหม่และการกระทำประโยชน์ให้

( venkatraman , 1989 ) ที่มีขอบเขต , เขตแดน
proactivity เกิดขึ้นเมื่อspanners ให้ความโปร่งใส การตัดสินใจ และการกระทำที่ส่งผลกระทบต่อผู้ประกอบการ
การเรียนรู้ภายในห่วงโซ่อุปทาน ( ไอร์แลนด์และเวบบ์ , 2007 ) ดังนั้นเรา
เสนอ :