The Thai society is predominantly a

The Thai society is predominantly an agrarian one. Rain plays an essential role in the cultivation of rice and other staple crops. Thai farmers believe that rain is a gift from the deities up above. When it fails to fall in the monsoon season, crops suffer from drought. Crop yields are affected, and other related activities are halted. So a ceremony to ask for rain from the deities must be held. These rain-soliciting ceremonies are common, only slightly different in the northern, central and northeastern regions of the country.

Isan people know that drought is caused by weather changes. They also believe that it happens when a lot of people or those in governing positions do not adhere to moralistic codes. The deities are displeased with this, and therefore refuse to let the rain fall in the rainy season. So when things have gone wrong, it is necessary to ask for the deities’ mercy by holding a ceremony. A cat has a very important role in this ceremony, because of the fact that it dislikes water. When it rains, when a cat gets wet, it miaws. So the rain summoning tradition stemmed from this old belief that if a cat is to get wet (by being spashed with water), its cry is related to pleading for the clouds to break. In the rain-making ceremony Isan people make a pleading by reciting rain-making verses known as “tao mae nang maew” or “ hae nang maew”, literally meaning the parading of a female cat.

They start by picking 1-3 Sisawat Siamese cats and putting them in a bamboo or rattan basket which has a cover. Cloud-colored cats or black cats are preferable, believed to be good luck ones. A wooden pole carried at each end by 1 man is used to carry the basket with the cats in it. Other things needed are five pairs of candles and 5 paired flowers. Before putting the cat (nang maew)in the cage, the eldest among the ritual performers will say to the cats, “Nang Maew, may you pray for the rain to come”. When the basket cover is put on top, they made sure that the cat will still get some water splashes thrown by the people at the paraders. The cat is adorned around its neck with some accessories. It is then paraded through the village.

As the parade moves along through the village, some elderly folks begin reciting the rain-making verses. Other fellows in the parade repeat after them. The cat basket is carried right in front of the procession, followed by the group of verse reciters. The others noisily and joyfully join. They sing and dance to the music of a traditional band, and drums and gongs. When the parade passes by any house, the people come out to welcome them and to throw or pour water on the cat. The angry cat miaws. Some just throw water at the paraders and not the cat.

The women joining the parade wear white face powder, and have large fresh flowers in their ears. The paraders sing and dance noisily and merrily as they march around through the village. Other village folks come out to greet them. They are afraid that if the nang maew is not well-treated, it may be angry and therefore stop the coming of rain. The people believe that 3-7 days after the ceremony, it will rain. This hae nang maew not only boosting their morale about the rainfall, it also helps to reinforce the unity of the village folks, because practicing this old ritual custom requires communal participation and efforts.

The hae nang maew recitations in different Isan areas may not be the same exactly. But what is common is the narration regarding the adverse effects of the drought and the solicitation for rainfall. In the central region, if rain is scarce in the rainy season or it starts late, causing dry spells to last too long and crops suffer as a result, people will be prompted to hold the hae nang maew ritual in the same belief that rain will come soon after that.

A remark made about the hae nang maew by Phraya Anumanrajadhon is interesting. Cats dislike being wet so since olden days they have been associated with causing droughts. To lift the curse, they are to be drenched with water. A female cat is put in a ta-khong, a bamboo basket or jar. A wooden pole is inserted through the basket so that it can be easily lifted and carried around the village. The procession is accompanied by traditional music consisting of the drums, gongs, cymbals and claves. The people sing in chorus the hae nang maew song. The lyrics, in verse, are concise and simple.

“Lo, Nang Maew … She miaws, asking for chicken. That denied, she cries for rain instead. Please someone sprinkle my cat with some holy water – my cat and its precious Cat’s Eye. Every year it rains in the sixth month. But this year, how unfortunate, no rain comes at all. Father-in-law, son-in-law are but lying there, arms on their foreheads. Difficult time it is for a widower, and his so many children. No rains, no grains, no rice, bad time i

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สังคมไทยจะเป็นเป็นส่วนหนึ่งของเกษตรกรรม ฝนมีบทบาทสำคัญในการเพาะปลูกข้าวและพืชอื่น ๆ หลัก เกษตรกรเชื่อว่าฝนเป็นของขวัญของเทพเจ้าขึ้นข้างบน เมื่อมันไม่ตกในฤดูมรสุม พืชประสบปัญหาจากภัยแล้ง ผลผลิตพืชได้รับผลกระทบ และกิจกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องจะหยุด จึง ต้องจัดพิธีขอฝนจากเทวดา เรี่ยไรฝนคับมีทั่วไป แตกต่างเพียงเล็กน้อยในภาคเหนือ ภาคกลาง และตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ ชาวอีสานรู้ว่า ภัยแล้งที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ นอกจากนี้พวกเขายังเชื่อว่า มันเกิดขึ้นเมื่อคนจำนวนมากหรือผู้มีหน้าที่กำกับดูแลปฏิบัติการรหัส moralistic เทวดาโดยนี้ และดังนั้นจึง ปฏิเสธที่จะให้ตกฝนในฤดูฝน ดังนั้นเมื่อสิ่งที่คุณ ๆ จึงจำเป็นต้องขอความเมตตาเทวดา โดยถือพิธี แมวมีบทบาทสำคัญมากในพิธีนี้ เพราะความจริงที่ว่า มันไม่ชอบน้ำ เมื่อฝนตก เมื่อแมวเปียก มัน miaws ดังนั้นประเพณีเรียกฝนที่เกิดจากความเชื่อนี้เก่าว่าถ้าเป็นแมวจะได้รับเปียก (ด้วยการ spashed น้ำ), ร้องไห้เกี่ยวข้องกับหาเมฆแบ่ง ในพิธีฝนทำอีสาน คนทำเป็นคำร้อง โดยอ่านโองการฝนทำที่เรียกว่า "เต่าแม่นางแมว" หรือ "แฮนาง แมว" แท้จริงหมายถึง การเดินแห่นางแมว พวกเขาเริ่มต้น ด้วยการเบิกสินค้า 1-3 สยาม Sisawat แมว และวางพวกเขาในตะกร้าไม้ไผ่หรือหวายที่มีฝาปิด แมวดำหรือแมวสีเมฆจะ preferable เชื่อว่าจะ โชคดีคนนั้น เสาไม้ดำเนินการแต่ละด้าน โดยคนที่ 1 ถูกใช้เพื่อเก็บตะกร้ากับแมวในนั้น สิ่งอื่น ๆ ที่จำเป็นต้องมีเทียนและดอกไม้ 5 คู่ 5 คู่ ก่อนใส่แมว (นางแมว) ในกรง คนโตในหมู่นักแสดงพิธีกรรมจะบอกแมว "นางแมว อาจคุณอธิษฐานขอฝนมา" เมื่อฝาปิดตะกร้าอยู่ด้านบน พวกเขาทำให้แน่ใจว่า แมวจะยังคงได้รับละอองน้ำบางโยน โดยผู้คนในขบวน แมวที่ประดับรอบคอของมันมีอุปกรณ์เสริมบางอย่าง นอกจากนี้ได้แล้วคือ paraded ผ่านหมู่บ้าน ขณะที่ขบวนแห่เคลื่อนไปตามผ่านหมู่บ้าน บางคนสูงอายุเริ่มอ่านโองการฝนทำ พวกอื่น ๆ ในขบวนพาเหรดที่ทำซ้ำหลังจากพวกเขา ตะกร้าแมวจะดำเนินอยู่หน้าขบวน ตาม ด้วยกลุ่มของข้อพระคัมภีร์ประจำนักอ่านหลายคน อื่น ๆ noisily และสนุกสนานร่วมกัน พวกเขาร้องเพลง และเต้นรำไปกับเสียงเพลงของ วงดนตรีแบบดั้งเดิม และกลอง และฆ้อง เมื่อขบวนแห่ผ่านบ้านใด ๆ ผู้คนออกมาต้อนรับพวกเขาเพื่อโยน หรือเทน้ำในแมว Miaws แมวโกรธ คนโยนน้ำขบวนและไม่แมว ผู้หญิงที่เข้าร่วมขบวนพาเหรดสวมสีขาวแป้ง และดอกไม้สดขนาดใหญ่ในหูของพวกเขา ขบวนร้องเพลง และเต้นรำ noisily และ merrily พวกเขามีนาคมรอบผ่านหมู่บ้าน คนอื่น ๆ ที่หมู่บ้านออกมาต้อนรับทั้งคู่ พวกเขาจะกลัวว่า ถ้าแมวนางไม่ได้รับการรักษาอย่างดี มันอาจจะโกรธ และหยุดดังนั้น การมาของฝน ผู้คนเชื่อว่า 3-7 วันหลังจากพิธี ฝนจะตก นี้แฮนางแมวไม่เพียง ส่งเสริมขวัญกำลังใจของพวกเขาเกี่ยวกับปริมาณน้ำฝน มันยังช่วยในการเสริมสร้างความสามัคคีของคนหมู่บ้าน เนื่องจากฝึกเองพิธีกรรมนี้เก่าต้องมีส่วนร่วมของชุมชนและความพยายาม การแฮนางแมวและการอ่านในพื้นที่ต่าง ๆ ในภาคอีสานไม่ได้เหมือนกันว่า แต่ทั่วไปคือ การบรรยายเกี่ยวกับผลกระทบของภัยแล้งและชักชวนสำหรับปริมาณน้ำฝน ในภาคกลาง ถ้าขาดแคลนในฤดูฝนมีฝนตก หรือเริ่มช้า ทำให้เวทย์แห้งให้นานเกินไป และประสบปัญหาพืชผล ท่านจะสามารถถือพิธีกรรมแมวนางแฮในความเชื่อเดียวกันที่ฝนจะมาเร็ว ๆ นี้หลังจากที่ หมายเหตุทำเกี่ยวกับการแฮนางแมว โดยพระยา Anumanrajadhon เป็นที่น่าสนใจ แมวไม่ชอบถูกเปียกดังนั้นตั้งแต่สมัยก่อน ที่พวกเขาได้รับเกี่ยวข้องกับการเกิดภัยแล้ง ยกคำสาป พวกเขาจะต้องเปียกโชกไป ด้วยน้ำ นางแมวอยู่ในตา โขง ตะกร้าไม้ไผ่ หรือขวด เสาไม้ถูกแทรกผ่านตะกร้าเพื่อให้มันสามารถจะยกขึ้น และดำเนินการรอบหมู่บ้าน ขบวนมาพร้อมกับดนตรีประกอบด้วยกลอง ฆ้อง ฉิ่งฉาบ และ claves คนร้องเพลงในท่อนคอรัสเพลงแฮนางแมว เนื้อเพลง ในข้อ ง่าย และกระชับ "หล่อ นางแมว... เธอ miaws ขอไก่ ที่ปฏิเสธ แกฝนแทน โปรดคนโรยแมวน้ำบางพระ – แมวและตาของแมวมีค่า ทุกปีในเดือนหกฝนตก แต่ปีนี้ วิธีที่โชคร้าย ฝนไม่ตกมาเลย พ่อตา เขยมี แต่โกหก แขนหน้าผากของพวกเขา ช่วงเวลาที่ยากสำหรับการ widower และลูก ๆ มากมาย ฝนไม่มี ไม่มีธัญพืช ข้าวไม่ ไม่ดีเวลาผม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สังคมไทยเป็นส่วนใหญ่กรหนึ่ง ฝนมีบทบาทสำคัญในการเพาะปลูกข้าวและพืชหลักอื่น ๆ เกษตรกรไทยเชื่อว่าฝนเป็นของขวัญจากเทพขึ้นไปข้างบน เมื่อมันล้มเหลวที่จะตกอยู่ในฤดูมรสุมพืชทนทุกข์ทรมานจากภัยแล้ง ผลผลิตพืชได้รับผลกระทบและกิจกรรมอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการหยุด ดังนั้นพิธีขอฝนจากเทวดาจะต้องจัดขึ้น เหล่าพิธีกรฝนชักชวนอยู่ร่วมกันเพียงแตกต่างกันเล็กน้อยในภาคเหนือภาคกลางและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ.

คนอีสานรู้ว่าภัยแล้งที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ พวกเขายังเชื่อว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อผู้คนจำนวนมากหรือผู้ที่อยู่ในตำแหน่งการปกครองไม่เป็นไปตามรหัสเชื่อมั่นในศีลธรรม เทพไม่พอใจกับเรื่องนี้และดังนั้นจึงปฏิเสธที่จะให้ฝนตกในฤดูฝน ดังนั้นเมื่อสิ่งที่ได้ไปผิดก็มีความจำเป็นต้องขอความเมตตาเทพ 'โดยถือพิธี แมวมีบทบาทสำคัญมากในพิธีนี้เพราะความจริงที่ว่ามันไม่ชอบน้ำ เมื่อฝนตกเมื่อแมวเปียก miaws ดังนั้นฝนเรียกประเพณีสืบเนื่องมาจากความเชื่อเก่า ๆ นี้ว่าถ้าแมวคือการได้รับเปียก (โดยถูก spashed กับน้ำ) เสียงร้องของมันจะเกี่ยวข้องกับการขอร้องให้เมฆที่จะทำลาย ในพิธีฝนทำให้คนอีสานให้อ้อนวอนโดยท่องฝนทำให้โองการที่เรียกว่า "เต่าแม่นางแมว" หรือ "แฮนางแมว" หมายตามตัวอักษร parading ของแมวตัวเมีย.

พวกเขาเริ่มต้นโดยการเลือก 1-3 Sisawat สยาม แมวและวางไว้ในไม้ไผ่หรือหวายตะกร้าที่มีฝาครอบ แมวเมฆสีหรือแมวสีดำเป็นที่นิยมเชื่อว่าจะเป็นคนที่โชคดี เสาไม้ดำเนินการที่ปลายแต่ละด้านโดยคนที่ 1 จะใช้ในการดำเนินการในตะกร้ากับแมวในนั้น สิ่งอื่น ๆ ที่จำเป็นคือห้าคู่เทียนและดอกไม้ 5 จับคู่ ก่อนที่จะวางแมว (นางแมว) ในกรงคนโตในหมู่นักแสดงพิธีกรรมจะพูดกับแมว "นางแมวคุณอาจจะอธิษฐานให้ฝนที่จะมาถึง" เมื่อฝาครอบตะกร้าใส่ด้านบนพวกเขาทำให้แน่ใจว่าแมวจะยังคงได้รับน้ำบางส่วนกระเด็นโยนโดยคนที่ paraders แมวประดับรอบคอกับอุปกรณ์บางอย่าง มันเป็นขบวนแล้วผ่านหมู่บ้าน.

ในฐานะที่เป็นขบวนแห่เคลื่อนไปตามผ่านหมู่บ้านบางคนสูงอายุเริ่มท่องบทฝนทำ เพื่อนคนอื่น ๆ ในขบวนแห่ซ้ำหลังจากที่พวกเขา ตะกร้าแมวจะดำเนินการที่เหมาะสมในด้านหน้าของขบวนตามด้วยกลุ่ม reciters กลอน ดังคนอื่น ๆ และมีความสุขเข้าร่วม พวกเขาร้องและเต้นเพลงของวงดนตรีแบบดั้งเดิมและกลองและฆ้อง เมื่อขบวนแห่ผ่านไปบ้านใด ๆ คนออกมาให้การต้อนรับพวกเขาและจะโยนหรือเทน้ำในแมว miaws แมวโกรธ บางคนเพียงแค่โยนน้ำ paraders และไม่แมว.

ผู้หญิงเข้าร่วมขบวนแห่สวมใส่ใบหน้าผงสีขาวและมีดอกไม้สดขนาดใหญ่ในหูของพวกเขา paraders ร้องเพลงและเต้นรำอย่างสนุกสนานและดังเช่นที่พวกเขาเดินไปรอบ ๆ ผ่านหมู่บ้าน คนอื่น ๆ ในหมู่บ้านออกมาทักทายพวกเขา พวกเขาจะกลัวว่าถ้านางแมวที่ไม่ได้รับการรักษาที่ดีก็อาจจะโกรธและดังนั้นจึงหยุดการมาถึงของฝน คนที่เชื่อว่า 3-7 วันหลังจากพิธีฝนจะตก นาง Hae นี้ Maew ไม่เพียง แต่ส่งเสริมกำลังใจในการทำงานของพวกเขาเกี่ยวกับปริมาณน้ำฝนก็ยังช่วยในการเสริมสร้างความสามัคคีของคนในหมู่บ้านเพราะการฝึกที่กำหนดเองนี้พิธีกรรมเก่าต้องมีส่วนร่วมของชุมชนและความพยายาม.

ก่อ Hae นางแมวในพื้นที่ภาคอีสานที่แตกต่างกันอาจจะไม่ เดียวกันว่า แต่สิ่งที่เหมือนกันคือการบรรยายเกี่ยวกับผลกระทบของภัยแล้งและการชักชวนสำหรับปริมาณน้ำฝน ในเขตภาคกลางถ้าฝนเป็นสิ่งที่หายากในฤดูฝนหรือจะเริ่มปลายก่อให้เกิดความแล้งจะมีอายุการใช้นานเกินไปและพืชทนทุกข์ทรมานเป็นผลให้คนที่จะได้รับแจ้งจะถือพิธีกรรม Maew Hae นางในความเชื่อเดียวกันกับที่เรนจะ มาเร็ว ๆ นี้หลังจากนั้น.

คำพูดที่ทำเกี่ยวกับแมว Hae นางพระยา Anumanrajadhon เป็นที่น่าสนใจ แมวไม่ชอบเปียกเป็นมาตั้งแต่สมัยก่อนที่พวกเขาได้รับการเชื่อมโยงกับการก่อให้เกิดภัยแล้ง ที่จะยกคำสาปแช่งพวกเขาจะเปียกโชกไปด้วยน้ำ แมวเพศหญิงจะใส่ใน TA-โขงตะกร้าไม้ไผ่หรือขวด เสาไม้แทรกผ่านตะกร้าเพื่อที่จะสามารถยกได้อย่างง่ายดายและดำเนินการรอบ ๆ หมู่บ้าน ขบวนจะมาพร้อมกับดนตรีแบบดั้งเดิมประกอบด้วยกลองฆ้องฉิ่งและ claves คนร้องเพลงในการขับร้อง Hae นางแมวเพลง เนื้อเพลงในบทกวีมีความกระชับและเรียบง่าย.

"ทองหล่อนางแมว ... เธอ miaws ขอให้ไก่ ที่ปฏิเสธเธอร้องไห้ฝนแทน โปรดคนโรยแมวของฉันกับบางน้ำศักดิ์สิทธิ์ - แมวของฉันและแมวตาอันมีค่าของมัน ทุกปีฝนตกในเดือนที่หก แต่ในปีนี้ว่าโชคร้ายไม่มีฝนตกมาได้ทั้งหมด พระบิดาของกฎหมายในของลูกชายในกฎหมาย แต่โกหกมีแขนบนหน้าผากของพวกเขา เวลาที่ยากลำบากสำหรับพ่อหม้ายและเด็กจำนวนมากของเขา ไม่มีฝน, ธัญพืชไม่มีข้าวไม่มีเวลาที่ดีที่ฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สังคมไทยเป็นสังคมคนหนึ่ง ฝน มีบทบาทสำคัญในการเพาะปลูกข้าว และพืชผลหลักอื่น ๆ ชาวนาไทยว่าฝนคือของขวัญจากเทพเบื้องบน เมื่อมันล้มเหลวที่จะตก ในฤดูฝนพืชประสบความแห้งแล้ง ผลผลิตได้รับผลกระทบ , และกิจกรรมอื่น ๆที่เกี่ยวข้องจะหยุดลง ดังนั้นพิธีขอฝนจากเทพต้องจัดขึ้น ฝนเหล่านี้ล่อลวงพิธีทั่วไป แตกต่างกันเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในภาคเหนือ ภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศอีสานว่า ภัยแล้งที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ พวกเขายังเชื่อว่ามันเกิดขึ้นเมื่อคนเยอะ หรือผู้ที่อยู่ในตำแหน่งปกครองไม่ปฏิบัติตามรหัสผู้มีศีลธรรม . เทวดาจะไม่พอใจกับเรื่องนี้ และดังนั้นจึง ปฏิเสธที่จะให้ฝนตกในฤดูฝน ดังนั้น เมื่อมีสิ่งผิดพลาด จึงต้องขอความเมตตาจากเทพ ' พิธีการ แมวมีบทบาทสำคัญในพิธีนี้ เพราะมันไม่ชอบน้ำ เมื่อฝนตก เมื่อแมวเปียก มัน miaws . ดังนั้นฝนเรียกประเพณีนี้สืบเนื่องมาจากความเชื่อเก่าว่าถ้าแมวเปียก ( โดยการ spashed กับน้ำ ) , ร้องไห้ เกี่ยวข้องกับ ขอร้องให้เมฆเพื่อแบ่ง ในพิธีฝนหลวงอีสานให้แก้ตัวโดยการฝนหลวงโองการที่เรียกว่า " เต๋าแม่นางแมว " หรือ " แฮนางแมว " หมายหมายถึง พาแมวตัวเมียพวกเขาเริ่มต้นด้วยการเลือก 1-3 sisawat แมวไทย และใส่ไว้ในตะกร้าหวายหรือไม้ไผ่ ซึ่งมีปก เมฆสีแมวหรือแมวสีดำที่เป็นที่นิยม ซึ่งเชื่อว่าเป็นโชคดีที่ เสาไม้กวาดที่ปลายแต่ละด้าน โดย 1 คน จะใช้ถือตะกร้ากับแมวใน อื่น ๆต้องมี 5 คู่ เทียน 5 คู่ ดอกไม้ ก่อนใส่แมว ( นางแมว ) ในกรง ลูกสาวคนโตของพิธีกรรมนักแสดงจะพูดกับแมว " นางแมว ขอให้ท่านอธิษฐานให้ฝนเข้ามา " เมื่อตะกร้าครอบวางอยู่ด้านบน พวกเขาทำให้แน่ใจว่า แมวก็จะเอาน้ำสาดโยนโดยประชาชนที่ paraders . แมวประดับรอบคอ มีอุปกรณ์เสริม มันเป็นแล้วแห่ผ่านหมู่บ้านเป็นขบวนแห่เคลื่อนไปตามทางหมู่บ้าน มีคนสูงอายุเริ่มท่องกลอนให้ฝน อื่นๆในขบวนแห่ พูดตามเขา แมวตะกร้าแบกขวาด้านหน้าของขบวน ตามด้วยกลุ่มของท่อนณ . คนอื่นเจี๊ยวจ๊าวอย่างสนุกสนานและเข้าร่วม พวกเขาร้องเพลงและเต้นเพลงของ วง แบบดั้งเดิม และกลองและฆ้อง . เมื่อขบวนแห่ผ่านไปบ้านใด ประชาชนออกมาต้อนรับพวกเขา และโยน หรือราดน้ำใส่แมว การ miaws แมวโกรธ บางคนก็โยนน้ำที่ paraders และไม่ใช่แมวผู้หญิงที่เข้าร่วมขบวนแห่ใส่แป้งสีขาวและมีดอกไม้สดขนาดใหญ่ในหูของพวกเขา การ paraders ร้อง เต้น และขณะที่พวกเขาเดินรอบเจี๊ยวจ๊าวอย่างสนุกสนานผ่านหมู่บ้าน ชาวบ้านหมู่บ้านอื่นออกมาทักทายพวกเขา พวกเขากลัวว่าถ้านางแมวจะไม่ปฏิบัติ ก็อาจจะโกรธ จึงหยุดการมาของฝน คนเชื่อว่า 3-7 วันหลังจากที่เสร็จพิธีฝนก็จะตก นี่ เฮ นางแมว ไม่เพียง แต่การส่งเสริมขวัญกำลังใจของพวกเขาเกี่ยวกับปริมาณฝน และยังช่วยเสริมสร้างความสามัคคีของหมู่บ้าน ชาวบ้าน เพราะซ้อมพิธีนี้เองต้องมีการมีส่วนร่วมของชุมชนเก่า และความพยายามเฮนางแมวอาขยานในพื้นที่อีสานที่แตกต่างกันอาจจะไม่เหมือนกันแน่นอน แต่สิ่งที่เหมือนกัน คือ การเล่าเรื่องเกี่ยวกับผลกระทบของภัยแล้งและชักชวนให้ฝนได้ ในภาคกลาง ถ้าฝนตกก็ขาดแคลนในช่วงฤดูฝน หรือมันเริ่มช้า ทำให้ spells แห้งสุดท้ายยาวเกินไปและพืชประสบผล ประชาชนจะได้รับแจ้งให้ถือแฮนางแมวพิธีกรรมในความเชื่อกันว่าฝนจะมาเร็ว ๆ นี้หลังจากที่หมายเหตุ ทำเกี่ยวกับ แฮ นางแมว โดยพระยานท์ น่าสนใจ แมวไม่ชอบการเปียกดังนั้นตั้งแต่โบราณกาล พวกเขาได้รับที่เกี่ยวข้องกับการก่อให้เกิดความแห้งแล้ง . เพื่อแก้คำสาป พวกเขาจะเปียกโชกด้วยน้ำ แมวตัวเมียใส่ในตะคอง , ไม้ไผ่ตะกร้า หรือขวด เสาไม้ที่แทรกผ่านตะกร้าเพื่อให้มันสามารถยกและกวาดรอบๆ หมู่บ้าน ขบวนจะมาพร้อมกับดนตรีประกอบด้วย กลอง ฆ้อง และฉาบ และ claves . คนร้องเพลงในคณะประสานเสียงเฮนางแมวเพลง เพลง , กลอน , กระชับและเรียบง่าย" ดูเถิด นางแมว . . . เธอ miaws ถามหาไก่ ที่ปฏิเสธ เธอร้องไห้ฝนแทน กรุณาใครบางคนโรยแมวของฉันกับน้ำบริสุทธิ์–แมวและอัญมณีตาแมว ทุกปีฝนตกในเดือนที่หก แต่ปีนี้โชคไม่ดี ไม่มีฝนเข้ามา พ่อตา ลูกเขย แต่นอนอยู่ แขนบนหน้าผากของพวกเขา เวลาที่ยากลำบากเป็นพ่อม่าย และเด็กจำนวนมากของเขา ไม่มีฝน ไม่มีข้าว ไม่มีข้าว เวลาที่รู้สึกแย่