an, do you remember that article we

an, do you remember that article we wrote about framing devices?"
"That was a damn good article. How did it go again?"
"Well, I believe it went something like this..."

The Framing Device is a narrative technique in which a story is surrounded ("framed") by a secondary story, creating a story within a story, often through Separate Scene Storytelling. The inner story is usually the bulk of the work. The framing device places the inside story within a different context.

Framing devices typically involve outer-story characters as the audience of the inner story, such as a parent reading a bedtime story to a child. Other times, the outer-story character is the author of, or a performer in, the inner story. Occasionally, the inner story is a hallucination or delusion experienced by one of the outer-story characters.

The inner story does not need to be a work of fiction from an frame-story character's point of view: letters, journals, and memoirs can also be used as framing devices, often in the form of Day in the Life.

Anthologies and Clip Shows often use framing devices to connect the unrelated elements into a unified whole. The earlier "Treehouse of Terror" specials of The Simpsons use a framing device in this way, though the practice was eventually abandoned.

Occasionally, an entire series can use a persistent Framing Device, such as Cro, which was framed by a recently thawed mammoth, who was telling the stories which composed the bulk of each episode. A noteworthy example from the days of radio is Yours Truly, Johnny Dollar, whose stories were told in the form of explanations to a private detective's expense account. To a lesser extent, devices such as the Captain's Log can be viewed as a Framing Device, especially when (as in many Star Trek the Original Series episodes) they appear to have been written after the fact.

The Framing Device is Older Than Dirt: It goes right back to the Old Kingdom of Ancient Egypt with the Tale of the Shipwrecked Sailor, c. 2300-2100 BCE. Sometimes the trope is written using nested framing devices that are several layers deep, as in the Arabian Nights. Frankenstein is framed by a story of an arctic expedition coming across the dying Dr. Frankenstein; The Rime of the Ancient Mariner is framed by the mariner foisting his story on an unwilling wedding guest. One of the first (if not the first) examples in film is from The Cabinet of Dr. Caligari, which (on a suggestion from Fritz Lang) framed the original story as a Flash Back in an asylum.

The technique sometimes seems to be a byproduct of an ancient notion that it was improper to waste people's time with lengthy fabrications.

This is frequently used as a technique to highlight that the narrator of the framed story is not the actual author, and so draw attention to the possibility of an Unreliable Narrator.

See Whole-Episode Flashback, Storybook Opening, and Nostalgic Narrator for more specific examples. When framing devices are stacked on top of each other, they create a Nested Story. If the existence of a framing device is used as a Plot Twist, we're dealing with a Nested Story Reveal. If the framing story is "I came across this story and decided to publish it", the author is invoking the Literary Agent Hypothesis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณจำบทความที่เราเขียนเกี่ยวกับอุปกรณ์ทำการถ่ายโอนหรือไม่? ""ที่เป็นบทความที่ไอ้ดี วิธีทำมันไปอีก""ดี ผมเชื่อว่า มันก็เหมือนกับ..."อุปกรณ์เฟรมเป็นเทคนิคบรรยายในเรื่องล้อมรอบ ("กรอบ") ตามเรื่องรอง สร้างเรื่องราวภายในเรื่อง มักจะผ่านแยกฉาก Storytelling เรื่องราวภายในมักจะเป็นจำนวนมากของการทำงาน สถานอุปกรณ์ทำการถ่ายโอนที่ภายในเรื่องราวภายในบริบทที่แตกต่างกันอุปกรณ์ทำการถ่ายโอนเกี่ยวข้องกับเรื่องภายนอกตัวเป็นผู้ชมเรื่องภายใน เช่นหลักอ่านเรื่องนอนกับเด็กปกติ บางครั้ง ตัวละครเรื่องราวภายนอกเป็นผู้เขียน หรือแสดงใน เรื่องภายใน บางครั้ง เรื่องภายในเป็นภาพหลอนหรือมีประสบการณ์ โดยตัวนอกเรื่องลวงตาเรื่องภายในไม่จำเป็นต้อง ทำงานของนิยายจากมุมมองของตัวละครมีกรอบเรื่อง: จดหมาย สมุดรายวัน และจดหมายเหตุยังสามารถใช้เป็นเฟรมอุปกรณ์ บ่อยครั้งในรูปแบบของวันในชีวิตได้Anthologies และคลิปที่แสดงมักจะใช้อุปกรณ์ทำการถ่ายโอนการเชื่อมต่อองค์ประกอบไม่เกี่ยวข้องในการรวมทั้งการ เดอะสเปเชียลส์ "ทรีเฮาส์ของความหวาดกลัว" ก่อนหน้าของซิมป์สันใช้อุปกรณ์ทำการถ่ายโอนด้วยวิธีนี้ แม้ว่าปฏิบัติการถูกยกเลิกในที่สุดบางครั้ง การทั้งชุดสามารถใช้แบบเฟรมอุปกรณ์ เช่นปลิต ซึ่งมีกรอบ โดยเป็น thawed ล่าแมมมอธ ที่บอกเรื่องราวที่ประกอบด้วยจำนวนมากของแต่ละตอน ตัวอย่างที่น่าสนใจจากวันของวิทยุเป็นของคุณอย่างแท้จริง จอห์นดอลลาร์ เรื่องราวมีบอกในแบบฟอร์มคำอธิบายบัญชีค่าใช้จ่ายของนักสืบเอกชน ขอบเขตที่น้อยกว่า อุปกรณ์เช่นบันทึกของกัปตันสามารถใช้เป็นอุปกรณ์เฟรม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ (เป็นดาวจำนวนมากเดินป่าตอนชุดเดิม) ก็จะเขียนขึ้นหลังจากความจริงอุปกรณ์เฟรมเป็นรุ่นเก่ากว่าสิ่งสกปรก: มันอยู่กลับไปอาณาจักรเก่าของอียิปต์โบราณกับเรื่องที่เรืออับปางเซเลอร์ c. 2300-2100 ปีก่อนคริสต์ศักราช บางครั้ง trope ถูกเขียนขึ้นโดยใช้อุปกรณ์ทำการถ่ายโอนที่ซ้อนกันหลายชั้นลึก ในอาหรับราตรีที่ แฟรงเกนสไตน์เป็นกรอบ โดยเรื่องราวของการเดินทางขั้วโลกเหนือมาข้าม Frankenstein ดร.ตาย เด้นท์ของมาริเนอร์โบราณเป็นกรอบ โดยมาริเนอร์ foisting เรื่องราวของเขาในการจำยอมแต่งงานแขก อันแรก (ถ้าไม่แรก) ตัวอย่างในภาพยนตร์มาจากคณะรัฐมนตรีของ Dr. Caligari ซึ่ง (ตามคำแนะนำจาก Lang ฟริทส์) กรอบเรื่องเดิมเป็นการ Flash กลับในการลี้ภัยเทคนิคดูเหมือนจะ มีจิตสำนึกของความโบราณว่า มันไม่เหมาะสมเสียเวลาประชาชน fabrications ยาวบางครั้งนี้มักใช้เป็นเทคนิคเน้นว่า ผู้บรรยายเรื่องกรอบไม่จริงผู้เขียน และเพื่อ ดึงความสนใจไปที่โปรแกรมผู้บรรยายไม่สามารถดูรำลึกความหลังตอนทั้งหมด เปิดสินค้ายอดนิยม และโปรแกรมผู้ บรรยายคิดตัวอย่างเฉพาะเจาะจงมากขึ้น เมื่อทำการถ่ายโอนอุปกรณ์จะซ้อนทับกัน พวกเขาสร้างเรื่องซ้อน ถ้ามีอุปกรณ์ทำการถ่ายโอนใช้เป็นพล็อตบิดตัว เรากำลังเผชิญกับการซ้อนเรื่องเปิดเผย ถ้าเรื่องทำการถ่ายโอน "ฉันมาในเรื่องนี้ และตัดสินใจที่จะเผยแพร่" ผู้เขียนจะเรียกสมมติฐานตัวแทนวรรณกรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่คุณจำบทความที่เราเขียนเกี่ยวกับอุปกรณ์กรอบ?
"" นั่นคือเป็นบทความที่ดีแช่ง วิธีการมันไปอีกครั้ง?
"" ดีผมเชื่อว่าบางสิ่งบางอย่างไปเช่นนี้ ... "อุปกรณ์กรอบเป็นเทคนิคการเล่าเรื่องซึ่งเรื่องที่ถูกล้อมรอบ(" กรอบ ") โดยเป็นเรื่องที่สองการสร้างเรื่องราวที่อยู่ในเรื่อง มักจะผ่านแยกฉากเล่าเรื่อง. เรื่องภายในมักจะเป็นกลุ่มของการทำงาน. อุปกรณ์กรอบวางเรื่องภายในในบริบทที่แตกต่างกัน. อุปกรณ์กรอบมักจะเกี่ยวข้องกับตัวละครนอกเรื่องเป็นผู้ชมของเรื่องภายในเช่นผู้ปกครอง อ่านนิทานก่อนนอนให้กับเด็ก. ครั้งอื่น ๆ ตัวละครนอกเรื่องเป็นผู้เขียนหรือนักแสดงในเรื่องภายใน. บางครั้งเรื่องภายในเป็นภาพหลอนหรือความเข้าใจผิดที่มีประสบการณ์โดยหนึ่งในตัวละครนอกเรื่องเรื่องภายในไม่จำเป็นต้องเป็นงานของนิยายจากจุดตัวอักษรกรอบเรื่องของมุมมอง: ตัวอักษร, วารสารและบันทึกความทรงจำยังสามารถใช้เป็นอุปกรณ์กรอบมักจะอยู่ในรูปแบบของวันในชีวิต. คราฟท์และคลิปแสดงให้เห็นว่า มักจะใช้อุปกรณ์ในการเชื่อมต่อโครงองค์ประกอบที่ไม่เกี่ยวข้องเป็นทั้งแบบครบวงจร ก่อนหน้านี้ "มีบ้านต้นกลัว" พิเศษของซิมป์สันใช้อุปกรณ์กรอบในลักษณะนี้แม้ว่าการปฏิบัติที่ถูกทิ้งร้างในที่สุด. เป็นครั้งคราว, ทั้งชุดสามารถใช้อุปกรณ์กรอบถาวรเช่นโครมันยองซึ่งถูกล้อมกรอบด้วยแมมมอ ธ ละลายเมื่อเร็ว ๆ นี้ ที่ถูกเล่าเรื่องซึ่งประกอบด้วยกลุ่มของแต่ละเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เป็นตัวอย่างที่น่าสังเกตจากวันที่ของวิทยุขอแสดงความนับถือดอลลาร์จอห์นนี่ซึ่งเรื่องราวก็บอกว่าในรูปแบบของคำอธิบายในบัญชีค่าใช้จ่ายเป็นนักสืบเอกชน ในระดับน้อย, อุปกรณ์ต่าง ๆ เช่นการเข้าสู่ระบบของกัปตันสามารถดูเป็นอุปกรณ์กรอบโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ (ในขณะที่หลายรีคเอพซีรีส์ต้นฉบับ) พวกเขาดูเหมือนจะได้รับการเขียนตามความเป็นจริง. อุปกรณ์กรอบเก่ากว่า Dirt: มันจะไปทางขวากลับไปเก่าราชอาณาจักรอียิปต์โบราณที่มีเรื่องของเรือเซเลอร์ค คริสตศักราช 2300-2100 บางครั้งเปรียบเทียบจะถูกเขียนโดยใช้อุปกรณ์กรอบที่ซ้อนกันหลายชั้นลึกในขณะที่อาหรับราตรี Frankenstein เป็นกรอบโดยเรื่องราวของการเดินทางมาในอาร์กติกตายดร. Frankenstein นั้น กะลาสีเรือโบราณเป็นกรอบโดยชาวประมงเอามาใส่ให้เรื่องราวของเขาเกี่ยวกับผู้เข้าพักไม่เต็มใจที่จัดงานแต่งงาน หนึ่งในครั้งแรก (ถ้าไม่ได้เป็นครั้งแรก) ในภาพยนตร์ตัวอย่างจากคณะรัฐมนตรีของดร. Caligari ซึ่ง (ในข้อเสนอแนะจากฟริตซ์หรั่ง) กรอบเรื่องเดิมกลับเป็นแฟลชในโรงพยาบาล. เทคนิคบางครั้งดูเหมือนว่าจะเป็น ผลพลอยได้จากความคิดโบราณว่ามันเป็นที่ไม่เหมาะสมที่จะเสียเวลาของผู้คนกับพยานยาว. นี้มักจะถูกใช้เป็นเทคนิคที่จะเน้นที่การเล่าเรื่องของเรื่องกรอบไม่ได้เป็นผู้เขียนที่เกิดขึ้นจริงและเพื่อดึงดูดความสนใจความเป็นไปได้ของผู้บรรยายที่ไม่น่าเชื่อถือ . ดูรำลึกความหลังทั้งตอนที่, นิทานเปิดและผู้บรรยายคิดถึงตัวอย่างเฉพาะเจาะจงมากขึ้น เมื่ออุปกรณ์กรอบที่ซ้อนกันอยู่ด้านบนของแต่ละอื่น ๆ ที่พวกเขาสร้างเรื่องที่ซ้อนกัน หากการดำรงอยู่ของอุปกรณ์กรอบที่จะใช้เป็นบิดพล็อตที่เราจัดการกับเรื่องที่ซ้อนกันเปิดเผย ถ้าเรื่องกรอบคือ "ผมมาในเรื่องนี้และตัดสินใจที่จะเผยแพร่" ผู้เขียนจะเรียกตัวแทนวรรณกรรมสมมติฐาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจำบทความที่เราได้เขียนเกี่ยวกับกรอบรูปอุปกรณ์ ?
" นั่นคือที่ดีครับบทความ จะไปอีกได้ยังไง ? "
" ผมเชื่อว่ามันเป็นแบบนั้น . . . . . . . "

กรอบอุปกรณ์เป็นการเล่าเรื่องเทคนิคที่เรื่องราวแวดล้อม ( " กรอบ " ) โดยเป็นเรื่องรอง การสร้างเรื่องราวในเรื่อง มักผ่านการเล่าเรื่องฉากที่แยกต่างหากเรื่องราวภายในมักจะเป็น กลุ่ม ของ งาน กรอบรูปอุปกรณ์สถานที่ในเรื่องภายในบริบทต่างกัน

กรอบอุปกรณ์มักจะเกี่ยวข้องกับตัวละครนอกเรื่องเป็นผู้ชมของเรื่องราวภายใน เช่น พ่อแม่อ่านนิทานให้เด็ก ครั้งอื่น ๆนอกเรื่องตัวละครเป็นผู้เขียน หรือนักแสดงในเรื่องภายใน บางครั้งเรื่องราวภายในจะเป็นภาพหลอนหรือภาพลวงตาที่มีหนึ่งในนอกเรื่องตัวละคร

เรื่องราวภายในไม่จำเป็นต้องเป็นนิยายจากจุดของมุมมองเรื่องกรอบตัวอักษร : ตัวอักษร , วารสาร , บันทึกและยังสามารถใช้เป็นอุปกรณ์ กรอบ มักจะอยู่ในรูปแบบของวันในชีวิต

คราฟท์และคลิปแสดงมักจะใช้กรอบอุปกรณ์ที่จะเชื่อมต่อองค์ประกอบที่ไม่เกี่ยวข้องเป็นปึกแผ่นทั้งหมด ก่อนหน้านี้ " Treehouse ของความหวาดกลัว " พิเศษของซิมป์สันใช้ กรอบรูป อุปกรณ์ในลักษณะนี้ แม้ว่าการปฏิบัติในที่สุดทิ้ง

บางครั้งมีทั้งชุดสามารถใช้อุปกรณ์กรอบรูปแบบถาวร เช่น โคล ซึ่งถูกใส่ร้าย โดยล่าสุดลงช้างที่บอกเรื่องราวที่ประกอบด้วยกลุ่มของแต่ละตอน ตัวอย่างที่น่าสังเกตจากวันวิทยุขอแสดงความนับถือจอห์นนี่ดอลลาร์ ซึ่งข่าวบอกว่า ในรูปแบบของคำอธิบายบัญชีค่าใช้จ่ายนักสืบเอกชน . ในระดับที่น้อยกว่า อุปกรณ์ เช่น บันทึกของกัปตันจะถูกมองว่าเป็น กรอบรูป อุปกรณ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ ( หลายรีคเอพชุดเดิม ) พวกเขาดูเหมือนจะถูกเขียนหลังจากความจริง

กรอบอุปกรณ์อายุมากกว่าดิน : ไปทางขวากลับไปที่อาณาจักรเก่าของอียิปต์โบราณกับเรื่องราวของเรือกะลาสี , C . 2300-2100 BCE . บางครั้งก็เขียนโดยใช้รูปแบบซ้อนกันหลายชั้น กรอบรูป อุปกรณ์ที่ลึกในอาหรับราตรี .Frankenstein เป็นกรอบโดยเรื่องราวของอาร์กติกเดินทางมาข้ามตาย ดร. Frankenstein ; เปลือกน้ำแข็งของ Mariner โบราณเป็นกรอบโดยการ foisting เรื่องราวของเขากับแขกงานแต่งงานไม่เต็มใจ หนึ่งในครั้งแรก ( ถ้าไม่ใช่คนแรก ) ตัวอย่างภาพยนตร์จากตู้ของ ดร. caligari ซึ่ง ( ข้อเสนอแนะจาก Fritz Lang ) ใส่ร้ายเรื่องเดิมเป็นแฟลชกลับเข้ามาลี้ภัย .

เทคนิคที่บางครั้งดูเหมือนจะเป็นผลพลอยได้ของความคิดโบราณว่ามันไม่เหมาะสมที่จะเสียเวลาของผู้คนกับยาว fabrications

นี้มักใช้เป็นเทคนิคที่ใช้เพื่อเน้นที่เล่าเรื่องของใส่ร้ายเรื่องที่ไม่ได้เขียนจริง และเพื่อดึงดูดความสนใจไปยังความเป็นไปได้ของผู้บรรยายเรื่องผู้ไม่น่าเชื่อถือ

เห็น ตอนนั้น ตอนที่ทั้งหนังสือนิทาน เปิดเล่าเรื่องความหลังและสำหรับตัวอย่างที่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น เมื่อกรอบรูปอุปกรณ์ที่ซ้อนอยู่ด้านบนของแต่ละอื่น ๆที่พวกเขาสร้างซ้อนกันราว ถ้าอยู่ กรอบรูป อุปกรณ์ที่ใช้เป็นพล็อตบิด เรากำลังเผชิญกับเรื่องราวที่ซ้อนกันเปิดเผย ถ้าใส่ร้ายเรื่อง " ฉันมาข้ามเรื่องราวนี้และตัดสินใจที่จะเผยแพร่ " ผู้เขียนคือการสมมุติฐานตัวแทนวรรณกรรม