Aside from Herbart’s textbook prese

Aside from Herbart’s textbook presentation of traditional logic (e.g., Section II of LEP), his main logical innovation is his so-called method of relations, devised as an organon for correct metaphysical thinking (SW V: 201, f.). The metaphysical problems it aims to address include: the thing as (one) substance with (many) characteristics; causality; matter; and the ego. He considers these problematic because they give rise to an empirically given, yet self-contradictory concept (Weiss 1928: 37). Due to space constraints, we will here only briefly touch on the problems of thing and ego, the former for its role in the development of apperception, the latter because it is grounds his psychology. Both his idea of metaphysics and the method of relations will become clearer as we see them used to explain concrete psychological phenomena in Section 3.

The problems of both thing and ego may be stated thus: there is a conflict between an alleged unity, on the one hand, with an empirically manifest plurality, on the other. We consider a thing to be one substance, yet possessing a number of conflicting qualities; and we regard the self as a single entity conscious of many thoughts. But is the thing the one, or its many qualities? Is the self or psyche the one, or its thoughts? Herbart maintains that this dilemma arises due to a missing link, one that can only be supplied by “speculation”. Speculative use of the method of relations would have us consider the conflicting elements not as distinct entities in genuine opposition, but rather as members of a unifying relation. For example, the “thing” turns out to be the nexus or system of (its) predicates, and nothing else beyond them (cf. Beiser 2014: 118). Similarly, Herbart regards the psyche not as a substance, but simply as the condition of mental change itself.

He follows Kant in distinguishing between conscious phenomena and unknowable noumena that must be conceived as underwriting the coherence that experience finds in the fluctuating phenomenal manifold. The noumena are “speculative”, by which Herbart does not mean objects of intellectual intuition, but rather the transcendental conditions of the synthetic unity of objects of experience. Yet where Kant held noumena to be unknowable, Herbart takes the further step of ascribing to every existent “an act of self-preservation”, a notion as opaque as it is important to his psychology (SW II: 195). The idea seems to be that every being must have an inherent force holding it together, or there would be no reason to suppose its continued existence: “the idea of a force to maintain one’s identity” just is “self-preservation” (Beiser 2014: 120).

In short, the method of relations is a way of doing metaphysics with strong Platonic and Kantian overtones: the fluctuating and conflicting plurality of sensible experience is “related” back to intelligible, “speculative” unities that allow us to organize the plurality in experience. Thus, the method does more than merely analyze contradiction; it also resolves them by supplying the intelligible links. We will take these points up in more detail as they arise in Herbart’s psychology.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากของ Herbart ตำรานำเสนอตรรกะแบบดั้งเดิม (เช่น ส่วนที่สองของ LEP), นวัตกรรมทางตรรกะของเขาหลักจะเรียกว่าวิธีการของพระองค์ความสัมพันธ์ การคิดค้นเป็นการ organon สำหรับความคิดขัดแย้งถูกต้อง (ตะวันตกเฉียงใต้ v คัมภีร์: 201 เอฟ) . ปัญหาการขัดแย้งมุ่งหวังที่จะอยู่รวม: สิ่งที่เป็นสาร (หนึ่ง) มีลักษณะ (มาก) causality เรื่อง และอาตมา เขาพิจารณาเหล่านี้มีปัญหาเนื่องจากพวกเขาให้สูงขึ้นเพื่อการกำหนด empirically ยัง self-contradictory แนวคิด (มีร์ 1928:37) เนื่องจากพื้นที่จำกัด เราจะที่นี่เพียงสั้น ๆ ว่าด้วยปัญหาสิ่งและอาตมา อดีตสำหรับบทบาทของมันในการพัฒนาของ apperception หลังได้ grounds จิตวิทยาของเขา ทั้งความคิดของเขาของอภิปรัชญาและวิธีการของความสัมพันธ์จะชัดเจน ตามที่เราเห็นใช้ในการอธิบายปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาคอนกรีตใน 3 ส่วนอาจระบุปัญหาสิ่งและอาตมาจึง: มีความขัดแย้งระหว่างการถูกกล่าวหาสามัคคี คง กับหลายฝ่ายที่ empirically รายการ อื่น ๆ เราพิจารณาสิ่งที่จะเป็นสารเดียว ยัง มีจำนวนคุณภาพขัดแย้ง และเราพิจารณาตนเองเป็นหนึ่งเอนทิตีตระหนักคิดมาก แต่เป็นสิ่งหนึ่ง หรือคุณภาพของหลาย เป็นตนเอง หรือ psyche หนึ่ง หรือความคิดของ Herbart รักษาว่า ลำบากใจนี้เกิดขึ้นเนื่องจากการเชื่อมโยงหายไป ที่สามารถจัดหาได้ โดยการ "เก็งกำไร" เท่านั้น ใช้เก็งกำไรวิธีการความสัมพันธ์จะมีเราพิจารณาองค์ประกอบขัดแย้งไม่ เป็นเอนทิตีทั้งหมดในการต่อต้านของแท้ แต่แทนที่จะ เป็นสมาชิกของความสัมพันธ์รวมกัน เช่น "สิ่ง" จะออกเป็น nexus หรือระบบของเคต (ของ) และไม่มีอะไรอื่นนอกเหนือจากนั้น (cf. Beiser 2014:118) ในทำนองเดียวกัน Herbart พิจารณากำลังใจไม่ เป็นสาร แต่ก็ เป็นเงื่อนไขของการเปลี่ยนแปลงจิตใจตัวเองเขาตาม Kant ในการแยกความแตกต่างระหว่างปรากฏการณ์สติ noumena unknowable ที่ต้องรู้สึกเป็นศักยภาพที่พบประสบการณ์ในอเนกล้ำความการรับประกันภัย "เก็งกำไร" ซึ่ง Herbart ได้หมายถึง วัตถุของสัญชาตญาณทางปัญญา แต่เป็นเงื่อนไขของสามัคคีสังเคราะห์วัตถุประสบการณ์ transcendental noumena ได้ ยัง Kant ถือ noumena จะ unknowable, Herbart ใช้ขั้นตอนเพิ่มเติมของ ascribing มีอยู่ทุก "การกระทำของ self-preservation" มีความทึบแสงซึ่งเป็นความสำคัญของจิตวิทยา (ตะวันตกเฉียงใต้ II: 195) ความคิดที่ดูเหมือนว่า ทุกต้องมีการบังคับแต่กำเนิดถือกัน หรือจะมีเหตุผลว่าการดำรงอยู่อย่างต่อเนื่อง: "ความคิดของแรงเพื่อรักษาตัวตนของ" เพียงเป็น "self-preservation" (Beiser 2014:120)ในระยะสั้น วิธีการของความสัมพันธ์เป็นวิธีทำอภิปรัชญากับแรง Platonic และ Kantian overtones: ได้ความ และขัดแย้งกันของประสบการณ์ที่เหมาะสมเป็น "เกี่ยวข้อง" กลับไป intelligible, unities "เก็งกำไร" ที่ช่วยให้เราสามารถจัดระเบียบได้ในประสบการณ์การ ดังนั้น วิธีการวิเคราะห์ความขัดแย้ง มากกว่าเพียง มันแก้ได้ โดยการจัดหาการเชื่อมโยง intelligible เราจะใช้จุดเหล่านี้ขึ้นในรายละเอียดเพิ่มเติมจะเกิดขึ้นในด้านจิตวิทยาของ Herbart

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกเหนือจากการนำเสนอตำรา Herbart ของตรรกะแบบดั้งเดิม (เช่นมาตราที่สองของ LEP) นวัตกรรมตรรกะของเขาที่สำคัญคือวิธีการที่เรียกว่าความสัมพันธ์ของเขาคิดค้นเป็นออร์กานอนสำหรับการคิดเลื่อนลอยที่ถูกต้อง (SW v:. 201 ฉ) ปัญหาที่เลื่อนลอยมันมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่อยู่รวมถึงสิ่งที่เป็น (หนึ่ง) สาร (มาก) ลักษณะ; เวรกรรม; เรื่อง; และอัตตา เขาคิดว่ามีปัญหาเหล่านี้เพราะพวกเขาก่อให้เกิดสังเกตุได้รับ แต่แนวความคิดที่ขัดแย้งในตัวเอง (ไวส์ 1928: 37) เนื่องจากข้อ จำกัด ของพื้นที่ที่เราจะอยู่ที่นี่เพียงสั้น ๆ สัมผัสกับปัญหาที่เกิดขึ้นและสิ่งที่อาตมาอดีตสำหรับบทบาทของตัวเองในการพัฒนาความเข้าใจหลังเพราะมันเป็นพื้นที่ทางจิตวิทยาของเขา ทั้งความคิดของเขาอภิธรรมและวิธีการความสัมพันธ์ที่จะกลายเป็นที่ชัดเจนในขณะที่เราเห็นพวกเขาใช้ในการอธิบายปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาที่เป็นรูปธรรมในมาตรา 3 ปัญหาของสิ่งที่อาตมาและอาจจะมีการระบุไว้ดังนี้: มีความขัดแย้งระหว่างความสามัคคีกล่าวหาที่เกี่ยวกับ มือข้างหนึ่งมีจำนวนมากที่ประจักษ์สังเกตุในที่อื่น ๆ เราพิจารณาสิ่งที่จะเป็นหนึ่งในสารที่ยังมีจำนวนของคุณสมบัติที่ขัดแย้งกัน; และเราคิดว่าตัวเองเป็นองค์กรเดียวที่ใส่ใจความคิดของหลาย ๆ แต่เป็นสิ่งหนึ่งหรือหลายคุณภาพของตนหรือไม่ เป็นตัวเองหรือจิตใจอย่างใดอย่างหนึ่งหรือความคิดของตนหรือไม่ Herbart ยืนยันว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้เกิดขึ้นเนื่องจากมีการเชื่อมโยงที่ขาดหายไปหนึ่งที่สามารถจัดทำโดย "เก็งกำไร" การใช้วิธีการเก็งกำไรของความสัมพันธ์จะมีเราพิจารณาองค์ประกอบที่ขัดแย้งกันไม่ได้เป็นหน่วยงานที่แตกต่างกันในการต่อสู้ของแท้ แต่เป็นสมาชิกของความสัมพันธ์รวม ยกตัวอย่างเช่น "สิ่งที่" จะออกมาเป็นแก่นหรือระบบของ (ของมัน) ภาคและไม่มีอะไรอื่นที่นอกเหนือจากพวกเขา (cf Beiser 2014: 118) ในทำนองเดียวกัน Herbart นับถือจิตใจไม่เป็นสาร แต่ก็เป็นสภาพของการเปลี่ยนแปลงทางจิตของตัวเอง. เขาเดินตามคานท์ในความแตกต่างระหว่างปรากฏการณ์สติและ noumena หยั่งรู้ที่จะต้องคิดว่าการจัดจำหน่ายการเชื่อมโยงกันว่าประสบการณ์พบว่าในความผันผวนนานาปรากฎการณ์ noumena เป็น "เก็งกำไร" โดยที่ Herbart ไม่ได้หมายความว่าวัตถุของสัญชาตญาณทางปัญญา แต่เงื่อนไขที่ยอดเยี่ยมของความสามัคคีของวัตถุสังเคราะห์ของประสบการณ์ แต่คานท์ที่จัดขึ้นจะเป็น noumena หยั่งรู้, Herbart ใช้เวลาขั้นตอนต่อไปของโทษทุกสิ่งที่มีอยู่จริง "การกระทำของตัวเองเก็บรักษา" ความคิดที่เป็นสีขาวขุ่นที่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะจิตวิทยาของเขา (SW ที่สอง: 195) ความคิดที่น่าจะเป็นที่เป็นอยู่ทุกคนต้องมีผลบังคับใช้โดยธรรมชาติถือมันด้วยกันหรือจะมีเหตุผลที่จะคิดว่าการดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องไม่มี "ความคิดของแรงที่จะรักษาตัวตนของคนที่" เพียงแค่ "การดูแลรักษาตัวเอง" (Beiser 2014 :. 120) ในระยะสั้นวิธีการของความสัมพันธ์คือวิธีการทำอภิธรรมกับหวือหวาเพื่อนคุยและคานต์ที่แข็งแกร่งคือมีความผันผวนและฝ่ายที่ขัดแย้งกันของประสบการณ์ที่เหมาะสมคือ "ที่เกี่ยวข้องกับ" กลับไปเข้าใจ "เก็งกำไร" unities ที่ช่วยให้เราในการจัดระเบียบ ส่วนใหญ่ในประสบการณ์ ดังนั้นวิธีการที่ไม่มากกว่าเพียงการวิเคราะห์ความขัดแย้ง; มันก็จะช่วยแก้ปัญหาให้พวกเขาโดยการจัดหาการเชื่อมโยงเข้าใจ เราจะใช้จุดเหล่านี้ในรายละเอียดที่จะเกิดขึ้นในด้านจิตวิทยา Herbart ของ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจาก Herbart คือตำราเสนอตรรกะแบบดั้งเดิม ( เช่น มาตรา 2 ของ lep ) นวัตกรรมหลักตรรกะของเขาเป็นวิธีที่เรียกว่าของความสัมพันธ์ , วางแผนเป็น organon ถูกต้องเลื่อนลอยคิด ( SW V : 201 , F . ) ที่เลื่อนลอย ปัญหามันมีที่อยู่ รวมถึงสิ่งที่เป็น ( 1 ) สาร ( มาก ) ลักษณะ ; ความสัมพันธ์ ; เรื่อง ; และอัตตา เขาพิจารณาเหล่านี้มีปัญหาเพราะพวกเขาให้ขึ้น ไปใช้ให้ แต่ตนเองเชิงแนวคิด ( ไวส์ 1928 : 37 ) เนื่องจากข้อจำกัดด้านพื้นที่ เราจะมาสัมผัสสั้นๆ เท่านั้น ในปัญหาเรื่องอีโก้ อดีตสำหรับบทบาทในการพัฒนาของการมีสติสัมปชัญญะ หลัง เพราะมันเป็นสนามจิตวิทยาของเขา ทั้งสองของเขาความคิดของอภิปรัชญาและวิธีการประชาสัมพันธ์ จะกลายเป็นที่ชัดเจนอย่างที่เราเห็นพวกเขาใช้เพื่ออธิบายปรากฏการณ์ทางจิตวิทยาคอนกรีตในมาตรา 3ปัญหาของทั้งสองสิ่งและอัตตาอาจระบุดังนี้ มีความขัดแย้งระหว่าง กล่าวหาว่า ความสามัคคี ในมือข้างหนึ่งมีจำนวนเชิงประจักษ์อย่างชัดแจ้ง ในอื่น ๆ เราพิจารณาสิ่งที่เป็นสาระ แต่มีจำนวนคุณสมบัติที่ขัดแย้งกัน และเราถือว่าตนเองเป็นองค์กรเดียวที่ใส่ใจความคิดมากมาย แต่สิ่งหนึ่ง หรือหลายลักษณะ ? เป็นตนเองหรือจิตใจอย่างใดอย่างหนึ่งหรือความคิด ? Herbart ยังคงกลืนไม่เข้าคายไม่ออกนี้เกิดขึ้นเนื่องจากการขาดการเชื่อมโยง หนึ่งที่สามารถ จัดโดย " เก็งกำไร " ใช้ราคาวิธีการประชาสัมพันธ์ ให้เราพิจารณาองค์ประกอบที่ขัดแย้งกันไม่ได้เป็นองค์กรที่แตกต่างกันในแท้การต่อต้าน แต่แทนที่จะเป็น สมาชิกของการรวมญาติกัน ตัวอย่างเช่น " สิ่ง " จะออก Nexus หรือระบบของภาคแสดง ( ของ ) , และไม่มีอะไรอื่นนอกเหนือจากพวกเขา ( CF . beiser 2014 : 118 ) ในทำนองเดียวกัน Herbart นับถือจิตใจไม่เป็นสาระ แต่เป็นเพียงอาการของจิต การเปลี่ยนแปลงตัวเองเขาคือ Kant แยกระหว่างปรากฏการณ์ที่ใส่ใจและไม่อาจเข้าใจนูมินะที่ต้องรู้สึกเป็นรับประกันเรื่องประสบการณ์ที่เจอในความผันผวนมากมายมหัศจรรย์ ส่วนนูมินะ " เก็งกำไร " ซึ่งไม่ได้หมายความว่าวัตถุของ Herbart ปัญญาญาณ แต่สภาพดีกว่าของความสามัคคีสังเคราะห์ของวัตถุของประสบการณ์ แต่ที่คานท์ถือนูมินะจะไม่อาจเข้าใจ , Herbart ใช้ขั้นต่อไปของ ascribing ทุกที่มีอยู่ " การกระทำของการเก็บรักษา " ตัวเอง ความคิดที่คลุมเครือมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะจิตวิทยาของเขา ( SW 2 : 195 ) ความคิดที่ดูเหมือนว่าทุกคนจะต้องมีแรงอยู่เหมือนกัน หรือจะไม่มีเหตุผลที่จะสมมติว่าการดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องของ " ความคิดของแรงที่จะรักษาเอกลักษณ์ของ " คือ " การเก็บรักษาด้วยตนเอง " ( beiser 2014 : 120 )ในระยะสั้น , วิธีการของความสัมพันธ์เป็นวิธีทำงานของอภิปรัชญาและเสียงสงบคานท์ที่แข็งแกร่ง : ความผันผวนและเสียงข้างมากที่ขัดแย้งกันของประสบการณ์ที่เหมาะสมคือ " ที่เกี่ยวข้อง " มาเข้าใจ " เอกภาพเก็ง " ที่อนุญาตให้เราจัดเสียงข้างมากในประสบการณ์ ดังนั้นวิธีการทำมากกว่าแค่วิเคราะห์ความขัดแย้ง ; มันยังช่วยแก้ปัญหา โดยการจัดหาการเชื่อมโยงที่เข้าใจ . เราจะใช้จุดเหล่านี้ในรายละเอียดมากขึ้นเช่นที่พวกเขาเกิดขึ้นใน Herbart ของจิตวิทยา