The dumb bookBy the high road in th

The dumb book
By the high road in the forest lay a lonely farm the road went right through the farmyard. The sun shone down,and all the windows were open.in the house was bustle and movement;but in the yard,in an arbour of blossoming lilac, stood an open coffin.a dead man had been carried out here,and he was to be buried this morning.nobody stood by the coffin and looked sorrowfully at the dead man;no one shed a tear for him:his face was covered with a white cloth,and under his head lay a great thick book,whose leaves consisted of whole sheets of gray paper,and on each leaf lay a faded flower.it was a complete herbarium,gathered by him in various places; it was to be buried with him, for so he had wished it.with each flower a chapter in his life was associated.
Who is the dead man? We asked; and the answer was: the old student from Upasala.they say he was once a brisk lad,and studied the old languages,and sang,and even wrote poems.then something happened to him that made him turn his thoughts to brandy, and take it;and when at last he had ruined his health,he came out here into the country where somebody paid for his board and lodging.he was as gentle as a child, except when the dark mood came upon him;but when it came he became like a giant, and then ran about in the woods like a hunted stag;but when we once got him home again, and prevailed with him so far that he opened the book with the dried plants, he often sat whole days, and looked sometimes at one plant and sometimes at another, and at times the tears rolled over his cheeks:heaven knows what he was thinking of.but he begged us to put the book into the coffin, and now he lies there,and in a little while the lid will be nailed down,and he will have his quiet rest in the grave.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หนังสือใบ้โดยอยู่สูงในป่าวางถนนไปขวาผ่าน farmyard ฟาร์มโลนลี่ อาทิตย์ shone ลง และ windows ทั้งหมดได้ open.in บ้านวุ่นวายและการเคลื่อนไหว แต่ในบ้าน ในเป็นแกนในของเติมรีแลกซ์ ยืน coffin.a เปิดการตายคนมีการดำเนินการที่นี่ และจะถูกฝังอยู่ morning.nobody นี้ยืน โดยหีบศพ และมองคนตายด้วย ไม่หลั่งน้ำตาสำหรับเขา: ใบหน้าของเขาถูกปกคลุม ด้วยผ้าสีขาว และใต้ศีรษะวางหนังสือหนามาก มีใบประกอบด้วยแผ่นงานทั้งหมดของกระดาษสีเทา และในแต่ละใบวาง flower.it จางลงมีความสมบูรณ์หอพรรณไม้ รวบรวม โดยเขาในสถานต่าง ๆ มันเป็นการถูกฝังอยู่กับเขา สำหรับเพื่อให้เขามียติ it.with ดอกไม้แต่ละ บทในชีวิตของเขาถูกเชื่อมโยงคนตายเป็นใคร เราถาม และคำตอบ: นักเรียนเก่าจาก Upasala.they กล่าวว่าเขาถูกครั้งแรงลาด และศึกษาภาษาเก่า สังข์ และแม้เขียน poems.then สิ่งที่เกิดขึ้นกับเขาที่ทำให้เขาเปิดความคิดของเขากับ brandy และมัน และเมื่อในที่สุดเขาก็เจ๊งสุขภาพของเขา เขามาหาที่นี่เป็นประเทศที่คนจ่ายสำหรับ lodging.he และคณะของเขาได้อย่างอ่อนโยนที่เด็กยกเว้นเมื่ออารมณ์เข้มมาเขา แต่เมื่อมันมาเขากลายเป็นเหมือนยักษ์ใหญ่ และวิ่งเกี่ยวกับในป่าเช่น hunted stag แต่เมื่อเราครั้งเดียวได้บ้านอีกครั้ง และแผ่ขยายไปกับเขาจนเขาเปิดจอง ด้วยพืชแห้ง เขามักจะนั่งทั้งวัน และดูบาง ที่โรงงานหนึ่ง และบางครั้ง ที่อื่นและครั้งน้ำตาที่สะสมแก้ม: สวรรค์ของเขารู้ว่าเขาคิด of.but เขาขอร้องเราจะใส่หนังสือเข้าไปในโลงต่อตาย และตอนนี้ เขาอยู่ ในเดี๋ยวได้จะสามารถ nailed ฝาลง และเขาจะมีเหลือเขาเงียบไม้ใกล้ฝั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หนังสือใบ้
โดยถนนสูงในป่าวางฟาร์มเหงาถนนไปทางขวาผ่านลาน ดวงอาทิตย์ส่องลงและหน้าต่างทุกบานถูก open.in บ้านเป็นความวุ่นวายและการเคลื่อนไหว แต่ในบ้านในซุ้มของบานม่วงยืน coffin.a เปิดคนตายได้รับการดำเนินการที่นี่และเขาก็จะ ถูกฝังอยู่ morning.nobody นี้ยืนอยู่ข้างโลงศพและมองอย่างเศร้าใจที่คนตายไม่มีใครหลั่งน้ำตาสำหรับเขา: ใบหน้าของเขาถูกปกคลุมด้วยผ้าขาวและภายใต้หัวของเขาวางหนังสือเล่มหนาที่ดีมีใบประกอบไปด้วยทั้ง แผ่นกระดาษสีเทาและในแต่ละใบวาง flower.it จางหายไปเป็นสมุนไพรที่สมบูรณ์รวบรวมโดยเขาในสถานที่ต่างๆ มันก็จะถูกฝังอยู่กับเขาเพราะเขาได้อยาก it.with ดอกไม้แต่ละบทในชีวิตของเขาเป็นคนที่เกี่ยวข้อง.
ใครเป็นคนตาย? เราถาม; และคำตอบก็คือ: นักเรียนเก่าจาก Upasala.they บอกว่าเขาเคยเป็นเด็กหนุ่มที่เร็วและการศึกษาภาษาเก่าและร้องเพลงและแม้กระทั่งการเขียนบางสิ่งบางอย่าง poems.then เกิดขึ้นกับเขาที่ทำให้เขาเปิดความคิดของเขาที่จะบรั่นดีและใช้เวลา มันและเมื่อที่สุดท้ายที่เขาได้ทำลายสุขภาพของเขาที่เขาออกมาที่นี่เป็นประเทศที่ใครบางคนจ่ายเงินสำหรับคณะกรรมการและ lodging.he ของเขาคือเป็นอ่อนโยนเป็นเด็กยกเว้นเมื่ออารมณ์มืดมาอยู่บนเขา แต่เมื่อมันมาเขา กลายเป็นเหมือนยักษ์และจากนั้นก็วิ่งเกี่ยวกับในป่าเช่นกวางที่ถูกกระจัดกระจาย แต่เมื่อเราเคยได้กลับมาที่บ้านอีกครั้งและชนะกับเขาเพื่อให้ห่างไกลที่เขาเปิดหนังสือที่มีพืชแห้งเขามักจะนั่งทั้งวันและมอง บางครั้งในโรงงานแห่งหนึ่งและบางครั้งที่อื่นและในบางครั้งน้ำตากลิ้งไปแก้มของเขา: สวรรค์รู้ว่าสิ่งที่เขาคิด of.but เขาขอร้องให้พวกเราเอาหนังสือเล่มนี้เป็นโลงศพและตอนนี้เขาอยู่ที่นั่นและในขณะที่น้อย ฝาจะตอกลงและเขาจะมีส่วนที่เหลือที่เงียบสงบของเขาในหลุมฝังศพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เป็นใบ้หนังสือ
โดยถนนในป่า นอนเหงาฟาร์มถนนทะลุผ่าน Farmyard . แสงแดดส่องลงมา และหน้าต่างทุกบาน open.in บ้านคึกคักและการเคลื่อนไหว แต่ในนามในที่มีร่มเงาของดอกไม้ม่วงยืนอยู่โลงเปิด คนตายถูกกวาดต้อนมา และเขาได้ถูกฝัง เมื่อเช้านี้ไม่มีใครยืนอยู่ข้างโลงศพ และมองอย่างเศร้าๆ ที่คนตาย ไม่มีใครร้องไห้เพื่อเขา ใบหน้าของเขาถูกคลุมด้วยผ้าสีขาว และภายใต้หัวของเขาวางหนังสือเล่มหนามาก มีใบ มีทั้ง แผ่นกระดาษเทา และในแต่ละใบวาง flower.it จางลงได้อย่างสมบูรณ์ รวมตัวกัน โดยเขาในสถานที่ต่างๆ มันถูกฝังไว้กับเขา เพราะเขาต้องการกับดอกไม้แต่ละบทในชีวิตของเขาที่เกี่ยวข้อง .
คนตายเป็นใคร เราถาม และคำตอบ : นักเรียนเก่าจาก upasala.they พูดเมื่อเขาเป็นหนุ่มมากและเรียนภาษา เก่า และ ร้องเพลง และยังเขียน poems.then บางอย่างเกิดขึ้นกับเขา ทำให้เขาเปลี่ยนความคิดของเขา บรั่นดี และใช้มัน และเมื่อเขาได้ทำลายสุขภาพของเขาเขามาที่นี่เป็นประเทศที่ใครจ่ายสำหรับคณะกรรมการ lodging.he เป็นอ่อนโยนเป็นเด็ก แต่เมื่ออารมณ์มืดมาอยู่บนเขา แต่เมื่อมาถึงเขาก็กลายเป็นยักษ์ และวิ่งในป่า เช่น ล่ากวาง แต่เมื่อครั้งเราได้เขากลับมาบ้านอีกครั้ง และชนะกับเขาอย่างมาก เขาเปิดหนังสือที่มีแห้งพืช เขามักจะนั่งทั้งวันและมองบางครั้งที่โรงงานหนึ่งและบางครั้งที่อื่น และในบางครั้งน้ำตากลิ้งลงแก้มของเขา : สวรรค์รู้ว่าสิ่งที่เขาคิด of.but เขาขอให้เราวางหนังสือลงในโลง และตอนนี้เขาอยู่ตรงนั้น และสักพักฝาจะตอกลง และเขาจะได้พักผ่อนเงียบของเขา
ในหลุมฝังศพ