Artificial reefs have been deployed

Artificial reefs have been deployed worldwide in shallow marine environments to enhance attraction and
capture of fish, but, despite their potential as a fishery management option, few studies addressed whether
fish assemblages will change with distance from a reef. We experimentally assessed the relationship
between fish abundance and richness to increased distance (0, 25, 100, and 300 m) to reef balls deployed on
a flat and homogeneous bottom, 9-m deep, on the north coast of Rio de Janeiro, Southeastern Brazil. A total of
thirty fish species was associated with the reefs and the variation in species composition with sampling
period or technique did not account for changes in fish assemblages with reef distance. Fish abundance and
richness were significantly greater at the nearest distances (0 m and 50 m) to the reefs than at 300 m, but
while the first dependent variable decreased exponentially with reef distance the later diminished linearly.
Fish responses to reef distance were clearly species-specific and the tomtate (Haemulon aurolineatum — the
dominant species that probably used the reefs for shelter purposes) strongly influenced the exponential
decreasing pattern found for the total number of fishes and abundance of Haemulidae. The abundance of the
close congener Haemulon steindachneri, and of Chaetodon striatus, Serranus flaviventris and serranid species as
a group also decreased, but linearly, with reef distance, probably related to variation in home-range.
Acanthurus chirurgus and Scorpaena isthmensis decreased linearly in number with reef distance, probably due
to feeding rather than refuge purposes. The abundance of Isopisthus parvipinnis tended to increase with reef
distance, suggesting that artificial reefs might be unprofitable for those species less dependent on clear water
or structurally complex habitats to obtain refuge or food. Overall, our study indicates that artificial reefs are a
promising management tool to enhance fish capture in the oligotrophic waters and structureless bottoms of
the north coast of Rio de Janeiro, but with varied rates of success, depending on the target species and fishing
distance from the reefs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปะการังเทียมมีการใช้ทั่วโลกในสภาพแวดล้อมทางทะเลตื้นเพื่อเพิ่มแหล่งท่องเที่ยว และจับปลา แต่ แม้ มีศักยภาพการประมงจัดการตัว ระบุว่าการศึกษาน้อยปลา assemblages จะเปลี่ยนแปลงกับระยะห่างจากแนวปะการังเป็น เราประเมินความสัมพันธ์ experimentallyปลาที่อุดมสมบูรณ์และความรุ่มรวยให้ระยะทางเพิ่มขึ้น (0, 25, 100 และ 300 เมตร) ลูกจัดวางบนแนวปะการังแบน และเหมือนด้านล่าง 9 เมตรลึก บนเหนือชายฝั่งของริโอเดอจาเนโร บราซิลตะวันออกเฉียงใต้ ผลรวมของปลา 30 สปีชีส์เกี่ยวข้องกับแนวปะการังและการเปลี่ยนแปลงในองค์ประกอบพันธุ์กับสุ่มตัวอย่างรอบระยะเวลาหรือเทคนิคทำบัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงใน assemblages ปลากับปะการังระยะ ปลาที่อุดมสมบูรณ์ และร่ำรวยมีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในระยะทางที่ใกล้ที่สุด (0 เมตรและ 50 เมตร) ให้แนวปะการังกว่า 300 เมตร แต่ในขณะที่ตัวแปรขึ้นอยู่กับครั้งแรกลดลงสร้าง ด้วยระยะห่างของแนวปะการัง หลังลดลงเชิงเส้นคำตอบปลาแนวปะการังห่างได้ species-specific ชัดเจน และการ tomtate (Haemulon aurolineatum —สายพันธุ์หลักที่อาจจะใช้แนวปะการังเพื่อกำบัง) ขอผลที่เนนลดรูปแบบที่พบจำนวนปลาและวงศ์ปลากะพงแสมมากมาย ความอุดมสมบูรณ์ของการปิด congener Haemulon steindachneri และช่อน Chaetodon, Serranus flaviventris และ serranid พันธุ์เป็นกลุ่มยัง ลดลง แต่เชิงเส้น กับระยะห่างของแนวปะการัง คงที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในช่วงที่บ้านปลาขี้ chirurgus และ Scorpaena isthmensis ลดลงเชิงเส้นหมายเลขกับระยะห่างของแนวปะการัง คงผลอาหารแทนเพื่อหลบ มาย Isopisthus parvipinnis มีแนวโน้มที่เพิ่มขึ้นกับแนวปะการังห่างจากที่พัก แนะนำว่า ปะการังเทียมอาจปลอมขาดผลกำไรสำหรับสปีชีส์ที่น้อยขึ้นอยู่กับน้ำใสหรืออยู่อาศัย structurally ซับซ้อนสามารถหลบหรืออาหาร โดยรวม เราบ่งชี้ว่า แนวปะการังเทียมเป็นเครื่องมือการจัดการสัญญาเพื่อจับปลาในน่านน้ำ oligotrophic structureless บางชายฝั่งด้านเหนือ ของริโอเดอจาเนโร แต่ราคาแตกต่างกันของความสำเร็จ ขึ้นอยู่กับชนิดเป้าหมายและตกปลาห่างจากแนวปะการัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปะการังเทียมมีการปรับใช้ทั่วโลกในสภาพแวดล้อมทะเลตื้นเพื่อเพิ่มแรงดึงดูด
จับปลา แต่แม้จะมีศักยภาพของพวกเขาเป็นตัวเลือกการจัดการประมง การศึกษาน้อยระบุว่า
ทะเลของทะเลปลาจะเปลี่ยนกับระยะห่างจากแนวปะการัง เราเพื่อประเมินความสัมพันธ์ระหว่างปลา
ความอุดมสมบูรณ์และความมั่งคั่งเพิ่มขึ้นระยะทาง ( 0 , 25 , 100 ,และ 300 ม. ) แนวลูกที่ใช้งานบน
แบนและเป็นเนื้อเดียวกัน ด้านล่าง 9-m ลึก , บนชายฝั่งทางเหนือของริโอ เดอ จาเนโร ทางตะวันออกเฉียงใต้ของบราซิล รวม
ปลา 30 ชนิดมีความสัมพันธ์กับแนวปะการัง และการเปลี่ยนแปลงองค์ประกอบชนิดกับตัวอย่าง
ระยะเวลาหรือเทคนิคไม่ได้บัญชีสำหรับการเปลี่ยนแปลงในปลาทะเลของทะเลกับปะการัง ระยะทาง
ปลาอุดมสมบูรณ์และความมั่งคั่งอย่างมีนัยสำคัญมากกว่าที่ระยะทางที่ใกล้ที่สุด ( 0 เมตรและ 50 เมตร ) แนวกว่า 300 ม. แต่
ในขณะที่ตัวแปรแรกลดลงชี้แจงกับแนวปะการังระยะต่อมาลดลงเป็นเส้นตรง .
ตอบปลาแนวปะการังห่าง ก็เฉพาะ - ขยายพันธุ์และ tomtate ( haemulon aurolineatum -
พรรณไม้เด่นที่อาจใช้แนวเพื่อวัตถุประสงค์ Shelter ) ขอต่อแทน
ลดแบบแผนพบจำนวนปลาและปริมาณของวงศ์ปลากะพงแสม . ความอุดมสมบูรณ์ของ
ปิด congener haemulon steindachneri และใช้ serranus flaviventris พบปลาผีเสื้อลาย , และชนิดที่ serranid
กลุ่มลดลง แต่แนวเส้นตรง กับระยะทางอาจจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในช่วงบ้าน .
acanthurus ) scorpaena isthmensis และลดลงเป็นเส้นตรงกับปะการังจำนวนระยะทางที่อาจจะเนื่องจาก
นมมากกว่าวัตถุประสงค์ที่หลบภัย ความอุดมสมบูรณ์ของ isopisthus parvipinnis เพิ่มขึ้นตามแนวปะการังเทียม
ระยะทาง แนะนำว่า อาจจะไม่ได้ประโยชน์ชนิดที่น้อยขึ้นอยู่กับใส
หรือโครงสร้างที่ซับซ้อนเพื่อให้ได้พื้นที่หลบภัย หรือ อาหาร โดยรวม , การศึกษาของเราบ่งชี้ว่า ปะการังเทียมเป็นเครื่องมือการจัดการสัญญาว่าจะเพิ่ม
ปลาจับในน้ำและพื้นของโอลิโกโทรฟิก structureless
ชายฝั่งทางเหนือของริโอ เดอ จาเนโร แต่ด้วยอัตราที่แตกต่างกันของความสำเร็จขึ้นอยู่กับเป้าหมายชนิดและระยะห่างจากแนวตกปลา
.