Imagine that you have a 5-year-old

Imagine that you have a 5-year-old son who is extremely timid, and has been hypersensitive about—and a bit fearful of—new people and places since he was born. What do you do?
Accept that he has a shy temperament and think of ways to shelter him from situations that would upset him.

Take him to a child psychiatrist for help.

Deliberately expose him to lots of new people and places so he can get over his fear.

Engineer an ongoing series of challenging but manageable experiences that will teach him that he can handle new people and places.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมมติว่า คุณมีลูกชายอายุ 5 ปี ที่มีมากเป็นพิเศษ มี hypersensitive เกี่ยวกับ — และบิตน่ากลัวของ — คนใหม่และสถานเนื่องจากเกิดการ คุณทำอะไรยอมรับว่า เขามี temperament อาย และคิดว่า วิธีการพักพิงเขาจากสถานการณ์ที่จะอารมณ์เสียเขานำเขาไปจิตแพทย์เด็กขอความช่วยเหลือจงใจแสดงให้เขาคนใหม่และสถานเพื่อให้เขาสามารถเอาชนะความกลัวของเขาวิศวกรมีซีรี่ส์ของท้าทายแต่สามารถจัดการได้ประสบการณ์ที่จะสอนเขาว่า เขาสามารถจัดการกับคนใหม่และสถานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลองจินตนาการว่าคุณมีลูกชาย 5 ปีที่เป็นขี้อายมากและได้รับการเสียวเกี่ยวกับและบิตกลัวใหม่คนและสถานที่ตั้งแต่เขาเกิด คุณจะทำอย่างไร?
ยอมรับว่าเขามีนิสัยขี้อายและคิดว่าวิธีการที่จะพักพิงเขาจากสถานการณ์ที่จะทำให้เสียเขา. พาเขาไปยังจิตแพทย์เด็กเพื่อขอความช่วยเหลือ. จงใจเปิดเผยให้เขาผู้คนจำนวนมากและสถานที่ใหม่เพื่อให้เขาสามารถได้รับมากกว่า ความกลัวของเขา. วิศวกรชุดอย่างต่อเนื่องของประสบการณ์ที่ท้าทาย แต่จัดการที่จะสอนเขาว่าเขาสามารถจัดการกับคนใหม่และสถานที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมมติว่า คุณมี อายุ 5 ปี ลูกชายที่แสนขี้อาย และมีซี่ และบิตที่น่ากลัวของผู้คนและสถานที่ ตั้งแต่เขาเกิดมา คุณทำอะไร ?
ยอมรับว่าเขามีนิสัยขี้อาย และคิดหาวิธีที่จะปกป้องเขาจากสถานการณ์ที่จะโกรธเขา พาเขาไปที่เด็ก



จิตแพทย์ช่วยจงใจให้เขาใหม่มากมายและสถานที่ที่เขาจะได้รับมากกว่าความกลัวของเขา . . . . . .

. . เป็นชุดต่อเนื่องของประสบการณ์ที่ท้าทาย แต่ง่ายที่จะสอนให้เขารู้ว่า เขาสามารถจัดการกับผู้คนและสถานที่