Coccidiosis is one of the most detr

Coccidiosis is one of the most detrimental and
lethal managemental disease of poultry. It causes
high mortality in affected flocks. Many
anticoccidial drugs have been developed and
introduced in the poultry industry all over the
world. Since Levine (1939) discovered that
sulfanilamide cured coccidiosis in chickens,
various anticoccidial feed additives, predominantly
polyether ionophorous antibiotics, have been
developed and used (Matsuda et al., 1989). While
effective for avian coccidiosis, the continuous use
and misuse of anticoccidial drugs have led to the
emergence of drug-resistant strains (Long, 1982;
Ruff and Danforth, 1996).
To prevent the emergence of drug resistant strains,
new drugs have been developed and administered
on a rotational basis with existing drugs. However,
this has resulted in the increased cost of poultry
products. Furthermore, drug- or antibiotic-residue
in the poultry product is potentially annoyance to consumer. Therefore, it is sought that the
regulations for anticoccidial drugs should be
strengthened gradually. Halofuginone was derived
from an extract of the Dichroa febrifuga. The
original extract, febrifugine, was known for
antimalarial and anticoccidial activity, but was
never marketed because of a very narrow safety
margin at the dose of 3 ppm. Other extracts of
herbs were known to be effective against parasites,
such as malaria, amoeba, trichomonad, arthropods
and helminths (Foure and Bennejean, 1974;
Klayman et al., 1984; Akhtar and Rifaat, 1985;
Jiang et al., 1985; Klayman, 1985; Cooke et al.,
1987; Lin et al., 1987; Dutta et al., 1989, 1990; He
and Zhang, 1989; Matsuda et al., 1989, 1991;
Shuhua and Catto, 1989; Ou-Yang et al., 1990;
Quan, 1990).
Curcuma longa L. (Zingiberaceae), commonly
known as turmeric, is a medicinal plant widely
used and cultivated in the tropical regions.
Traditionally, it has been used to treat various
diseases/disorders e.g., liver obstruction, jaundice,
ulcers, inflammation, dysentery, diabetes, stomach
disorders, fresh wounds, insect stings and viral
infections including chickenpox and smallpox
(Nadkarni, 1976). Plant extracts have been found
to have antioxidative (Osawa et al., 1995),
antimutgenic (Soni et al., 1997) and
imunomodulatory (Antony et al., 1999). A number
of pharmacological activities of Curcuma longa
have been reported which include nematocidal
(Kiuchi et al., 1993), anti-inflamatory (Ammon et
al., 1993), internal and external injuries (Lans and
Brown, 1998) and food additives on aflatoxininduced
mutagenecity and hepatocarcinogenecity
(Soni et al., 1997). Information regarding
anticoccidial acticity of turmeric is very limited.
Therefore, the present study was carried out to
evaluate the prophylactic effect of turmeric in
comparison with salinomycin sodium against
avian coccidiosis in broilers.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โรคบิดเป็นหนึ่งในอันตรายมากที่สุดและ
โรคด้านการจัดการความตายของสัตว์ปีก มันทำให้เกิด
การตายสูงในฝูงได้รับผลกระทบ หลาย
ยาเสพติด anticoccidial ได้รับการพัฒนาและ
นำมาใช้ในอุตสาหกรรมสัตว์ปีกทั่วทุกมุม
โลก ตั้งแต่ Levine (1939) พบว่า
ซัลฟานิลาไมด์หายโรคบิดในไก่,
สารอาหาร anticoccidial ต่างๆส่วนใหญ่
ยาปฏิชีวนะ ionophorous polyether ได้รับการ
พัฒนาและใช้ (Matsuda et al., 1989) ในขณะที่
มีประสิทธิภาพสำหรับโรคบิดนกการใช้งานอย่างต่อเนื่อง
และผิดของยาเสพติด anticoccidial ได้นำไปสู่
การเกิดขึ้นของสายพันธุ์ดื้อยา (Long 1982;
สร้อยและ Danforth, 1996).
เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นของสายพันธุ์ที่ทนยาเสพติด
ยาเสพติดใหม่ได้รับการพัฒนา และบริหารงาน
บนพื้นฐานหมุนกับยาเสพติดที่มีอยู่ แต่
นี้มีผลในค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้นของสัตว์ปีก
ผลิตภัณฑ์ นอกจากนี้ยาเสพติดหรือยาปฏิชีวนะตกค้าง
ในผลิตภัณฑ์สัตว์ปีกอาจเป็นความรำคาญให้กับผู้บริโภค ดังนั้นจึงขอว่า
กฎระเบียบสำหรับยาเสพติด anticoccidial ควรจะ
มีความเข้มแข็งค่อยๆ Halofuginone ได้มา
จากสารสกัดจาก febrifuga Dichroa
สารสกัดจากเดิม febrifugine เป็นที่รู้จักสำหรับ
มาลาเรียและกิจกรรม anticoccidial แต่
ไม่เคยวางตลาดเนื่องจากมีความปลอดภัยที่แคบมาก
ขอบขนาด 3 มิลลิกรัมต่อลิตร สารสกัดอื่น ๆ ของ
สมุนไพรเป็นที่รู้จักกันจะมีผลต่อปรสิต
เช่นมาลาเรียอะมีบาโปรโตซัวรพ
และหนอนพยาธิ (Foure และ Bennejean 1974;
Klayman et al, 1984;. Akhtar และ Rifaat 1985;
เจียง et al, 1985. Klayman 1985; Cooke, et al.,
1987; หลิน et al, 1987;. Dutta et al, 1989, 1990;. เขา
และ Zhang 1989; Matsuda et al, 1989, 1991;.
Shuhua และ Catto 1989; Ou- ยาง, et al, 1990;.
. Quan, 1990)
ขมิ้นชันลิตร (Zingiberaceae) โดยทั่วไป
ที่รู้จักกันเป็นขมิ้นเป็นพืชสมุนไพรที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย
. ใช้และได้รับการปลูกฝังในภูมิภาคเขตร้อน
เดิมจะได้รับการใช้ในการรักษาต่างๆ
โรค / ความผิดปกติ เช่นการอุดตันตับ, โรคดีซ่าน,
แผลอักเสบ, โรคบิด, โรคเบาหวานกระเพาะอาหาร
ผิดปกติแผลสด, แมลงและเชื้อไวรัส
ติดเชื้อรวมทั้งโรคอีสุกอีใสและไข้ทรพิษ
(Nadkarni, 1976) สารสกัดจากพืชที่ได้รับพบ
ว่าจะมีสารต้านอนุมูลอิสระ (Osawa et al., 1995)
antimutgenic (Soni et al., 1997) และ
imunomodulatory (แอนโทนี et al., 1999) จำนวน
ของกิจกรรมทางเภสัชวิทยาของขมิ้นชัน
ได้รับรายงานซึ่งรวมถึง nematocidal
(Kiuchi et al., 1993), การป้องกัน inflamatory (อัมโมน et
al., 1993) ทั้งภายในและบาดเจ็บภายนอก (Lans และ
บราวน์, 1998) และวัตถุเจือปนอาหารใน aflatoxininduced
mutagenecity และ hepatocarcinogenecity
(Soni et al., 1997) ข้อมูลเกี่ยวกับ
acticity anticoccidial ของขมิ้นถูก จำกัด มาก.
ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้ได้ดำเนินการในการ
ประเมินผลการป้องกันของขมิ้นใน
การเปรียบเทียบกับโซเดียม Salinomycin กับ
โรคบิดนกในไก่เนื้อ