The first thing one notices about “

The first thing one notices about “The Cop and the Anthem” is the storyteller’s use of elevated language typical of the central character, Soapy. Indeed, the character of Soapy is as important to this story as its ironic structure, in which every action that he takes creates a reaction opposite to the one he wishes. The basic irony of the story is that as long as Soapy is “free,” that is, loose in the city, he is not free at all, because of the coming winter. If he were in prison, however, he would indeed be “free” to enjoy life without fear. Soapy is a proud man; he does not want something for nothing and is willing to “pay” for his room and board by going to some effort to commit an act that will get him in jail. He rejects charity, for he knows that he will have to pay for philanthropy by being preached at and lectured to.

The additional problem is that although Soapy breaks the law, he does not act like a criminal. Moreover, although he tries to be a “crook,” he keeps running into real criminals who thwart him, such as the umbrella thief, from whom he cannot steal what is already stolen, and the streetwalker, whom he cannot offend because she considers him a potential customer. Thus, Soapy seems “doomed to liberty.” A story with an ironic, mocking tone such as this one, in which a bum who talks like a gentleman tries to get himself thrown into jail but continually fails, can only end one way. The ultimate irony is that Soapy, who does not want something for nothing and who goes to a great deal to get thrown into jail, finally does get thrown into jail for doing precisely nothing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ประกาศก่อนสิ่งหนึ่งเกี่ยวกับ "ตำรวจและเพลง" storyteller การใช้ภาษาของอักขระกลาง Soapy ยกระดับได้ แน่นอน Soapy อักขระมีความสำคัญกับเรื่องนี้เป็นโครงเรื่อง ในซึ่ง ทุก ๆ ที่ที่เขาจะสร้างปฏิกิริยาตรงข้ามกับเขาปรารถนา ประชดพื้นฐานเรื่องว่าตราบใดที่ Soapy คือ "อิสระ หลวมในเมือง เขาไม่ฟรีเลย เพราะหนาวมา ถ้าเขาอยู่ในคุก อย่างไรก็ตาม เขาจะแน่นอนได้ "ฟรี" กับชีวิตโดยไม่ต้องกลัว Soapy เป็นชายภูมิใจ เขาไม่ต้องการอะไรเรื่อง และยินดีจะ "จ่าย" สำหรับคณะและห้องพักของเขาไปยังบางพยายามที่กระทำสิ่งที่จะได้รับเขาในคุก เขาปฏิเสธการกุศล สำหรับเขารู้ว่า เขาจะต้องจ่าย สำหรับการกุศลโดยการประกาศที่ และ lectured ให้

มีปัญหาเพิ่มเติมว่า แม้ Soapy แบ่งกฎหมาย เขาไม่ดำเนินการเช่นการก่อการร้าย ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเขาพยายามที่จะ "คน" ช่วยให้วิ่งเป็นอาชญากรจริงที่ป้องกันเขา เช่นการขโมยร่ม ซึ่งเขาไม่ขโมยอะไรถูกขโมย และ streetwalker ที่เขาไม่บาด เพราะเธอถือว่าเขาเป็นลูกค้าที่มีศักยภาพ ดังนั้น Soapy เหมือน "doomed เสรีภาพ" เรื่องราวกับเป็นเรื่อง เสียดสีเสียงเช่นนี้ ที่พยายามที่จะโยนตัวเองเข้าคุกกุ๊ยที่พูดเหมือนเป็นสุภาพบุรุษ แต่ล้ม เหลวอย่างต่อเนื่อง สามารถปิดไป ประชดที่ดีที่สุดคือ ที่ Soapy ที่ไม่ต้องบางเรื่อง และที่ไปมากจะได้โยนเข้าคุก สุดท้ายได้โยนเข้าคุกสำหรับทำอะไรได้อย่างแม่นยำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สิ่งแรกที่สังเกตเห็นอย่างใดอย่างหนึ่งเกี่ยวกับ "ตำรวจและเพลงสรรเสริญพระบารมี" คือการใช้เล่าเรื่องของภาษาที่สูงขึ้นตามแบบฉบับของตัวอักษรกลาง, สบู่ อันที่จริงตัวละครของสบู่มีความสำคัญกับเรื่องนี้เป็นโครงสร้างที่น่าขันของตนในการกระทำที่เขาใช้เวลาทุกสร้างปฏิกิริยาตรงข้ามกับที่เขาปรารถนา ประชดพื้นฐานของเรื่องคือว่าตราบใดที่สบู่คือ "ฟรี" ที่หลวมในเมืองที่เขาไม่ฟรีเลยเพราะของฤดูหนาวที่จะมาถึง ถ้าเขาอยู่ในคุก แต่เขาจะแน่นอนเป็น "ฟรี" สนุกกับชีวิตโดยไม่ต้องกลัว สบู่เป็นคนภูมิใจ; เขาไม่ต้องการสิ่งที่ไม่มีอะไรและยินดีที่จะ "จ่าย" สำหรับห้องและคณะกรรมการของเขาโดยไปที่ความพยายามที่จะกระทำการที่จะทำให้เขาอยู่ในคุก เขาปฏิเสธการกุศลเพราะเขารู้ดีว่าเขาจะต้องจ่ายเงินสำหรับการทำบุญด้วยการเทศน์ที่และสอนให้ปัญหาเพิ่มเติมคือว่าแม้ว่าสบู่แบ่งกฎหมายเขาไม่ได้ทำหน้าที่เช่นเดียวกับความผิดทางอาญา นอกจากนี้แม้ว่าเขาจะพยายามที่จะ "โกง" เขาช่วยให้การทำงานเป็นอาชญากรที่แท้จริงที่ขัดขวางเขาเช่นขโมยร่มจากคนที่เขาไม่สามารถขโมยสิ่งที่ถูกขโมยแล้วและหากินซึ่งเขาไม่สามารถรุกรานเพราะเธอคิดว่าเขา ลูกค้าที่มีศักยภาพ ดังนั้นสบู่ดูเหมือนว่า "ถึงวาระที่จะเสรีภาพ". เรื่องราวที่มีแดกดัน, เยาะเย้ยเสียงเช่นนี้ในที่ก้นที่พูดเช่นสุภาพบุรุษพยายามที่จะได้รับตัวเองโยนเข้าไปในคุก แต่อย่างต่อเนื่องไม่เพียงสามารถจบวิธีหนึ่ง ประชดที่ดีที่สุดก็คือสบู่, ผู้ที่ไม่ต้องการสิ่งที่ไม่มีอะไรและผู้ที่จะไปถึงการจัดการที่ดีในการได้รับการโยนลงไปในคุกในที่สุดก็ไม่ได้รับการโยนลงไปในคุกสำหรับทำอะไรได้อย่างแม่นยำ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สิ่งแรกที่คนเห็น เรื่อง " ตำรวจและเพลงชาติ " เป็นผู้เล่าเรื่องใช้ยกระดับภาษาทั่วไปของตัวละครกลางลื่น . แน่นอน ตัวละครของความสำคัญเรื่องนี้ในฐานะของแดกโครงสร้าง ซึ่งทุกการกระทำที่เขาจะสร้างปฏิกิริยาตรงข้ามกับคนที่เขาต้องการ ด้วยพื้นฐานของเรื่องคือ ว่า ตราบใดที่ความเป็น " อิสระ " นั่นคือหลวมในเมือง เขาไม่ได้ฟรีที่ทุกคน เพราะฤดูหนาวมา . ถ้าเขาอยู่ในคุก แต่เขาแน่นอนจะต้อง " ฟรี " เพื่อเพลิดเพลินกับชีวิตที่ปราศจากความกลัว โซปปีเป็นคนจองหอง เขาไม่ได้ต้องการอะไรเลย และก็เต็มใจที่จะ " จ่าย " ที่ห้องของเขา และคณะกรรมการ โดยจะใช้ความพยายามที่จะกระทำการนั้นจะทำให้เขาอยู่ในคุก เขาปฏิเสธความรักเพราะเขารู้ว่าเขาจะต้องจ่ายค่าทำบุญโดยการเทศนาและสอน

ปัญหาเพิ่มเติมคือ แม้ว่ากฎหมายแบ่งสบู่ เขาไม่ทำตัวเป็นอาชญากร นอกจากนี้ แม้ว่าเขาพยายามจะเป็น " โจร " เขาชอบวิ่งเข้าไปจริงอาชญากรผู้ที่ขัดขวางเขา เช่นขโมยร่ม จากผู้ที่เขาไม่สามารถขโมยอะไรแล้วจะถูกขโมยและโสเภณีที่หาแขกอยู่ตามถนน ,ที่เขาไม่สามารถขัดใจเพราะเธอคิดว่าเขาเป็นลูกค้าที่มีศักยภาพ ดังนั้น ลื่นเหมือน " กำหนดให้เสรีภาพ " เรื่องราวกับการแดกดัน , เยาะเย้ยเสียงเช่นนี้ ซึ่งคิบอมที่พูดเหมือนเป็นสุภาพบุรุษ พยายามทำให้ตัวเองโยนเข้าคุก แต่ยังคงล้มเหลว จบได้ทางหนึ่ง ประชดสูงสุดคือ โซปที่ไม่ได้ต้องการอะไรเลย และที่ไป มาก ถูกโยนเข้าคุก สุดท้ายจะถูกโยนเข้าคุก สำหรับทำแน่นอนเลย