“Just as well… just as well…” Yun Q

“Just as well… just as well…” Yun Qinghong murmured soullessly, “He was imprisoned in a place without daylight for a hundred years… He had suffered too much… Just as well… Now, he doesn’t have to suffer anymore. He is free. He can rest in peace. Before his death, he was able to find a trustworthy person to pass on his mission, see his own grandson, and he save his grandson’s life with his own life… when my father passed away… he must have been smiling…”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ก็เช่นกัน...ก็เช่นกัน..." ยุน Qinghong murmured soullessly "เขาถูกจำคุกในสถานโดยไม่ต้องตามฤดูกาลมาหลายร้อยปี... เขาได้รับความเดือดร้อนมากเกินไป... ก็เช่นกัน... ตอนนี้ ไม่ต้องทรมานอีกต่อไป เขาได้ฟรี เขาสามารถพักผ่อนในความสงบ ก่อนตาย เขาสามารถที่จะหาคนที่น่าเชื่อถือจะผ่านภารกิจของเขา เห็นหลานชายของเขาเอง และเขาช่วยชีวิตหลานชายของเขา ด้วยชีวิตของเขาเอง...เมื่อพ่อเสียชีวิตไป...เขาต้องได้รับรอยยิ้ม... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ก็เช่นกัน ... ก็เช่นกัน ... " ยุน Qinghong พากันบ่น soullessly "เขาถูกขังอยู่ในสถานที่ที่ไม่มีเวลากลางวันเป็นร้อยปี ... เขาได้รับความเดือดร้อนมากเกินไป ... ก็เช่นกัน ... ตอนนี้เขาไม่ต้องทนทุกข์อีกต่อไป เขาเป็นอิสระ เขาสามารถอยู่ในความสงบ ก่อนที่ความตายของเขาเขาก็สามารถที่จะหาคนที่น่าเชื่อถือที่จะผ่านในภารกิจของเขาเห็นหลานชายของเขาเองและเขาช่วยชีวิตหลานชายของเขาด้วยชีวิตของเขาเอง ... เมื่อพ่อของฉันผ่านไป ... เขาจะต้องได้รับรอยยิ้ม ... "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ก็เช่นกัน . . . . . . . ก็เช่นกัน . . . . . . . " ยุน soullessly Qinghong พึมพำ เขาถูกขังอยู่ในที่ไม่มีแสงเป็นร้อยปี . . . . . . . เขาได้รับความเดือดร้อนมากเกินไป . . . . . . . ก็เช่นกัน . . . . . . . ตอนนี้ เขาไม่ต้องลำบากอีกต่อไป เขาเป็นอิสระ เขาจะได้พักผ่อนอย่างสงบ ก่อนที่ความตายของเขาเขาก็สามารถที่จะหาคนที่ไว้ใจได้ไปผ่านภารกิจของเขา เห็นหลานชายของเขาเอง และเขาได้ช่วยชีวิตหลานชายของเขาด้วยชีวิตของเขาเอง . . . เมื่อพ่อจากไป . . . . . . . เขาต้องยิ้ม . . . . . . . "