more margin on one exchange, he sho

more margin on one exchange, he should have been earning it on the
other. After all, he was supposed to be arbitraging.
It is hard to understand why Barings London was unable to expose
Leeson far earlier than it did. For instance, his explanation that the excessive
and growing margin payments were due to customers in different time
zones should have been questioned immediately, because the only exclusive
third-party client that BFS had was Banque Nationale de Paris (Tokyo).
All of BFS’s other clients were existing customers of Barings’ London and
Tokyo offices. It is even more astonishing that Barings London never asked
Leeson to substantiate his requests for margin funding. Not only had they
risen to stratospheric levels (i.e., from $354 million at the end of December
1994 to $835 million and then $1.2 billion during the first two months of
1995), but also, the day-by-day amounts he requested were identically split
between OSE and SIMEX—an event that should have occurred perhaps
once a century and not every day.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับการแลกเปลี่ยนหนึ่ง เขาควรได้รับกำไรนั้นบนอื่น ๆ หลังจากที่ทุก เขาถูกควรเป็น arbitragingจึงยากที่จะเข้าใจเหตุ Barings ลอนดอนไม่เปิดเผยLeeson ก่อนหน้านี้ไกลกว่ามัน ตัวอย่าง คำอธิบายของเขาที่มากเกินไปและชำระเงินกำไรเติบโตได้เนื่องจากลูกค้าในเวลาที่แตกต่างกันเขตควรมีการสอบสวนทันที เนื่องจากเฉพาะเท่านั้นไคลเอ็นต์อื่น ๆ ที่ bfs แยกไม่ Banque ทาดีนเดอปารีส (โตเกียว)Bfs แยกทั้งหมดของไคลเอนต์อื่น ๆ มีลูกค้าที่มีอยู่ของ Barings ลอนดอน และสำนักงานโตเกียว มันจะยิ่งน่าพิศวงลอนดอน Barings ที่ไม่เคยถามLeeson การ substantiate คำขอของเขากำไรทุน ไม่ มีพวกเขาเพิ่มขึ้นระดับ stratospheric (เช่น จาก 354 ล้านเหรียญเมื่อสิ้นสุดเดือนธันวาคมปี 1994 เพื่อ $835 ล้านบาท และ 1.2 พันล้านเหรียญในช่วงสองเดือนแรกของ1995), แต่ยัง ยอดแต่ละวันที่เขาขอได้ตรงแยกระหว่างให้ทราบ OSE และ SIMEX — เหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นบางทีหนึ่งศตวรรษและไม่ทุกวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตรากำไรมากขึ้นในการแลกเปลี่ยนหนึ่งเขาควรจะได้รับรายได้ในที่อื่น ๆ
หลังจากเขาควรจะได้รับ arbitraging.
มันยากที่จะเข้าใจว่าทำไม Barings ลอนดอนก็ไม่สามารถที่จะเปิดเผย
Leeson ไกลก่อนหน้านี้กว่ามัน ยกตัวอย่างเช่นคำอธิบายของเขาว่ามากเกินไปและการเจริญเติบโตการชำระเงินอัตรากำไรขั้นต้นมีกำหนดให้กับลูกค้าในเวลาที่แตกต่างโซนควรจะได้รับการสอบสวนทันทีเพราะเพียงแต่เพียงผู้เดียวของลูกค้าบุคคลที่สามที่ BFS มีคือ Banque Nationale de Paris (โตเกียว). ทั้งหมดของ BFS ของอื่น ๆ ลูกค้าได้รับลูกค้าที่มีอยู่ของ Barings 'ลอนดอนและสำนักงานโตเกียว มันก็ยิ่งน่าอัศจรรย์ที่ Barings ลอนดอนไม่เคยถามLeeson เพื่อยืนยันการร้องขอของเขาสำหรับการระดมทุนอัตรากำไรขั้นต้น ไม่เพียงแต่ได้พวกเขาเพิ่มขึ้นถึงระดับที่ใจ (เช่นจาก $ 354,000,000 ในช่วงปลายเดือนธันวาคมปี1994 เพื่อ $ 835,000,000 แล้ว $ 1200000000 ในช่วงสองเดือนแรกของปี1995) แต่ยังมีจำนวนวันโดยวันที่เขาร้องขอก็เหมือนกัน แยกระหว่างสภาพแวดล้อมระบบปฏิบัติการและSIMEX-เหตุการณ์ที่ควรจะเกิดขึ้นอาจจะเป็นครั้งเดียวศตวรรษและไม่ทุกวัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบมากขึ้นในหนึ่งตรา เขาควรจะได้รับรายได้บน
อื่น ๆ หลังจากทั้งหมด , เขาควรจะ arbitraging .
มันเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจว่าทำไม Barings ลอนดอนไม่สามารถเปิดเผย
ที่ผู้ห่างไกลก่อนหน้านี้กว่ามัน ตัวอย่าง คำอธิบายของเขาว่า การชำระเงินมากเกินไป
ล้านบาท จากลูกค้าในโซนเวลาที่แตกต่างกันควรได้รับการสอบสวน
ทันทีเพราะเฉพาะพิเศษของลูกค้าที่ BFS ได้
Banque ริก นาซิ นาล เดอ ปารีส ( โตเกียว )
ทั้งหมดของ BFS ของลูกค้าอื่น ๆเป็นลูกค้าที่มีอยู่ของ Barings '
สำนักงานลอนดอนและโตเกียว มันเป็นที่น่าอัศจรรย์ยิ่งที่ Barings ลอนดอนไม่เคยถาม
ที่ผู้ที่จะพิสูจน์ของเขาขอขอบเดิม ไม่เพียง แต่พวกเขา
เพิ่มขึ้นเป็นระดับชั้นสตราโตสเฟียร์ ( เช่นจาก $ 354 ล้านบาท ณ สิ้นเดือนธันวาคม
$ 830 ล้านบาท และปี 1994 แล้ว $ 1.2 ล้านในช่วงสองเดือนแรกของ
1995 ) แต่ยังวันยอดเงินที่เขาร้องขอคือแยกระหว่างติดเหมือนกัน
simex และเหตุการณ์ที่น่าจะเกิดขึ้นบางที
เมื่อศตวรรษและไม่ทุกวัน