Chapter 242: The Program that Shock

Chapter 242: The Program that Shocks the World!


Mod Watermark2.png

The moment it was announced that the show had ended!

There was silence throughout the venue, a complete silence!

Zhang Ye felt deeply ashamed. He was thinking ‘how bad could this bro’s new program be?’ It had already ended, so can’t you give me a response?

However, two seconds later, someone from the audience suddenly stood up from his seat in excitement as he used all his strength to clap his hands!

A second person!

A tenth person!

In a blink of an eye!

The hundred-strong audience all stood up. Many of them did not seem like they were capable of using words to express their feelings and excitement that they felt deep in their hearts. They converted all their emotions into applause for Zhang Ye. Some people’s palms had already gone red from clapping, but they did not stop. They still steadfastly stood there clapping, unable to suppress their emotions. No one left, nor planned to leave the venue. They stood in their spots applauding!

Zhang Ye hurriedly said, “Thank you, everyone. Thank you. It’s over. I’ll let the staff lead everyone away.” He then flattened his palms against each other to express his appreciation towards them.

Bba Bba!

Bba Bba Bba!

The applause was still not ending!

People still did not want to leave. Some carried on clapping, while others whistled. There were even people who were excitedly shouting Zhang Ye’s name, over and over again!

Zhang Ye was very grateful and his heart was touched by this scene. He knew that the hard work that he had put in was not in vain! He knew the hard work he put in had paid off. The audience was a bunch of cute people. They were not like some Leaders. Sometimes, even if you sacrificed a lot, the Leaders would not remember you. They were also not like colleagues who weighed the advantages and disadvantages. They were also not like so-called experts who decided if you were good or bad on their own whims. The audience was a bunch of people who would respond with the corresponding amount of enthusiasm if you whole-heartedly gave them a piece of good work!

A minute.

The applause was still thunderous!

Zhang Ye hurriedly said, “Thank you. Please take leave. Please take leave!”

The staff members were already there. They wanted to lead the audience away, but no one left. All of them were clapping, giving him the most sincere applause!

“Teacher Zhang Ye!”

“I love you!”

“You’re the best! It’s great!”

“So this is what a talk show is!”

“Perfect! This is a perfect program!”

The crowd cheered!

Zhang Ye had already given countless numbers of thanks on stage, “Thank you, thank you!”

He could even see Feng Guiqin, Wang Xiong and the other company Leaders standing there, smiling. They were also constantly clapping for Zhang Ye offstage!

Dong Shanshan, Ah Qian, Little Yu, Wang Bei, Zhang Han and the other colleagues were doing to the same thing, too!

Zhang Ye tried to persuade them to end their astounding applause, but failed. He could only smile wryly to himself.

The audience’s cheers lasted ten minutes before they felt tiredness from clapping. Finally, under the lead of the staff, they left Studio 7, one after another. But there were quite a significant number of people who rushed up onto the stage, asking for Zhang Ye’s autograph or a picture with him. Zhang Ye naturally did not reject their requests. He satisfied every request of theirs. If he didn’t do so, the audience might never even leave.

This scene was something never seen before in Weiwo WebTV. They had been doing WebTV for several years and had recorded programs, big and small, that amounted to more than a hundred, but even so, they had never had such an enthusiastic audience after the recording of a program. This was certainly very rare!

……

After the audience was sent away.

Zhang Ye sat down on a chair he pulled over. Having spoken for half an hour without a break, he was already completely exhausted. This program was not filled with normal, everyday speech. One wouldn’t even feel tired chatting normally with friends for two hours. But here, he was doing a program. He had to be careful with his words. His brain had to constantly arrange the words he was to deliver and the thoughts behind them. Besides, there was no one interrupting him midway. It was Zhang Ye speaking all alone from the beginning until the end. It was naturally draining for both his mind and body. Just looking at the present Zhang Ye was enough. He was sweating from his forehead and back. Of course, this was also related to him being shined on by the countless number of lights for a long period of time.

“Teacher Zhang,” A female staff member hurriedly ran over with a bottle of mineral water. “Drink some water and take a rest. You’ve worked hard.”

“Thanks.” Zhang Ye removed the cap and gulped down the whole bottle.

However, that was not enough. Seeing this, a Field Director

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 242: โปรแกรมที่กระแทกโลกมด Watermark2.pngขณะนี้ได้มีประกาศว่า การแสดงสิ้นสุดลงสถานที่ สมบูรณ์เงียบสงบมากจางเย่รู้สึกละอายใจอย่างลึกซึ้ง เขาคิดว่า 'ไหนครับนี้โปรแกรมใหม่อาจ' มันได้สิ้นสุดลงแล้ว จึง ไม่สามารถคุณให้ฉันการตอบสนองอย่างไรก็ตาม 2 วินาที คนจากกลุ่มเป้าหมายก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาในเมืองเขาใช้พลังของเขาจะตบมือของเขาบุคคลส่วนคนในพริบตาแข็งแรงร้อยผู้เข้าชมทั้งหมดลุกขึ้นยืน หลายของพวกเขาไม่เหมือนพวกเขาก็สามารถใช้คำในการแสดงความรู้สึกและตื่นเต้นของพวกเขาที่พวกเขารู้สึกลึกในหัวใจของพวกเขา พวกเขาแปลงอารมณ์ของพวกเขาเป็นเสียงปรบมือสำหรับเตียวเย ฝ่ามือบางคนได้ไปแล้วสีแดงจากปรบมือ แต่พวกเขาก็ไม่ได้หยุด พวกเขายังคงหน้ายืนมีปรบมือ สามารถระงับอารมณ์ของพวกเขา ไม่มีใครทิ้ง หรือวางแผนจะออกจากสถาน พวกเขายืนอยู่ในจุดของพวกเขา applaudingจางเย่ลอซูกล่าว, "ขอบคุณ ทุกคน ขอบคุณ มันเป็นมากกว่า ผมจะให้พนักงานนำทุกคนออกไป" เขาแล้วทำให้แบนลงฝ่ามือของเขากับแต่ละอื่น ๆ ในการแสดงความชื่นชมของเขาต่อพวกเขาปริญญาตรีพาณิชยศาสตร์ปริญญาตรีปริญญาตรีปริญญาตรีเสียงปรบมือก็ยังคงไม่ที่สิ้นสุดท่านยังไม่ต้องการออก บางดำเนินบนปรบมือ ในขณะที่คนอื่น ๆ ผิวปาก มีแม้แต่คนที่ถูกขึ้งตะโกนชื่อจางเย่ของ ซ้ำแล้วซ้ำอีกจางเย่ขอบคุณมาก และหัวใจของเขาสัมผัสได้ถึงฉากนี้ เขารู้ว่า ทำงานหนักที่เขาได้วางในไม่ได้อยู่ในไร้สาระ เขารู้ว่า ทำงานหนักที่เขาใส่ในได้มีจ่ายออก ผู้ชมเป็นคนน่ารัก พวกเขาก็ไม่เหมือนผู้นำบาง บางครั้ง แม้ว่าคุณเสียสละมาก ผู้นำไม่จำคุณ พวกเขาก็ยังไม่เหมือนเพื่อนร่วมงานที่ชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสีย เขายังไม่เรียกว่าผู้เชี่ยวชาญที่ตัดสินใจถ้า คุณมีดี หรือไม่ดีบน whims ของตนเอง กลุ่มเป้าหมายเป็นคนที่จะตอบสนอง ด้วยยอดเงินที่สอดคล้องกันของความกระตือรือร้นถ้าคุณวัญให้ชิ้นส่วนของงานที่ดีหนึ่งนาทีเสียงปรบมือสนั่นยังคงมากจางเย่กล่าวว่า รีบ ใจ โปรดใช้เวลาออก โปรดใช้เวลาลา"พนักงานแล้วมี พวกเขาต้องการที่จะนำผู้ชมไป แต่ไม่มีใครเหลือ พวกเขาทั้งหมดถูกปรบมือ ให้เขาปรบมือซื่อสัตย์"ครูจางเย่! ""ฉันรักคุณ""คุณทำดีสุด ก็ดี""เพื่อเป็น การแสดง talk เป็นโคโลญ นี้เป็นโปรแกรมสมบูรณ์แบบ"ฝูงชนโห่ร้องจางเย่แล้วให้ถ้วนขอบคุณบนเวที ขอบคุณ ขอบคุณ"เขายังจะได้เห็น Guiqin ฮ วังคายเนสหยง และอื่น ๆ บริษัทผู้นำยืน รอยยิ้ม พวกเขาก็ยังปรบมือสำหรับจางเยนอกเวทีShanshan ดง อา เชี่ยน ยูน้อย วังเป่ย จางฮั่น และเพื่อนร่วมงานอื่น ๆ ทำเหมือนกัน เกินไปจางเย่พยายามชวนให้จบปรบมือน่าประหลาดใจของพวกเขา แต่ล้มเหลว อาจเพียงยิ้ม wryly กับตัวเองเสียงเชียร์ของผู้ชมนานสิบนาทีก่อนที่พวกเขารู้สึกเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการปรบมือ ในที่สุด ภายใต้การนำของเจ้า พวกเขาซ้าย 7 สตูดิโอ หนึ่ง แต่มีจำนวนค่อนข้างสำคัญคนที่วิ่งขึ้นบนเวที ขอลายเซ็นจางเย่ของหรือรูปภาพกับเขา จางเย่ตามธรรมชาติได้ไม่ปฏิเสธคำขอ เขาพอใจทุกคำขอของพวกเขา ถ้าเขาไม่ทำเช่นนั้น ผู้ชมอาจไม่เคยได้ปล่อยไว้ฉากนี้เป็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อนในการบน Weiwo WebTV พวกเขาได้รับการทำการบน WebTV มาหลายปี และได้บันทึกโปรแกรม ใหญ่ และขนาด เล็ก ที่มีจำนวนมากกว่าร้อย แต่ถึงกระนั้น พวกเขาไม่ได้กลุ่มเป้าหมายมีความกระตือรือร้นดังกล่าวหลังจากการบันทึกของโปรแกรม นี้เป็นแน่นอนหายากมาก……หลังจากที่ผู้ชมถูกส่งออกไปZhang Ye sat down on a chair he pulled over. Having spoken for half an hour without a break, he was already completely exhausted. This program was not filled with normal, everyday speech. One wouldn’t even feel tired chatting normally with friends for two hours. But here, he was doing a program. He had to be careful with his words. His brain had to constantly arrange the words he was to deliver and the thoughts behind them. Besides, there was no one interrupting him midway. It was Zhang Ye speaking all alone from the beginning until the end. It was naturally draining for both his mind and body. Just looking at the present Zhang Ye was enough. He was sweating from his forehead and back. Of course, this was also related to him being shined on by the countless number of lights for a long period of time.“Teacher Zhang,” A female staff member hurriedly ran over with a bottle of mineral water. “Drink some water and take a rest. You’ve worked hard.”“Thanks.” Zhang Ye removed the cap and gulped down the whole bottle.However, that was not enough. Seeing this, a Field Director

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 242 : โปรแกรมที่ช็อกโลก !mod watermark2.pngขณะนี้ได้มีการประกาศว่า การแสดงจบแล้ว !เกิดความเงียบไปทั่วสถานที่ ความเงียบที่สมบูรณ์ !จาง เยรู้สึกละอายใจเหลือเกิน เขากำลังคิดว่า ' ไม่ดียังไงนี่พี่ชายของโปรแกรมใหม่ครับ ' มันก็จบลงไปแล้ว ดังนั้น คุณไม่สามารถให้ฉันเหรอ ?อย่างไรก็ตาม สองวินาทีต่อมา ใครบางคนจากผู้ชมก็ลุกขึ้นจากที่นั่งของเขาในความตื่นเต้นที่เขาใช้ความแข็งแรงทั้งหมดของเขา ในการปรบมือคนที่สอง !10 คน !ในชั่วพริบตา !ผู้ชมร้อยแรงทั้งหมดลุกขึ้นยืน หลายของพวกเขาไม่ได้ดูเหมือนพวกเขามีความสามารถในการใช้คำที่จะแสดงความรู้สึกและความตื่นเต้นที่พวกเขารู้สึกลึกๆในจิตใจของพวกเขา พวกเขาเปลี่ยนอารมณ์ของพวกเขาทั้งหมดเป็นเสียงจาง " ฝ่ามือบางของคนได้หายไปแล้ว สีแดงจากการตบมือ แต่พวกเขาไม่ได้หยุด พวกเขายังคงแน่วแน่ยืนตบมือ ไม่สามารถอดกลั้นอารมณ์ของตน ไม่มีใครเหลือ หรือวางแผนที่จะออกจากสถานที่ เขายืนอยู่ในจุดที่ปรบมือ !จางจงรีบกล่าวว่า " ขอบคุณทุกคน ขอบคุณครับ มันจบแล้ว ผมจะให้เจ้าหน้าที่นำทุกคนออกไป " จากนั้นเขาก็แบน ฝ่ามือของเขากับแต่ละอื่น ๆเพื่อแสดงความชื่นชมของเขาที่มีต่อพวกเขาBBA BBA !BBA สาขา BBA !เสียงปรบมือยังไม่สิ้น !คนยังไม่อยากจะจากไป บางส่วนในขณะที่คนอื่น ๆดำเนินการปรบมือ ผิวปาก มีผู้คนอยู่กันอย่างตื่นเต้น ตะโกนชื่อจางเยซ้ำแล้วซ้ำอีก !จาง ท่านดีใจมาก หัวใจของเขาคงประทับใจกับฉากนี้ เขารู้ว่างานหนักที่เขาใส่อยู่ไม่สูญเปล่า ! เขารู้ว่างานหนักที่เขาใส่ได้จ่ายเงินออก ผู้ชมมีพวงของคนน่ารัก พวกเขาไม่เหมือนผู้นำบางคน บางครั้ง ถ้าท่านเสียสละมาก ผู้นำจะไม่ระลึกถึงคุณ พวกเขายังไม่เหมือนเพื่อนร่วมงานที่ชั่งน้ำหนักข้อดีและข้อเสีย พวกเขายังไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญที่เรียกว่าที่ตัดสินใจถ้าคุณดีหรือร้ายตามอำเภอใจของตนเอง ผู้ชมมีพวงของคนที่จะตอบสนองกับปริมาณที่สอดคล้องกันของความกระตือรือร้น หากคุณมีความสุขให้ชิ้นดี !นาทีเสียงปรบมือยังคงดังสนั่น !จาง ท่านรีบบอกว่า " ขอบคุณ กรุณานำออกไป กรุณานำออกไป "พนักงานก็มี พวกเขาต้องการที่จะนำผู้ชมไป แต่ไม่มีใครไป ทุกคนตบมือให้เขาปรบมือด้วยความจริงใจที่สุด" ท่านอาจารย์จาง ! "" ฉัน รัก เธอ "" คุณเยี่ยมที่สุด ! มันเยี่ยมมาก "" นี่คือสิ่งที่พูดคุยแสดง ! "" เยี่ยม ! นี้เป็นโปรแกรมที่สมบูรณ์แบบ "ฝูงชนเชียร์ !จาง ท่านได้ให้ตัวเลขที่นับไม่ถ้วนของขอบคุณบนเวที " ขอบคุณ ขอบคุณ "เขายังได้เห็นฟง guiqin วัง Xiong และอื่น ๆบริษัท ผู้นำยืนยิ้มๆ พวกเขาตลอดเวลายังปรบมือให้จาง ท่านลงจากเวที !ดง Shanshan อาเฉียน เสี่ยวหยู วังเบ จางฮั่นและเพื่อนร่วมงานอื่น ๆทำเพื่อสิ่งนั้นเหมือนกันจาง ท่านพยายามชักชวนให้จบเสียงปรบมือ ที่น่าอัศจรรย์ของพวกเขา แต่ล้มเหลว เขาได้แต่ยิ้มอย่างบิดเบี้ยวไปเองเสียงเชียร์ของผู้ชมใช้เวลาสิบนาทีก่อนที่จะรู้สึกเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าจากการปรบมือ สุดท้าย ภายใต้การนำของพนักงาน พวกเขาออกจากสตูดิโอ , หนึ่งหลังจากที่อื่น แต่ก็ค่อนข้างสำคัญคนที่วิ่งขึ้นมาบนเวที ถามจางเยลายเซ็นหรือภาพกับเขา จาง ท่านย่อมไม่ปฏิเสธการร้องขอของพวกเขา เขาพอใจทุกความต้องการของพวกเขา ถ้าเขาไม่ทำแล้ว ผู้ชมอาจจะไม่เคยไปฉากนี้เป็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อนใน weiwo WebTV . พวกเขาได้ทำ WebTV สำหรับหลายปีและได้บันทึกโปรแกรมขนาดใหญ่และเล็ก ซึ่งมีมากกว่าร้อย แต่แม้ดังนั้นพวกเขาไม่เคยมีความกระตือรือร้นของผู้ชมหลังการบันทึกของโปรแกรม นี้แน่นอน หายากมาก !. . . . . . .หลังจากผู้ชม ถูก ส่ง ไปจางจงนั่งลงบนเก้าอี้ที่เขาดึงมา มีพูดครึ่งชั่วโมงโดยไม่หยุดพัก เขาก็หมดแรงแล้ว . โปรแกรมนี้ไม่ได้เต็มไปด้วยปกติทุกวันครับ หนึ่งจะไม่ได้รู้สึกเหนื่อยคุยปกติกับเพื่อน ๆ สองชั่วโมง แต่ที่นี่เขาทำโปรแกรม เขาจะระมัดระวังกับคำพูดของเขา สมองของเขาอย่างต่อเนื่องจัดคำที่เขาจะส่งมอบและความคิดที่อยู่เบื้องหลังพวกเขา อีกอย่าง ไม่มีใครมาขัดจังหวะเขา มิดเวย์ มันจางเยพูดคนเดียวตั้งแต่ต้นจนจบ มันเป็นธรรมชาติระบายทั้งจิตใจและร่างกายของเขา มองแค่ปัจจุบันจางเยก็เพียงพอ เขากำลังเหงื่อออกจากหน้าผากของเขา และกลับมา ของหลักสูตรนี้ยังเกี่ยวข้องกับการเขาส่องโดยหมายเลขนับไม่ถ้วนของไฟเป็นระยะเวลานานของเวลา" ครูจาง , " พนักงานหญิงรีบวิ่งมาด้วยขวดน้ำแร่ " ดื่มน้ำ และพักผ่อน คุณทำงานหนักมาก "" ขอบใจ " จาง ท่านถอดหมวกและกินทั้งขวดแต่นั่นยังไม่เพียงพอ ที่เห็นนี้เป็นคำฟิลด์