2.2. Destination promoting during c

2.2. Destination promoting during crises
Tourism crisis events are defined as those that severely undermine
the visibility, reputation, marketability and perception of
tourism destinations and associated enterprises (see list: Beirman
& van Walbeek, 2011). Many researchers have pointed out that
crisis events can wreak havoc on a country's tourism revenues
(Dinnie, 2011). There are a number of case studies (Avraham &
Ketter, 2008; Mansfeld & Pizam, 2006) which present the negative
effects that news reports in the world media about terror, war
and political insurgencies have had on the local tourism industries
in various places. Terror events divert tourists away not only from a
particular destination, but also from neighboring regions or countries
(Mair et al., 2014). Tourism is irrevocably bound up with the
concept of security. Tourist behavior and destinations are deeply
affected by perceptions of security and the management of safety,
security and risk (Beirman, 2003). A lack of security can influence
the tourist's faith in the destination, particularly when personal
threats are perceived (see list: Morakabati et al., 2014).
The association of a destination with a lack of safety has been
the center of concern for many tourism industries. Among the
numerous reactions used by policy setters on the national and local
levels are those dealing with crisis management (such as the
various economic, physical and security aspects; see: Mansfeld and
Pizam, 2006), and those concerned with image management
(including media-skills training for professionals, holding press
conferences, creating press kits and opening information centers;
see Coombs & Holladay, 2010). According to Mair et al. (2014) the
main strategies used during post-disaster marketing included
correcting misperceptions about the disaster and restoring confidence
in a destination.
2.3. Image repair theory
One of the most central theories in analysis efforts to restore the
image of organizations, companies and brands is the theory of
image repair. According to Benoit (2015:3), this theory “focuses
exclusively on messages designed to improve images tarnished by
criticism and suspicion”. The theory of image repair includes
several models (see: Coombs & Holladay, 2010) and is associated
with a long tradition in genre and apologia studies, reputation
management, recovery marketing, crisis public relations and rhetoric
theory (Benoit,1997). Researchers suggest several strategies for
repairing the image of people, groups and organizations. A
straightforward approach suggested by Stocker (1997) has several
elements: expressing regret, taking steps towards resolution, preventing
reoccurrence, and offering compensation, if necessary.
Coombs (1999) offers a number of strategies including taking an
offensive stand towards the source of accusations, offering excuses
and justifications, ingratiation and providing a complete apology
(for additional models see Coombs & Holladay, 2010). Benoit (2015)
includes several items in his summary of the crisis-response list:
denial (simple denial, shift the blame), evading responsibility
(provocation, defeasibility, accident, good intentions), reducing
offensiveness (bolstering, minimization, differentiation, transcendence,
attack accuser, compensation), corrective action and
mortification.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. จุดหมายปลายทางที่ส่งเสริมในช่วงวิกฤตกำหนดกิจกรรมวิกฤตการท่องเที่ยวเป็นผู้ที่บ่อนทำลายอย่างรุนแรงมองเห็น ชื่อเสียง การตลาด และการรับรู้แหล่งท่องเที่ยวและกิจการที่เกี่ยวข้อง (ดูรายการ: Beirmanและแวน Walbeek, 2011) นักวิจัยหลายคนได้ชี้ให้เห็นว่าเหตุการณ์วิกฤตสามารถเสียหายรายได้การท่องเที่ยวของประเทศ(Dinnie, 2011) มีจำนวนกรณีศึกษา (เอวราและKetter, 2008 Mansfeld & Pizam, 2006) ซึ่งปัจจุบันในทางลบผลที่รายงานข่าวในสื่อโลกเกี่ยวกับการก่อการร้าย สงครามและเป็นเมืองที่มีในอุตสาหกรรมท่องเที่ยวท้องถิ่นในสถานต่าง ๆ เหตุการณ์ก่อการร้ายสายนักท่องเที่ยวออกไปไม่เฉพาะจากการปลายทาง แต่ยังจากภูมิภาคหรือประเทศใกล้เคียง(Mair et al. 2014) การท่องเที่ยวกฎหมายขอบเขตขึ้นด้วยการแนวคิดของความปลอดภัย พฤติกรรมนักท่องเที่ยวและจุดหมายปลายทางได้อย่างล้ำลึกผลกระทบจากการรับรู้ความปลอดภัยและการจัดการความปลอดภัยความปลอดภัยและความเสี่ยง (Beirman, 2003) การขาดการรักษาความปลอดภัยสามารถมีอิทธิพลต่อความเชื่อของนักท่องเที่ยวปลายทาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบุคคลภัยคุกคามที่มีการรับรู้ (ดูรายการ: Morakabati et al. 2014)ความสัมพันธ์ของปลายทาง ด้วยความปลอดภัยได้รับศูนย์กลางของความกังวลสำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมากมาย ในหมู่ปฏิกิริยาจำนวนมากที่ใช้ โดย setters นโยบายแห่งชาติและท้องถิ่นระดับเกี่ยวข้องกับการบริหารวิกฤต (เช่นการทางเศรษฐกิจ ทางกายภาพและความปลอดภัยด้านต่าง ๆ ดู: Mansfeld และPizam, 2006) และผู้ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการภาพ(รวมถึงสื่อทักษะการฝึกอบรมสำหรับผู้เชี่ยวชาญ กดค้างไว้สัมมนา สร้างชุดกด และเปิดศูนย์บริการข้อมูลดู Coombs & Holladay, 2010) ตาม Mair et al. (2014)กลยุทธ์หลักที่ใช้ในระหว่างภัยพิบัติการตลาดรวมแก้ไข misperceptions เกี่ยวกับภัยพิบัติและการฟื้นฟูความเชื่อมั่นในปลายทาง2.3. รูปซ่อมทฤษฎีทฤษฎีศูนย์กลางมากที่สุดวิเคราะห์พยายามคืนค่าอย่างใดอย่างหนึ่งภาพลักษณ์ขององค์กร บริษัท และแบรนด์เป็นทฤษฎีซ่อมแซมรูปภาพ ตามเบนวา (2015:3), ทฤษฎีนี้ "โฟกัสเฉพาะในข้อความที่ออกแบบมาเพื่อปรับปรุง ภาพมัวหมองด้วยวิจารณ์และสงสัย" ทฤษฎีของการซ่อมแซมภาพรวมหลายรุ่น (ดู: Coombs & Holladay, 2010) และเชื่อมโยงตั้งมายาวนานในการศึกษาประเภทและ apologia ชื่อเสียงการจัดการ การตลาดการกู้คืน วิกฤตประชาสัมพันธ์ และสำนวนทฤษฎี (เบนวา 1997) นักวิจัยแนะนำกลยุทธ์ต่าง ๆ สำหรับซ่อมแซมภาพของบุคคล กลุ่ม และองค์กร Aวิธีแนะนำ โดย Stocker (1997) มีหลายองค์ประกอบ: แสดงความเสียใจ ดำเนินขั้นตอนไปสู่การแก้ปัญหา การป้องกันกลับเป็นซ้ำ และเสนอค่าตอบแทน ถ้าจำเป็นCoombs (1999) มีจำนวนของกลยุทธ์รวมทั้งการมีขาตั้งไม่เหมาะสมต่อแหล่งที่มาของข้อกล่าวหา เสนอข้อแก้ตัวและเหตุผล ingratiation และขอโทษทำให้(สำหรับแบบจำลองเพิ่มเติมดู Coombs & Holladay, 2010) เบนวา (2015)มีหลายรายการสรุปของรายตอบสนองต่อวิกฤตของเขา:ปฏิเสธ (ปฏิเสธง่าย ป้าย), evading ความรับผิดชอบ(ยั่ว defeasibility อุบัติเหตุ ความตั้งใจที่ดี), ลดoffensiveness (ประคบประหงม มาตรการ แตกต่าง มีชัยaccuser โจมตี ค่าตอบแทน), ดำเนินการแก้ไข และmortification

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 ปลายทางการส่งเสริมในช่วงวิกฤต
เหตุการณ์วิกฤตการท่องเที่ยวจะถูกกำหนดเป็นผู้ที่รุนแรงส่งผลเสีย
การมองเห็นชื่อเสียงด้านการตลาดและการรับรู้ของ
แหล่งท่องเที่ยวและสถานประกอบการที่เกี่ยวข้อง (ดูรายชื่อ: Beirman
และรถตู้ Walbeek 2011) นักวิจัยหลายคนได้ชี้ให้เห็นว่า
เหตุการณ์ที่เกิดวิกฤตสามารถสนองความเสียหายต่อรายได้การท่องเที่ยวของประเทศ
(เลี่ยมดินนี่ 2011) มีจำนวนของกรณีศึกษา (เอวราและเป็น
ที่นำเสนอลบ; & Mansfeld Pizam 2006 Ketter 2008)
ผลกระทบที่รายงานข่าวในสื่อโลกเกี่ยวกับความหวาดกลัวสงคราม
และความไม่สงบทางการเมืองที่มีในอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในประเทศ
ในสถานที่ต่างๆ เหตุการณ์ที่น่ากลัวมากเบี่ยงเบนความสนใจของนักท่องเที่ยวอยู่ห่างออกไปไม่เพียง แต่จาก
ปลายทางที่เฉพาะเจาะจง แต่ยังมาจากพื้นที่ใกล้เคียงหรือในประเทศ
(แมร์ et al., 2014) การท่องเที่ยวที่ถูกผูกไว้อย่างถาวรกับ
แนวคิดของการรักษาความปลอดภัย พฤติกรรมที่ท่องเที่ยวและสถานที่ท่องเที่ยวเป็นอย่างมาก
ผลกระทบจากการรับรู้ของการรักษาความปลอดภัยและการจัดการความปลอดภัย
การรักษาความปลอดภัยและความเสี่ยง (Beirman, 2003) การขาดการรักษาความปลอดภัยจะมีผลต่อ
ความเชื่อมั่นของนักท่องเที่ยวในรูปแบบต่างๆโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบุคคล
ภัยคุกคามที่มีการรับรู้ (ดูรายชื่อ:. Morakabati et al, 2014).
ความสัมพันธ์ของปลายทางกับการขาดของความปลอดภัยได้รับการ
เป็นศูนย์กลางของความกังวลสำหรับการท่องเที่ยวจำนวนมาก อุตสาหกรรม ในระหว่างที่
เกิดปฏิกิริยาจำนวนมากใช้โดย setters นโยบายในระดับชาติและระดับท้องถิ่น
ระดับเป็นผู้ที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการภาวะวิกฤต (เช่น
ต่างๆด้านเศรษฐกิจทางกายภาพและการรักษาความปลอดภัยเห็น: Mansfeld และ
Pizam, 2006) และผู้ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการภาพ
(รวมทั้งสื่อ -skills การฝึกอบรมสำหรับมืออาชีพถือกด
ประชุมการสร้างชุดกดและการเปิดศูนย์สารนิเทศ
ดูคูมบ์สและ Holladay 2010) ตามที่แมร์, et al (2014) เดอะ
กลยุทธ์หลักที่ใช้ในช่วงตลาดหลังภัยพิบัติรวมถึง
การแก้ไขความเข้าใจผิดเกี่ยวกับภัยพิบัติและการฟื้นฟูความเชื่อมั่น
ในปลายทาง.
2.3 ทฤษฎีการซ่อมแซมภาพ
หนึ่งในทฤษฎีกลางมากที่สุดในความพยายามของการวิเคราะห์เพื่อฟื้นฟู
ภาพลักษณ์ขององค์กร บริษัท และแบรนด์เป็นทฤษฎีของ
การซ่อมแซมภาพ ตามที่เบอนัวต์ (2015: 3) ทฤษฎีนี้ "มุ่งเน้น
เฉพาะในข้อความที่ออกแบบมาเพื่อปรับปรุงภาพทำให้มัวหมองโดย
วิจารณ์และความสงสัย" ทฤษฎีของการซ่อมแซมภาพที่มี
หลายรูปแบบ (ดู: คูมบ์สและ Holladay, 2010) และมีความสัมพันธ์
กับประเพณีที่ยาวนานในประเภทและแก้ข้อกล่าวหาการศึกษาชื่อเสียง
การจัดการการตลาดการกู้คืนวิกฤตประชาสัมพันธ์และสำนวน
ทฤษฎี (เบอนัวต์ 1997) นักวิจัยแนะนำหลายกลยุทธ์สำหรับ
การซ่อมแซมภาพของคนกลุ่มและองค์กร
วิธีการตรงไปตรงมาแนะนำโดย Stocker (1997) มีหลาย
องค์ประกอบ: แสดงความเสียใจทำตามขั้นตอนต่อละเอียดการป้องกัน
. การกลับเป็นซ้ำและนำเสนอการชดเชยในกรณีที่จำเป็น
คูมบ์ส (1999) มีจำนวนของกลยุทธ์รวมถึงการสละ
ความไม่พอใจยืนต่อแหล่งที่มาของข้อกล่าวหา นำเสนอข้อแก้ตัว
และเหตุผล, Ingratiation และให้ขอโทษสมบูรณ์
(สำหรับรุ่นที่เพิ่มเติมโปรดดูคูมบ์สและ Holladay 2010) เบอนัวต์ (2015)
รวมถึงหลายรายการในการสรุปของเขาในรายการวิกฤตการตอบสนอง:
ปฏิเสธ (ปฏิเสธง่ายเปลี่ยนโทษ) หลบเลี่ยงความรับผิดชอบ
(ยั่วยุ defeasibility อุบัติเหตุความตั้งใจที่ดี) ลด
ความไม่พอใจ (ประคบประหงมการลดความแตกต่าง, วิชชา ,
โจทก์โจมตีค่าตอบแทน) การดำเนินการแก้ไขและ
อับอาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . การส่งเสริมในช่วงวิกฤต ปลายทางเหตุการณ์วิกฤตการท่องเที่ยว เช่นผู้ที่รุนแรงทำลายการมองเห็น , ชื่อเสียง , ตลาดและการรับรู้ของจุดหมายปลายทางการท่องเที่ยว และองค์กรที่เกี่ยวข้อง ( ดู : beirman รายการและรถตู้ walbeek , 2011 ) นักวิจัยหลายคนได้ชี้ให้เห็นว่าเหตุการณ์วิกฤติสามารถระบายความเสียหายในประเทศรายได้การท่องเที่ยว( dinnie , 2011 ) มีหมายเลขของกรณีศึกษา ( เอวรา &ketter , 2008 ; แมนสเฟิล์ด & pizam , 2006 ) ซึ่งปัจจุบันเป็นลบผลที่รายงานข่าวในสื่อโลกเกี่ยวกับการก่อการร้าย สงครามและการก่อความไม่สงบทางการเมืองมีอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวในท้องถิ่นในสถานที่ต่างๆ เหตุการณ์การก่อการร้ายเบนเข็มนักท่องเที่ยวออกไปไม่เพียง แต่จากโดยเฉพาะปลายทาง แต่ยังมาจากภูมิภาคหรือประเทศเพื่อนบ้าน( แมร์ et al . , 2010 ) การท่องเที่ยวที่ถูกเพิกถอน ผูกพัน กับแนวคิดของการรักษาความปลอดภัย พฤติกรรมนักท่องเที่ยวและสถานที่ลึกผลกระทบจากการรับรู้ของความปลอดภัยและการจัดการความปลอดภัยความเสี่ยงและความปลอดภัย ( beirman , 2003 ) ขาดการรักษาความปลอดภัยที่สามารถมีอิทธิพลต่อของนักท่องเที่ยวที่ศรัทธาในปลายทางโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อบุคคลภัยคุกคามการรับรู้ ( เห็นรายการ : morakabati et al . , 2010 )สมาคมของปลายทางกับขาดตู้ได้รับศูนย์กลางของความกังวลสำหรับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวมากมาย ระหว่างปฏิกิริยามากมายที่ใช้โดยนโยบาย setters ในระดับชาติและระดับท้องถิ่นเป็นระดับที่เกี่ยวข้องกับการบริหารจัดการในภาวะวิกฤต ( เช่นเศรษฐกิจต่างๆ ลักษณะทางกายภาพและความมั่นคง ดู : แมนสเฟิล์ด และpizam , 2006 ) , และผู้ที่เกี่ยวข้องกับการจัดการภาพ( รวมทั้งการฝึกอบรมทักษะสื่อมืออาชีพ จับกดการประชุม , การสร้างชุดกดและศูนย์สารสนเทศเปิด ;เห็น คูมส์ & ฮอลเลอเดย์ 2010 ) ตามแมร์ et al . ( 2014 )กลยุทธ์หลักที่ใช้ในการโพสต์การตลาดภัยพิบัติรวมแก้ไข misperceptions เกี่ยวกับภัยพิบัติและฟื้นฟูความเชื่อมั่นในปลายทาง2.3 ทฤษฎีซ่อมแซมภาพหนึ่งในทฤษฎีกลางส่วนใหญ่ในความพยายามที่จะฟื้นฟูการวิเคราะห์ภาพลักษณ์ขององค์กร บริษัท และแบรนด์คือทฤษฎีของซ่อมแซมภาพ ตาม Benoit ( 2015:3 ) ทฤษฎีนี้ " เน้นโดยเฉพาะข้อความที่ออกแบบมาเพื่อปรับปรุงภาพมัวหมองด้วยการวิจารณ์และความสงสัย " ทฤษฎีของการซ่อมภาพประกอบด้วยหลายรุ่น ( ดู : คูมส์ & ฮอลเลอเดย์ 2010 ) และความสัมพันธ์กับประเพณีที่ยาวนานในประเภทและพโลเกียการศึกษา ชื่อเสียงการจัดการ , การตลาด , กู้ , วิกฤติการประชาสัมพันธ์และวาทศิลป์ทฤษฎี ( Benoit , 1997 ) นักวิจัยแนะนำว่า กลยุทธ์ต่าง ๆการซ่อมแซมภาพของคน กลุ่ม และองค์กร เป็นวิธีการตรงไปตรงมาที่แนะนำโดย Stocker ( 1997 ) ได้หลาย ๆองค์ประกอบ : แสดงความเสียใจ การก้าวไปสู่ความละเอียด , การป้องกันการเกิดซ้ำ และเสนอค่าตอบแทน ถ้าจำเป็นคูมบ์ ( 1999 ) มีจำนวนของกลยุทธ์รวมถึงการรุกยืนต่อแหล่งที่มาของข้อกล่าวหา ให้แก้ตัวและความเหมาะสม ingratiation , และให้ขอโทษที่สมบูรณ์( สำหรับรุ่นเพิ่มเติมดู คูมส์ & ฮอลเลอเดย์ 2010 ) เบอนัวต์ ( 2015 )มีหลายรายการในการสรุปของรายการการตอบสนองวิกฤตการณ์ :การปฏิเสธ ( กะปฏิเสธง่ายโทษ ) , เลี่ยงความรับผิดชอบ( การยั่วยุ defeasibility , อุบัติเหตุ , ความตั้งใจที่ดี ) , ลดความน่ารังเกียจ ( 73 ลดการมีชัย , ,กล่าวหาโจมตี การชดเชย ) , การแก้ไขและการบำเพ็ญทุกรกิริยา