สมัยเด็ก ฉันรู้สึกไม่ชอบเรียนวิชาภา

สมัยเด็ก ฉันรู้สึกไม่ชอบเรียนวิชาภาษาอังกฤษ แม่ให้ฉันไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษบ่อยและทำให้ฉันเข้าใจภาษาอังกฤษได้ดี
แต่ก็ต้องเลิกเรียนพิเศษเพราะค่าใช้จ่ายแพง
ในส่วนของการพูด สมัยก่อนผมค่อนข้างติดเกมนะ แล้วการเล่นเกมก็มีส่วนช่วยให้ผมได้คลังศัพท์มากขึ้น
แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเมื่อเกมออนไลน์เริ่มดัง ผมก็หาเกมเซิฟนอกเลย และก็ได้คุยกับฝรั่งบ้าง ได้เล่นเกมที่มีการแข่งขันหรือมีการช่วยเหลือกันสูงอย่าง WoW ก็ต้องไมค์คุยกับฝรั่ง บ่อยครั้ง ทำให้เราจำวิธีการพูด และฝึกพูดไปในตัว
" ประเด็นสำคัญคือ" คุณต้องหาเพื่อนคุยภาษาให้ได้ จะเวิคมาก เพราะมันได้ใช้จริง และจำง่าย
ถ้าไม่มีเลยยย ก็คุยกับตัวเอง หรือทักทายตัวเองในกระจก หรือบ่นคนเดียว เป็นภาษาอังกฤษก็ได้
ผนวกกับความรู้ที่ได้มาจากหนังสือ หนัง เพลง ก็ได้ มันจำง่ายยย

แกรมม่า
เป็นส่วนที่ผมให้ความสำคัญน้อยสุด เพราะความรู้พวกนี้หาได้ในโรงเรียน ซึ่งสองประเด็นแรกมันต้องขวนขวายหนักมากกว่า
วิธีการก็มีอย่างเดียว "ฝึกฝน" ตัวเอง คุณจะเรียนพิเศษ อ่านเอง หรือยังไงก็ตามแต่ ขอให้ฝึก เพราะเรียนแกรมม่าก็เหมือนเรียนเลข ต้องจำหลักและวิธีการให้ได้ รวมถึงฝึกทำโจทย์ ฝึกใช้บ่อย ไอ่เรื่องไวยากรณ์ที่มันแปลกประหลาดมันก็จะเข้าหัวเอง ผมซึ่งช่วงแรก ๆ ไม่ค่อยเก่งแกรมม่าเลย ก็ไม่เน้นเรียนพิเศษ เพราะคิดว่ามันได้แต่วิธีลัด บางอย่างก็ไม่ครอบคลุมหรือใช้จริงไม่ได้

ผมก็ใช้วิธี หาหนังสือแกรมม่าแบบครอบจักรวาล หรือหนังสือแกรมม่าระดับไม่ซีเรียสมากที่เป็นภาษาอังกฤษ
มาอ่าน มาทำแบบฝึกหัด แล้วก็ทำเป็นประจำเรื่อย ๆ หาแบบฝึกหัดมาทำเรื่อย ๆ ถ้ามีเวลา ( อาทิตย์ละชุดก็ดี )
ทำเสร็จแล้วก็ตรวจข้อผิดพลาด ดูว่าเราผิดตรงไหน อะไรยังไง แล้วก็จดลงสมุดอีกตามเคย
ซึ่งมันทำให้เราช่วยจำได้ และเปิดกลับมาดูได้ จะได้ไม่ผิดอีก
ทำเยอะ ๆ ข้อผิดพลาดจะหายไปเยอะมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมัยเด็กฉันรู้สึกไม่ชอบเรียนวิชาภาษาอังกฤษแม่ให้ฉันไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษบ่อยและทำให้ฉันเข้าใจภาษาอังกฤษได้ดีแต่ก็ต้องเลิกเรียนพิเศษเพราะค่าใช้จ่ายแพง ในส่วนของการพูดสมัยก่อนผมค่อนข้างติดเกมนะแล้วการเล่นเกมก็มีส่วนช่วยให้ผมได้คลังศัพท์มากขึ้น แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเมื่อเกมออนไลน์เริ่มดังผมก็หาเกมเซิฟนอกเลยและก็ได้คุยกับฝรั่งบ้างได้เล่นเกมที่มีการแข่งขันหรือมีการช่วยเหลือกันสูงอย่างว้าก็ต้องไมค์คุยกับฝรั่งบ่อยครั้งทำให้เราจำวิธีการพูดและฝึกพูดไปในตัว"ประเด็นสำคัญคือ" คุณต้องหาเพื่อนคุยภาษาให้ได้จะเวิคมากเพราะมันได้ใช้จริงและจำง่ายถ้าไม่มีเลยยยก็คุยกับตัวเองหรือทักทายตัวเองในกระจกหรือบ่นคนเดียวเป็นภาษาอังกฤษก็ได้ผนวกกับความรู้ที่ได้มาจากหนังสือหนังเพลงก็ได้มันจำง่ายยย แกรมม่าเป็นส่วนที่ผมให้ความสำคัญน้อยสุดเพราะความรู้พวกนี้หาได้ในโรงเรียนซึ่งสองประเด็นแรกมันต้องขวนขวายหนักมากกว่า วิธีการก็มีอย่างเดียว "ฝึกฝน" ตัวเองคุณจะเรียนพิเศษอ่านเองหรือยังไงก็ตามแต่ขอให้ฝึกเพราะเรียนแกรมม่าก็เหมือนเรียนเลขต้องจำหลักและวิธีการให้ได้รวมถึงฝึกทำโจทย์ฝึกใช้บ่อยไอ่เรื่องไวยากรณ์ที่มันแปลกประหลาดมันก็จะเข้าหัวเองผมซึ่งช่วงแรกๆ ไม่ค่อยเก่งแกรมม่าเลยก็ไม่เน้นเรียนพิเศษเพราะคิดว่ามันได้แต่วิธีลัดบางอย่างก็ไม่ครอบคลุมหรือใช้จริงไม่ได้ผมก็ใช้วิธีหาหนังสือแกรมม่าแบบครอบจักรวาลหรือหนังสือแกรมม่าระดับไม่ซีเรียสมากที่เป็นภาษาอังกฤษ มาอ่านมาทำแบบฝึกหัดแล้วก็ทำเป็นประจำเรื่อยๆ หาแบบฝึกหัดมาทำเรื่อยๆ ถ้ามีเวลา (อาทิตย์ละชุดก็ดี)ทำเสร็จแล้วก็ตรวจข้อผิดพลาดดูว่าเราผิดตรงไหนอะไรยังไงแล้วก็จดลงสมุดอีกตามเคยซึ่งมันทำให้เราช่วยจำได้และเปิดกลับมาดูได้จะได้ไม่ผิดอีกทำเยอะๆ ข้อผิดพลาดจะหายไปเยอะมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมัยที่คุณเด็กฉันรู้สึกไม่ชอบเรียนวิชาภาษาอังกฤษคุณแม่ให้ฉันไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษบ่อยและทำให้ฉันเข้าใจภาษาอังกฤษได้ดี
แต่ก็คุณต้องเลิกเรียนพิเศษเพราะค่าใช้จ่ายแพง
ในห้างหุ้นส่วนจำกัดส่วนของหัวเรื่อง: การพูดสมัยก่อนผมค่อนข้างติดเกมนะ แล้วหัวเรื่อง: การเล่นเกมก็มีส่วนช่วยให้ผมได้คลังศัพท์มากขึ้น
แต่ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเมื่อเกมออนไลน์เริ่มดังผมก็หาเกมเซิฟนอกเลยและก็ได้คุยกับฝรั่งบ้างได้เล่นเกมที่มีหัวเรื่อง: การแข่งขันหรือมี การช่วยเหลือกันสูงอย่าง WoW ก็ต้องไมค์คุยกับฝรั่งบ่อย ครั้งทำให้เราจำวิธีการพูดและฝึกพูดไปในตัว
"ประเด็นสำคัญคือ" คุณต้องหาเพื่อนคุยภาษาให้ได้จะ เวิคมากเพราะมันได้ใช้จริงและจำ ง่าย
ถ้าไม่มีเลยยยก็คุยกับคุณตัวเองหรือทักทายคุณตัวเองในห้างหุ้นส่วนจำกัดกระจกหรือบ่นของคุณคนเดียวเป็นภาษาอังกฤษก็ได้
ผนวกกับความสามารถรู้ที่ได้มาจากเนชั่หนังสือหนังเพลงอย่าก็ได้มันจำง่ายยย

แกรมม่า
เป็นส่วนที่ผมให้ ความสามารถสำคัญน้อยตั้งขึ้นคุณสุดเพราะความสามารถรู้พวกนี้หาได้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดตำแหน่งที่เคยซึ่งสองประเด็นแรกมันคุณต้องขวนขวายหนักมากกว่า
วิธีหัวเรื่อง: การก็มีอย่างเดียว "ฝึกฝน" ตัวเองคุณจะเรียนพิเศษอ่านเอง หรือยังไงก็ตาม แต่ขอให้ฝึกเพราะเรียนแก รมม่าก็เหมือนเรียนเลขต้องจำหลัก และวิธีการให้ได้รวมถึงฝึกทำโจทย์ฝึกใช้บ่อยไอ่เรื่องไวยากรณ์ที่มันแปลกประหลาดมันก็จะเข้าหัวเองผมซึ่งช่วงแรก ๆ ไม่ค่อยเก่งแกรมม่าเลยก็ไม่เน้นเรียนพิเศษ เพราะคิดว่าได้มันได้ แต่วิธีลัดบางอย่างก็ไม่ครอบคลุมหรือใช้จริงไม่ได้

ผมก็ใช้วิธีหาหนังสือแกรมม่าแบบครอบจักรวาลหรือหนังสือแกรมม่าระดับไม่ซีเรียสมากที่เป็นภาษาอังกฤษ
มาอ่านมาทำแบบฝึกหัดแล้วก็ทำเป็น ประจำเรื่อย ๆ หาแบบฝึกหัดมาทำเรื่อย ๆ ถ้ามีเวลา (อาทิตย์ละชุดก็ดี)
ทำเสร็จแล้วก็ตรวจข้อผิดพลาดดูว่าได้เราผิดตรงไหนอะไรยังยังไงแล้วก็จดลงสมุดอีกตามเคย
ซึ่งมันทำให้เราช่วยจำได้ เปิดกลับและมาดูได้จะได้ไม่ผิดอีก
ทำเยอะ ๆ ข้อผิดพลาดจะหายไปเยอะมาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมัยเด็กฉันรู้สึกไม่ชอบเรียนวิชาภาษาอังกฤษแม่ให้ฉันไปเรียนพิเศษภาษาอังกฤษบ่อยและทำให้ฉันเข้าใจภาษาอังกฤษได้ดีแต่ก็ต้องเลิกเรียนพิเศษเพราะค่าใช้จ่ายแพงในส่วนของการพูดสมัยก่อนผมค่อนข้างติดเกมนะแล้วการเล่นเกมก็มีส่วนช่วยให้ผมได้คลังศัพท์มากขึ้นแต่ที่สำคัญไปกว่านั้นคือเมื่อเกมออนไลน์เริ่มดังผมก็หาเกมเซิฟนอกเลยและก็ได้คุยกับฝรั่งบ้างได้เล่นเกมที่มีการแข่งขันหรือมีการช่วยเหลือกันสูงอย่างว้าวก็ต้องไมค์คุยกับฝรั่งบ่อยครั้งทำให้เราจำวิธีการพูดและฝึกพูดไปในตัว" ประเด็นสำคัญคือ " คุณต้องหาเพื่อนคุยภาษาให้ได้จะเวิคมากเพราะมันได้ใช้จริงและจำง่ายถ้าไม่มีเลยยยก็คุยกับตัวเองหรือทักทายตัวเองในกระจกหรือบ่นคนเดียวเป็นภาษาอังกฤษก็ได้ผนวกกับความรู้ที่ได้มาจากหนังสือหนังเพลงก็ได้มันจำง่ายยยแกรมม่าเป็นส่วนที่ผมให้ความสำคัญน้อยสุดเพราะความรู้พวกนี้หาได้ในโรงเรียนซึ่งสองประเด็นแรกมันต้องขวนขวายหนักมากกว่าวิธีการก็มีอย่างเดียว " ฝึกฝน " ตัวเองคุณจะเรียนพิเศษอ่านเองหรือยังไงก็ตามแต่ขอให้ฝึกเพราะเรียนแกรมม่าก็เหมือนเรียนเลขต้องจำหลักและวิธีการให้ได้รวมถึงฝึกทำโจทย์ฝึกใช้บ่อยไอ่เรื่องไวยากรณ์ที่มันแปลกประหลาดมันก็จะเข้าหัวเองผมซึ่งช่วงแรกจะไม่ค่อยเก่งแกรม ม่าเลยก็ไม่เน้นเรียนพิเศษเพราะคิดว่ามันได้แต่วิธีลัดบางอย่างก็ไม่ครอบคลุมหรือใช้จริงไม่ได้ผมก็ใช้วิธีหาหนังสือแกรมม่าแบบครอบจักรวาลหรือหนังสือแกรมม่าระดับไม่ซีเรียสมากที่เป็นภาษาอังกฤษมาอ่านมาทำแบบฝึกหัดแล้วก็ทำเป็นประจำเรื่อยจะไม่มีหาแบบฝึกหัดมาทำเรื่อยถ้ามีเวลา ( อาทิตย์ละชุดก็ดี )ทำเสร็จแล้วก็ตรวจข้อผิดพลาดดูว่าเราผิดตรงไหนอะไรยังไงแล้วก็จดลงสมุดอีกตามเคยซึ่งมันทำให้เราช่วยจำได้และเปิดกลับมาดูได้จะได้ไม่ผิดอีกทำเยอะจะข้อผิดพลาดจะหายไปเยอะมาก