เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก เช้าวันนี้เป็นวัน

เอ้ก อี เอ้ก เอ้ก เช้าวันนี้เป็นวันจันทร์ เด็กชายชั้น ประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนโคกสำราญ
แหล่ตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน หำ หำ หำ มากินข้าว เสียงแม่เรียกลูกชายด้วยความรัก สักพักแหลเดินลงมาจากบ้านเพื่อไปกินข้าวกับแม่ที่โต๊ะหน้าบ้านใต้ต้นมะม่วง อาหารมีอยู่ 3-4 อย่าง ปิ้งปลา แจ่ว ผักต้มและต้มกบ แม่ห่อข้าวใส่กล่องข้าวน้อยที่พ่อสานให้แหล่ห่อข้าวไปกินที่โรงเรียน แม่ห่อข้าวกับปิ้งปลาให้บักแหล่ มันเป้นปลาที่พ่อไปหามาจากทุ่งนาเมื่อคืน
แป๋ง แป๋ง แป๋ง แป๋ง เสียงระฆังดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกว่าเป็นวลาของอาหารเที่ยง แหล่และเพื่อน3-4คนเอาข้าวที่แม่ห่อให้มากินด้วยกันเป็นประจำทุกๆเที่ยง เด็กๆกำลังกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย จนกระทั่งมีเด็กกลุ่มหนึ่งเดินผ่านมา หนึ่งในเด็กกลุ่มนั้นคือแหมบเดินมาเห็นหัวเราะและถามว่า เฮ้ยพวกบ้านนอก สะพายกล่องข้าวมากินหรอ เชยมาก
แหล่จึงพูดว่า ไม่เชยหรอก ดีใจที่มีข้าวกิน ข้าวเราก็ปลูกเอง ปลาพ่อเราก็หามาจากนาของเราเอง ไม่ต้องซื้อ แหมบและเพื่อนได้แต่หัวเราะ และกะโกนล้อพวกเขาว่า พวกบ้านนอกไม่มีเงินซื้อข้าวล่ะสิ5555 ก่อนที่จะเดินไปกินข้าวที่โรงอาหาร
เที่ยงวันต่อมาแหล่และเพื่อนก็กินข้าวที่ห่อมาจากบ้านกันปกติ ทันใดนั้นแหล่เหลือบไปเห็นแหมบซึ้งก้มหน้าลงทาบกับโต๊ะและมือกุมท้อง แหล่จึงเดินเข้าไปถามด้วยความเป็นห่วง
แหมบเป็นอะไรไป
ฉันทำเงินที่แม่ให้มาหล่นหาย ฉันไม่มีเงินที่จะซื้อข้าวเลย ตอนนี้ฉันหิวข้าวมาก
งั้นไปกินข้าวกับฉันไหม แม่ฉันห่อข้าวให้เต็มกระติปเลย และห่อปิ้งปลา กับปิ้งกบที่พ่อไปหามาเมื่อคืนเยอะมากเลย อร่อยและอิ่มแน่นอน
แหมบมองหน้าเพื่อนและพูดว่าขอบใจนะ ฉันล้อนายว่าบ้านนอกนายโกรธฉันไหม
ไม่หรอก แต่ฉันอยากบอกนายว่าฉันห่อข้าวมากินที่ไม่ซื้อ ฉันไม่ได้บ้านนอก ฉันไม่ใช่คนจน แต่ฉันอยากแสงให้เห็นว่าบ้านฉันอุดมสมบูรณ์มีอาหารมีข้าวกินโดยที่ไม่ต้องซื้อ และอีกอย่างที่สำคัญ มันเป็นการแสดงออกถึงความรักที่พ่อแม่มีให้ฉัน
แหมบมองหน้าแหล่ และพูดขึ้นว่า พรุ่งนี้ฉันห่อข้าวมากินด้วยคนนะ
แหล่หัวเราะอย่างดีใจ และพูดขึ้นว่า ได้เลยเพื่อน
หลังจากนั้นต่อมาแหมบก็ห่อข้าวมากินกับเพื่อนๆที่โรงเรียนทุกๆวัน เด็กๆกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อยและมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอ้กอีเอ้กเอ้กเช้าวันนี้เป็นวันจันทร์เด็กชายชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนโคกสำราญ
แหล่ตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนหำหำหำมากินข้าวเสียงแม่เรียกลูกชายด้วยความรักสักพักแหลเดินลงมาจากบ้านเพื่อไปกินข้าวกับแม่ที่โต๊ะหน้าบ้านใต้ต้นมะม่วงอาหารมีอยู่ 3-4 เชิงแบบอย่างทางปิ้งปลาแจ่ว แม่ห่อข้าวใส่กล่องข้าวน้อยที่พ่อสานให้แหล่ห่อข้าวไปกินที่โรงเรียนแม่ห่อข้าวกับปิ้งปลาให้บักแหล่มันเป้นปลาที่พ่อไปหามาจากทุ่งนาเมื่อคืน
แป๋งแป๋งแป๋งแป๋งเสียงระฆังดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกว่าเป็นวลาของอาหารเที่ยง แหล่และเพื่อน3 4คนเอาข้าวที่แม่ห่อให้มากินด้วยกันเป็นประจำทุกๆเที่ยง เด็กๆกำลังกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย หนึ่งในเด็กกลุ่มนั้นคือแหมบเดินมาเห็นหัวเราะและถามว่าเฮ้ยพวกบ้านนอกสะพายกล่องข้าวมากินหรอเชยมาก
แหล่จึงพูดว่าไม่เชยหรอกดีใจที่มีข้าวกินข้าวเราก็ปลูกเองปลาพ่อเราก็หามาจากนาของเราเองไม่ต้องซื้อแหมบและเพื่อนได้แต่หัวเราะและกะโกนล้อพวกเขาว่า พวกบ้านนอกไม่มีเงินซื้อข้าวล่ะสิ5555
เที่ยงวันต่อมาแหล่และเพื่อนก็กินข้าวที่ห่อมาจากบ้านกันปกติทันใดนั้นแหล่เหลือบไปเห็นแหมบซึ้งก้มหน้าลงทาบกับโต๊ะและมือกุมท้องแหล่จึงเดินเข้าไปถามด้วยความเป็นห่วง
แหมบเป็นอะไรไป
ฉันทำเงินที่แม่ให้มาหล่นหายฉันไม่มีเงินที่จะซื้อข้าวเลยตอนนี้ฉันหิวข้าวมาก
งั้นไปกินข้าวกับฉันไหมแม่ฉันห่อข้าวให้เต็มกระติปเลยและห่อปิ้งปลากับปิ้งกบที่พ่อไปหามาเมื่อคืนเยอะมากเลยอร่อยและอิ่มแน่นอน
แหมบมองหน้าเพื่อนและพูดว่าขอบใจนะฉันล้อนายว่าบ้านนอกนายโกรธฉันไหม
ไม่หรอกแต่ฉันอยากบอกนายว่าฉันห่อข้าวมากินที่ไม่ซื้อฉันไม่ได้บ้านนอกฉันไม่ใช่คนจนแต่ฉันอยากแสงให้เห็นว่าบ้านฉันอุดมสมบูรณ์มีอาหารมีข้าวกินโดยที่ไม่ต้องซื้อและอีกอย่างที่สำคัญ แหมบมองหน้าแหล่และพูดขึ้นว่าพรุ่งนี้ฉันห่อข้าวมากินด้วยคนนะ
แหล่หัวเราะอย่างดีใจและพูดขึ้นว่าได้เลยเพื่อน
หลังจากนั้นต่อมาแหมบก็ห่อข้าวมากินกับเพื่อนๆที่โรงเรียนทุกๆวันเด็กๆกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อยและมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอ้กอีเอ้กเอ้กเช้าวันนี้เป็นวันจันทร์เด็กชายชั้นประถมศึกษาปีที่ 6
หำหำหำมากินข้าวเสียงแม่เรียกลูกชายด้วยความรัก อาหารมีอยู่ 3-4 อย่างปิ้งปลาแจ่วผักต้มและต้มกบ แม่ห่อข้าวกับปิ้งปลาให้บักแหล่
แป๋งแป๋งแป๋ง เด็ก ๆ กำลังกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อย เฮ้ยพวกบ้านนอกสะพายกล่องข้าวมากินหรอเชยมาก
แหล่จึงพูดว่าไม่เชยหรอกดีใจที่มีข้าวกินข้าวเราก็ปลูกเองปลาพ่อเราก็หามาจากนาของเราเองไม่ต้องซื้อแหมบและเพื่อนได้ แต่หัวเราะและ กะโกนล้อพวกเขาว่าพวกบ้านนอกไม่มีเงินซื้อข้าวล่ะสิ 5555 ฉันไม่มีเงินที่จะซื้อข้าวเลย แม่ฉันห่อข้าวให้เต็มกระติปเลยและห่อปิ้งปลา ฉันไม่ได้บ้านนอกฉันไม่ใช่คนจน และอีกอย่างที่สำคัญ และพูดขึ้นว่า และพูดขึ้นว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอ้กอีเอ้กเอ้กเช้าวันนี้เป็นวันจันทร์เด็กชายชั้นประถมศึกษาปีที่โรงเรียนโคกสำราญ
6แหล่ตื่นขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนหำหำหำมากินข้าวเสียงแม่เรียกลูกชายด้วยความรักสักพักแหลเดินลงมาจากบ้านเพื่อไปกินข้าวกับแม่ที่โต๊ะหน้าบ้านใต้ต้นมะม่วงอาหารมีอยู่ 3-4 อย่างปิ้งปลาแจ่วแม่ห่อข้าวใส่กล่องข้าวน้อยที่พ่อสานให้แหล่ห่อข้าวไปกินที่โรงเรียนแม่ห่อข้าวกับปิ้งปลาให้บักแหล่มันเป้นปลาที่พ่อไปหามาจากทุ่งนาเมื่อคืน
แป๋งแป๋งแป๋งแป๋งเสียงระฆังดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกว่าเป็นวลาของอาหารเที่ยงแหล่และเพื่อน 3-4 คนเอาข้าวที่แม่ห่อให้มากินด้วยกันเป็นประจำทุกๆเที่ยงเด็กๆกำลังกินข้าวอย่างเอร็ดอร่อยหนึ่งในเด็กกลุ่มนั้นคือแหมบเดินมาเห็นหัวเราะและถามว่าเฮ้ยพวกบ้านนอกสะพายกล่องข้าวมากินหรอเชยมาก
แหล่จึงพูดว่าไม่เชยหรอกดีใจที่มีข้าวกินข้าวเราก็ปลูกเองปลาพ่อเราก็หามาจากนาของเราเองไม่ต้องซื้อแหมบและเพื่อนได้แต่หัวเราะและกะโกนล้อพวกเขาว่าพวกบ้านนอกไม่มีเงินซื้อข้าวล่ะสิ 5555
เที่ยงวันต่อมาแหล่และเพื่อนก็กินข้าวที่ห่อมาจากบ้านกันปกติทันใดนั้นแหล่เหลือบไปเห็นแหมบซึ้งก้มหน้าลงทาบกับโต๊ะและมือกุมท้องแหล่จึงเดินเข้าไปถามด้วยความเป็นห่วง

แหมบเป็นอะไรไปฉันทำเงินที่แม่ให้มาหล่นหายฉันไม่มีเงินที่จะซื้อข้าวเลยตอนนี้ฉันหิวข้าวมากแม่ฉันห่อข้าวให้เต็มกระติปเลยและห่อปิ้งปลากับปิ้งกบที่พ่อไปหามาเมื่อคืนเยอะมากเลยอร่อยและอิ่มแน่นอน

งั้นไปกินข้าวกับฉันไหมแหมบมองหน้าเพื่อนและพูดว่าขอบใจนะฉันล้อนายว่าบ้านนอกนายโกรธฉันไหม
ไม่หรอกแต่ฉันอยากบอกนายว่าฉันห่อข้าวมากินที่ไม่ซื้อฉันไม่ได้บ้านนอกฉันไม่ใช่คนจนแต่ฉันอยากแสงให้เห็นว่าบ้านฉันอุดมสมบูรณ์มีอาหารมีข้าวกินโดยที่ไม่ต้องซื้อและอีกอย่างที่สำคัญแหมบมองหน้าแหล่และพูดขึ้นว่าพรุ่งนี้ฉันห่อข้าวมากินด้วยคนนะและพูดขึ้นว่าได้เลยเพื่อน

แหล่หัวเราะอย่างดีใจหลังจากนั้นต่อมาแหมบก็ห่อข้าวมากินกับเพื่อนๆที่โรงเรียนทุกๆวันเด็กๆกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อยและมีความสุข