The International Ecotourism Societ

The International Ecotourism Society (TIES) 1991 defines ecotourism
as “responsible travel to natural areas that conserves the environment
and improves the welfare of the local people.” The principles of
ecotourism are to: a) minimize negative environmental impact,
b) build environmental as well as cultural awareness and respect,
c) provide positive experiences for both visitors and hosts, d) provide
direct financial benefits for conservation, e) provide financial benefits
and empowerment for local people, and f) raise sensitivity to host countries'
political, environmental, and social climate.2 Quebec declaration
on ecotourism (2002) recognizes the principles of sustainable tourism,
concerning the economic, social and environmental impacts of tourism.
The declaration says that ecotourism:
• contributes actively to the conservation of natural and cultural heritage,
• includes local and indigenous communities in its planning, development
and operation, and contributing to their well-being,
• interprets the natural and cultural heritage of the destination to visitors,
and
• lends itself better to independent travelers as well as to organized
tours for small size groups.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สมาคมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศระหว่างประเทศ (TIES) การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ 1991 กำหนด
ว่า "การเดินทางของความรับผิดชอบต่อพื้นที่ธรรมชาติที่อนุรักษ์สภาพแวดล้อม
ของหลักการและปรับปรุงสวัสดิการของคนในท้องถิ่น. "
การท่องเที่ยวเชิงนิเวศที่จะก) ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมในเชิงลบ
ข) สร้างสิ่งแวดล้อม รวมทั้งการรับรู้ทางวัฒนธรรมและความเคารพ
ค) ให้ประสบการณ์ที่ดีสำหรับผู้เข้าชมและเจ้าภาพง) ​​ให้
สิทธิประโยชน์ทางการเงินโดยตรงเพื่อการอนุรักษ์จ) ให้สิทธิประโยชน์ทางการเงิน
และเพิ่มขีดความสามารถให้กับคนในท้องถิ่นและฉ) เพิ่มความไวในการเป็นเจ้าภาพของประเทศ
ทางการเมืองสิ่งแวดล้อม และสังคม climate.2 ประกาศควิเบก
ในการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ (2002) ตระหนักถึงหลักการของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนที่
เกี่ยวกับผลกระทบทางเศรษฐกิจสังคมและสิ่งแวดล้อมของการท่องเที่ยว.
ประกาศกล่าวว่าการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ:
•มีส่วนช่วยอย่างแข็งขันในการอนุรักษ์มรดกทางธรรมชาติและวัฒนธรรม
• รวมถึงชุมชนท้องถิ่นและชนพื้นเมืองในการวางแผนการพัฒนา
และการดำเนินงานและเอื้อต่อการเป็นอยู่ที่ดีของพวกเขา
•ตีความมรดกทางธรรมชาติและวัฒนธรรมของปลายทางกับผู้เข้าชม
และ
•ยืมตัวเองดีกว่าที่จะเดินทางอิสระเช่นเดียวกับการจัด
ทัวร์สำหรับขนาดเล็ก ขนาด groups.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาคมการท่องเที่ยวเชิงนิเวศนานาชาติ ( ความสัมพันธ์ ) พ.ศ. 2534 กำหนดการท่องเที่ยว
" การท่องเที่ยวที่รับผิดชอบในพื้นที่ที่อนุรักษ์ธรรมชาติสิ่งแวดล้อม
และปรับปรุงสวัสดิการของประชาชน . " หลักการของการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ :
) ลดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมเชิงลบ :
b ) สร้างสิ่งแวดล้อม ตลอดจนความรู้ทางวัฒนธรรมและการเคารพ ,
c ) ให้ประสบการณ์ที่ดีสำหรับทั้งผู้เข้าชมและโยธาD ) ให้
ประโยชน์ทางการเงินโดยตรงเพื่อการอนุรักษ์ , E ) ให้ผลประโยชน์ทางการเงิน
และความเข้มแข็งให้แก่คนในท้องถิ่น และ F ) เพิ่มความไวต่อโฮสต์ของประเทศ
การเมือง สิ่งแวดล้อม และบรรยากาศทางสังคม 2 ควิเบกประกาศ
เกี่ยวกับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ ( 2002 ) ตระหนักถึงหลักการของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน
เกี่ยวกับผลกระทบทางสังคมและเศรษฐกิจ
สิ่งแวดล้อมการท่องเที่ยวประกาศว่า การท่องเที่ยวเชิงนิเวศ :
- จัดสรรอย่างแข็งขันเพื่อการอนุรักษ์มรดกทางธรรมชาติและวัฒนธรรม
- รวมถึงชุมชนท้องถิ่นและพื้นเมืองในการวางแผน การพัฒนา
และการดําเนินการและสนับสนุนตนดี
- แปลความหมายมรดกทางธรรมชาติและวัฒนธรรมของปลายทางเพื่อผู้เข้าชม

บริการและยืมตัวเองดีกว่าคน อิสระ รวมทั้งจัด
ทัวร์กลุ่มเล็ก ๆขนาด 3 .