Experimental data for Doongara fitt

Experimental data for Doongara fitted to this equation (Fig. 1)
showed two straight lines intersecting at a point (breaking point).
The breaking point temperature (Tbp, C) was calculated from Eq.
(5) as 73.5 C for Doongara rice stored at 4 C and 74.4 C for rice
stored at 37 C, respectively.
Thus, the breaking point temperature was higher for the rice
stored at higher temperature compared to the lower temperature
and this increase was statistically significant (p < 0.05).
The break point divides the gelatinization process into two
steps: swelling of the amorphous region and disruption of the crystalline
region (Fig. 1). Gelatinization is incomplete at temperatures
below the breaking point, where it was assumed that gelatinization
only affected the amorphous regions and the energy added
to the system results in the disorder of the amorphous region of
the starch (Ojeda et al., 2000). Also for temperatures up to the
breaking point, the additional energy provided to the system allows
the mobility of the chains in the amorphous regions, causing
melting of the crystallites. Yeh and Li (1996a, 1996b) also reported
that the swelling and solubility curve of starch showed a two-stage
pattern, with a critical temperature point in the phase change
between the stages of swelling and disruption/dissolution of the
granules. Jenkins and Donald (1998) suggested that water enters
the amorphous growth rings first, and the periodicity of the semicrystallines
stack remained unchanged as long as crystallites can
still be identified. Thus, the phase transition of starch granules in
rice grain contained a shift in the controlling mechanism during
the gelatinization process. The increase in the breaking point temperature
for rice stored at 37 C suggested that energy for the disorder
of these two regions increased relative to the rice stored at
4 C (Jenkins & Donald, 1998; Ojeda et al., 2000). It may be due
to the rice structure becoming progressively more organized during
storage (Sowbhagya & Bhattacharya, 2001) and the starch granules
in the stored rice grain being more resistant to disruption
during gelatinization compared to those in fresh rice (Noomhorm,
Kongseree, & Apintanapong, 1997; Sowbhagya & Bhattacharya

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อมูลการทดลองสำหรับ Doongara พอดีกับสมการนี้ (รูปที่ 1).
แสดงให้เห็นว่าเส้นตรงสองเส้นตัดกันที่จุด (จุดทำลาย).
อุณหภูมิจุดแตกหัก (Tbp? C) ที่คำนวณได้จากสม.
(5) ขณะที่ 73.5 องศาเซลเซียสสำหรับ Doongara ข้าวที่เก็บไว้ที่อุณหภูมิ 4 องศาเซลเซียสและ 74.4 องศาเซลเซียสสำหรับข้าว
ที่เก็บไว้ที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียสตามลำดับ.
ดังนั้นจุดแตกหักอุณหภูมิสูงสำหรับข้าว
ที่เก็บไว้ในอุณหภูมิที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับอุณหภูมิที่ลดลง
และการเพิ่มขึ้นนี้เป็นนัยสำคัญทางสถิติ (p <0.05 .)
จุดพักแบ่งขั้นตอนการเกิดเจลเป็นสอง
ขั้นตอนการบวมของภูมิภาคสัณฐานและการหยุดชะงักของผลึก
ภูมิภาค (รูปที่ 1). เจลไม่สมบูรณ์ที่อุณหภูมิ
ต่ำกว่าจุดแตกหักที่ที่มันถูกสันนิษฐานว่าการเกิดเจล
ได้รับผลกระทบเพียงภูมิภาคสัณฐานและพลังงานที่เพิ่ม
กับผลระบบในความผิดปกติของภูมิภาคสัณฐานของ
แป้ง (โอเจ et al., 2000) นอกจากนี้สำหรับอุณหภูมิสูงถึง
จุดแตกหัก, พลังงานเพิ่มเติมให้กับระบบช่วยให้
การเคลื่อนไหวของเครือข่ายในภูมิภาคสัณฐานที่ก่อให้เกิด
การละลายของ crystallites Yeh และหลี่ (1996a, 1996b) นอกจากนี้ยังมีรายงาน
ว่าอาการบวมและเส้นโค้งการละลายของแป้งพบว่ามีสองขั้นตอน
รูปแบบที่มีจุดอุณหภูมิที่สำคัญในการเปลี่ยนเฟส
ระหว่างขั้นตอนของการบวมและการหยุดชะงัก / การสลายตัวของ
เม็ด เจนกินส์และโดนัลด์ (1998) ชี้ให้เห็นว่าน้ำจะเข้าสู่
วงเจริญเติบโตสัณฐานแรกและระยะเวลาของ semicrystallines
กองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงตราบใดที่ crystallites สามารถ
ยังคงได้รับการระบุ ดังนั้นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของเม็ดแป้งใน
เมล็ดข้าวที่มีการเปลี่ยนแปลงในกลไกการควบคุมในระหว่าง
ขั้นตอนการเกิดเจล การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิจุดแตกหัก
? สำหรับข้าวที่เก็บไว้ที่อุณหภูมิ 37 C ชี้ให้เห็นว่าการใช้พลังงานสำหรับความผิดปกติ
ของทั้งสองภูมิภาคที่เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับข้าวเก็บไว้ที่
4 องศาเซลเซียส (เจนกินส์และโดนัลด์, 1998;. โอเจ, et al, 2000) มันอาจจะเป็นเพราะ
โครงสร้างข้าวกลายเป็นความก้าวหน้าที่จัดขึ้นในระหว่างการ
จัดเก็บ (Sowbhagya & Bhattacharya, 2001) และเม็ดแป้ง
ในเมล็ดข้าวที่เก็บไว้เป็นทนต่อการหยุดชะงัก
ในระหว่างการเกิดเจลเมื่อเทียบกับผู้ที่อยู่ในข้าวสด (Noomhorm,
Kongseree และ Apintanapong 1997; Sowbhagya & Bhattacharya

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ข้อมูล ละ doongara เข็มขัดสมการนี้ ( รูปที่ 1 )
ให้เส้นตรงตัดกันที่จุด ( จุด ) .
จุดแตกหัก ( tbp  อุณหภูมิ , C ) คำนวณได้จากอีคิว
( 5 ) เป็น 73.5  C doongara ข้าวเก็บไว้ที่ 4 องศาเซลเซียส และ  74.4  ข้าว
c  ที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส
ดังนั้นจุดแตกหักอุณหภูมิสูงขึ้น สำหรับข้าว
เก็บไว้ที่อุณหภูมิสูงกว่าเมื่อเทียบกับอุณหภูมิต่ํา
และเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) .
จุดแตกแบ่งออกเป็นสองขั้นตอนกระบวนการเจลาติไนเซชัน
: บวมของภูมิภาคสัณฐานและการหยุดชะงักของภูมิภาค (
( รูปที่ 1 ) เจลาติไนเซชันไม่สมบูรณ์ที่อุณหภูมิ
ด้านล่างจุดที่ถูกสันนิษฐานว่าค่า
ได้รับผลกระทบเพียงภูมิภาคอสัณฐานและพลังงานเพิ่ม
ไปยังระบบส่งผลให้เกิดความผิดปกติของภูมิภาคซึ่ง
แป้ง ( ojeda et al . , 2000 ) สำหรับอุณหภูมิสูงถึง
จุด พลังงานเพิ่มเติมให้กับระบบช่วยให้
การเคลื่อนไหวของเครือข่ายในภูมิภาคไป ทำให้เกิดการละลายของ crystallites
. ใช่และ Li ( 1996a 1996b ยัง
, รายงานที่บวม และการละลายของแป้งมีโค้งแบบ
แบบแผน กับจุดที่อุณหภูมิวิกฤตในการเปลี่ยนเฟส
ระหว่างขั้นตอนของการยุบบวม /
เม็ด เจนกินส์และโดนัลด์ ( 1998 ) พบว่าน้ำเข้ามา
แหวนการเจริญเติบโตสัณฐานแรกและกำหนดออกของ semicrystallines
กองยังคงไม่เปลี่ยนแปลงตราบใดที่ crystallites สามารถ
ยังได้ระบุถึง ดังนั้น การเปลี่ยนเฟสของเม็ดแป้งในเมล็ดข้าวอยู่กะ

ในกลไกการควบคุมในระหว่างกระบวนการเจลาติไนเซชัน . เพิ่มจุดแตกหักสำหรับข้าวที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 37 
c แนะนำให้พลังงานสำหรับโรค
ของทั้งสองภูมิภาคเพิ่มขึ้น เมื่อเทียบกับข้าวที่เก็บรักษาที่อุณหภูมิ 4 C (
 เจนกินส์&โดนัลด์ , 1998 ; ojeda et al . , 2000 )มันอาจจะเนื่องจาก
เพื่อโครงสร้างข้าวเป็นผู้จัดขึ้นในระหว่าง
กระเป๋า ( sowbhagya & bhattacharya , 2001 ) และเม็ดแป้งในเมล็ดข้าวที่ถูกเก็บไว้

ในการทนต่ออุณหภูมิเทียบกับผู้ที่อยู่ในข้าวสด ( noomhorm
kongseree , & apintanapong , 1997 ; sowbhagya & bhattacharya