The analytical model developed in s

The analytical model developed in section 2 includes relations in which the main spring–
magnet motion parameters are involved. By setting the spring–mass system into smalloscillation
mode, digitally recording its motion, and measuring the damping λ of the
oscillations we could in principle obtain a value for the electrical conductivity σ of the
plate material using equation (21), provided the remaining relevant parameters are known,
e.g. the plate thickness. Alternatively, we could measure the thickness of a conductive nonferromagnetic
plate. These would be modest but valuable assets given the simplicity and
the low-cost of the set-up. As a sample application we measured the conductivity of a thick
stock-aluminium plate (Alclad 3003-O). The oscillation amplitudes data were taken from the
rightmost-line in figure 7 that corresponds to a 3.74 mm thick plate, 150 mm in diameter. The
tabulated conductivity of Alclad 3003-O aluminium alloy is 2.741 × 107 ( m)−1 [16], while
the value we obtained with our method was 2.69 × 107 ± 0.03 ( m)−1, which correspond
to an error of ∼2%.
5.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แบบจำลองวิเคราะห์พัฒนาในส่วนที่ 2 มีความสัมพันธ์ซึ่งการหลักสปริง –
แม่เหล็กเคลื่อนไหวพารามิเตอร์เกี่ยวข้อง โดยการตั้งค่าระบบสปริงมวลเป็น smalloscillation
โหมด เซ็นบันทึกความเคลื่อนไหว และλ damping ของวัด
แกว่งไม่หลักรับค่าσค่าการนำไฟฟ้าของ
วัสดุแผ่นโดยใช้สมการ (21), มีพารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้องที่เหลือได้ known,
e.g ความหนาของแผ่น หรือ เราสามารถวัดความหนาของการไฟฟ้า nonferromagnetic
จาน เหล่านี้จะเจียมเนื้อเจียมตัวแต่ล้ำให้เรียบง่าย และ
ต้นทุนต่ำของการตั้งค่า เป็นโปรแกรมประยุกต์ตัวอย่าง เราวัดนำของหนา
หุ้นอลูมิเนียมแผ่น (Alclad 3003-O) ข้อมูลช่วงสั่นได้มาจากการ
ขวาสุดบรรทัดในรูป 7 ที่สอดคล้องกับ 3.74 มม.หนาจาน 150 มม.เส้นผ่านศูนย์กลาง
สนับสนุนนำของโลหะผสมอลูมิเนียม 3003-O Alclad เป็น 2.741 × 107 (m) −1 [16], ขณะ
ค่าเราได้ ด้วยวิธีของเราคือ 2.69 × 107 ± 0.03 (m) −1 ซึ่งตรง
ข้อผิดพลาดของ ∼2%
5

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบการวิเคราะห์การพัฒนาในส่วนที่ 2 รวมถึงความสัมพันธ์ที่สำคัญฤดูใบไม้ผลิ
พารามิเตอร์การเคลื่อนไหวแม่เหล็กมีส่วนร่วม โดยการตั้งค่าระบบสปริงมวลเป็น smalloscillation
โหมดดิจิทัลบันทึกการเคลื่อนไหวของตนและวัดλทำให้หมาด ๆ ของ
เราแนบแน่นในหลักการที่จะได้รับความคุ้มค่าσการนำไฟฟ้าของ
วัสดุแผ่นโดยใช้สมการ (21) โดยที่เหลือที่เกี่ยวข้อง พารามิเตอร์เป็นที่รู้จัก
เช่นความหนาของแผ่น อีกทางเลือกหนึ่งที่เราสามารถวัดความหนาของ nonferromagnetic นำ
แผ่น เหล่านี้จะเป็นสินทรัพย์ที่มีค่าเจียมเนื้อเจียมตัว แต่ให้ความเรียบง่ายและ
ประหยัดค่าใช้จ่ายต่ำของการตั้งค่า เป็นโปรแกรมตัวอย่างที่เราวัดค่าการนำความหนา
แผ่นหุ้นอลูมิเนียม (Alclad 3003-O) ข้อมูลช่วงกว้างของคลื่นสั่นถูกพรากไปจาก
ขวาสุดเส้นในรูปที่ 7 ที่สอดคล้องกับ 3.74 มมแผ่นหนา 150 มิลลิเมตรในเส้นผ่าศูนย์กลาง
การนำตารางของ Alclad 3003-O อลูมิเนียมเป็น 2.741 × 107 (? เมตร) -1 [16] ในขณะที่
ค่าที่เราได้รับด้วยวิธีการของเราเป็น 2.69 × 107 ± 0.03 (? เมตร) -1 ซึ่งสอดคล้อง
กับข้อผิดพลาด ของ ~2%
5

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากแบบจำลองที่พัฒนาในส่วนที่ 2 รวมถึงความสัมพันธ์ที่สปริงหลัก–
แม่เหล็กเคลื่อนไหวพารามิเตอร์ที่เกี่ยวข้อง โดยการตั้งค่าสำหรับระบบมวลสปริงในโหมด smalloscillation
, ดิจิตอลบันทึกการเคลื่อนไหวของมัน และวัดความหน่วงλของ
การสั่นเราในหลักการหาค่าการนำไฟฟ้าของแผ่นวัสดุσ
โดยใช้สมการ ( 21 )ให้อยู่ที่ค่ารู้จัก
เช่นความหนาของแผ่น อีกวิธีหนึ่งคือ เราสามารถวัดความหนาของการ nonferromagnetic
จาน เหล่านี้จะเจียมเนื้อเจียมตัว แต่สินทรัพย์มีคุณค่าให้เรียบง่าย
ต้นทุนต่ำของการตั้งค่า เป็นโปรแกรมตัวอย่างที่เราวัดค่าการนำไฟฟ้าของแผ่นอลูมิเนียมหนา
หุ้น ( alclad 3003-o )ความผันผวนแรงบิดข้อมูล นำมาจาก
ตำแหน่งบรรทัดในรูปที่ 7 ที่สอดคล้องกับ 3.74 มม. ความหนาแผ่น 150 มม.
ตารางค่า alclad 3003-o โลหะผสมอะลูมิเนียมเป็น 2.741 × 107 (  m − 1 [ 16 ] ในขณะที่
ค่าเราได้ด้วยวิธีของเราคือ 2.69 × 107 ± 0.03 (  m − 1 ซึ่งสอดคล้องกับข้อผิดพลาดของ∼ 2
%
5