The growth of Tibetan Plateau is co

The growth of Tibetan Plateau is considered to have played a key role during the evolution of Asian climate. Our understanding of the relationship between the plateau growth and Asian climate changes is limited, however, due to the scarcity of well-dated sedimentary sequences that could provide parallel information of the evolution of elevation and climate. Here, we report a high-resolution time series record of the stable hydrogen isotopic composition of leaf-wax n-alkanes (δD n-alk) from a continuous Neogene stratigraphic sequence (15-1.8 Ma) from the Qaidam basin on the northern Tibetan Plateau. These data are used to reconstruct the isotopic composition of meteoric waters (δDm) and subsequently applied to interpret the history of paleotopography and climate in Qaidam.Our results indicate four stages in the evolution of hydrology in the Qaidam basin. In Stage I (15 Ma to 10.4 Ma), δDm gradually decreases from -24.9‰ to -75.5‰, synchronous with a period of active tectonism. The estimated topographic growth of 2.1 ± 0.3 km is comparable to the height of Qaidam basin relative to the foreland Hexi Corridor. We note that C3 plants were dominant in this region since the Miocene; we take this as independent evidence that this area was mountainous before the C4 expansion in late Miocene and Pliocene. δDm variability in subsequent stages appears to be related to shifts in dry and moist conditions and independent of topographical changes - a conclusion supported by other independent climatic records on the Tibetan Plateau. High δDm values in Stage II (10.4 Ma to 6.9 Ma) are related to severe aridity, and Stage III (6.9 Ma to 4.1 Ma) is marked by low δDm values, suggestive of moist conditions related to the strengthening East Asia Summer Monsoon. High δDm values in Stage IV (4.1 Ma to 1.8 Ma) reflect a climate, drier than the present. © 2014 Elsevier B.V.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเติบโตของที่ราบสูงทิเบตถือว่ามีบทบาทสำคัญในวิวัฒนาการของสภาพภูมิอากาศเอเชีย เราเข้าใจความสัมพันธ์ระหว่างที่ราบสูงเจริญเติบโตและเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศเอเชียจำกัด อย่างไรก็ตาม เนื่องจากขาดแคลนห้องพักเช็คลำดับตะกอนที่สามารถให้ข้อมูลแบบขนานของวิวัฒนาการของความสูงและสภาพภูมิอากาศ ได้ ที่นี่ เรารายงานระเบียนชุดเวลาที่ความละเอียดสูงของส่วนประกอบไฮโดรเจนมีเสถียรภาพ isotopic ของขี้ผึ้งลีฟ n-alkanes (δD n-alk) จากยุคนีโอจีน stratigraphic ลำดับ (15 1.8 Ma) จากอ่าง Qaidam บนราบสูงทิเบตทางเหนือ ข้อมูลเหล่านี้จะใช้ในการสร้างองค์ประกอบ isotopic พุ่งน้ำ (δDm) และต่อมาใช้ตีความประวัติศาสตร์ paleotopography และสภาพภูมิอากาศใน Qaidam.Our ผลลัพธ์บ่งชี้สี่ขั้นตอนในการวิวัฒนาการของอุทกวิทยาในอ่าง Qaidam ในระยะที่ฉัน (15 Ma การ 10.4 Ma) δDm ค่อย ๆ ลดจาก - 24.9‰ ถึง - 75.5‰ ซิงโครนัสกับระยะเวลาของงาน tectonism การเจริญเติบโต topographic ประมาณ 2.1 ± 0.3 km เป็นเทียบเท่ากับความสูงของอ่าง Qaidam สัมพันธ์ foreland เฮกซียีภายใน เราทราบว่า พืช C3 ได้โดดเด่นในภูมิภาคนี้ตั้งแต่ Miocene เราสามารถใช้ได้เป็นอิสระหลักฐานว่า บริเวณนี้เป็นภูเขาก่อนขยาย C4 Miocene และสมัยไพลโอซีนช่วงปลาย ΔDm สำหรับความผันผวนในระยะต่อมาจะขึ้นอยู่กับการเปลี่ยนแปลง topographical - สรุปโดยระเบียนอื่น ๆ climatic อิสระบนราบสูงทิเบต และที่เกี่ยวข้องกับกะสภาพแห้ง และชุ่มชื่นแล้ว ค่า δDm สูงในขั้นตอน II (Ma 10.4 การ 6.9 Ma) เกี่ยวข้องกับ aridity รุนแรง และระยะ III (6.9 Ma การ 4.1 Ma) ถูกทำเครื่องหมาย โดยค่า δDm ต่ำ ชี้นำของสภาวะที่เกี่ยวข้องกับมรสุมร้อนเอเชียตะวันออกเข้มแข็ง ค่า δDm สูงในระยะ IV (Ma 4.1 การ 1.8 Ma) สะท้อนให้เห็นถึงสภาพภูมิอากาศ เครื่องเป่ากว่าปัจจุบัน © 2014 Elsevier b.v

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเจริญเติบโตของที่ราบสูงทิเบตถือว่ามีบทบาทสำคัญในช่วงวิวัฒนาการของสภาพภูมิอากาศในเอเชีย ความเข้าใจของเราของความสัมพันธ์ระหว่างการเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลงที่ราบสูงสภาพภูมิอากาศในเอเชียมี จำกัด แต่เนื่องจากความขาดแคลนของดีลงวันที่ลำดับตะกอนที่สามารถให้ข้อมูลแบบขนานของวิวัฒนาการของการยกระดับและสภาพภูมิอากาศ ที่นี่เรารายงานบันทึกเวลาแบบความละเอียดสูงของไฮโดรเจนที่มีความเสถียรองค์ประกอบของไอโซโทปของใบขี้ผึ้ง n แอลเคน (δD n-ALK) จากชั้นหินอย่างต่อเนื่อง Neogene ลำดับ (15-1.8 แม่) จากอ่าง Qaidam ในภาคเหนือของทิเบต ที่ราบสูง ข้อมูลเหล่านี้จะใช้เพื่อสร้างองค์ประกอบของไอโซโทปของน้ำบรรยากาศ (δDm) แล​​ะต่อมาได้นำมาใช้ในการตีความประวัติศาสตร์ของ paleotopography และสภาพภูมิอากาศในผล Qaidam.Our ระบุสี่ขั้นตอนในการวิวัฒนาการของอุทกวิทยาในลุ่มน้ำ Qaidam ในขั้นตอนที่ฉัน (15 ถึง 10.4 Ma Ma) δDmค่อยๆลดลงจาก -24.9 -75.5 ‰จะ‰, จังหวะที่มีระยะเวลาการใช้งานของ tectonism การเจริญเติบโตของภูมิประเทศประมาณ 2.1 ± 0.3 กิโลเมตรเทียบได้กับความสูงของอ่าง Qaidam เทียบกับแหลม Hexi Corridor เราทราบว่าพืช C3 เป็นที่โดดเด่นในภูมิภาคนี้มาตั้งแต่ยุคนั้น เรานำหลักฐานที่เป็นอิสระเช่นนี้ว่าบริเวณนี้เป็นภูเขาก่อนที่จะขยายตัว C4 ในช่วงปลายยุคและ Pliocene ความแปรปรวนδDmอยู่ในขั้นตอนต่อมาปรากฏว่าจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในสภาพที่แห้งและชื้นและเป็นอิสระจากการเปลี่ยนแปลงภูมิประเทศ - สรุปการสนับสนุนโดยการบันทึกภูมิอากาศที่อื่น ๆ ที่เป็นอิสระบนที่ราบสูงทิเบต ค่าδDmสูงในขั้นตอนที่สอง (10.4 Ma 6.9 แม่) ที่เกี่ยวข้องกับความแห้งแล้งอย่างรุนแรงและขั้นตอนที่สาม (6.9 4.1 Ma Ma) จะถูกทำเครื่องหมายด้วยค่าδDmต่ำแนะของสภาพชื้นที่เกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างความเข้มแข็งในเอเชียตะวันออกมรสุมฤดูร้อน ค่าδDmสูงในขั้นตอนที่สี่ (4.1 ถึง 1.8 Ma Ma) สะท้อนให้เห็นถึงสภาพภูมิอากาศที่แห้งกว่าปัจจุบัน © 2014 เอลส์ BV

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเจริญเติบโตของราบสูงทิเบตถือว่ามีบทบาทสำคัญในวิวัฒนาการของภูมิอากาศเอเชีย เข้าใจเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างการเจริญเติบโตและการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศแห่งที่ราบสูง จำกัด แต่เนื่องจากความขาดแคลนของเดทหินตะกอนลําดับที่สามารถให้ข้อมูลแบบขนานของวิวัฒนาการของความสูงและสภาพอากาศ ที่นี่เรารายงานเป็นชุดความละเอียดสูงเวลาบันทึกของไฮโดรเจนไอโซโทปที่มีส่วนประกอบของใบขี้ผึ้ง n-alkanes ( δ D n-alk ) จากลำดับต่อเนื่องของยุคนีโอจีน ( MA 15-1.8 ) จาก qaidam ลุ่มน้ำในภาคเหนือของที่ราบสูงโคราช .ข้อมูลเหล่านี้จะถูกใช้เพื่อสร้างองค์ประกอบของไอโซโทปของอุกกาบาต น้ำ ( δ DM ) และต่อมาได้ประยุกต์การตีความประวัติศาสตร์ของ paleotopography และสภาพภูมิอากาศใน qaidam ผลของเราระบุสี่ขั้นตอนในการวิวัฒนาการของ qaidam อุทกวิทยาในลุ่มน้ำ ในเวที ( 15 มา 10.4 มา ) , δ DM ค่อยๆลดลงจาก - 24.9 ‰ - น่าจะ‰ synchronous กับระยะเวลาของการใช้งาน tectonism .ประมาณการการเจริญเติบโตของ 2.1 ภูมิประเทศ± 0.3 km ก็เปรียบได้กับความสูงของอ่าง qaidam ญาติแหลม Hexi Corridor . เราทราบว่า C3 พืชเด่นในภูมิภาคนี้ตั้งแต่สมัยไมโอซีน เราใช้เวลานี้เป็นอิสระหลักฐานว่าบริเวณนี้เป็นภูเขาก่อนขยาย C4 ในปลายสมัยไมโอซีน และสมัยไพลโอซีน .δ DM ความผันแปรในขั้นตอนต่อมา ดูเหมือนจะเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในแห้งและชุ่มชื้นและความอิสระของการเปลี่ยนแปลง -- ภูมิประเทศและภูมิอากาศ ได้รับการสนับสนุนโดยอิสระอื่น ๆ ระเบียน ใน ธิเบต . ค่าδ DM สูงในขั้นตอนที่ 2 ( 10.4 มาหม่า 6.9 ) เกี่ยวข้องกับแห้งอย่างรุนแรง และ 3 ขั้นตอน ( 6.9 มาหม่า 4.1 ) มีการทำเครื่องหมายด้วยค่าδ DM ต่ำร่องรอยของชุ่มชื้น ที่เกี่ยวข้องกับการเสริมสร้างเอเชียตะวันออกฤดูมรสุม ค่าδ DM สูงในขั้นตอนที่ 4 ( 4.1 มามา 1.8 ) สะท้อนให้เห็นถึงสภาพภูมิอากาศแห้งมากกว่าปัจจุบัน สงวนลิขสิทธิ์ 2010 สามารถป้องกัน