Conceptual art is a movement that p

Conceptual art is a movement that prizes ideas over the formal or visual components of art works. An amalgam of various tendencies rather than a tightly cohesive movement, Conceptualism took myriad forms, such as performances, happenings, and ephemera. From the mid-1960s through the mid-1970s Conceptual artists produced works and writings that completely rejected standard ideas of art. Their chief claim - that the articulation of an artistic idea suffices as a work of art - implied that concerns such as aesthetics, expression, skill and marketability were all irrelevant standards by which art was usually judged. So drastically simplified, it might seem to many people that what passes for Conceptual art is not in fact "art" at all, much as Jackson Pollock's "drip" paintings, or Andy Warhol's Brillo Boxes (1964), seemed to contradict what previously had passed for art. But it is important to understand Conceptual art in a succession of avant-garde movements (Cubism, Dada, Abstract Expressionism, Pop, etc.) that succeeded in self-consciously expanding the boundaries of art. Conceptualists put themselves at the extreme end of this avant-garde tradition. In truth, it is irrelevant whether this extremely intellectual kind of art matches one's personal views of what art should be, because the fact remains that Conceptual artists successfully redefine the concept of a work of art to the extent that their efforts are widely accepted as art by collectors, gallerists, and museum curators.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศิลปะเชิงแนวคิดคือ การเคลื่อนไหวที่รางวัลความคิดผ่านทางการ หรือภาพส่วนประกอบของงานศิลปะ อมัลกัมของแนวโน้มต่าง ๆ มากกว่าการเคลื่อนไหวที่เหนียวแน่น Conceptualism เอามากมายอาทิ แสดง กิจกรรม และประทับ จากกลางทศวรรษ 1960 ถึงกลางทศวรรษ 1970 แนวคิดศิลปินที่ผลิตงานเขียนที่สมบูรณ์ปฏิเสธแนวคิดมาตรฐานของศิลปะและงาน ข้อเรียกร้องของหัวหน้า - ที่ควบคุมของความคิดศิลปะพอเป็นงานศิลปะ - นัยว่า ความกังวลเช่นความสวยงาม นิพจน์ ทักษะ และศักยภาพด้านการตลาดได้มาตรฐานทั้งหมดที่เกี่ยวข้องซึ่งศิลปะก็มักจะตัดสิน ดังนั้นง่ายมาก มันอาจดูเหมือนหลายคนว่า อะไรผ่านแนวคิดศิลปะไม่ในความเป็นจริง "ศิลปะ" เลย มากเท่าภาพวาด "หยด" ของแจ็คสันพอลล็อค หรือกล่อง Brillo แอนดี้วอร์ฮอล (1964), ดูเหมือนจะ ขัดแย้งกับสิ่งที่เคยได้ผ่านศิลปะ แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจศิลปะแนวคิดในการสืบทอดของเปรี้ยวจี๊ดย้าย (Cubism, Dada นามธรรม Expressionism, Pop ฯลฯ) ที่ประสบความสำเร็จในการขยายขอบเขตของศิลปะ self-consciously Conceptualists นำตัวเองในตอนท้ายสุดของประเพณีนี้เปรี้ยวจี๊ด ในความเป็นจริง มันไม่เกี่ยวข้องว่า ศิลปะประเภทนี้มากปัญญาตรงกับของมุมมองส่วนบุคคลของศิลปะอะไรควรจะ เพราะจริงอยู่ ว่า แนวคิดศิลปินได้กำหนดแนวคิดของงานศิลปะสำเร็จเท่าที่ความพยายามของพวกเขาจะสามารถใช้ได้การยอมรับเป็นศิลปะโดยนักสะสม gallerists และภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นามธรรมศิลปะคือการเคลื่อนไหวที่ความคิดของรางวัลกว่าส่วนประกอบที่เป็นทางการหรือภาพผลงานศิลปะ การรวมกันของแนวโน้มต่างๆมากกว่าการเคลื่อนไหวเหนียวแน่น Conceptualism เอารูปแบบมากมายเช่นการแสดงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและแมลงเม่า จากกลางปี ​​1960 ผ่านกลางปี ​​1970 ศิลปินแนวคิดผลิตงานและงานเขียนที่ปฏิเสธความคิดมาตรฐานของศิลปะอย่างสมบูรณ์ หัวหน้าเรียกร้องของพวกเขา - ที่เปล่งออกมาจากความคิดของศิลปะพอเพียงเป็นงานศิลปะ - ส่อให้เห็นว่าความกังวลดังกล่าวเป็นความสวยงามแสดงออกทักษะและศักยภาพด้านการตลาดเป็นมาตรฐานที่ไม่เกี่ยวข้องทั้งหมดโดยที่ศิลปะมักจะถูกตัดสิน ดังนั้นง่ายอย่างมากมันอาจจะดูเหมือนกับคนจำนวนมากว่าสิ่งที่ผ่านนามธรรมศิลปะไม่ได้อยู่ในความเป็นจริง "ศิลปะ" ที่ทุกคนมากที่สุดเท่าที่แจ็คสันพอลล็อคของ "หยดน้ำ" ภาพวาดหรือแอนดี้วอร์ฮอแหวะกล่อง (1964) ดูเหมือนจะขัดแย้งกับสิ่งที่เคยมี ผ่านศิลปะ แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจนามธรรมศิลปะอย่างต่อเนื่องของการเคลื่อนไหวเปรี้ยวจี๊ด (Cubism, ดาด้า, สรุป Expressionism, ป๊อป, ฯลฯ ) ที่ประสบความสำเร็จในตัวเองมีสติขยายขอบเขตของศิลปะ Conceptualists ใส่ตัวเองที่ปลายสุดของประเพณีนี้เปรี้ยวจี๊ด ในความเป็นจริงมันเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องไม่ว่าจะเป็นชนิดนี้ทางปัญญามากของศิลปะตรงกับมุมมองส่วนบุคคลหนึ่งของสิ่งที่ศิลปะควรจะเป็นเพราะความจริงที่ยังคงอยู่ที่ศิลปินแนวคิดที่ประสบความสำเร็จ redefine แนวคิดของงานศิลปะในขอบเขตที่ว่ามีความพยายามของพวกเขาได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นศิลปะ โดยนักสะสม gallerists และภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศิลปะเชิงแนวคิดคือการเคลื่อนไหวที่รางวัลความคิดผ่านทางการหรือองค์ประกอบภาพผลงานศิลปะ การรวมกันของแนวโน้มต่างๆมากกว่าการเคลื่อนไหวที่แน่นเหนียวแนวคิดนิยมเอารูปแบบมากมาย เช่น การแสดงต่างๆ และสิ่งที่มีอายุสั้นและไม่ค่อยมีความสำคัญมาก . จากช่วงกลางทศวรรษที่ 1960 ถึง 1970 แนวความคิด ศิลปินที่ผลิตงานและงานเขียนที่ปฎิเสธความคิดมาตรฐานของศิลปะ หัวหน้าของพวกเขาเรียกร้อง - ว่าตามความคิดเขาเป็นศิลปินทำงานศิลปะ - โดยนัยที่เกี่ยวข้อง เช่น ความสวยงาม , แสดงออก , ทักษะและตลาดมีมาตรฐานที่ไม่เกี่ยวข้องทั้งหมด ซึ่งศิลปะคือมักจะตัดสิน ดังนั้นในง่ายมันอาจดูเหมือนหลายคนที่ผ่านไปสำหรับแนวคิดศิลปะไม่ใช่ความจริง " ศิลปะ " ที่ทั้งหมด มาก " แจ็คสัน พอลล็อคหยด " ภาพวาด หรือของ Andy Warhol ล้างจานนะกล่อง ( 1964 ) , ดูเหมือนจะขัดแย้งกับสิ่งที่เคยได้ผ่านศิลปะ แต่มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะเข้าใจแนวคิดศิลปะในบัลลังก์ของการเคลื่อนไหวเปรี้ยวจี๊ด ( Cubism Dada , Expressionism สรุป , ป๊อป , ฯลฯ ) ที่ประสบความสำเร็จใน self-consciously ขยายขอบเขตของศิลปะ conceptualists ใส่ตัวเองในตอนท้ายสุดของเปรี้ยวจี๊ด - ประเพณี ในความจริง มันไม่ได้เป็นแบบนี้มากว่าทางศิลปะตรงกับหนึ่งของความคิดเห็นส่วนตัวว่าศิลปะควรมี เพราะความจริงมีอยู่ว่า ศิลปินหญิงเรียบร้อยแล้ว redefine แนวคิดของศิลปะในขอบเขตที่ความพยายามของพวกเขาได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางในฐานะศิลปะสะสม , gallerists และภัณฑารักษ์พิพิธภัณฑ์