The housekeeper once again lowers h

The housekeeper once again lowers his head, all expressions wiped off his face, his answer short and affirmative: “Yes, I will send for people to monitor the Elder Statesman’s Estate day and night.” This is strange, Lord Prime Minister’s orders this morning, and Madam’s orders right now, is exactly the same, he does not know whether he should say it or not, just when he wanted to open his mouth to say it, he thinks over it again, in the end he just keeps the words in his mouth.

Noticing the housekeeper quietly leave, Gui Wan observes the branches she has just picked from the tree, extending her hand to take hold of them, she could not help but murmur: “It’s already spring now, why is it still so cold?”

******

The Yan’s grass is like jaded silk, the Qin’s green mulberry branches hangs low.

“The day the husband thinks of returning home, will be when his wife is heartbroken……” Such clear voice reciting the poem intervenes, mild and melodious, carrying a faint smile like that of wind and cloud.

Placing down the brush, and turning around, indeed it is Gui Wan who stands by the door, Guan Xiu Wen raises his hand, greeting her: “Madam, what brings you to the west wing?”

Seeing his innocent smile and hearing his incomparably sincere words, Gui Wan steps into the study room, she speaks in a melodic laughing tone: “Why is the future First Ranked Scholar reciting {{Spring Thoughts}}?” Every time she sees Guan Xiu Wen carry this sense of purity that moves everyone around him, she cannot help but to tease him, didn’t think that such childishness nature still exists within her.

Having long been getting the words “First Ranked Scholar” gratingly bring out the shame in him, Guan Xiu Wen freely passes by the study desk, saying to Gui Wan: “{{Spring Thoughts}} is originally a great poem, now that it coincides with the spring breeze in March, it carries nothing more but the feeling of being moved by what one sees.”[1]

It vaguely feels as though his explanation is a little far-fetched. {{Spring Thoughts}} is written about a woman’s yearning love as she waits for her husband’s return, how can it be moving by what one sees? Discarding the mixed thoughts in her head, Gui Wan does not think much of it, sitting on the guest chair in the study room, she turns her body, asking Guan Xiu Wen: “The imperial examinations starts next month, have you prepared?”

“Everything has already been prepared,” His smile carries a slight hint of shyness, Guan Xiu Wen modestly replies, “I hope I will be able to pass with great results.” In front of this woman, he is able to speak out his most honest thoughts, could this have something to do with her being the one who changed his destiny?

From Lou Che she had already known that he is a talent capable of the First Ranked Scholar title, without the slightest surprise, Gui Wan’s smile remains unwavered, “Didn’t I ask you whether you were prepared to get into the officialdom?” Her voice sounding ever so relaxed, as though they are having the usual conversation.

Guan Xiu Wen freezes, unable to utter a word for the time being, he gazes at Gui Wan attentively, beginning to open his mouth in reply: “I am already prepared for officialdom, but, I have yet to find something I want to protect.” His voice was light, carrying regret as well as an unknown feeling of loneliness.

This youth is so much like herself, Gui Wan’s thoughts quickly makes a turn, with no firm conviction, the road ahead will be much more difficult to walk ah, such purity like water, would it become an ink stained pool one day? Looking at Guan Xiu Wen with concern, Gui Wan asks: “If one day, you find that your feelings clashes with that of imperial power, what would you choose, what would you abandon?” She does not know why she asks him this question, such question that even she has no answer to, because this youth has no background whatsoever, has no political benefits, under a chanced coincidence, he has also come to know the truth of certain matters, that is why she can ask him this, with no burden, without having to worry about the consequences.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่บ้านที่ออกศีรษะ นิพจน์ทั้งหมดเช็ดออกหน้า คำตอบของเขาสั้น และยืนยันอีกครั้ง: "ใช่ ฉันจะส่งคนตรวจสอบทรัพย์สินของรัฐบุรุษผู้อาวุโสวันและกลางคืน" นี้ พระเจ้านายกรัฐมนตรีสั่งเช้านี้ และใบสั่งของผู้หญิงขณะนี้ ตรงตรง เขารู้ว่า เขาควรพูด หรือไม่ เพียงเมื่อเขาต้องการที่จะปริปากพูดออก เขาคิดมากกว่า นั้นอีก ในสุด เขาเพียงเก็บคำในปากของเขาสังเกตเห็นแม่บ้านอย่างเงียบ ๆ ปล่อย Gui Wan พิจารณาสาขาที่เธอเพิ่งได้รับจากต้นไม้ การขยายมือของเธอจะถือของพวกเขา เธอไม่สามารถช่วย แต่เมอร์เมอร์: "มีแล้วสปริงขณะนี้ ทำไมจึงยังคงเย็นดังนั้น?"******หญ้าของยานเป็นเหมือนไหม jaded สาขาสาเขียวของฉินค้างต่ำ"วันที่สามีคิดของกลับบ้าน จะเมื่อภรรยา heartbroken..." เสียงชัดเจนเช่นอ่านกลอน intervenes ไพเราะ ดำเนินรอยยิ้มจาง ๆ เช่นที่ของลมและเมฆ และอ่อนวางลงแปรง และเปิดสถาน แน่นอนมันเป็น Gui Wan ที่ยืน โดยประตู Xiu Wen กวนยกมือ ทักทายเธอ: "ผู้หญิง อะไรทำให้คุณกับเดอะเวสต์วิง"เห็นรอยยิ้มของเขาบริสุทธิ์และฟังคำจริงใจแค่ Gui Wan ขั้นตอนในห้องเรียนของเขา เธอพูดในเสียงดนตรี laughing: "ทำไมเป็นอนาคตก่อนนักวิชาการ Ranked อ่าน {{สปริงคิด} } หรือไม่?" ทุกครั้งที่เธอเห็น Xiu Wen กวนมีความบริสุทธิ์ที่ย้ายทุกคนรอบนี้ เธอไม่สามารถช่วยแต่การหยอกเขา ไม่คิดว่า ธรรมชาติ childishness ดังกล่าวยังอยู่ภายในเธอมียาวรับคำ "แรกการจัดอันดับนักเรียนทุน" gratingly นำออกอัปยศในพระองค์ Xiu Wen กวนได้อย่างอิสระผ่าน โดยโต๊ะเรียน พูดกับ Gui Wan: " {{สปริงคิด} } เป็นครั้งแรก บทกวีที่จะกรุณาสายลมฤดูใบไม้ผลิในเดือนมีนาคม จะดำเนินอะไรมาก แต่ความรู้สึกของย้ายโดยสิ่งหนึ่งที่เห็น" [1]คลับก็รู้สึกว่าคำอธิบายของเขาเป็นเหมือน far-fetched {{ฤดูใบไม้ผลิความคิด} } เขียนเกี่ยวกับผู้หญิงความรักโหยหาเป็นเธอรอสามีกลับ วิธี สามารถจะเคลื่อนไหว โดยหนึ่งเห็น ละทิ้งความคิดผสมในหัวของเธอ Gui Wan ไม่คิดมากของมัน นั่งอยู่บนเก้าอี้แขกในห้องเรียน เธอเปลี่ยนร่างกายของเธอ ขอ Xiu Wen กวน: "เริ่มสอบอิมพีเรียลเดือนถัดไป มีเตรียม""ทุกอย่างถูกเตรียมไว้แล้ว รอยยิ้มของเขาดำเนินการคำแนะนำเล็กน้อยของความอาย Xiu Wen กวนทั้งตอบ "ฉันหวัง ว่า ฉันจะสามารถส่งผลที่ดี " หน้าผู้หญิงคนนี้ เขาจะสามารถพูดความคิดของเขาซื่อสัตย์ที่สุด นี้อาจมีบางสิ่งบางอย่างกับเธอเป็นคนเปลี่ยนแปลงชะตากรรมของเขาจาก Lou Che ที่เธอได้รู้จักว่า เขาเป็นช่างสามารถชื่อนักวิชาการอันดับแรก ไม่แปลกใจน้อย ยิ้มหวาน Gui ที่ยังคง unwavered "ไม่ฉันถามคุณว่า คุณได้เตรียมพร้อมที่จะเข้าที่ officialdom" หูเสียงเธอเคยงง ว่าพวกเขามีการสนทนาปกติXiu Wen กวนตอบ สนอง ไม่สามารถส่งคำพลาง ๆ เขา gazes ที่ Gui Wan สดับตรับ เริ่มเปิดปากตอบกลับ: "ฉันกำลังเตรียมสำหรับ officialdom แต่ ฉันยังค้นหาสิ่งที่ต้องการปกป้อง" เสียงของเขาเบา พกพาริเกร็ตเป็นความรู้สึกที่ไม่รู้จักความเหงาได้เยาวชนนี้มีมากเช่นตัวเอง Gui Wan คิดอย่างรวดเร็วช่วยให้การเลี้ยว ด้วยใจไม่มั่นคง อยู่ข้างหน้าจะยากมากเดินอา ความบริสุทธิ์ดังกล่าวเช่นน้ำ มันจะเป็นหมึกสีสระว่ายน้ำวันหนึ่ง มองที่ Xiu Wen กวน ด้วยกังวล Gui วานถาม: "ถ้าวันหนึ่ง คุณพบว่า ความรู้สึกของคุณ clashes กับค่าของพลังงานที่อิมพีเรียล ที่จะคุณเลือก สิ่งที่คุณจะละทิ้ง" เธอไม่รู้ทำไมเธอถามเขานี้ถาม เช่นคำถามที่ว่าเธอมีไม่มีคำตอบ เนื่องจากเยาวชนนี้พื้นหลังไม่มีเลย มีไม่มีผลประโยชน์ทางการเมือง ใต้บังเอิญ chanced เขาได้มารู้ความจริงบางเรื่อง ทำไมเธอสามารถถามเขานี้ มีภาระไม่ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผลที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่บ้านอีกครั้งลดหัวของเขาแสดงออกทุกเช็ดออกจากใบหน้าคำตอบของเขาสั้นและยืนยัน: "ใช่ฉันจะส่งสำหรับคนที่จะตรวจสอบวันอสังหาริมทรัพย์รัฐบุรุษอาวุโสและคืน." นี่คือแปลกคำสั่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงลอร์ดนายกรัฐมนตรีในเช้าวันนี้ และคำสั่งมาดามของตอนนี้เป็นสิ่งเดียวกันเขาไม่ทราบว่าเขาควรจะพูดหรือไม่ว่าเพียงเมื่อเขาต้องการที่จะเปิดปากของเขาที่จะพูดว่าเขาคิดว่ามากกว่านั้นอีกครั้งในที่สุดเขาก็ช่วยให้คำ . ในปากของเขาสังเกตเห็นแม่บ้านอย่างเงียบๆ ออกกุย Wan สังเกตสาขาที่เธอได้รับเลือกมาจากต้นไม้ขยายมือของเธอที่จะถือของพวกเขาเธอไม่สามารถช่วย แต่บ่นว่า "มันมีอยู่แล้วในฤดูใบไม้ผลิตอนนี้ก็คือเหตุผลที่ยังคงดังนั้น เย็น? "****** หญ้ายันเป็นเช่นผ้าไหมน่าเบื่อสาขาหม่อนสีเขียวฉินของแฮงค์ต่ำ." วันสามีคิดว่ากลับบ้านจะได้รับเมื่อภรรยาของเขาอกหัก ...... "เสียงที่ชัดเจนดังกล่าวท่อง บทกวีขวางอ่อนและไพเราะแบกรอยยิ้มจาง ๆ เช่นนั้นของลมและเมฆ. วางลงแปรงและหันกลับมาแน่นอนมันเป็นกุยวานที่ยืนอยู่โดยประตูกวนซิ่วเหวินยกมือทักทายเธอ: "มาดาม ? สิ่งที่จะนำคุณไปยังเวสต์วิง "เห็นรอยยิ้มที่บริสุทธิ์ของเขาและได้ยินคำพูดที่จริงใจเหลือใจเขากุยWan ก้าวเข้าไปในห้องทำงานที่เธอพูดด้วยน้ำเสียงไพเราะหัวเราะ" ทำไมเป็นอนาคตอันดับแรก Scholar ท่อง {{ฤดูใบไม้ผลิคิด }}? "เวลาที่เธอเห็นกวนซิ่วเหวินพกความรู้สึกนี้ของความบริสุทธิ์ที่ย้ายทุกคนรอบ ๆ ตัวเขาทุกคนที่เธอไม่สามารถช่วย แต่จะหยอกล้อเขาไม่ได้คิดว่าธรรมชาติเป็นเด็กดังกล่าวยังคงมีอยู่ภายในของเธอ. มีความยาวได้รับคำว่า" นักวิชาการในอันดับแรก "gratingly นำมาออกความอัปยศในเขากวนซิ่วเหวินได้อย่างอิสระผ่านแผนกการศึกษาพูดกับกุยวาน:" {{คิดฤดูใบไม้ผลิ}} เดิมคือบทกวีที่ดีตอนนี้ที่มันเกิดขึ้นพร้อมกับสายลมฤดูใบไม้ผลิมีนาคม จะดำเนินการอะไรมาก แต่ความรู้สึกที่ถูกย้ายโดยสิ่งที่เห็น. "[1] มันคลุมเครือรู้สึกราวกับว่าคำอธิบายของเขาเป็นเพียงเล็กน้อยที่ลึกซึ้ง {{คิดฤดูใบไม้ผลิ}} เป็นลายลักษณ์อักษรเกี่ยวกับความรักความปรารถนาของผู้หญิงคนหนึ่งขณะที่เธอรอคอยการกลับมาของสามีของเธอ, วิธีที่จะสามารถเคลื่อนย้ายโดยสิ่งที่เห็น? ทิ้งความคิดที่หลากหลายในหัวของเธอ, กุยวานไม่ได้คิดว่ามากของมันนั่งอยู่บนเก้าอี้ผู้เข้าพักในห้องพักการศึกษาที่เธอจะเปลี่ยนร่างกายของเธอขอให้กวนซิ่วเหวินว่า "ราชินีสอบจะเริ่มในเดือนถัดไปมีคุณเตรียม?" "ทุกอย่างที่ได้รับการเตรียมไว้แล้ว" รอยยิ้มของเขาดำเนินการคำแนะนำเล็กน้อยของความประหม่ากวนซิ่วเหวินสุภาพตอบ "ฉันหวังว่าฉันจะสามารถที่จะผ่านมีผลดี." ในหน้าของผู้หญิงคนนี้เขาสามารถที่จะพูดออกมาของเขาความคิดที่ซื่อสัตย์ที่สุดอาจนี้มีสิ่งที่จะทำอย่างไรกับเธอเป็นหนึ่งที่เปลี่ยนโชคชะตาของเขาได้หรือไม่จากลูเจ๊เธอได้รู้จักกันอยู่แล้วว่าเขาเป็นความสามารถความสามารถในการชื่อนักวิชาการอันดับแรกโดยไม่ต้องแปลกใจแม้แต่น้อยยิ้มกุยวานยังคง unwavered "ไม่ได้ฉันขอให้คุณว่าคุณพร้อมที่จะได้รับเป็นข้าราชการได้หรือไม่" เสียงของเธอทำให้เกิดเสียงที่เคยผ่อนคลายราวกับว่าพวกเขาจะมีการสนทนาตามปกติ. กวนซิ่วเหวินค้างไม่สามารถที่จะพูดคำว่าสำหรับในขณะนี้ เขาจ้องที่กุยวานตั้งใจเริ่มต้นที่จะเปิดปากของเขาในการตอบ: "ผมเตรียมไว้แล้วสำหรับข้าราชการ แต่ผมยังไม่พบสิ่งที่ฉันต้องการที่จะปกป้อง." เสียงของเขาคือแสงแบกความเสียใจเช่นเดียวกับความรู้สึกที่ไม่รู้จัก ของความเหงา. เยาวชนเป็นเช่นนี้เหมือนตัวเองคิดกุย Wan อย่างรวดเร็วทำให้การเปิดที่มีความเชื่อมั่นใน บริษัท ที่ไม่มีหนทางข้างหน้าจะเป็นเรื่องยากมากขึ้นที่จะเดิน ah, ความบริสุทธิ์เช่นน้ำก็จะกลายเป็นหมึกสีสระว่ายน้ำในวันหนึ่ง ? กำลังมองหาที่กวนซิ่วเหวินที่มีความกังวล Gui วานถาม: "ถ้าวันหนึ่งคุณจะพบว่าการปะทะกันความรู้สึกของคุณกับอำนาจของจักรวรรดิสิ่งที่คุณจะเลือกสิ่งที่คุณจะทิ้ง?" เธอไม่ทราบว่าทำไมเธอถามเขาว่าคำถามนี้ คำถามดังกล่าวว่าแม้เธอมีคำตอบไม่มีเพราะชายหนุ่มผู้นี้มีพื้นหลังใดได้ผลประโยชน์ทางการเมืองภายใต้บังเอิญบังเอิญเขาก็มาทราบความจริงในเรื่องบางอย่างนั่นคือเหตุผลที่เธอจะขอให้เขานี้ กับภาระใด ๆ โดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับผลที่ตามมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม่บ้านอีกครั้งลดศีรษะของเขา การแสดงออกเช็ดน้ำออกจากใบหน้าของเขา คำตอบสั้น ๆและยืนยัน " ครับ ผมจะส่งคนไปตรวจสอบวันและคืนทรัพย์ Elder รัฐบุรุษ " นี่มันแปลกๆนะ ท่านนายกฯ สั่งเช้านี้และครับ สั่งตอนนี้ เป็น ตรงเดียวกัน เขา ไม่ รู้ ว่า เขาควรจะพูดหรือไม่เมื่อเขาต้องการที่จะเปิดปากของเขาที่จะพูด เขาคิดว่ามากกว่านั้นอีก สุดท้ายแล้วเขาก็ยังพูดในปากของเขา . . . . . .

สังเกตแม่บ้านเฉยๆ , GUI วานสังเกตกิ่งเธอเพิ่งเก็บจากต้น ยื่นมือไปหยิบของนั้น เธอไม่สามารถช่วย แต่บ่น : " มันเป็นฤดูใบไม้ผลิแล้วตอนนี้ ทำไมมันเย็นจัง "

* * * * * *

ของ เหยียน หญ้าเหมือนน่าเบื่อไหม ของฉินสีเขียวหม่อนสาขาแฮงค์น้อย

" วันสามีก็กลับมาบ้าน เมื่อภรรยาของเขาจะต้องอกหัก . . . . . . . " เสียงใสท่องกลอนขวาง อบอุ่น และไพเราะพกรอยยิ้มเป็นลมแบบนั้นของลมและเมฆ .

วางแปรงลง และหมุนไปรอบๆ แน่นอนมันเป็น GUI วานที่ยืนอยู่ข้างประตูกวนซิ่วเหวินยกมือ เขาทักทายเธอ " คุณนาย , ทำไมคุณถึงตะวันตก ? "

เห็นรอยยิ้มที่ใสซื่อและจริงใจของเขา เขาได้ยินคำพูดอย่างหาที่เปรียบมิได้ , GUI วานก้าวเข้ามาในห้องเรียน เธอพูดในน้ำเสียงไพเราะหัวเราะ " ทำไมอนาคตสอบได้อันดับที่ท่อง { { ฤดูใบไม้ผลิความคิด } } " ทุกครั้งที่เธอเห็นกวนซิ่วเหวินแบกความรู้สึกนี้ของความบริสุทธิ์ที่ย้ายทุกคนรอบ ๆเขาเธอไม่สามารถช่วย แต่จะแกล้งเขา ไม่คิดว่าเรื่อง childishness ธรรมชาติยังคงมีอยู่ในตัวเธอ

มีความยาวได้รับคำ " สอบได้อันดับที่ " gratingly เอาอายเค้า กวนซิ่วเหวินอย่างอิสระโดยผ่านโต๊ะเรียน , พูดกับ GUI วาน : " { { } } ฤดูใบไม้ผลิความคิดคือ เดิมเป็นบทกวีที่ดี ตอนนี้มันเกิดขึ้นพร้อมกับสายลมของฤดูใบไม้ผลิในเดือนมีนาคม