et al. reported that S. intermedius

et al. reported that S. intermedius tends to be isolated as a sole
pathogen, whereas S. anginosus and S. constellatus are associated
with polymicrobial infections [18]. In our study, the percentage of
each species identified from the polymicrobial infections was 47.4%
in S. intermedius, 35.3% in S. anginosus and 33.3% in S. constellatus.
Although the results from our study contrast with that of Clarridge
et al., it is difficult to draw a definitive conclusion in terms of the
association between species and polymicrobial infection because of
the limited number of samples in our study.
A relationship between certain species of SAG and particular
infection sources has not yet been adequately established. Clarridge
et al. reported that S. intermedius was associated with CNS
infections and deep soft-tissue infections, whereas S. anginosus
and S. constellatus were associated with intra-abdominal infections,
respiratory infections and superficial infections [15].
Whiley et al. reported that S. intermedius was associated with CNS
infections, S. anginosus was associated with intra-abdominal infections
and genitourinary infections and S. constellatus was
associated with most infection sources without particular predominance
[16]. In contrast, Casariego et al. did not find any
relationship between bacterial species and infection sources in
their case series on SAG bacteremia [5]. Here, S. anginosus and
S. intermedius were associated frequently with hepatobiliary infections,
but S. constellatus did not exhibit such an association.
Also, all isolates associated with CNS infection were S. constellatus.
This result is similar to that of Whiley et al. except for the association
between S. constellatus and CNS infections. However,
because of the limited number of samples, it is difficult to draw a
definite conclusion concerning any association between species
types and infection sources.
Susceptibility to penicillin (PCN), clindamycin (CLDM) and
erythromycin (EM) was 100%, 95% and 85%, respectively. In all other
studies, susceptibility to PCN was 100% [3e7,12]. Although PCN
susceptibility was retained in our study, susceptibility to EM was
lower than that found in other studies [4e7,12]. Similarly,
Streptococcus pneumoniae has lower susceptibility to EM in Asia
compared with other regions [19]. This low susceptibility to
erythromycin is partly explained by the over-prescription of macrolide
antibiotics at outpatient settings in Japan, as described in the
study by Gu et al. [20].
Surgical treatment and antibiotics were administered to 53% of
the patients in our study. Previous studies have reported a high rate
of surgical treatment for SAG bacteremia (29e63%). There are two
possible reasons for this high rate. First, SAG bacteria have a tendency
to form abscesses. Second, hepatobiliary infections, which
frequently require EBD, have been reported to be the most common
infection sources [5,7,12].
In-hospital mortality in this study was 14.1%; this finding is
comparable to previous studies (10.3e26.3%). In our study, most of
the patients who died during hospitalization had advanced cancer.
Infection in patients with advanced cancer is often problematic
because it may not be possible to perform complete source control
because of the cancer. SAG-related mortality from bacteremia may
be greatly affected by the presence of active cancer rather than the
severity of the bacteremia itself.
Our study has some limitations. First, not all isolates were
identified by the same method. Most of the isolates were identified
with phenotypical methodology using the rapid ID32 strep system.
Additionally, we found four isolates that could not be identified
phenotypically with MALDI-TOF MS. Woods et al. showed that
MALDI-TOF MS could identify S. anginosus and S. constellatus reliably
to the species level, but not S. intermedius [21]. Among four
isolates identified by MALDI-TOF MS, three were S. anginosus and
one was S. constellatus. Second, our investigation was conducted in
a single-center; therefore, the patient population may not accurately
reflect the general demographics of Japan.
In conclusion, our case series of SAG bacteremia has shown that
the clinical sources of the bacteria were diverse, and hepatobiliary
infections were the most common sources of infection. In more
than half of the patients, surgical treatment was performed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

et al.รายงานว่า S. intermedius มีแนวโน้มที่จะแยกเป็นแต่เพียงผู้เดียวในเชื้อโรค ในขณะที่ S. anginosus และ S. constellatus เกี่ยวข้องมีการติดเชื้อ polymicrobial [18] ในการศึกษาของเรา เปอร์เซ็นต์ของแต่ละสายพันธุ์ที่ตรวจพบจากการติดเชื้อ polymicrobial เป็น 47.4%ใน S. intermedius, 35.3% ใน S. anginosus และ 33.3% ใน S. constellatusแม้ว่าผลที่ได้จากการศึกษาของเราคมชัดกับของ Clarridgeet al. มันเป็นยากวาดข้อสรุปชัดเจนในแง่ของการความสัมพันธ์ระหว่างชนิดและ polymicrobial ติดเชื้อเนื่องจากการจำกัดจำนวนตัวอย่างในการศึกษาของเราความสัมพันธ์ระหว่างบางพันธุ์ย้อยโดยเฉพาะแหล่งติดเชื้อได้ไม่ยังถูกพอทำ Clarridgeet al.รายงานว่า S. intermedius ไม่เกี่ยวข้องกับระบบประสาทส่วนกลางติดเชื้อและการติดเชื้อของเนื้อเยื่ออ่อนนุ่มลึก ในขณะที่ S. anginosusและ S. constellatus เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อภายในช่องท้องติดเชื้อทางเดินหายใจและการติดเชื้อผิว [15]Whiley et al.รายงานว่า S. intermedius ไม่เกี่ยวข้องกับระบบประสาทส่วนกลางติดเชื้อ S. anginosus ถูกเชื่อมโยงกับการติดเชื้อภายในช่องท้องและติดเชื้อในปัสสาวะและ S. constellatus ถูกเกี่ยวข้องกับแหล่งติดเชื้อส่วนใหญ่ไม่มีความเด่นเฉพาะ[16] . ตรงกันข้าม Casariego et al.ไม่พบใด ๆความสัมพันธ์ระหว่างสายพันธุ์แบคทีเรียและแหล่งติดเชื้อในของพวกเขาชุดกรณีบน bacteremia ย้อย [5] คู่รักที่นี่ anginosus และS. intermedius ถูกเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อทั่วไป บ่อยแต่ S. constellatus ได้แสดงความสัมพันธ์แยกทั้งหมดเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อระบบประสาทส่วนกลางได้ด้วย S. constellatusผลลัพธ์นี้จะคล้ายกับของ Whiley et al.ยกเว้นความสัมพันธ์ระหว่าง S. constellatus และการติดเชื้อระบบประสาทส่วนกลาง อย่างไรก็ตามเนื่องจากการจำกัดจำนวนตัวอย่าง มันเป็นยากที่จะวาดเป็นข้อสรุปที่ชัดเจนเกี่ยวกับความเชื่อมโยงระหว่างสายพันธุ์ชนิดและแหล่งติดเชื้อความไวต่อเพนนิซิลลิน (PCN), โร (CLDM) และร่าง (EM) ได้ 100%, 95% และ 85% ตามลำดับ ในอื่น ๆ ทั้งหมดการศึกษา ความไวต่อการ PCN ถูก 100% [3e7, 12] แม้ว่า PCNความอ่อนแอถูกเก็บไว้ในการศึกษาของเรา มีความไวต่อการ EMต่ำกว่าที่พบในการศึกษาอื่น ๆ [4e7, 12] ในทำนองเดียวกันPneumoniae อุณหภูมิมีความไวต่ำต่อการ EM ในเอเชียเมื่อเทียบกับภูมิภาคอื่น ๆ [19] ความอ่อนแอนี้ต่ำไปร่างคืออธิบายบางส่วนจากใบสั่งยาที่มากเกินไปของแมคโคไรด์ยาปฏิชีวนะที่การตั้งค่าผู้ป่วยนอกในญี่ปุ่น ตามที่อธิบายไว้ในการศึกษาโดย Gu et al. [20]ผ่าตัดรักษาและยาปฏิชีวนะขึ้นถึง 53% ของผู้ป่วยในการศึกษาของเรา การศึกษาก่อนหน้านี้ได้รายงานอัตราสูงของการผ่าตัดรักษา bacteremia ย้อย (29e63%) มีสองสาเหตุสำหรับอัตราสูง ครั้งแรก ย้อยแบคทีเรียมีแนวโน้มการฟอร์มฝี สอง การติดเชื้อทั่วไป ซึ่งบ่อยต้อง EBD ได้รับรายงานว่า พบมากที่สุดติดเชื้อแหล่ง [5,7,12]อัตราการตายในโรงพยาบาลในการศึกษานี้เป็น 14.1% เป็นการค้นหานี้เปรียบได้กับการศึกษาก่อนหน้านี้ (10.3e26.3%) ในการศึกษาของเรา ส่วนใหญ่ผู้ป่วยที่เสียชีวิตในระหว่างการรักษาในโรงพยาบาลมีขั้นสูงมะเร็งติดเชื้อในผู้ป่วยมะเร็งขั้นสูงมักจะเป็นปัญหาเพราะมันอาจไม่สามารถทำการควบคุมต้นฉบับสมบูรณ์เนื่องจากมะเร็ง อาจเกี่ยวข้องย้อยมรณะจาก bacteremiaได้รับผลกระทบอย่างมาก โดยการปรากฏตัวของโรคมะเร็งที่ใช้งานอยู่ แทนความรุนแรงของ bacteremia เองศึกษาของเรามีข้อจำกัดบางประการ ครั้งแรก แยกทั้งหมดไม่ได้โดยวิธีการเดียวกัน ระบุของการแยกด้วยระบบ phenotypical ที่ใช้ระบบ strep ID32 อย่างรวดเร็วนอกจากนี้ เราพบสี่แยกที่ไม่สามารถระบุphenotypically กับนางสาว MALDI TOF ป่า et al.พบว่าMALDI TOF MS สามารถระบุ S. anginosus และ S. constellatus น่าเชื่อถือระดับชนิด แต่ไม่ S. intermedius [21] หนึ่งในสี่แยกระบุ โดย MALDI TOF MS สามถูก S. anginosus และหนึ่งคือ S. constellatus ที่สอง การตรวจสอบดำเนินการในมีเดี่ยวศูนย์ ดังนั้น ประชากรผู้ป่วยอาจไม่ถูกต้องสะท้อนข้อมูลประชากรทั่วไปของญี่ปุ่นในบทสรุป ชุดของเรากรณีของย้อย bacteremia ได้แสดงให้เห็นว่าแหล่งข้อมูลทางคลินิกของเชื้อแบคทีเรียหลากหลาย และทั่วไปแหล่งพบมากที่สุดของการติดเชื้อการติดเชื้อได้ ในเพิ่มเติมกว่าครึ่งของผู้ป่วย ผ่าตัดรักษาได้ดำเนินการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

et al, รายงานว่าเอส intermedius มีแนวโน้มที่จะถูกแยกออกเป็น แต่เพียงผู้เดียว
เชื้อโรคในขณะที่เอส anginosus และ S. constellatus ที่เกี่ยวข้อง
กับการติดเชื้อ polymicrobial [18] ในการศึกษาของเราเปอร์เซ็นต์ของ
แต่ละชนิดระบุจากการติดเชื้อ polymicrobial เป็น 47.4%
ในเอส intermedius, 35.3% ในเอส anginosus และ 33.3% ในเอส constellatus.
แม้ว่าผลลัพธ์ที่ได้จากการศึกษาของเราทางตรงกันข้ามกับที่ของ Clarridge
et al, มันเป็นเรื่องยากที่จะวาดข้อสรุปที่ชัดเจนในแง่ของ
ความสัมพันธ์ระหว่างสายพันธุ์และการติดเชื้อ polymicrobial เพราะ
จำนวน จำกัด ของกลุ่มตัวอย่างในการศึกษาของเรา.
ความสัมพันธ์ระหว่างบางชนิดของ SAG และโดยเฉพาะ
แหล่งที่มาของการติดเชื้อยังไม่ได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างเพียงพอ Clarridge
et al, รายงานว่าเอส intermedius ที่เกี่ยวข้องกับระบบประสาทส่วนกลาง
การติดเชื้อและการติดเชื้อของเนื้อเยื่ออ่อนลึกในขณะที่เอส anginosus
และ S. constellatus มีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อภายในช่องท้อง,
การติดเชื้อระบบทางเดินหายใจและการติดเชื้อตื้น [15].
Whiley, et al รายงานว่าเอส intermedius ที่เกี่ยวข้องกับระบบประสาทส่วนกลาง
ติดเชื้อเอส anginosus มีความสัมพันธ์กับการติดเชื้อภายในช่องท้อง
และการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะและ S. constellatus ได้รับการ
ที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อมากที่สุดแหล่งที่มาโดยไม่ต้องมีอำนาจเหนือกว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
[16] ในทางตรงกันข้าม Casariego et al, ไม่พบใด ๆ
ความสัมพันธ์ระหว่างแบคทีเรียสายพันธุ์และแหล่งที่มาของการติดเชื้อใน
ชุดของพวกเขาในกรณี SAG bacteremia [5] นี่เอส anginosus และ
เอส intermedius ถูกบ่อย ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อตับ,
แต่เอส constellatus ไม่ได้แสดงการเชื่อมโยงดังกล่าว.
นอกจากนี้ทุกแยกที่เกี่ยวข้องกับการติดเชื้อของระบบประสาทส่วนกลางเป็นเอส constellatus.
ผลที่ได้นี้จะคล้ายกับที่ของ Whiley, et al ยกเว้นสำหรับการเชื่อมโยง
ระหว่างเอส constellatus และการติดเชื้อของระบบประสาทส่วนกลาง แต่
เนื่องจากมีจำนวน จำกัด ของกลุ่มตัวอย่างมันเป็นเรื่องยากที่จะวาด
ข้อสรุปที่ชัดเจนเกี่ยวกับการเชื่อมโยงใด ๆ ระหว่างสายพันธุ์
ชนิดและแหล่งที่มาของการติดเชื้อ.
ความไวต่อยาปฏิชีวนะ (PCN), clindamycin (CLDM) และ
erythromycin (EM) เป็น 100%, 95% และ 85% ตามลำดับ ในอื่น ๆ ทั้งหมด
การศึกษาความไวต่อการ PCN เป็น 100% [3e7,12] แม้ว่า PCN
อ่อนแอถูกเก็บรักษาไว้ในการศึกษาของเราไวต่อการ EM ก็
ต่ำกว่าที่พบในการศึกษาอื่น ๆ [4e7,12] ในทำนองเดียวกัน
Streptococcus pneumoniae มีความไวต่ำเพื่อ EM ในเอเชีย
เมื่อเทียบกับภูมิภาคอื่น ๆ [19] นี้ความไวต่ำเพื่อ
erythromycin จะมีการอธิบายบางส่วนโดยในช่วงใบสั่งยาของ macrolide
ยาปฏิชีวนะในการตั้งค่าผู้ป่วยนอกในญี่ปุ่นตามที่อธิบายไว้ใน
การศึกษาโดย Gu, et al [20].
การผ่าตัดรักษาและยาปฏิชีวนะเป็นยาถึง 53% ของ
ผู้ป่วยในการศึกษาของเรา การศึกษาก่อนหน้านี้มีรายงานในอัตราที่สูง
ของการรักษาผ่าตัดสำหรับ SAG bacteremia (29e63%) มีสองมี
เหตุผลที่เป็นไปได้สำหรับอัตราที่สูงนี้ แรกแบคทีเรีย SAG มีแนวโน้ม
ที่จะฟอร์มฝี ประการที่สองการติดเชื้อตับซึ่ง
บ่อยครั้งต้องใช้ EBD, ได้รับรายงานว่าเป็นที่ที่พบมากที่สุด
แหล่งที่มาของการติดเชื้อ [5,7,12].
ในโรงพยาบาลการเสียชีวิตในการศึกษาครั้งนี้คือ 14.1%; การค้นพบนี้คือ
เปรียบได้กับการศึกษาก่อนหน้า (10.3e26.3%) ในการศึกษาของเราส่วนใหญ่ของ
ผู้ป่วยที่เสียชีวิตระหว่างการรักษาในโรงพยาบาลได้สูงโรคมะเร็ง.
การติดเชื้อในผู้ป่วยที่เป็นโรคมะเร็งขั้นสูงมักจะเป็นปัญหา
เพราะมันอาจจะไม่เป็นไปได้ที่จะดำเนินการควบคุมที่สมบูรณ์
เพราะของโรคมะเร็ง อัตราการเสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับ SAG จากแบคทีเรียอาจ
ได้รับผลกระทบอย่างมากจากการปรากฏตัวของโรคมะเร็งที่ใช้งานมากกว่า
ความรุนแรงของเชื้อตัวเอง.
การศึกษาของเรามีข้อ จำกัด บาง ครั้งแรกไม่ได้สายพันธุ์ทั้งหมดถูก
ระบุวิธีการเดียวกัน ที่สุดของสายพันธุ์ที่ถูกระบุ
ด้วยวิธีการ phenotypical ใช้ระบบ ID32 อักเสบอย่างรวดเร็ว.
นอกจากนี้เราพบสี่สายพันธุ์ที่ไม่สามารถระบุ
ลักษณะภายนอกด้วย MALDI-TOF MS วูดส์, et al พบว่า
MALDI-TOF MS สามารถระบุเอส anginosus และ S. constellatus เชื่อถือได้
ถึงระดับสายพันธุ์ แต่ไม่เอส intermedius [21] ในบรรดาสี่
สายพันธุ์ระบุ MALDI-TOF MS สามคนเอส anginosus และ
หนึ่งเป็นเอส constellatus ประการที่สองการตรวจสอบของเราได้ดำเนินการใน
เดียวศูนย์; ดังนั้นประชากรผู้ป่วยอาจจะไม่ถูกต้อง
สะท้อนให้เห็นถึงประชากรทั่วไปของญี่ปุ่น.
สรุปชุดกรณีของเราของ SAG แบคทีเรียได้แสดงให้เห็นว่า
แหล่งที่มาที่คลินิกของเชื้อแบคทีเรียที่มีความหลากหลายและตับ
ติดเชื้อเป็นแหล่งที่พบมากที่สุดของการติดเชื้อ ใน
กว่าครึ่งหนึ่งของผู้ป่วยที่ผ่าตัดรักษาที่ได้ดำเนินการ