Proceeding from the conventional id

Proceeding from the conventional identification of bourgeois with capitalist (always problematic), a group of Marxist historians, led especially by Neil Davidson, have thus put forward the idea that what makes a revolution bourgeois, whatever its causes and agencies, is that it has the effect of contributing to the advancement of capitalism. In other words, it is outcomes or consequences, not particular class agents, that identify revolutions as bourgeois.
This “consequentialist” version of bourgeois revolution applies the concept to any kind of transformation that somehow can be said to promote the development of capitalism or sweep away obstacles to its advance, whatever the class composition or intentions of revolutionary agents. Indeed, agency may even disappear in accounting for the capitalist advances of bourgeois revolution, replaced instead by some transhistorical mechanism of “bourgeois” progress, such as the inevitable advancement of technological forces.
These Marxist consequentialists may try to take into account, up to a point, historical evidence that challenges old orthodoxies; and it would be perfectly reasonable if all they were saying is that capitalism first emerged not as a deliberate class project but as an unintended consequence (as, by the way, Political Marxism actually argues). It might even be — just about — understandable if they simply accepted the (problematic) identification of “bourgeois” with capitalist and redefined the “bourgeois revolution” as any revolutionary process which, irrespective of agencies or intentions, advanced the development of capitalism.
But as it is, their argument runs into insurmountable obstacles. This is because they feel compelled, for largely ideological reasons, to give the concept of bourgeois revolution an unsustainable universality, which in the end deprives it of all meaning.
Bourgeois revolution has to subsume not only revolutionary upheavals but also very long, gradual historical processes. It is also obliged, quite explicitly, to cover a curiously broad and diverse historical spectrum. The bourgeois revolution becomes ever more improbably bendable when forced to cover a wide range of historical patterns on various continents.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดำเนินการต่อจากรหัสเดิมของชนชั้นกลางกับทุนนิยม (มักจะมีปัญหา), กลุ่มของ Marxist ศาสตร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งโดย Neil Davidson มีจึงนำความคิดที่ว่า สิ่งที่ทำให้การปฏิวัติชนชั้นกลาง สิ่งของสาเหตุและหน่วยงาน จะมีผลเอื้อต่อการพัฒนาของทุนนิยม ในคำอื่น ๆ มันเป็นผลลัพธ์ หรือผลที่ตามมา ตัว แทนชั้นไม่เฉพาะ ที่ระบุรอบเป็นชนชั้นกลางรุ่น "consequentialist" ของการปฏิวัติชนชั้นกลางกับแนวคิดใดก็แปลงว่าอย่างใด เป็นการส่งเสริมการพัฒนาของทุนนิยม หรือปัดกวาดอุปสรรคของล่วงหน้า สิ่งองค์ประกอบระดับหรือความตั้งใจของบริษัทตัวแทนการปฏิวัติ จริง หน่วยงานอาจหายไปแม้ในการลงบัญชีสำหรับความก้าวหน้าทุนนิยมการปฏิวัติชนชั้นกลาง แทนที่แทน ด้วยกลไกบาง transhistorical ของ "ชนชั้นกลาง" เช่นความก้าวหน้าของเทคโนโลยีหลีกเลี่ยงไม่ได้Consequentialists Marxist เหล่านี้อาจลองพิจารณา ถึงจุด หลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ท้าทาย orthodoxies เก่า และมันจะเหมาะสมสมบูรณ์ถ้าทั้งหมดที่พวกเขากล่าวว่า ทุนนิยมแรกเกิดไม่ เป็นโครงการระดับเจตนา แต่ เป็นผลที่ไม่ตั้งใจ (เป็น โดยวิธีการ การเมืองลัทธิมากซ์จริงแย้ง) อย่าง — เพียง — เข้าใจได้ถ้าพวกเขาเพียงแค่ยอมรับรหัส (ปัญหา) ของ "ชน" กับนายทุน และนิยามใหม่ "ปฏิวัติชนชั้นกลาง" เป็นกระบวนการปฏิวัติซึ่ง โดยไม่คำนึงถึงหน่วยหรือเจตนา ขั้นสูงการพัฒนาของทุนนิยมแต่มันเป็น อาร์กิวเมนต์ของพวกเขาทำงานเป็นอุปสรรคผ่านไม่ นี้เป็น เพราะพวกเขารู้สึกว่า compelled เหตุผลอุดมการณ์ส่วนใหญ่ การให้แนวคิดของการปฏิวัติชนชั้นกลางสากลไม่มี ซึ่งในท้ายที่สุดลดสเน่ห์หินความหมายทั้งหมดการปฏิวัติชนชั้นกลางมี subsume ไม่เพียงแต่ความวุ่นวายปฏิวัติแต่กระบวนการทางประวัติศาสตร์ที่ยังยาวมาก ค่อย ๆ มันยังหน้าที่ ค่อนข้างอย่างชัดเจน ครอบคลุมสเปกตรัมทางประวัติศาสตร์กว้าง และหลากหลายซอกแซก กลายเป็นการปฏิวัติชนชั้นกลางได้มาก improbably เมื่อบังคับให้ครอบคลุมรูปแบบทางประวัติศาสตร์ในทวีปต่าง ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดำเนินการจากประชาชนทั่วไปของชนชั้นกลางกับทุนนิยม (เสมอปัญหา) กลุ่มของนักประวัติศาสตร์มาร์กซ์นำโดยเฉพาะอย่างยิ่งโดยนีลเดวิดสันได้วางจึงไปข้างหน้าความคิดที่ว่าสิ่งที่ทำให้ชนชั้นกลางปฏิวัติสิ่งที่สาเหตุและหน่วยงานต่าง ๆ ก็คือว่ามันมี ผลกระทบของการเอื้อต่อความก้าวหน้าของระบบทุนนิยม ในคำอื่น ๆ ก็เป็นผลลัพธ์หรือผลกระทบไม่ได้ตัวแทนระดับโดยเฉพาะอย่างยิ่งที่สามารถระบุปฏิวัติเป็นชนชั้นกลาง.
นี้ "consequentialist" รุ่นของการปฏิวัติชนชั้นกลางใช้แนวคิดกับชนิดของการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ที่ใดสามารถกล่าวว่าเพื่อส่งเสริมการพัฒนาของระบบทุนนิยมหรือกวาด อุปสรรคไปล่วงหน้าสิ่งที่องค์ประกอบของชั้นเรียนหรือความตั้งใจของตัวแทนการปฏิวัติ อันที่จริงหน่วยงานอาจจะหายไปในบัญชีสำหรับความก้าวหน้าทุนนิยมของการปฏิวัติชนชั้นกลางแทนที่โดยบางกลไก transhistorical ของ "ชนชั้นกลาง" ความคืบหน้าเช่นความก้าวหน้าทางหลีกเลี่ยงไม่ได้ของกองกำลังทางเทคโนโลยี.
เหล่านี้ consequentialists มาร์กซ์อาจพยายามที่จะคำนึงถึง จุดหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่ท้าทาย orthodoxies เก่า และมันจะเป็นอย่างสมบูรณ์แบบที่เหมาะสมถ้าทุกอย่างที่พวกเขากำลังพูดคือว่าทุนนิยมแรกเกิดไม่ได้เป็นโครงการระดับเจตนา แต่เป็นผลที่ไม่ตั้งใจ (เช่นโดยวิธีการทางการเมืองมาร์กซ์จริงระบุ) มันก็อาจจะเป็น - เพียงเกี่ยวกับ - เข้าใจว่าพวกเขาเพียงแค่ได้รับการยอมรับ (ปัญหา) บัตรประจำตัวของ "ชนชั้นกลาง" กับนายทุนและนิยามใหม่ "ชนชั้นกลางปฏิวัติ" เป็นกระบวนการปฏิวัติใด ๆ ที่ไม่คำนึงถึงหน่วยงานหรือความตั้งใจสูงในการพัฒนาของระบบทุนนิยม.
แต่ มันเป็นโต้แย้งของพวกเขาวิ่งเข้าไปในอุปสรรคผ่านไม่ได้ นี้เป็นเพราะพวกเขารู้สึกถูกบังคับด้วยเหตุผลอุดมการณ์ส่วนใหญ่จะให้แนวคิดของการปฏิวัติชนชั้นกลางที่เป็นสากลที่ไม่ยั่งยืนซึ่งในท้ายที่สุด deprives IT ทุกความหมาย.
Bourgeois ปฏิวัติมีการ subsume ไม่เพียง แต่การปฏิวัติการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ แต่ยังยาวมากกระบวนการทางประวัติศาสตร์อย่างค่อยเป็นค่อยไป . นอกจากนี้ยังมีภาระผูกพันที่ค่อนข้างชัดเจนเพื่อให้ครอบคลุมอยากรู้อยากเห็นในวงกว้างและมีความหลากหลายสเปกตรัมประวัติศาสตร์ การปฏิวัติชนชั้นกลางจะกลายเป็นมากกว่าที่เคยบิดงอแอ็ปเปิ้ลเมื่อถูกบังคับให้ครอบคลุมหลากหลายของรูปแบบการทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับทวีปต่างๆ