She alighted the carriage, looking

She alighted the carriage, looking around. This was a small house that was completely isolated from the buildings behind it. She secretly exhaled in relief as she watched the comings and goings of the scholars in the vicinity.

Advisor Xu’s eyes were again on her. He revealed yellowish teeth with a smile as he watched her. “It seems Ah Rong of the Chen house does not trust His Highness very much.” His tone was very odd.

Chen Rong walked forward and did not look back. “If you want others to believe you, then don’t resort to deception.”

Her pertinacious tone startled Advisor Xu. He had thought Chen Rong would be afraid to offend the prince and him. He hadn’t known this young lady was fundamentally not afraid of offending anyone.

Hers was indeed a very infuriating personality.

Chen Rong hadn’t gone more than ten steps when a familiar laughter rang out in front of her. Forthwith, Chen Yuan and a few Chen scholars were seen walking out from the reception hall.

She stopped at the sight of them.

As he was laughing, Chen Yuan’s eyes turned to see Chen Rong. He stepped forward and gently inquired: “Have you come, Ah Rong?”

“Aye.” She looked up at him: “Where are you going, uncle?”

She was now pressing her lips together. Though her eyes were turning moist behind the veil, her voice was unyielding: “It can’t be that you’re planning to bring an unmarried lady like me to the prince’s estate and then readily leaves by yourself?”

Chen Yuan stiffened.

Seconds later, he scowled and snapped: “What nonsense are you speaking, Ah Rong? His Highness heard of your three predictions on the way here and is impressed by your extraordinary discernment. He calls you over to ask about the war. What a great honor this is! You’re an ill-advised girl.”

Ah Rong curtsied to him but obstinately insisted, “I only know that I am an unmarried lady. It is rather improper to expose myself in the estate in the presence of men.”

“Improper?” Chen Yuan scoffed and was about to say something but quickly closed his mouth.

He flapped his long sleeves and impatiently snapped: “That’s enough, His Highness has waited long enough. Go in.”

When he finished, he hurriedly walked away without waiting for Chen Rong to counter.

She watched his back but did not make any move.

At this time, the two maids came up to her. Before they could speak, Chen Rong lowered her head and continued forward.

Advisor Xu led them east then west before they entered the hall through a side door next to a small pond.

Through a few side halls, the main hall appeared before Chen Rong’s eyes. While they were some distance away, a burst of fragrance had entered her nose; along with these scents was also an older man’s low and dull laughter.

Advisor Xu was smiling broadly by this time. His eyes had also recovered from Chen Rong’s body: “Go in, His Highness is inside.”

She slightly leaned and curtsied to Advisor Xu, saying: “If His Highness asks, please allow me to sit behind a screen.”

Advisor Xu scowled as he glared at Chen Rong. “Why are you so troublesome?” He turned to the two maids and shouted: “Take her in!”

At his order, each maid came to either side of Chen Rong and stared at her after their curtsies.

By now Chen Rong had composed herself. She unhappily said, “Do the people of the Prince’s Estate not understand etiquette?”

Advisor Xu was growing impatient. “It’s so chaotic that His Highness has thrown etiquette to the wind, else he wouldn’t be so muddled and absurd. Is that what you want to say?”

He was satisfied to see Chen Rong freeze on the spot, her small face aghast.

He chuckled and then actually reached his hand over, lightly brushing across her full bosom. “Go in, it can be bad if little girls are stubborn like this. You’ll only force men to use force on you.” When he finished, he placed his hand on Chen Rong’s back and pushed her into the hall.

Inside, four gossamer curtains were billowing in the wind, and the scent of ambergris was slowly rising from the incense burner in the corner.

Chen Rong raised her head and looked to the host seat.

Sure enough, a portly man was spreading his legs on the divan, on each of his sides was a splendidly dressed woman.

Chen Rong looked left and right and finally saw someone scribbling away in the corner on the right side.

She gave some thought and, without the maids’ urge, came forward, curtsied and said, “Good greetings, Your Royal Highness.”

“Ah Rong of the Chen house? Hehe, come here, come here.”

The Prince of Nan’yang pushed the two beauties away and hurriedly turned his head to watch Chen Rong with the pair of small eyes that was hidden behind fatty folds.

Chen Rong wrung her hands under her sleeves, pressed her lips, and took another step forward.

Just then, two figures entered the door.

They were two scholars carrying two thick stacks of documents. They both wore long robes, their faces rather somber.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอจัดการการขนส่ง มองไปรอบ ๆ บ้านเล็กที่สมบูรณ์แยกจากอาคารด้านหลังได้ เธอแอบ exhaled ในการบรรเทาเป็นเธอดู comings และพฤติกรรมของนักปราชญ์ในบริเวณใกล้เคียงปรึกษาซูตาได้อีกเธอ เขาเปิดเผยฟันเหลือง ด้วยรอยยิ้มเขาจับตาดูเธอ "มันดูเหมือนอา รองของบ้านเฉินไม่เชื่อพระองค์สมเด็จมาก" เสียงของเขาไม่ขาดมากเฉินรองเดินไปข้างหน้า และได้มองย้อนกลับไป "ถ้าคุณต้องการให้ผู้อื่นเชื่อคุณ แล้วไม่รีสอร์ทเพื่อหลอกลวง"เสียงของเธอ pertinacious สะดุ้ง Xu ปรึกษา เขาได้คิดว่า เฉินร่องจะกลัวบาดเจ้าชายและเขา เขาไม่ได้รู้จักกันนี้หญิงสาวก็พื้นฐานไม่กลัวความโกรธทุกคนเธอกำลังดูบุคลิก infuriating มากรองเฉินไม่ได้ไปมากกว่าสิบขั้นตอนเมื่อเสียงหัวเราะคุ้นเคยรังออกตรงหน้า ทันที เฉินหยวนและกี่เฉินนักวิชาการเห็นเดินออกจากห้องโถงต้อนรับเธอหยุดลงที่สายตาของพวกเขาขณะที่เขาถูกหัวเราะ ตาเฉินหยวนหันไปดูเฉินรอง เขาก้าวไปข้างหน้า และค่อย ๆ ถาม: "คุณมา ร่อง Ah ""เอ" เธอมองขึ้นเขา: "ไป ลุงหรือ"เธอตอนนี้ถูกกดริมฝีปากของเธอกัน แม้ว่าดวงตาของเธอถูกเปิดชื้นหลังม่าน เสียงของเธอก็ไม่ยอม: "ไม่สามารถที่คุณกำลังวางแผนที่จะนำเป็นผู้หญิงยังชอบฉันการอสังหาริมทรัพย์ของเจ้าชายแล้ว พร้อมทิ้ง ด้วยตัวเอง"เฉินหยวนที่แข็งทื่อวินาที เขา scowled และจัดชิด: "เหลวไหลอะไรคุณพูด ร่อง Ah สมเด็จพระได้ยินของคุณคาดการณ์สามทางที่นี่ และประทับใจ โดยฉลาดของคุณวิสามัญ เขาเรียกคุณไปถามเกี่ยวกับสงคราม เป็นเกียรติดีนี้ คุณจะเป็นสาว ill-advised"อา curtsied ร่องเขาแต่ยืนยัน obstinately "ฉันเพียง รู้ว่า ฉันเป็นผู้หญิงยัง มันเป็นค่อนข้างไม่เหมาะสมเปิดเผยตัวเองในนิคมในผู้ชาย""ไม่เหมาะสม" เฉินหยวน scoffed และกำลังจะพูดบางสิ่งบางอย่าง แต่อย่างรวดเร็วปิดปากของเขาเขา flapped แขนยาวของเขา และจัดชิดอย่างกระสับกระส่าย: "พอแล้ว เขาพระมีรอนานพอกัน ไปใน"แล้ว เขารีบเดินออกไปโดยไม่รอเฉินรองนับเธอดูหลังของเขา แต่ไม่ได้ทำการย้ายตอนนี้ การเป็นชู้มาให้เธอ ก่อนที่พวกเขาสามารถพูด ร้องเฉินลงหัวของเธอ และต่อไปข้างหน้าปรึกษาซูนำตะวันออกแล้วตกก่อนที่พวกเขาป้อนฮอลล์ผ่านประตูด้านข้างถัดจากสระขนาดเล็กผ่านกี่ด้านห้องโถง ห้องโถงใหญ่ปรากฏก่อนเฉินร่องตา ในขณะที่พวกเขาห่างไกล กระจายความหอมได้ป้อนจมูกของเธอ พร้อมกับกลิ่นเหล่านี้ยังเป็นเสียงหัวเราะของพี่ชายต่ำ และน่าเบื่อXu ปรึกษาแก้ไขยิ้มกว้าง ๆ ตามเวลา ตาของเขายังได้หายจากร่างกายเฉินรอง: "ไปใน เขาพระอยู่ภายใน"เธอก็เอนเล็กน้อย และ curtsied เพื่อปรึกษา Xu พูดว่า: "ถ้าพระเขาถาม โปรดให้ฉันนั่งอยู่หลังหน้าจอ"ปรึกษา Xu scowled เป็นเขา glared ที่รองเฉิน "ทำไมท่านลำบากดังนั้น" เขาหันไปชู้ และตะโกน: "พาเธอใน"ที่สั่ง แต่ละบ้านมาด้านข้างของร่องเฉิน และจ้องไปที่เธอหลังจาก curtsies ของพวกเขาตอนนี้ ร่องเฉินได้สำรวม เธอ unhappily กล่าวว่า "คนของเจ้าชายนิคมไม่เข้าใจมารยาท"ปรึกษาซูโตใจร้อน "ก็เพื่อให้วุ่นวายว่า สมเด็จพระองค์ได้โยนมารยาทลม อื่น เขาจะไม่เป็นดังนั้นสู่ และไร้สาระ คือที่สิ่งที่คุณต้องการจะบอกเขาก็พอจะเห็นร่องเฉินตรึงจุด ใบหน้าของเธอเล็ก aghastเขาเบา ๆ แล้ว จริงถึงมือกว่า แปรงเบา ๆ ทั้งคู่หูของเธอเต็ม "ไปใน มันจะไม่ดีถ้าสาวน้อยมีปากแข็งเช่นนี้ คุณจะบังคับให้ผู้ชายใช้แรงเท่ากับคุณ " เมื่อเสร็จแล้ว เขาเขาวางมือบนหลังเฉินรอง และผลักเธอเข้าไปในห้องโถงภายใน ผ้าม่านใยบัวสี่ถูกคลื่นลม และกลิ่นหอมของอัมเบอร์กริสเคย์ค่อย ๆ เพิ่มขึ้นจากธูปในมุมเฉินร่องยกหัวของเธอ และมองไปนั่งของโฮสต์พอแน่ใจว่า คน portly ถูกกระจายบนฐานรองขาของเขา แต่ละด้านของเขาเป็นผู้หญิงแต่งตัวเพียบเฉินร่องมองซ้าย และขวา และในที่สุดเห็นคนเขียนหวัดไปที่มุมบนด้านขวาเธอให้บางคนคิดว่า โดยไม่มีการกระตุ้นของแม่บ้าน มาไปข้างหน้า curtsied และกล่าว ว่า "ดีทักทาย สมเด็จของคุณ""อา รองของบ้านเฉิน ฮิฮิ มาที่นี่ มาที่นี่ "เจ้าชาย Nan'yang ผลักความสวยงามทั้งสองออกไป และรีบหันหัวของเขาดูร่องเฉินกับคู่ของตาเล็กที่ถูกซ่อนอยู่เบื้องหลังเท่าไขมันรองเฉิน wrung มือของเธอภายใต้แขนของเธอ กดริมฝีปากของเธอ และเอาอีกก้าวไปข้างหน้าแล้ว ตัวเลขสองตัวใส่ประตูพวกเขามีสองนักวิชาการแบกสองหนากองเอกสาร พวกเขาทั้งสองสวมเสื้อคลุมยาว ใบหน้าค่อนข้างอึมครึม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นางก็ลงสายการบินมองไปรอบ ๆ นี่เป็นบ้านหลังเล็ก ๆ ที่ถูกแยกออกจากอาคารที่อยู่เบื้องหลังมัน เธอแอบหายใจด้วยความโล่งอกที่เธอเฝ้ามองมาที่ไปของนักวิชาการในบริเวณใกล้เคียง. ดวงตาที่ปรึกษาเสี่ยวได้อีกครั้งกับเธอ เขาเผยให้เห็นฟันเหลืองด้วยรอยยิ้มในขณะที่เขาดูเธอ "มันดูเหมือนว่าอาร่องของเฉินบ้านไม่ไว้วางใจเสด็จมาก." เสียงของเขาก็แปลกมาก. เฉินร่องเดินไปข้างหน้าและไม่ได้มองย้อนกลับไป "ถ้าคุณต้องการให้คนอื่นเชื่อว่าคุณแล้วไม่หันไปหลอกลวง." น้ำเสียงของเธอดื้อตกใจปรึกษาเสี่ยว เขาคิดว่าเฉินร่องจะกลัวที่จะกลายเป็นเจ้าชายและเขา เขาไม่เคยรู้จักผู้หญิงคนนี้เป็นพื้นฐานที่ไม่กลัวการกระทำผิดทุกคน. Hers เป็นจริงบุคลิกภาพโกรธมาก. เฉินร่องไม่ได้ไปมากกว่าสิบขั้นตอนเมื่อเสียงหัวเราะที่คุ้นเคยดังออกมาในด้านหน้าของเธอ ทันทีเฉินหยวนและนักวิชาการเฉินไม่กี่คนเห็นเดินออกจากห้องโถงแผนกต้อนรับส่วนหน้า. เธอหยุดที่สายตาของพวกเขา. ขณะที่เขากำลังหัวเราะตาเฉินหยวนหันไปเห็นเฉินร่อง เขาก้าวไปข้างหน้าและค่อยๆถาม: "คุณมาอาร่อง?" "ใช่" เธอเงยหน้าขึ้นมองเขา: ". คุณจะไปไหนลุง" เธอได้รับในขณะนี้กดริมฝีปากของเธอด้วยกัน แม้ว่าดวงตาของเธอหันชื้นอยู่เบื้องหลังม่านเสียงของเธอไม่ยอม: "มันไม่สามารถเป็นไปได้ว่าคุณกำลังวางแผนที่จะนำหญิงที่ยังไม่แต่งงานเหมือนผมในที่ดินของเจ้าชายแล้วพร้อมใบด้วยตัวเอง" เฉินหยวนแข็งทื่อ. วินาที ต่อมาเขา scowled และ snapped: "สิ่งที่ไร้สาระคุณกำลังพูดอาร่อง? เสด็จได้ยินในสามของการคาดการณ์ในทางที่นี่และประทับใจกับความฉลาดของคุณวิสามัญ เขาเรียกคุณมากกว่าที่จะถามเกี่ยวกับสงคราม สิ่งที่ดีคือเกียรตินี้! คุณเป็นสาวทะลึ่ง. " อาร่อง curtsied กับเขา แต่ยืนยันหัวชนฝา" ฉันรู้ว่าฉันเป็นผู้หญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน มันค่อนข้างที่ไม่เหมาะสมที่จะเปิดเผยตัวเองในอสังหาริมทรัพย์ในการปรากฏตัวของคน ". " ที่ไม่เหมาะสม? "เฉินหยวนเย้ยหยันและกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่อย่างรวดเร็วปิดปากของเขา. เขากระพือแขนยาวของเขาและอดทน snapped:" นั่นคือพอเขา สมเด็จรอได้นานพอ ไปในการ. " เมื่อเขาเสร็จเขารีบเดินออกไปโดยไม่รอให้เฉินร่องเพื่อตอบโต้. เธอดูด้านหลังของเขา แต่ไม่ได้ให้ย้ายใด ๆ . ในช่วงเวลานี้ทั้งสองสาวเดินเข้ามาหาเธอ ก่อนที่พวกเขาสามารถพูดเฉินร่องก้มหน้าลงและต่อเนื่องไปข้างหน้า. ที่ปรึกษาเสี่ยวนำพวกเขาไปทางทิศตะวันออกแล้วทางทิศตะวันตกก่อนที่พวกเขาเข้ามาในห้องโถงผ่านประตูด้านข้างติดกับบ่อขนาดเล็ก. ผ่านห้องโถงข้างเคียงน้อย, ห้องโถงใหญ่ปรากฏต่อหน้าต่อตาเฉินร่อง . ขณะที่พวกเขาอยู่ห่างออกไปเป็นระเบิดของกลิ่นหอมที่ได้เข้าจมูกของเธอ; พร้อมกับกลิ่นเหล่านี้ก็ยังเป็นพี่ชายของเสียงหัวเราะต่ำและน่าเบื่อ. ที่ปรึกษาเสี่ยวยิ้มกว้างในเวลานี้ ดวงตาของเขาก็หายจากเฉินร่องของร่างกาย: "ไปในเสด็จอยู่ภายใน." เธอโน้มตัวเล็กน้อยและ curtsied กับอาจารย์ที่ปรึกษาเสี่ยวพูดว่า: ". ถ้าเสด็จถามโปรดให้ฉันนั่งอยู่หลังหน้าจอ" ที่ปรึกษาเสี่ยว scowled ในขณะที่เขาจ้องหน้าเฉินร่อง "ทำไมคุณลำบากเหรอ?" เขาหันไปสาวใช้สองคนและตะโกน: "พาเธอใน" ในการสั่งซื้อของเขาแต่ละแม่บ้านมาถึงด้านข้างของเฉินร่องทั้งสองจ้องมองมาที่เธอหลังจาก curtsies ของพวกเขา. โดยขณะนี้เฉินโรงแต่ง ตัวเธอเอง เธอมีความสุขกล่าวว่า "ผู้คนของเจ้าชายของเอสเตทไม่เข้าใจมารยาท?" ที่ปรึกษาเสี่ยวเติบโตใจร้อน "ก็เพื่อให้วุ่นวายที่เสด็จได้โยนมารยาทลมอื่นเขาจะไม่ให้งงและไร้สาระ นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการที่จะพูด? " เขาก็พอใจที่จะเห็นเฉินร่องแช่แข็งในจุดที่ใบหน้าเล็ก ๆ ของเธอตกตะลึง. เขาหัวเราะแล้วจริงถึงมือของเขามากกว่าเบา ๆ ทั่วแปรงอกเต็มของเธอ "ไปในมันจะไม่ดีถ้าสาวน้อยปากแข็งเช่นนี้ คุณจะบังคับให้คนที่จะใช้กำลังกับคุณ. "เมื่อเขาเสร็จแล้วเขาวางมือบนหลังเฉินร่องและผลักเธอเข้าไปในห้องโถง. ภายในสี่ม่านใยแมงมุมที่ถูกคลื่นลมและกลิ่นหอมของแอมเบอร์กเป็นไปอย่างช้าๆ เพิ่มขึ้นจากกระถางธูปในมุม. เฉินร่องยกหัวของเธอและมองไปยังที่นั่งของโฮสต์. พอแน่ใจว่าเป็นคนใหญ่โตได้รับการแพร่กระจายขาของเขาบนเก้าอี้นวมบนแต่ละด้านของเขาเป็นผู้หญิงที่แต่งตัวผงาด. เฉินร่องมองซ้าย และขวาและในที่สุดก็เห็นคนเขียนหวัดไปในมุมบนด้านขวา. เธอให้ความคิดบางอย่างและโดยกระตุ้นให้แม่บ้านมาข้างหน้า curtsied และกล่าวว่า "คำอวยพรดีพระราชทานของคุณ." "อาร่องของเฉิน บ้าน? อิอิมาที่นี่มาที่นี่. " เจ้าชายแห่ง Nan'yang ผลักดันให้ทั้งสองงามออกไปและรีบหันหัวของเขาจะดูเฉินร่องกับคู่ของตาเล็กที่ถูกซ่อนอยู่หลังเท่าไขมัน. เฉินร่องบีบมือของเธอภายใต้แขนของเธอ กดริมฝีปากของเธอและเอาก้าวไปข้างหน้าอีก. ทันใดนั้นทั้งสองตัวเลขป้อนประตู. พวกเขาเป็นสองนักวิชาการทั้งสองถือกองหนาของเอกสาร พวกเขาทั้งสองสวมเสื้อคลุมยาวใบหน้าของพวกเขาค่อนข้างอึมครึม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอเปียกชุ่มนั้น มองไปรอบ ๆ นี้คือบ้านหลังเล็กๆ ที่แยกได้อย่างสมบูรณ์จากอาคารด้านหลัง เธอแอบโล่งหายใจออกขณะที่เธอดู comings และ goings ของบัณฑิต ในบริเวณใกล้เคียงที่ปรึกษา Xu ตาอีกครั้งของเธอ เขาพบฟันเหลือง ด้วยรอยยิ้มที่เขาเห็นเธอ " ดูเหมือนว่า อ้าร่องของบ้านเฉิน ไม่ได้เชื่อองค์ชายมาก น้ำเสียงของเขามันแปลกมากเฉินหยงเดินไปไม่หันกลับไปมอง " ถ้าคุณต้องการให้คนอื่นเชื่อว่าคุณ ก็ไม่ต้องใช้ไม้ตาย "น้ำเสียงดื้อรั้นของเธอตกใจที่ปรึกษา Xu เขาคิดว่าเฉินหยงก็กลัวจะขัดใจเจ้าชาย และเขา เขาไม่ได้รู้จักผู้หญิงคนนี้ได้ลึกซึ้งไม่กลัวที่กระทำผิดทุกคนเธอมันก็น่าโมโหมาก บุคลิกภาพเฉินหยงไม่ได้ไปมากกว่าสิบก้าว เมื่อเสียงหัวเราะที่คุ้นเคยดังขึ้นตรงหน้าเธอ ทันที เฉิน หยวน และ เฉิน นักวิชาการบางคนเห็นเดินออกมาจากโถงต้อนรับเธอหยุดอยู่ที่สายตาของพวกเขาขณะที่เขากำลังหัวเราะ เฉิน หยวน สายตาหันไปเห็นเฉินร่อง เขาก้าวไปข้างหน้า และค่อยๆ ถาม : " คุณมา อ้าร่อง ? "" เฮ้อ " เธอมองเขา : " คุณจะไปที่ไหน คุณลุง "เธอกำลังกดริมฝีปากเข้าด้วยกัน แม้ว่าตาของเธอจะชุ่มชื้นหลังม่าน เสียงของเธอก็ไม่ยอม " มันไม่ใช่ว่าคุณกำลังวางแผนที่จะนำผู้หญิงโสดเหมือนผม อสังหาริมทรัพย์ของเจ้าชายแล้วพร้อมใบด้วยตัวคุณเอง "เฉินหยวนแข็งตึง .วินาทีต่อมา เขาหน้าบึ้งและ snapped : " ไร้สาระ สิ่งที่คุณพูด อ้าร่อง ? ฝ่าบาทได้ยินสามการคาดการณ์ในทางที่นี่ และประทับใจกับสัมผัสพิเศษของคุณ เขาเรียกไปถามเรื่องสงคราม สิ่งที่เป็นเกียรตินี้ ! คุณเป็นฉันจะแนะนำผู้หญิง”อาหยงดูแต๋วๆนะเพื่อเขา แต่ยังยืนยันว่า " ผมรู้แค่ว่า ฉันเป็นผู้หญิงยังไม่แต่งงาน มันไม่เหมาะสมที่จะเปิดเผยตัวเองในที่อสังหาริมทรัพย์ในการปรากฏตัวของชาย" ไม่เหมาะสมเหรอ ? " เฉินหยวนเย้ยหยันและกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่รีบปิดปากเขาเหินแขนยาวของเขา และใจร้อนตะคอก " พอแล้ว องค์ชายต้องรอมานานพอแล้ว ไป”เมื่อเขาเสร็จ เขารีบเดินออกไปโดยไม่รอ เฉินหยงไปที่เคาน์เตอร์เธอมองดูเขา แต่ไม่ได้เคลื่อนไหว .ในเวลานี้ แม่บ้านสองคนมาหาเธอ ก่อนที่จะพูดได้ เฉินหยงลดหัวของเธอและต่อเนื่องต่อไปที่ปรึกษา Xu LED พวกเขาตะวันออกตะวันตกก่อนที่พวกเขาเข้าไปแล้วทางเดินผ่านประตูด้านข้างบ่อขนาดเล็กผ่านทางหอพักไม่กี่ห้องโถงปรากฏก่อนที่เป็น Chen ร่องตา ขณะที่พวกเขาบางระยะห่าง , ระเบิดของกลิ่นหอมได้เข้าจมูกของเธอ พร้อมกับกลิ่นเหล่านี้ก็เป็นผู้ชายมีอายุน้อย และทึบ เสียงหัวเราะที่ปรึกษาซูยิ้มกว้าง โดยในครั้งนี้ ตาของเขาก็หายจากร่างของเฉินหยง : " ไป องค์ชายอยู่ข้างใน "เธอเล็กน้อย โน้มและดูแต๋วๆนะกับ Xu , ที่ปรึกษากล่าวว่า : " ถ้าองค์ชายถาม โปรดอนุญาตให้ฉันนั่งหลังจอ .ที่ปรึกษา Xu หน้าบึ้งเป็นเขาจ้องมอง Chen ร่อง " ทำไมคุณถึงเป็นปัญหา " เขาหันไปหาสาวใช้อีกสองคน และตะโกนว่า " เอาเข้าไป ! "คำสั่งของเขา แต่ละคนใช้มาด้านข้างของเฉินหยงจ้องมองเธอ หลังจาก curtsies ของพวกเขาตอนนี้เฉินร้องได้แต่งเอง เธอไม่มีความสุข กล่าวว่า " ผู้คนของอสังหาริมทรัพย์ของเจ้าชายไม่เข้าใจมารยาท ? "ที่ปรึกษา Xu เติบโตใจร้อน " มันช่างวุ่นวายที่ทรงโยนมารยาทลม ไม่งั้นเขาคงไม่งง และไร้สาระ นั่นคือสิ่งที่คุณต้องการจะพูด ? "เขาพอใจที่จะเห็นเฉินหยงจะแข็งทื่อ ใบหน้าตกตะลึง เล็ก ๆ ของเธอเขาหัวเราะแล้วจริงถึงมือ ค่อยๆแปรงข้ามอกอิ่มของเธอ " ไป มันอาจจะไม่ดีถ้าสาวน้อยดื้อแบบนี้ คุณจะบังคับให้ผู้ชายใช้กำลังกับคุณ เมื่อเขาทำเสร็จ เขาวางพระหัตถ์บน Chen ร่องกลับและผลักเธอเข้าไปในฮอลล์ภายใน สี่หยากไย่ม่านถูกโขมงในลมและกลิ่นของแอมเบอร์ก็ค่อยๆเพิ่มขึ้นจากกระถางธูปในมุมเฉินหยงยกหัวของเธอและมองไปยังโฮสต์ที่นั่งพอแน่ใจว่าผู้ชายท้วมได้แพร่กระจายขาของเขาบนเก้าอี้ยาวในแต่ละด้านของเขามันผงาดแต่งตัวผู้หญิงเฉินหยงมองซ้ายและขวา และสุดท้าย เห็นบางคนเขียนไว้ที่มุมบนด้านขวาเธอให้ความคิดบางอย่างและไม่มีแม่บ้านให้มาข้างหน้า ดูแต๋วๆนะว่า " ทักทายดี องค์ชาย "" อ๊ะ ร่องของบ้านเฉิน อิอิ มานี่ "เจ้าชายแห่ง nan"yang ผลักสองสาวสวยทันที และรีบหันหัวไปดู เฉินหยงกับคู่ของตาเล็กที่ถูกซ่อนอยู่หลังเท่าไขมันเชนร้องบีบมือของเธอภายใต้แขนของเธอ ริมฝีปากของเธอ กด และเอาขั้นตอนอื่นต่อไปแล้วร่างสองร่างเข้าประตูพวกเขาเป็นสองนักวิชาการแบกสองกองหนาของเอกสาร พวกเขาสวมเสื้อยาว 2 ตน ,