If Woodridge was unhappy with the w

If Woodridge was unhappy with the way Linley looked at him, he was absolutely livid with the disdainful look Bebe had given him and the way Bebe had spoken to him.

“That straw hat wearing brat!” Woodbridge’s face sank, and he was about to bark back at him.

“Woodridge, don’t be impulsive.” The nearby white-haired elder sent mentally.

“What is it?” Woodridge turned to look at the white-haired elder. “It’s one thing for Reisgem to be so arrogant in front of me, but that brat with the straw hat, who the hell does he think he is? I’ve never even heard of him.” For someone to survive in the Planar Battlefield until now was proof of one’s strength. Woodridge wouldn’t so easily allow others to insult him.

If he heard a single displeasing word, he would want to kill the speaker!

“You didn’t go to the other side of the river, so you have no idea who that youngster with the straw hat is.” The white-haired elder said solemnly. “The reputation of that youngster with the straw hat is known throughout the headquarters of the Divine Light Plane!”

“Oh?” Woodridge’s pupils contracted. “Who is he?”

“The second Godeater Rat, aside from Beirut!” The white-haired elder said solemnly.

Woodridge’s face changed. “What? Godeater Rat?! How can that be? Isn’t Beirut the one and only Godeater Rat? Where did another one come from?”

“I was adventuring on the other side of the river. Of course I know this news. You can ask anyone; any of the commanders who went adventuring on the other side of the river will definitely have heard of this Godeater Rat, a youngster who wore a straw hat. You had best be careful.” The white-haired elder gave him a sideways glance. “If something goes wrong, don’t say no one warned you!”

After speaking, the white-haired elder returned to his own residence.

“Godeater Rat?” Woodridge watched Linley’s group enter their courtyard, and then, with a low snort, departed.

The manors which the military camp arranged for each commander were all very large, with many rooms.

“Not bad, not bad!” Reisgem stepped into the main hall, glancing around before sighing with satisfaction. “It as though the members of this military camp bought quite a few decorative items before entering.” The main hall had a number of decorative items; even the tables and chairs were made of wood. At a single glance, one could tell that they weren’t made from the materials of the Planar Battlefield.

“Linley, we no longer need to do anything. Just rest. Later, I imagine the commander of this military camp will come pay us a visit. The commanders living nearby will probably come visit as well. All we have to do is accompany them! As for the final battle, there’s more than a month left before it arrives.” Reisgem immediately headed to a nearby room. “During this period of time, I’ll live here.”

Linley and the others all selected their own residences.

Indeed, as Reisgem predicted, soon after they moved in, the commander of this military camp came to pay them a visit. Afterwards, Linley’s group received visits from the nearby commanders as well. But of course, Reisgem and the others didn’t openly publicize Linley’s strength.

In the blink of an eye, half a month passed.

Within the courtyard. Linley and Bebe were seated, facing each other.

“Bebe, why the frown? If there’s something you want to say, why hold back? Just say it.” Linley could immediately tell that Bebe had something on his mind.

Bebe took a deep breath.

“Boss, actually, I feel quite conflicted.” Bebe looked at Linley.

“Eh? About what?” Linley asked.

Bebe lowered his head, resting it against the table, staring at it. In a soft voice, he said, “Boss, actually, there was another reason why I wanted you to come participate in the Planar War. In my heart, I’ve been hesitating…about whether or not to let my mother and father come back to life as well.”

Linley was stunned. How could he have forgotten?

The ever-carefree appearance Bebe had put on over all these years had caused Linley to not think about certain things…but Bebe’s thoughts weren’t necessarily the same as Linley’s.

“I’ve never met my parents. I don’t know what they are like. My mind is very chaotic right now. I have no clear image of them in my mind. I don’t really think about them that much. I became accustomed long ago to not having parents, but…I still feel regret over it.”

Bebe mumbled softly to himself, “I didn’t think too much about it, but Boss, for the sake of saving your family and friends, you came to the Planar Battlefield. That moved me. Should I find my parents as well? But I know that it’s really hard for you to collect commander badges, Boss. I don’t want to add to your burden. And so, I’ve been hesitating about whether or not I should search for my parents, which is why I didn’t plan on saying anything.”

“But, Boss, now you are so powerful. It shouldn’t be too hard for you to collect two more commander badges. That’s why I am starting to think about this again.”

Bebe lifted his head up to look towards Linley.

“Bebe. I’m sorry.” Linley said apologetically.

He truly felt ashamed. He and Bebe were lifelong brothers, and Bebe had risked his life to battle with him here in the Planar Battlefield. But he himself had actually forgotten Bebe’s parents!

“Boss, don’t say that.” Bebe shook his head. “Actually, I’m still a bit hesitant over whether or not I should look for my parents. After all, I’ve never met them…and I have no idea if the undead my parents were transformed into are dead or alive. If I were to be able to meet my parents, what should I say to them? They probably wouldn’t even recognize me if they saw me!”

Bebe’s mother didn’t get to see Bebe grow up and transform into human form. Even if she regained her memories, she wouldn’t recognize Bebe on sight.

“To meet again without recognizing each other…” Bebe had very complicated, mixed emotions in his heart.

Bebe had planned on just saying ‘forget it’; his parents had their own fate, and there was no point trying to force things. And, originally, it was indeed hard for Linley to collect enough commander badges. But now, things were different.

“Don’t worry about it. Let me handle this. I’ll get two more commander badges!” Linley promised.

“Right.” Bebe nodded.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้า Woodridge ไม่มีความสุขกับวิธี Linley มองเขา เขาถูก livid จริง ๆ ด้วยดู disdainful ที่แจ็คกี้มีให้เขาและวิธีแจ็คกี้ได้พูดกับเขา"ที่หมวกฟางสวม brat" ใบหน้าของวู้ดบริดจ์จม และจะเปลือกที่เขา" Woodridge, impulsive ไม่" ใกล้เคียงขาว haired อาวุโสส่งจิตใจ"มันคืออะไร" Woodridge หันไปมองพี่ไวท์ haired "มันเป็นสิ่งหนึ่งสำหรับ Reisgem ที่จะให้นายหน้าฉัน แต่ที่ brat กับฟางหาดใหญ่ ที่นรกไม่เขาคิดว่า เขาเป็นหรือไม่ ผมเคยไม่เคยแม้แต่ได้ยินเขา" คนเพื่อความอยู่รอดในสนามรบระนาบจนถึงขณะนี้มีหลักฐานของความแข็งแรงของ Woodridge เพื่อได้อย่างง่ายดายจะไม่อนุญาตให้ผู้อื่นดูหมิ่นดูแคลนเขาถ้าเขาได้ยินคำเดียว displeasing เขาจะต้องฆ่าผู้"คุณไม่ได้ไปอีกด้านหนึ่งของแม่น้ำ เพื่อให้คุณมีความคิดที่ว่ากับหมวกฟางอยู่" พี่ขาว haired สาบานกล่าว "ชื่อเสียงของที่ youngster กับหมวกฟางเป็นที่รู้จักกันทั่วทั้งสำนักงานใหญ่ของเครื่องบินไฟพระเจ้า""โอ้" นักเรียน Woodridge ของสัญญา "ใครคือเขา"สอง Godeater หนู นอกเหนือจากเบรุต" พี่ขาว haired สาบานกล่าวใบหน้าของ Woodridge แล้ว "อะไร Godeater หนู ที่ได้อย่างไร ไม่เบรุตหนึ่งและเฉพาะ Godeater ราษฎร์ หนึ่งมาจากไหน""ฉันถูก adventuring อีกด้านหนึ่งของแม่น้ำ แน่นอนผมรู้ข่าวนี้ คุณสามารถขอให้ทุกคน ของผู้ที่ไป adventuring อีกด้านหนึ่งของแม่น้ำ จะแน่นอนมีได้ยินของหนูนี้ Godeater, youngster ที่สวมหมวกฟาง คุณมีส่วนได้ระวัง" พี่ขาว haired ให้เขาคร่าว ๆ ด้านข้าง "ถ้าสิ่งผิดปกติ ไม่พูดไม่มีใครเตือนคุณ"หลังจากพูด เจ๊ขาว haired กลับไปอาศัยของเขาเอง"Godeater หนู" Woodridge ดูกลุ่มของ Linley ป้อนของคอร์ทยาร์ด แล้ว ด้วย snort ต่ำ ออกเดินทางManors ที่จัดค่ายทหารผู้บัญชาการแต่ละทั้งหมดขนาดใหญ่ ห้องพักหลายห้องได้"ไม่เลว ดี" Reisgem ที่ก้าวเข้าสู่ห้องโถงหลัก ทิวทัศน์รอบ ๆ ก่อน sighing มีความพึงพอใจ "เป็นแต่สมาชิกของค่ายทหารนี้ซื้อตกแต่งค่อนข้างไม่กี่ก่อนที่จะใส่" ห้องโถงหลักมีจำนวนสินค้าตกแต่ง แม้แต่โต๊ะและเก้าอี้ที่ทำจากไม้ เด่นเดียว หนึ่งสามารถบอกได้ว่า พวกเขาไม่ได้ทำจากวัสดุของระนาบสนามรบ"Linley เราไม่ได้ทำอะไร เหลือเพียง ภายหลัง ฉันคิดบัญชาการค่ายทหารนี้จะมาเยี่ยมเรา ผู้ที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงจะคงมาเยี่ยมชมเป็นอย่างดี ทุกอย่างเป็นกับพวกเขา สำหรับการต่อสู้ครั้งสุดท้าย ได้เดือนกว่าซ้ายก่อนที่จะมาถึง" Reisgem มุ่งหน้าไปห้องใกล้เคียงทันที "ช่วงนี้เวลา ฉันจะอยู่ที่นี่"Linley และอื่น ๆ ทั้งหมดที่เลือกของเขาเองแน่นอน เป็น Reisgem ทำนาย เร็ว ๆ นี้หลังจากที่พวกเขาย้าย บัญชาการค่ายทหารนี้มาเยี่ยมพวกเขา ภายหลัง ได้รับกลุ่มของ Linley เข้าชมจากผู้ที่ใกล้เคียงเช่น แต่แน่นอน Reisgem และอื่น ๆ ไม่ได้พูดอย่างเปิดเผยแพร่ Linley ของแรงในชั่วพริบตา ครึ่งเดือนผ่านไปภายในสวน Linley และแจ็คกี้ที่นั่ง หัน"แจ็คกี้ เหตุคิ้ว ถ้ามีบางสิ่งบางอย่างที่คุณต้องการที่จะพูด เหตุเหนี่ยว เพียงแค่กล่าว" Linley ทันทีบอกว่า แจ็คกี้มีบางสิ่งบางอย่างในใจของเขาแจ็คกี้เอาลมหายใจ"บอส จริง รู้สึก conflicted มากขึ้น" แจ็คกี้มองที่ Linley"เอ๊ะ เกี่ยวกับอะไร" Linley ถามแจ็คกี้ลดลงศีรษะ อย่างนั้นกับตาราง จ้องมัน ในเสียงนุ่ม เขากล่าว "เจ้านาย จริง มีอีกเหตุผลที่ทำไมฉันต้องการคุณมาเข้าร่วมในสงครามระนาบ ในหัวใจของฉัน ฉันได้รับ hesitating...ให้แม่และพ่อกลับมาด้วยชีวิตของฉันหรือไม่"Linley ได้ตะลึง วิธีสามารถเขาลืมแจ็คกี้มีใส่ทั้งหมดลักษณะเคยทุกปีเหล่านี้ได้เกิดจาก Linley ไม่คิดสิ่งบางอย่าง... แต่ความคิดของแจ็คกี้ไม่จำเป็นต้องเหมือนกับของ Linley"ฉันไม่เคยพบพ่อแม่ของฉัน ฉันไม่รู้ว่าคืออะไรเช่น ใจของฉันนั้นวุ่นวายมากขณะนี้ แล้วไม่มีภาพที่ชัดเจนของพวกเขาในใจของฉัน ผมไม่คิดว่า เกี่ยวกับพวกเขาที่มากขึ้น ฉันกลายเป็นคุ้นเคยกับการมีผู้ปกครอง ไม่นาน แต่... ยังรู้สึกเสียใจมัน "แจ็คกี้ mumbled เบาตนเอง "ไม่คิดมากเกี่ยวกับมัน แต่เจ้านาย เพื่อบันทึกครอบครัวและเพื่อน คุณมาสนามรบระนาบ ที่แล้ว ควรหาพ่อแม่ของฉันเป็นอย่างดี แต่ฉันรู้ว่า มันเป็นเรื่องยากสำหรับคุณที่จะเก็บป้ายผู้บังคับบัญชา เจ้านาย ฉันไม่ต้องการเพิ่มภาระงานของคุณ และดังนั้น ฉันได้รับ hesitating เกี่ยวกับหรือไม่ผมควรหาพ่อแม่ของฉัน ซึ่งเป็นเหตุผลที่ฉันไม่ได้วางแผนในการพูดอะไร""แต่ เจ้านาย ตอนนี้คุณจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น มันไม่ควรจะยากเกินไปสำหรับคุณสามารถรวบรวมสองป้ายผู้บัญชาการขึ้นไป ที่ว่าทำไมผมกำลังเริ่มคิดอีก "แจ็คกี้ยกศีรษะขึ้นมองไปทาง Linley"แจ็คกี้ ขอโทษ" Linley apologetically กล่าวเขาได้รู้สึกละอาย เขาและแจ็คกี้มีพี่รอง และแจ็คกี้มี risked ชีวิตไปสู้รบกับเขาที่นี่ในระนาบสนามรบ แต่เขาเองจริงลืมพ่อแม่ของแจ็คกี้"เจ้านาย ไม่พูด" แจ็คกี้จับศีรษะของเขา "จริง ฉันยังรี ๆ รอ ๆ บิตมากกว่าหรือไม่ผมควรหาพ่อแม่ของฉัน หลังจากที่ทุก ฉันไม่เคยพบพวกเขา... และมีความคิดถ้าเป็น undead พ่อถูกเปลี่ยนเป็นตาย หรือมีชีวิตอยู่ ถ้าจะตามพ่อแม่ของฉัน สิ่งควรที่ฉันพูดไปหรือไม่ พวกเขาอาจจะไม่ได้ยินฉันถ้าฉันเห็น"แม่ของแจ็คกี้ไม่ได้ไปดูแจ็คกี้เติบโตขึ้น และแปลงเป็นมนุษย์ แม้ว่าเธอจากความทรงจำของเธอ เธอจะไม่รู้จักแจ็คกี้ในสายตา"เพื่อตอบสนองอีกครั้งโดยไม่ต้องจดจำกัน..." แจ็คกี้ได้มากซับซ้อน ผสมอารมณ์ในใจของเขาแจ็คกี้ได้วางแผนไว้บนเพียงแต่พูดว่า "ลืมมัน' พ่อมีชะตากรรมของตนเอง และมีจุดไม่พยายามสิ่ง ก เดิม มันยากจริง ๆ สำหรับ Linley เก็บป้ายพอผู้บังคับบัญชา แต่ตอนนี้ สิ่งแตกต่างกัน"ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมัน ให้ฉันจัดการนี้ จะได้รับป้ายผู้บัญชาการเพิ่มเติมสอง" Linley สัญญา"ขวา" แจ็คกี้พยักหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หาก Woodridge ไม่มีความสุขกับวิธี Linley มองไปที่เขาเขาเป็นอย่างโกรธด้วยรูปลักษณ์ Bebe หยิ่งให้เขาและวิธีการที่เบเบ้ได้พูดกับเขา. "หมวกฟางที่สวมใส่สารเลว!" ใบหน้าของวูดบริดจ์จมลงและเขาก็เป็นเรื่องเกี่ยวกับการ เห่ากลับมาที่เขา. "Woodridge ไม่ต้องห่าม." พี่มีผมสีขาวที่อยู่ใกล้เคียงส่งทางจิตใจ. "มันคืออะไร?" Woodridge หันไปมองไปที่ผู้สูงอายุที่มีผมสีขาว "มันเป็นสิ่งหนึ่งสำหรับ Reisgem จะเป็นหยิ่งดังนั้นในด้านหน้าของฉัน แต่เด็กเหลือขอที่มีหมวกฟางที่นรกเขาไม่คิดว่าเขาคืออะไร? ฉันไม่เคยได้ยินแม้แต่ของเขา. "สำหรับคนที่จะอยู่รอดในสนามรบภาพถ่ายจนถึงขณะนี้เป็นหลักฐานของความแข็งแรงของคน ๆ หนึ่ง Woodridge จะไม่ได้อย่างง่ายดายอนุญาตให้ผู้อื่นดูถูกเขา. ถ้าเขาได้ยินคำเดียวไม่พอใจเขาจะต้องการที่จะฆ่าลำโพง! "คุณไม่ได้ไปอีกฟากหนึ่งของแม่น้ำเพื่อให้คุณมีความคิดที่ว่าเจ้าหนู กับหมวกฟางเป็น. "พี่มีผมสีขาวกล่าวว่าเคร่งขรึม "ชื่อเสียงของเจ้าหนูกับหมวกฟางที่เป็นที่รู้จักกันทั่วทั้งสำนักงานใหญ่ของพระเจ้าแสงเครื่องบิน!" "โอ้?" นักเรียน Woodridge หด "ใครคือเขา?" "อย่างที่สอง Godeater หนูนอกเหนือจากเบรุต!" พี่มีผมสีขาวกล่าวว่าเคร่งขรึม. ใบหน้า Woodridge เปลี่ยน "อะไร? Godeater หนู ?! วิธีที่สามารถ? ไม่เบรุตหนึ่งและมีเพียง Godeater หนู? อีกที่หนึ่งก็มาจากไหน? "" ผมได้รับการผจญภัยในด้านอื่น ๆ ของแม่น้ำ แน่นอนผมรู้ข่าวนี้ คุณสามารถขอให้ทุกคน; ผู้บัญชาการใด ๆ ของผู้ที่ไปผจญภัยในด้านอื่น ๆ ของแม่น้ำแน่นอนจะเคยได้ยินเรื่องนี้หนู Godeater, เจ้าหนูที่สวมหมวกฟางที่ คุณได้ดีที่สุดต้องระวัง. "พี่มีผมสีขาวให้เขาได้อย่างรวดเร็วด้านข้าง "ถ้ามีอะไรผิดพลาดไม่พูดไม่มีใครเตือนให้คุณ!" หลังจากที่พูดพี่ขาวผมกลับไปยังที่อยู่อาศัยของตัวเอง. "หนู Godeater?" Woodridge ดูกลุ่ม Linley ของใส่ลานของพวกเขาแล้วด้วยการดื่มอย่างรวดเร็วในระดับต่ำ สิ้นชีวิต. manors ที่ค่ายทหารจัดให้ผู้บัญชาการแต่ละล้วนมีขนาดใหญ่มากที่มีห้องพักจำนวนมาก. "ไม่เลวไม่เลว!" Reisgem ก้าวเข้าไปในห้องโถงใหญ่, วินาศภัยรอบก่อนที่จะถอนหายใจด้วยความพึงพอใจ ". มันราวกับว่าสมาชิกของค่ายทหารนี้ซื้อค่อนข้างตกแต่งไม่กี่ก่อนที่จะเข้า" ห้องโถงใหญ่มีจำนวนของรายการตกแต่ง; แม้กระทั่งโต๊ะและเก้าอี้ที่ทำจากไม้ ได้อย่างรวดเร็วเดียวใครสามารถบอกได้ว่าพวกเขาไม่ได้ทำจากวัสดุของภาพถ่ายสนามรบ. "Linley เราไม่จำเป็นต้องทำอะไร เพียงแค่ส่วนที่เหลือ ต่อมาผมคิดว่าผู้บัญชาการของค่ายทหารนี้จะมาจ่ายเงินให้เราเข้าชม ผู้บัญชาการที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียงอาจจะมาเยี่ยมชมเช่นกัน ทั้งหมดที่เราต้องทำคือมากับพวกเขา! สำหรับการต่อสู้ครั้งสุดท้ายที่มีมากขึ้นกว่าเดือนที่เหลือก่อนที่จะมาถึง. "Reisgem มุ่งหน้าไปทันทีไปที่ห้องที่อยู่ใกล้เคียง "ในช่วงระยะเวลานี้ผมจะอยู่ที่นี่." Linley และอื่น ๆ ทั้งหมดที่เลือกที่อยู่อาศัยของตัวเอง. แท้จริงเป็น Reisgem คาดการณ์เร็ว ๆ นี้หลังจากที่พวกเขาย้ายเข้ามาอยู่ผู้บัญชาการทหารค่ายนี้มาจ่ายให้เข้าชม หลังจากนั้นกลุ่ม Linley ที่ได้รับการเข้าชมจากผู้บัญชาการที่อยู่ใกล้เคียงได้เป็นอย่างดี แต่แน่นอน Reisgem และคนอื่น ๆ ไม่ได้เปิดเผยเผยแพร่ความแข็งแรงของ Linley. ในพริบตาครึ่งเดือนผ่านไป. ภายในลาน Linley และเบเบ้กำลังนั่งหันหน้าไปทางแต่ละอื่น ๆ . "เบเบ้ทำไมขมวดคิ้วหรือไม่ หากมีสิ่งที่คุณต้องการที่จะบอกว่าทำไมถือกลับมา? เพียงแค่พูดมัน. "Linley ทันทีสามารถบอกได้ว่าเบเบ้มีอะไรบางอย่างในใจของเขา. Bebe เอาลมหายใจลึก." เจ้านายจริงผมรู้สึกขัดแย้งค่อนข้าง. "เบเบ้มองที่ Linley." เอ๊ะ? เกี่ยวกับอะไร? "ถาม Linley. Bebe ลดลงหัวของเขาวางมันกับโต๊ะจ้องมองไปที่มัน ในเสียงนุ่มเขากล่าวว่า "เจ้านายจริงมีอีกเหตุผลหนึ่งที่ว่าทำไมผมอยากให้คุณมาร่วมในภาพถ่ายสงคราม ในหัวใจของฉันฉันได้รับการลังเลใจ ... เกี่ยวกับหรือไม่ที่จะให้พ่อและแม่ของฉันกลับมาถึงชีวิตเช่นกัน. "Linley ตะลึง วิธีการที่เขาจะได้ลืมการปรากฏตัวที่เคยห่วงเบเบ้ได้วางมากกว่าทุกปีเหล่านี้ได้ก่อให้เกิด Linley ที่จะไม่คิดเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง ... แต่ความคิดของเบเบ้ไม่จำเป็นต้องเหมือนกับ Linley ของ. "ผมไม่เคยได้พบกับพ่อแม่ของฉัน ผมไม่ทราบว่าสิ่งที่พวกเขาชอบ ใจของฉันเป็นที่วุ่นวายมากในขณะนี้ ฉันไม่มีภาพที่ชัดเจนของพวกเขาในใจของฉัน ฉันไม่คิดว่าเกี่ยวกับพวกเขาที่มาก ฉันกลายเป็นที่คุ้นเคยมานานแล้วไม่ได้มีพ่อแม่ แต่ ... ฉันยังคงรู้สึกเสียใจมากกว่านั้น. "เบเบ้พึมพำเบาๆ กับตัวเองว่า" ผมไม่ได้คิดว่ามากเกินไปเกี่ยวกับมัน แต่บอสเพื่อประโยชน์ของการประหยัดครอบครัวและเพื่อนของคุณ คุณมาถูกภาพถ่ายสนามรบ ที่ย้ายฉัน ฉันควรจะได้พบกับพ่อแม่ของฉันเช่นกัน? แต่ผมรู้ว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับคุณที่จะเก็บป้ายบัญชาการบอส ฉันไม่ต้องการที่จะเพิ่มภาระของคุณ และเพื่อให้ฉันได้รับการลังเลหรือไม่เกี่ยวกับผมควรค้นหาพ่อแม่ของฉันซึ่งเป็นเหตุผลที่ผมไม่ได้วางแผนที่จะพูดอะไร. "" แต่บอสตอนนี้คุณมีประสิทธิภาพเพื่อ มันไม่ควรจะยากเกินไปสำหรับคุณที่จะเก็บอีกสองป้ายบัญชาการ นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเริ่มที่จะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้ง ". เบเบ้ยกหัวของเขาถึงมองไป Linley." เบเบ้ ฉันขอโทษ. "Linley กล่าวขอโทษ. เขารู้สึกละอายใจอย่างแท้จริง เขาและเบเบ้เป็นพี่น้องกันตลอดชีวิตและเบเบ้ได้เสี่ยงชีวิตของเขาที่จะต่อสู้กับเขาที่นี่ในภาพถ่ายสนามรบ แต่ตัวเขาเองได้ลืมจริงพ่อแม่ของเบเบ้! "เจ้านายไม่พูดว่า." เบเบ้ส่ายหัว "อันที่จริงฉันยังคงบิตลังเลที่มากกว่าหรือไม่ฉันควรมองหาพ่อแม่ของฉัน หลังจากที่ทั้งหมดฉันไม่เคยพบกับพวกเขา ... และฉันมีความคิดถ้าตายพ่อแม่ของฉันถูกเปลี่ยนเป็นเป็นหรือตาย ถ้าฉันจะสามารถตอบสนองพ่อแม่ของฉันสิ่งที่ฉันควรจะพูดกับพวกเขา? พวกเขาอาจจะไม่ได้รับรู้ฉันว่าพวกเขาเห็นฉัน! "แม่ของเบเบ้ไม่ได้จะได้เห็นเบเบ้เติบโตขึ้นและกลายเป็นรูปแบบของมนุษย์ แม้ว่าเธอฟื้นความทรงจำของเธอเธอจะไม่รู้จักเบเบ้ที่เห็น. "เพื่อตอบสนองอีกครั้งโดยไม่ตระหนักถึงกันและกัน ... " เบเบ้มีความซับซ้อนมากอารมณ์ผสมในหัวใจของเขา. เบเบ้ได้วางแผนไว้เพียงว่า 'ลืม'; พ่อแม่ของเขามีชะตากรรมของตัวเองและมีจุดพยายามที่จะบังคับสิ่งที่ไม่มี และ แต่เดิมมันเป็นจริงยากสำหรับ Linley ในการเก็บรวบรวมป้ายบัญชาการพอ แต่ตอนนี้สิ่งที่แตกต่างกัน. "ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเรื่องนี้ ให้ฉันจัดการนี้ ฉันจะได้รับอีกสองป้ายบัญชาการ! "Linley สัญญา." ขวา. "เบเบ้พยักหน้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้า Woodridge ไม่มีความสุขกับวิธี Linley มองเขา เขาต้องเป็นกังวลกับการดูถูกเหยียดหยามดูเบเบ้มีให้เขาและทางบีบีได้พูดกับเขา

" หมวกฟางใส่บ้า " Woodbridge หน้าจม และเขาจะเห่ากลับเค้า

" Woodridge อย่าหุนหันพลันแล่น " สีขาวที่ขนพี่ส่งใจ

" มันคืออะไร ?" Woodridge หันไปมองสีขาวขนผู้อาวุโส " มันเป็นเรื่องที่ reisgem ยะโสโอหังอย่างนี้ต่อหน้าผม แต่เจ้าเด็กนั่นกับหมวกฟาง ใคร เค้าคิดว่าเค้าเป็นใคร ? ผมไม่เคยได้ยินชื่อเขา " สำหรับคนที่จะอยู่รอดในระนาบสนามรบจนถึงตอนนี้ก็พิสูจน์หนึ่งของความแข็งแรง Woodridge ไม่ยอมง่ายๆให้คนอื่นดูถูกเขา .

ถ้าเขาได้ยินคำเดียวเป็นคนน่าเกลียด เขาอยากจะฆ่าลำโพง !

" ไม่ได้ไปอีกฝั่งของแม่น้ำ เพื่อให้คุณมีความคิดที่เจ้าหนูกับหมวกฟาง . . . " ผมสีขาวที่พี่พูดดีๆ " ชื่อเสียงของเจ้าหนูกับหมวกฟางเรียกไปที่สำนักงานใหญ่ของระนาบแสงศักดิ์สิทธิ์ ! "

" โอ้ ? " Woodridge เป็นนักเรียนควบ " เขาคือใคร ?"

" หนู godeater ที่สอง นอกเหนือจากเบรุต ! " พี่บอกว่าจะขนสีขาว

Woodridge หน้าเปลี่ยนไป " อะไร ? godeater หนู ? ! มันเป็นยังไงล่ะ ? ไม่ใช่เบรุต หนึ่ง และ หนู godeater เท่านั้น ? แล้วอีกหนึ่งมาจาก "

" ฉันคือการผจญภัยในด้านอื่น ๆของแม่น้ำ แน่นอน ผมรู้ข่าวนี้ คุณสามารถถามทุกคนใด ๆของผู้ที่ไปผจญภัยที่อีกฝั่งของแม่น้ำจะต้องได้ยินชื่อนี้ godeater หนู เป็นเด็กหนุ่มที่สวมหมวกฟาง . คุณควรจะระวัง " สีขาวขนพี่ให้เขาเหลือบมองด้านข้าง " ถ้ามีอะไรผิดพลาดอย่าว่าไม่เตือนคุณ "

หลังจากพูด สีขาวขนเสด็จกลับที่พักของเขาเอง

" godeater หนู ?" Woodridge ดู Linley กลุ่มเข้าสนาม แล้วกับ Snort , ต่ำ

จาก คฤหาสน์ที่ค่ายทหารให้แต่ละท่านมีขนาดใหญ่มาก มีหลายห้อง

" ไม่เลว ไม่เลว ! " reisgem ก้าวเข้าไปในห้องโถงหลัก , glancing รอบก่อนถอนหายใจด้วยความพึงพอใจ" มันเหมือนสมาชิกของทหารค่ายนี้ซื้อค่อนข้างไม่กี่ของตกแต่งก่อนเข้า " ห้องโถงใหญ่มีจำนวนของการตกแต่ง แม้แต่โต๊ะเก้าอี้ที่ทำจากไม้ ในแวบเดียว หนึ่งสามารถบอกได้ว่า พวกเขาไม่ได้ทำมาจากวัสดุของระนาบสนามรบ

" ลินลี่ย์ เราไม่ต้องทำอะไรเลย แค่พักผ่อน ต่อมาฉันจินตนาการถึงผู้บัญชาการทหารค่ายนี้จะมาเยี่ยมเรา . ผู้ที่อาศัยอยู่ใกล้เคียง อาจจะมาเยือนได้เป็นอย่างดี ทั้งหมดที่เราต้องทำคือไปกับพวกเขา สำหรับสงครามครั้งสุดท้าย มีมากกว่า 1 เดือนเท่านั้นก่อนที่จะมาถึง " reisgem ทันทีมุ่งหน้าไปยังห้องใกล้เคียง " ในช่วงเวลานี้ ผมจะอยู่ที่นี่ "

ลินลีย์และคนอื่น ๆ เลือกทั้งหมดที่อยู่อาศัยของตัวเอง

ที่จริง reisgem คาดการณ์ไว้ หลังจากที่เขาย้ายเข้ามา ผู้บัญชาการทหารค่ายนี้มาเพื่อเยี่ยมพวกเขา หลังจากนั้น กลุ่มที่ได้รับการเข้าชมจาก Linley ผู้บัญชาการใกล้เคียงเป็นอย่างดี แต่แน่นอน reisgem และคนอื่นไม่ได้เปิดเผย เผยแพร่แรง Linley .

ในชั่วพริบตา ครึ่งเดือนผ่านไป

ภายในลาน Linley เบเบ้นั่งและหันหน้าเข้าหากัน

" เบบี้จัง ทำไมทำหน้าบึ้ง ? ถ้าคุณมีอะไรที่อยากจะพูด ทำไมถึงกลับมา ? แค่พูดว่า " Linley ได้ทันทีบอกว่าเบเบ้มีอะไรบางอย่างในใจ

เบ๊หายใจลึกๆ

" เจ้านาย ที่จริงแล้ว ผมรู้สึกค่อนข้างสับสน " เบเบ้ มอง ลินเลย์

" เอ๋ ? เรื่องอะไรล่ะ " ลินลีย์ถาม

เบเบลดหัวของเขาพักผ่อนกับโต๊ะ จ้องมองมัน ในน้ำเสียงที่นุ่มนวล , เขากล่าวว่า , " เจ้านาย ที่จริงมีอีกเหตุผลที่ฉันต้องการให้คุณมาเข้าร่วมในสงครามระนาบ . ในใจผมก็ยังลังเลอยู่ . . . . . . . เกี่ยวกับหรือไม่ที่จะให้พ่อและแม่ของฉันกลับมามีชีวิตได้เป็นอย่างดี "

Linley ตะลึง เขาน่าจะลืม ?

ลักษณะที่เคยกังวล บีบีก็ใส่มาหลายปีทำให้ Linley ที่จะไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องบางเรื่อง . . . . . . . แต่ bebe ความคิดไม่จำเป็นต้องเหมือนกับ Linley น่ะ

" ผมไม่เคยเจอพ่อแม่ ฉันไม่รู้ว่าพวกเขาจะชอบ จิตใจวุ่นวายมากในตอนนี้ ผมไม่มีภาพที่ชัดเจนของพวกเขาในใจของฉัน ฉันไม่คิดว่าเกี่ยวกับพวกเขามากนักฉันกลายเป็นคุ้นเคยมานาน ไม่ต้องมีพ่อแม่ แต่ . . . . . . . ผมยังรู้สึกเสียใจกับมัน " พึมพำเบาๆ กับตัวเอง

เบ๊ " ผมไม่ได้คิดว่ามากเกี่ยวกับมัน แต่เจ้านาย เพื่อรักษาครอบครัวและเพื่อนของคุณ คุณมาระนาบสนามรบ ที่ประทับใจฉัน ฉันควรจะหาพ่อแม่ของฉันด้วย แต่ฉันรู้ว่ามันเป็นเรื่องยากสำหรับคุณที่จะเก็บป้าย ท่านหัวหน้าผมไม่ต้องการเพิ่มภาระของคุณ ผมเคยลังเลเกี่ยวกับหรือไม่ว่าผมควรค้นหาพ่อแม่ของผม ซึ่งผมไม่ได้ตั้งใจจะว่าอะไรเลย "

" แต่บอส ตอนนี้คุณมีอำนาจมาก มันไม่ควรจะยากเกินไปสำหรับคุณที่จะเก็บอีกสองท่านป้าย นั่นเป็นเหตุผลที่ผมเริ่มคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกครั้ง "

เบ๊ยกหัวขึ้นเพื่อมองไปที่ลินเลย์

" เบเบ้ฉันขอโทษ . . . " ลินลีย์กล่าวขอโทษ

เขาอย่างแท้จริงรู้สึกอับอาย เขา และ เบเบ้ เป็นพี่น้องกัน ตลอดชีวิต และเบเบ้ได้เสี่ยงชีวิตของเขาเพื่อต่อสู้กับเขาอยู่ในระนาบที่สนามรบ แต่เขาได้ลืมพ่อแม่ bebe !

" เจ้านาย อย่าพูดว่า " เบเบ้ส่ายหน้า " จริงๆ แล้ว ผมยังลังเลนิดๆ หรือไม่ฉันควรมองหาพ่อแม่ของฉัน หลังจากทั้งหมดผมไม่เคยเจอ . . . . . . . และผมมีความคิดว่า undead พ่อแม่ถูกกลายเป็นยังมีชีวิตอยู่ หรือเสียชีวิตแล้ว ถ้าฉันได้พบกับพ่อแม่ของฉัน ฉันควรจะพูดอะไรกับพวกเขา ? เขาอาจจะไม่ได้รู้จักฉัน ถ้าเขาเห็นฉัน "

เด็ก แม่ไม่ได้ดูเบเบโต และแปลงร่างเป็นมนุษย์ . ถ้าเธอฟื้นความทรงจำได้ เธอคงจำเบเบ้ในสายตา

" เจอกันอีกโดยไม่รู้แต่ละอื่น ๆ . . . . . . . " เบเบ้ได้ซับซ้อนมาก ผสมอารมณ์ในใจ

เบ๊วางแผนแค่ว่า ' ลืม ' ; พ่อแม่ของเขามีชะตากรรมของตนเอง และไม่มีจุด พยายามที่จะบังคับสิ่งต่างๆ และ แต่เดิมมันก็แน่นอนที่ยากสำหรับ Linley เก็บป้ายผู้บัญชาการแล้ว แต่ตอนนี้ มันต่างกัน

" อย่ากังวลเกี่ยวกับมัน ให้ฉันจัดการเองฉันจะได้รับมากกว่า 2 ผู้บัญชาการป้าย ! " ลินลี่ย์สัญญา

" ใช่ " เบเบ้
พยักหน้า