Beyond the natural mercury emission

Beyond the natural mercury emission to the atmosphere,
the anthropogenic contribution mainly as Hg(II) has
increased; consequently, the mercury content in natural
waters increased as well. The main part of Hg(II) rapidly
attaches to particles in suspension found in water
bodies, and then is deposited in sediments where covalent
molecules are formed, such as HCl
latter forms dimethylmercury a molecular volatile liquid. The formation of Hg(CH)2in natural waters is
normally favored under anaerobic conditions, where
microorganisms convert Hg(II) to Hg(CH3)2
. This fact occurs mainly in the first layers of sediments in rivers and
lakes. Dimethylmercury is transformed under acidic or
neutral conditions into the monomethylmercury and other
forms, such as CH3HgCl and CH3HgOH. Therefore, the
production of methylmercury in natural waters predominates over the formation of dimethylmercury. Methylmercury diffuses easier than Hg(II) salts into animal fatty
tissues and this characteristic facilitates its bioaccumulation. Once in the body, methylmercury may bind to sulfur-containing amino acids forming soluble compounds
in animal tissues. Due to these reasons, methylmercury is
the most hazardous mercury form (Baird, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกเหนือจากมลพิษปรอทธรรมชาติบรรยากาศส่วนที่มาของมนุษย์ส่วนใหญ่เป็น Hg(II) ได้เพิ่มขึ้น ดังนั้น เนื้อหาปรอทในธรรมชาติน้ำเพิ่มขึ้นเช่น ส่วนหลักของ Hg(II) อย่างรวดเร็วแนบกับอนุภาคในระบบกันสะเทือนที่พบในน้ำร่างกาย และจากนั้น ส่งตะกอน covalentโมเลกุลจะเกิดขึ้น เช่น HClหลังฟอร์ม dimethylmercury น้ำยาระเหยโมเลกุล การก่อตัวของ Hg (CH) น้ำธรรมชาติ 2 ด้านคือปกติชื่นชอบภายใต้เงื่อนไขที่ไม่ใช้ออกซิเจน ที่จุลินทรีย์แปลง Hg(II) Hg (CH3) 2. ความจริงที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ในชั้นแรกของตะกอนในแม่น้ำ และทะเลสาบ Dimethylmercury มีแปลงภายใต้เปรี้ยว หรือสภาพเป็นกลางเป็น monomethylmercury และอื่น ๆแบบฟอร์ม CH3HgCl และ CH3HgOH ดังนั้น การผลิตของ methylmercury ในน้ำธรรมชาติ predominates ผ่านการก่อตัวของ dimethylmercury Methylmercury diffuses ง่ายกว่าเกลือ Hg(II) ในไขมันสัตว์เนื้อเยื่อและลักษณะนี้อำนวยความสะดวกของ bioaccumulation เมื่อในร่างกาย methylmercury อาจผูกกับซัลเฟอร์ที่ประกอบด้วยอะมิโนกรดเป็นสารละลายในเนื้อเยื่อสัตว์ เนื่องจากสาเหตุเหล่านี้ เป็น methylmercuryแบบฟอร์มปรอทอันตรายมากที่สุด (Baird, 1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกเหนือจากการปล่อยปรอทธรรมชาติให้บรรยากาศ
ส่วนมนุษย์ส่วนใหญ่เป็นปรอท ( II ) ได้
เพิ่มขึ้น ดังนั้นปริมาณปรอทในน้ำธรรมชาติ
เพิ่มขึ้นเช่นกัน ส่วนหลักของปรอท ( II ) อย่างรวดเร็ว
ยึดติดกับอนุภาคแขวนลอยอยู่ในน้ำ
พบศพแล้วจะฝากในตะกอนที่โมเลกุลโคเวเลนต์

รูปแบบ เช่นกรดเกลือรูปแบบหลังไดเมทิลเมอร์คิวรี่เป็นโมเลกุลระเหยของเหลว การก่อตัวของปรอท ( CH ) 2in ธรรมชาติน้ำเป็นปกติชอบภายใต้สภาวะไร้อากาศ

จุลินทรีย์ที่แปลงปรอท ( II ) กับ HG ( CH3 ) 2

ข้อเท็จจริงนี้ส่วนใหญ่เกิดขึ้นในชั้นของตะกอนในแม่น้ำและ
ทะเลสาบ ไดเมตทิลเมอร์คิวรี่จะถูกเปลี่ยนเป็นกรดหรือเป็นกลาง
ภายใต้เงื่อนไขใน monomethylmercury และรูปแบบอื่น ๆ
,เช่น ch3hgcl และ ch3hgoh . ดังนั้น การผลิตเมทิลเมอร์คิวรี
ในน้ำธรรมชาตินํามากกว่าการก่อตัวของไดเมทิลเมอร์คิวรี่ . เมตทิลเมอร์คิวรีแพร่กระจายง่ายกว่าปรอท ( II ) เกลือในเนื้อเยื่อไขมัน
สัตว์และลักษณะนี้อำนวยความสะดวกของสารเคมี . เมื่อในร่างกาย เมทิลเมอร์คิวรีอาจผูก sulfur-containing กรดอะมิโนเป็นสารประกอบที่ละลายน้ํา
ในเนื้อเยื่อสัตว์เนื่องจากเหตุผลเหล่านี้ เมทิลเมอร์คิวรีเป็น
รูปปรอทอันตรายที่สุด ( Baird , 1995 )