The composition of waste present in

The composition of waste present in landfills coupled with the
quantity of leachate generated will determine the type and concentration
of chemicals present in landfill leachate. Many early
studies focused on toxic and carcinogenic organic compounds in
landfill leachate including BTEX (benzene, toluene, ethylbenzene
and xylenes), chlorinated hydrocarbons, polycyclic aromatic
hydrocarbons (PAHs) and organochlorine pesticides (Brown and
Donnelly, 1988; Öman and Hynning, 1993). Subsequently, hundreds
of individual chemicals from a variety of classes has been
detected in landfill leachates; including pharmaceuticals
(Andrews et al., 2012) , fluorinated surfactants (Busch et al.,
2010), phosphate based flame retardants (Yasuhara, 1994), phthalate
acid esters (Bauer et al., 1998), bisphenol A (Yamamoto et al.,
2001), personal care products (Eggen et al., 2010), polybrominated
diphenyl ethers (Öman and Junestedt, 2008), chlorinated dioxins/
furans (Öman and Junestedt, 2008) and organotin compounds
(Pinel-Raffaitin et al., 2008). A recent publication has highlighted
the occurrence of a large number of pharmaceuticals, personal care
products, and other substances in US landfill leachates (Masoner
et al., 2014). Examples of detected contaminants and their concentrations
in landfill leachates are presented in Table 1. The number
of contaminants detected in landfill leachate is higher than in other
environmental compartments (i.e., soil, surface water, wastewater,
air, biosolids) and is likely due to concentration of contaminants in
a central location.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์ประกอบของขยะในหลุมฝังกลบที่ควบคู่กับการปริมาณของ leachate สร้างจะกำหนดชนิดและความเข้มข้นสารเคมีใน leachate ฝังกลบ หลายต้นในสารประกอบอินทรีย์เป็นพิษ และการเกิดโรคมะเร็งในการศึกษาฝังกลบ leachate รวม BTEX (เบนซีน โทลูอีน เอทิลเบนซีนและ xylenes), ไฮโดรคาร์บอนคลอรีน กลิ่นหอมคีนไฮโดรคาร์บอน (สาร PAHs) และพืช organochlorine (น้ำตาล และDonnelly, 1988 Öman และ Hynning, 1993) ต่อมา ร้อยของสารเคมีแต่ละชั้นเรียนที่หลากหลายได้พบในถม leachates รวมทั้งยา(แอนดรูร้อยเอ็ด 2012), ฟลูออริเนต surfactants (Busch et al.,2010 ฟอสเฟตใช้สารทนไฟ (Yasuhara, 1994), พทาเลทกรด esters (Bauer และ al. 1998), bisphenol A (Yamamoto et al.,2001), ผลิตภัณฑ์ดูแลสุขภาพ (Eggen et al. 2010), รมิเนตเต็ดได ethers (Öman และ Junestedt, 2008), คลอรีน dioxins /furans (Öman และ Junestedt, 2008) และสาร organotin(Pinel Raffaitin et al. 2008) สิ่งพิมพ์ล่าสุดได้เน้นการเกิดขึ้นของยา การดูแลส่วนบุคคลจำนวนมากผลิตภัณฑ์ และสารอื่น ๆ ที่เรากลบ leachates (Masoneret al. 2014) ตัวอย่างของการตรวจพบสารปนเปื้อนและความเข้มข้นของพวกเขาในการฝังกลบ leachates จะแสดงในตารางที่ 1 หมายเลขสิ่งปลอมปนที่พบในการฝังกลบ leachate จะสูงกว่าในที่อื่น ๆสิ่งแวดล้อมช่อง (เช่น ดิน ผิวน้ำ น้ำ เสียอากาศ biosolids) และน่าจะเกิดจากความเข้มข้นของสารปนเปื้อนในใจกลาง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบของเสียอยู่ในหลุมฝังกลบคู่กับ
ปริมาณของน้ำชะขยะที่สร้างขึ้นจะเป็นตัวกำหนดชนิดและความเข้มข้น
ของสารเคมีที่อยู่ในหลุมฝังกลบน้ำชะขยะ หลายต้น
การศึกษามุ่งเน้นไปที่สารอินทรีย์ที่เป็นพิษและสารก่อมะเร็งใน
หลุมฝังกลบน้ำชะขยะรวมทั้ง BTEX (เบนซีนโทลูอีน, เอทิลเบนซีน
และไซลีน) ไฮโดรคาร์บอนคลอรีน polycyclic หอม
ไฮโดรคาร์บอน (PAHs) และสารกำจัดศัตรูพืช organochlorine (บราวน์และ
Donnelly 1988; โอมานและ Hynning, 1993) . ต่อมาหลายร้อย
ของสารเคมีแต่ละบุคคลจากหลากหลายของการเรียนได้รับการ
ตรวจพบในหลุมฝังกลบน้ำชะ; รวมทั้งยา
(แอนดรู et al., 2012) ลดแรงตึงผิว fluorinated (Busch et al.,
2010), ฟอสเฟตตามสารทนไฟ (Yasuhara, 1994) phthalate
เอสเทอกรด (Bauer et al., 1998), Bisphenol A (ยามาโมโตะ, et al .,
2001), ผลิตภัณฑ์ดูแลส่วนบุคคล (Eggen et al., 2010), polybrominated
อีเทอร์ diphenyl (โอมานและ Junestedt, 2008) ไดออกซินคลอรีน /
ฟิวแรน (โอมานและ Junestedt 2008) และสารประกอบดีบุกอินทรีย์
(Pinel-Raffaitin et al., 2008) สิ่งพิมพ์ที่ผ่านมาได้เน้น
การเกิดขึ้นของจำนวนมากของยา, การดูแลส่วนบุคคล
ผลิตภัณฑ์และสารอื่น ๆ ในสหรัฐอเมริกาน้ำชะฝังกลบ (Masoner
et al., 2014) ตัวอย่างของสารปนเปื้อนที่ตรวจพบและความเข้มข้นของพวกเขา
ในน้ำชะฝังกลบจะถูกนำเสนอในตารางที่ 1 จำนวน
ของสารปนเปื้อนที่พบในหลุมฝังกลบน้ำชะขยะสูงกว่าคนอื่น ๆ ใน
สิ่งแวดล้อม (เช่นดินน้ำผิวดินน้ำเสีย
อากาศกากชีวภาพ) และน่าจะเกิดจาก ความเข้มข้นของสารปนเปื้อนใน
ทำเลใจกลางเมือง