A romaine-type lettuce (Lactuca sat

A romaine-type lettuce (Lactuca sativaL.) cv. Corsica was cultivated during three successive crop seasons (late-spring, late-autumn and latewinter) in the same soil of an experimental greenhouse in S.W. Peloponnese, Greece. Seven long-term fertilization treatments were tested for their effect on plant growth and nitrate concentration in the external lettuce leaves. Treatments included: three different doses of organic fertilization (composted sheep manure) applied at the start of each crop season, three different doses of inorganic N fertilization applied via fertigation during each crop season, and a control treatment in which no fertilizer was applied. A drip irrigation system was used to water all plants. The highest
nitrate levels were observed in the medium and maximum inorganic fertilization treatments (572–664 mg kg 1) in all crop seasons. They were significantly higher compared to the respective organic fertilization treatments (253–435 mg kg 1) and all other fertilization treatments (148–435 mg kg 1). Crop season affected lettuce growth more than nitrate accumulation in the lettuce leaves: lettuce biomass production was the smallest and most uniform in the late-autumn season and did not respond to the fertilization treatments tested (ranging from 409 to 439 g plant 1), while in the late-spring season biomass production was the highest and most variable (561–841 g plant 1), it correlated with nitrate concentration in the leaves and in the medium and maximum inorganic fertilizer doses it significantly exceeded production from all other fertilization treatments (827–841 g plant 1). Following the three crop seasons the residual availability of N, P and K was clearly enhanced in the soil receiving the organic compared to the inorganic fertilization. Nitrate concentration in lettuce leaves was far below the upper limits set by the European Commission in all fertilization treatments throughout the three crop seasons, a result attributed mainly to the sufficient level of light intensity and duration throughout the year in Southern Greece.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผักกาดหอมชนิด (Lactuca sativaL.) พันธุ์ คอร์ซิกาได้รับการปลูกฝังในช่วงสามฤดูกาลเพาะปลูกต่อเนื่อง (ปลายฤดูใบไม้ผลิฤดูใบไม้ร่วงปลายและ latewinter) ในดินเดียวกันของเรือนกระจกในการทดลอง SW เพโล, กรีซ เซเว่นปฏิสนธิในระยะยาวการรักษามีการทดสอบสำหรับผลกระทบต่อการเจริญเติบโตและความเข้มข้นของไนเตรตในใบผักกาดหอมภายนอก การรักษารวมสามปริมาณที่แตกต่างกันของการปฏิสนธิอินทรีย์ (ปุ๋ยหมักแกะ) นำมาใช้ในการเริ่มต้นของแต่ละฤดูกาลเพาะปลูกสามปริมาณที่แตกต่างกันของปุ๋ยไนโตรเจนอนินทรีสมัครผ่านปุ๋ยในแต่ละฤดูการเพาะปลูกและการรักษาการควบคุมที่ไม่ใส่ปุ๋ยถูกนำมาใช้ ระบบน้ำหยดถูกใช้ในการรดน้ำต้นไม้ทั้งหมด สูงสุด
ระดับไนเตรทพบในขนาดกลางและสูงสุดการรักษาปฏิสนธินินทรีย์ (572-664 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม 1) ในฤดูกาลเพาะปลูกทั้งหมด พวกเขาอย่างมีนัยสำคัญที่สูงขึ้นเมื่อเทียบกับการรักษาการใส่ปุ๋ยอินทรีย์ตามลำดับ (253-435 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม? 1) และการรักษาปฏิสนธิอื่น ๆ (148-435 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม? 1) ฤดูการเจริญเติบโตของพืชผักกาดหอมได้รับผลกระทบมากกว่าการสะสมไนเตรตในผักกาดหอมใบ: การผลิตชีวมวลผักกาดหอมเป็นชุดเล็กที่สุดและมากที่สุดในฤดูปลายฤดูใบไม้ร่วงและไม่ตอบสนองต่อการรักษาปฏิสนธิทดสอบ (ตั้งแต่ 409-439 กรัมพืช 1) ในขณะที่ ในปลายฤดูใบไม้ผลิการผลิตชีวมวลเป็นสูงสุดและตัวแปรมากที่สุด (561-841 กรัมพืช 1) ก็มีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นของไนเตรตในใบและในขนาดกลางและสูงสุดปริมาณปุ๋ยอนินทรีมันมีความหมายเกินการผลิตจากการปฏิสนธิการรักษาอื่น ๆ ทั้งหมด ( 827-841 กรัมพืช 1) ต่อไปนี้สามฤดูกาลเพาะปลูกว่างที่เหลือของไนโตรเจนฟอสฟอรัสและ K ได้รับการเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในดินที่ได้รับอินทรีย์เมื่อเทียบกับการปฏิสนธินินทรีย์ ความเข้มข้นของไนเตรตในใบผักกาดหอมเป็นที่ต่ำกว่าขีด จำกัด บนที่กำหนดโดยคณะกรรมาธิการยุโรปในการรักษาปฏิสนธิตลอดสามฤดูกาลพืชผลประกอบส่วนใหญ่จะอยู่ในระดับที่เพียงพอของความเข้มของแสงและระยะเวลาตลอดทั้งปีในภาคใต้ของกรีซ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีผักกาดหอมผักกาดหอมชนิดประสิทธิภาพ satival . ) พันธุ์ คอร์ซิกาถูกปลูกในช่วงสามฤดูกาลเพาะปลูกต่อเนื่อง ( ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วง และ สาย latewinter ) ในดินเดียวกันของพืชทดลอง S.W . Peloponnese , กรีซ . 7 การรักษาระยะยาว ทดสอบผลของการเจริญเติบโตและไนเตรตที่ความเข้มข้นในใบผักกาดหอม ภายนอก การรักษาประกอบด้วยสามขนาดแตกต่างกัน ( หมักปุ๋ยอินทรีย์มูลแกะ ) ใช้ที่เริ่มต้นของแต่ละพืชฤดู , สามขนาดแตกต่างกันของอนินทรีย์ไนโตรเจนในพืชแต่ละชนิด โดยการใช้น้ำปรุงรส และควบคุมการรักษาที่ไม่มีปุ๋ยเคมี . ระบบน้ำหยด ใช้น้ำพืชทั้งหมด สูงสุด
ไนระดับที่พบในกลางและสูงสุดอนินทรีย์ ( 572 ) การรักษา  664 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ( 1 ) ในฤดูกาลเพาะปลูกทั้งหมด พวกเขามีค่าสูงกว่าเมื่อเทียบกับการรักษาแต่ละอินทรีย์ ( 253 ) 435 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม  1 ) และการรักษาอื่น ๆทั้งหมด ( 148 )  435 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัม ( 1 ) ฤดูกาลมีผลต่อการเจริญเติบโตผักกาดหอมมากกว่าการสะสมไนเตรทในใบผักกาดหอม :การผลิตชีวมวลผักกาดหอมคือเล็กและสม่ำเสมอมากที่สุดในฤดูใบไม้ร่วงฤดูช้าและไม่ตอบสนองกับการรักษาทดสอบ ( ตั้งแต่ 409 ถึง 439 กรัมต่อต้น 1 ) ในขณะที่ในปลายฤดูใบไม้ผลิฤดูการผลิตมวลชีวภาพสูงสุด และส่วนใหญ่ตัวแปร ( 561 ) คุณ g โรงงาน 1 )มันมีความสัมพันธ์กับความเข้มข้นของไนเตรทในใบและในกลางและสูงสุดปริมาณการผลิตปุ๋ยอนินทรีย์อย่างเกินจากการรักษาอื่น ๆทั้งหมด ( 827 ) คุณ g โรงงาน 1 ) ต่อไปนี้สามพืชฤดูว่างที่เหลือของ N , P และ K ที่ชัดเจนเพิ่มขึ้นในดินที่ได้รับอินทรีย์เมื่อเทียบกับปุ๋ยอนินทรีย์ไนเตรตที่ความเข้มข้นในใบผักกาดหอมคือไกลด้านล่างขีด จำกัด ที่กำหนดโดยคณะกรรมาธิการยุโรปในการรักษาความอุดมสมบูรณ์ตลอดสามฤดูกาลเพาะปลูก ผลบันทึกส่วนใหญ่มีระดับของความเข้มของแสงและระยะเวลาตลอดทั้งปีในภาคใต้ของกรีซ