The end of history will be a very s

The end of history will be a very sad time. The struggle for recognition, the willingness to risk one's life for a purely abstract goal, the worldwide ideological struggle that called forth daring, courage, imagination, and idealism, will be replaced by economic calculation, the endless solving of technical problems, environmental concerns, and the satisfaction of sophisticated consumer demands. In the post-historical period there will be neither art nor philosophy, just the perpetual caretaking of the museum of human history. I can feel in myself, and see in others around me, a powerful nostalgia for the time when history existed. Such nostalgia, in fact, will continue to fuel competition and conflict even in the post-historical world for some time to come. Even though I recognize its inevitability, I have the most ambivalent feelings for the civilization that has been created in Europe since 1945, with its north Atlantic and Asian offshoots. Perhaps this very prospect of centuries of boredom at the end of history will serve to get history started once again.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สิ้นสุดประวัติศาสตร์จะเป็นเวลาที่เศร้ามาก การต่อสู้สำหรับการรับรู้ ยินดีที่จะเสี่ยงชีวิตสำหรับเป้าหมายนามธรรมเพียงอย่างเดียว การต่อสู้อุดมการณ์ทั่วโลกที่ออกมาเรียกความกล้าหาญ ความกล้าหาญ จินตนาการ และ idealism จะถูกแทนที่ โดยคำนวณทางเศรษฐกิจ การสิ้นสุดการแก้ปัญหาด้านเทคนิค การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และความต้องการความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีความซับซ้อน ในระยะหลังทางประวัติศาสตร์ จะมีทั้งศิลปะและปรัชญา เพียง caretaking ถาวรของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ไม่ ฉันสามารถรู้สึกในตัวเอง และเห็นคนอื่นรอบตัว ความคิดถึงที่มีประสิทธิภาพสำหรับเวลาเมื่อประวัติอยู่ เช่นความคิดถึง ความเป็นจริง จะยังคงเชื้อเพลิงการแข่งขัน และขัดแย้งในโลกประวัติศาสตร์ภายหลังเวลามา แม้ว่าฉันรู้จักโดยกล่าวเป็น ฉันมีความรู้สึกไม่แน่ใจที่สุดสำหรับอารยธรรมที่สร้างขึ้นในยุโรปนับตั้งแต่ปี 1945 ด้วยความเหนือ มหาสมุทรแอตแลนติกและเอเชีย offshoots บางทีโอกาสนี้มากศตวรรษของความเบื่อที่สุดประวัติศาสตร์จะทำหน้าที่รับประวัติเริ่มต้นอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในตอนท้ายของประวัติศาสตร์จะเป็นช่วงเวลาที่น่าเศร้ามาก การต่อสู้เพื่อการรับรู้ความเต็มใจที่จะเสี่ยงในชีวิตของคน ๆ หนึ่งสำหรับเป้าหมายที่เป็นนามธรรมอย่างหมดจด, การต่อสู้ทางอุดมการณ์ทั่วโลกที่เรียกว่าออกมากล้าหาญกล้าหาญจินตนาการและความเพ้อฝันจะถูกแทนที่ด้วยการคำนวณทางเศรษฐกิจแก้ไม่มีที่สิ้นสุดของปัญหาทางเทคนิคความกังวลด้านสิ่งแวดล้อม และความพึงพอใจของต้องการของผู้บริโภคที่มีความซับซ้อน ในช่วงหลังทางประวัติศาสตร์ที่จะมีทั้งศิลปะหรือปรัชญาเพียงเรียบร้อยตลอดกาลของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ฉันรู้สึกได้ว่าในตัวเองและคนอื่น ๆ ที่เห็นในรอบฉันคิดถึงที่มีประสิทธิภาพสำหรับเวลาที่ประวัติศาสตร์อยู่ คิดถึงดังกล่าวในความเป็นจริงจะยังคงเป็นเชื้อเพลิงในการแข่งขันและความขัดแย้งแม้ในโลกโพสต์ทางประวัติศาสตร์สำหรับเวลาที่จะมาบางส่วน แม้ว่าฉันจะตระหนักถึงความจำเป็นของผมมีความรู้สึกที่สับสนที่สุดสำหรับอารยธรรมที่ถูกสร้างขึ้นในยุโรปตั้งแต่ปี 1945 ที่มีเหนือมหาสมุทรแอตแลนติกและเอเชียหน่อ บางทีนี่อาจจะมีโอกาสที่ดีของศตวรรษของความเบื่อหน่ายในตอนท้ายของประวัติศาสตร์จะให้บริการที่จะได้รับประวัติศาสตร์เริ่มต้นอีกครั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การสิ้นสุดของประวัติศาสตร์ จะเป็นเวลาที่เศร้ามาก การต่อสู้เพื่อการยอมรับ ความเต็มใจที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อเป้าหมายอย่างนามธรรม อุดมการณ์การต่อสู้ทั่วโลกที่ออกมาเรียกว่ากล้าหาญ , ความกล้าหาญ , จินตนาการ และความเพ้อฝัน , จะถูกแทนที่ด้วยการคำนวณทางเศรษฐศาสตร์ ไม่มีที่สิ้นสุด การแก้ปัญหาทางเทคนิค ความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมและความพึงพอใจของความต้องการของผู้บริโภคที่ซับซ้อนโพสต์ในช่วงเวลาทางประวัติศาสตร์จะไม่มีศิลปะและปรัชญา แค่ caretaking ถาวรของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ ฉันรู้สึกได้ในตัวเอง และเห็นคนอื่น ๆ ฉัน คิดถึง เวลาที่มีประวัติอยู่ เช่น คิดถึงในความเป็นจริงจะยังคงเชื้อเพลิงการแข่งขันและความขัดแย้ง แม้ในกระทู้ประวัติศาสตร์โลกสำหรับเวลาที่จะมาถึงแม้ว่าฉันจะจำมันหลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉันมีความรู้สึกว่าที่สุดของอารยธรรมที่ถูกสร้างขึ้นในยุโรปตั้งแต่ปี 1945 ของมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือและเอเชีย offshoots . บางทีนี้มากโอกาสของศตวรรษของความเบื่อที่จุดสิ้นสุดของประวัติศาสตร์จะให้เอาประวัติเริ่มต้นอีกครั้ง