When Triumph Engineering went into

When Triumph Engineering went into receivership in 1983, John Bloor bought the name and manufacturing rights from the Official Receiver.[2] The new company's manufacturing plant and its designs were not able to compete against the Japanese, so Bloor decided against relaunching Triumph immediately. Initially, production of the old Bonneville was continued under licence by Les Harris of Racing Spares, in Newton Abbot, Devon, to bridge the gap between the end of the old company and the start of the new company. For five years from 1983, about 14 were built a week in peak production. In the USA, owing to problems with liability insurance, the Harris Bonnevilles were never imported.[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อชัยชนะวิศวกรรมไปเป็น receivership ในปี 1983 จอห์นบลอยอร์กซื้อชื่อและสิทธิ์ผลิตจากรับราชการ[2] โรงงานผลิตของบริษัทใหม่และการออกแบบไม่สามารถแข่งขันกับญี่ปุ่น เพื่อบลอยอร์กตัดสินใจกับ relaunching ชัยชนะทันที ตอนแรก ผลิต Bonneville เก่าได้อย่างต่อเนื่องภายใต้ใบอนุญาต โดยเดอะเลสของแข่งอะไหล่ ในแอบบ็อทนิวตัน เดวอน การเชื่อมต่อช่องว่างระหว่างส่วนท้ายของบริษัทเก่าและการเริ่มต้นของบริษัทใหม่ ห้าปีจาก 1983 ประมาณ 14 ถูกสร้างขึ้นต่อสัปดาห์ในการผลิตสูงสุด ในสหรัฐอเมริกา เนื่องจากปัญหาหนี้สินประกัน Bonnevilles แฮริสไม่เคยนำเข้า[3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อ Triumph Engineering เดินเข้าไปในเจ้ากรมในปี 1983 จอห์นบลอร์ซื้อชื่อและสิทธิการผลิตจากเจ้าพนักงานพิทักษ์ทรัพย์. [2] โรงงานผลิตของ บริษัท ใหม่และการออกแบบของมันไม่สามารถที่จะแข่งขันกับญี่ปุ่นเพื่อให้บลอร์ตัดสินใจ relaunching ชัยทันที ในขั้นต้นการผลิตของบองเก่าได้อย่างต่อเนื่องภายใต้สัญญาอนุญาต Les แฮร์ริสแข่งอะไหล่ในนิวตันเจ้าอาวาสเดวอนเพื่อลดช่องว่างระหว่างปลายของ บริษัท เก่าและจุดเริ่มต้นของ บริษัท ใหม่ เป็นเวลาห้าปีนับจากปี 1983 ประมาณ 14 ถูกสร้างขึ้นในสัปดาห์ในการผลิตสูงสุด ในสหรัฐอเมริกาเนื่องจากปัญหาเกี่ยวกับการประกันภัยความรับผิด, แฮร์ริส Bonnevilles ไม่เคยนำเข้า. [3]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวิศวกรรมชัยชนะไปเป็นในปี 1983 จอห์น Bloor ซื้อชื่อและสิทธิ์การผลิตจากอย่างเป็นทางการ [ 2 ] บริษัทใหม่โรงงานผลิตและออกแบบ มันไม่สามารถที่จะแข่งขันกับญี่ปุ่น ดังนั้น Bloor ตัดสินใจกับ relaunching ชัยชนะทันที ในตอนแรกการผลิตของบ้านพักเก่าอย่างต่อเนื่องภายใต้ใบอนุญาตโดยเลส์แฮร์ริสอะไหล่แข่ง นิวตันเจ้าอาวาส เดวอน สะพานช่องว่างระหว่างการสิ้นสุดของ บริษัท เก่าและการเริ่มต้นของ บริษัท ใหม่ 5 ปี ตั้งแต่ปี 2526 14 สร้างสัปดาห์ในการผลิตสูงสุด ในสหรัฐอเมริกา เนื่องจากปัญหาเกี่ยวกับการประกันภัยความรับผิด , แฮร์ริส bonnevilles ไม่เคย [ 3 ]
นำเข้า