She could imagine that last night,

She could imagine that last night, he had already received such heavy internal injuries and external trauma, in addition to his illness flaring up, on top of that. Also, running into a storm surge on the ocean…so out of luck, how did he run into all these misfortunes?

As for her? What was she doing at that time?

Once Su Luo thought about this, she simply wanted to cover her face.

Last night, under such conditions of high wind and rapid waves, she…actually fell asleep.

She could imagine him with great difficulty dragging his ill body that was seriously injured to chase after her. He was risking his life, sliding through the ocean, following after the direction she went spinning towards non-stop. While she was contentedly sound asleep, having a good dream…

Thinking of this, Su Luo was feeling so guilty that she nearly kneeled down in front of him.

Nangong Liuyun raised an eyebrow, cast a quick sidelong glance at Su Luo, and the corner of his lips rose slightly: “Now you are aware of your mistake?”

Su Luo kept silent but nodded her head with all her might.

Nangong Liuyun beckoned her with his hand: “Come here.”

Su Luo eagerly, with jolting buttocks, ran over. She cleverly sat in front of him, silently watching him.

That was a cleverly cute, meek appearance that Nangong Liuyun had never seen on her body.

Nangong Liuyun reached out his hand to rub her head: “Do you know what to do now?”

“Eh?” Su Luo expressed that she didn’t understand?

Nangong Liuyun slanted her a glance. He sought a comfortable position to lean against on the bed and looked at Su Luo nonchalantly: “Now, this king is hungry.”

Su Luo’s gaze landed on his chest wound.

After sprinkling blood-clotting pill on top, the blood flow on the wound had already stopped. Moreover, it had the faint signs of healing.

Su Luo washed a fruit and handed it over to Nangong Liuyun.

Unexpectedly, he was still very picky and shook his head: “This king doesn’t eat such random stuff.”

They were stranded on this uninhabited island and he was still this picky. Su Luo speechlessly cast him a glance: “Besides these fruits, there are only oysters and Amethyst Thorned fishes.”

Nangong Liuyun very extravagantly spoke a sentence: “Just the Amethyst Thorned fish then.”

One Amethyst Thorned fish was equivalent to one green-colored crystal stone. Fetching the fish to roast, then, you basically couldn’t absorb its spirit essence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอสามารถจินตนาการว่า คืนสุดท้าย เขาแล้วได้รับบาดเจ็บภายในหนักและบาด ดังกล่าวนอกเหนือจากการเจ็บป่วยของเขาชุด จากนั้น ยัง ทำงานเป็นการหลั่งไหลของพายุในมหาสมุทร...ดังนั้นอับโชค วิธีทำวิ่งเข้าไปในฉากเหล่านี้สำหรับเธอ เธอกำลังทำอะไรในเวลานั้นเมื่อ Su Luo ความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอก็อยากจะครอบคลุมใบหน้าของเธอคืนสุดท้าย ภายใต้สภาวะของลมและคลื่นอย่างรวดเร็ว เธอ...จริง หลับเธอสามารถจินตนาการเขาอีหลุกขลุกขลักลากร่างกายของเขาป่วยที่รับบาดเจ็บสาหัสไล่หลังจากที่เธอ เขาได้เสี่ยงชีวิตของเขา เลื่อนผ่านมหาสมุทร ต่อหลังจากทิศทางที่เธอเดินหมุนไปไม่หยุด ในขณะที่เธอเสียง contentedly นอนหลับ มีความฝันที่ดี...คิดนี้ Su Luo มีความรู้สึกผิดที่เธอเกือบ kneeled ลงหน้าเขาNangong Liuyun ยกคิ้วตัว โยนล่ะ sidelong ที่ Su Luo และมุมของกุหลาบของเขาริมฝีปากเล็กน้อย: "ตอนนี้คุณรับทราบถึงความผิดพลาดของคุณ"Su Luo เก็บเงียบ แต่หัวของเธอทั้งหมดของเธอด้วยแล้วพยักหน้าอย่างNangong Liuyun beckoned เธอ ด้วยมือของเขา: "มานี่"Su Luo กระหาย กับบั้นท้าย jolting วิ่งผ่าน เธอฉลาดวันเสาร์หน้าเขา ชมเขาอย่างเงียบ ๆที่มีลักษณะน่ารักฉลาด สุภาพที่ Nangong Liuyun ไม่เคยเห็นบนร่างกายของเธอNangong Liuyun เอื้อมมือไปถูหัวของเธอ: "คุณรู้สิ่งที่ควรทำตอนนี้""ใช่มั้ย" Su Luo แสดงว่า เธอไม่เข้าใจNangong Liuyun เอียงเธอทันที เขาขอตำแหน่งที่สะดวกสบายเพื่อยืนพิงบนเตียง และดู Su Luo อย่างเมินเฉย: "ตอนนี้ กษัตริย์องค์นี้ไม่หิว"จ้องมอง Su Luo ที่ดินอกแผลหลังจากการแข็งตัวของเลือดยาโรยด้านบน การไหลเวียนของเลือดบนแผลได้แล้วหยุด นอกจากนี้ มันมีสัญญาณลมของการรักษาSu Luo ล้างผลไม้ และมอบให้ Nangong Liuyunโดยไม่คาดคิด เขายังคงมากจู้จี้จุกจิก และส่ายศีรษะของเขา: "คิงนี้ไม่กินสิ่งที่สุ่มดังกล่าว"พวกเขาติดบนเกาะนี้ไม่มีใครอยู่ และเขาก็ยังคงนี้จู้จี้จุกจิก Su Luo speechlessly ชำเลืองเขา: "นอกจากผลไม้เหล่านี้ มีเฉพาะหอยนางรมและปลา Thorned แอเมทิสต์"Nangong Liuyun พูดมากระดับประโยค: "เพียงแค่แอเมทิสต์ Thorned ปลาแล้วกัน"ปลาอเมทิส Thorned หนึ่งคือเท่ากับหนึ่งหินคริสตัลสีเขียว นำปลาย่าง แล้ว คุณโดยทั่วไปไม่สามารถดูดซับสาระสำคัญของวิญญาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอจะคิดว่าคืนที่ผ่านมาเขาได้รับบาดเจ็บแล้วภายในเช่นหนักและการบาดเจ็บภายนอกที่นอกเหนือไปจากความเจ็บป่วยของเขาวูบวาบขึ้นด้านบนของที่ นอกจากนี้การทำงานเป็นพายุคลื่นในมหาสมุทร ... เพื่อออกจากโชควิธีที่เขาวิ่งเข้ามาในความโชคร้ายทั้งหมดเหล่านี้สำหรับเธอ? อะไรคือสิ่งที่เธอทำในช่วงเวลานั้น? เมื่อซู Luo คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เธอเพียงต้องการที่จะครอบคลุมใบหน้าของเธอ. คืนที่ผ่านมาภายใต้เงื่อนไขดังกล่าวของลมและคลื่นอย่างรวดเร็วเธอ ... จริงผล็อยหลับไป. เธอสามารถจินตนาการเขาด้วยความยากลำบากลาก ร่างกายของเขาป่วยที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสที่จะไล่ตามหลังเธอ เขาได้รับการเสี่ยงชีวิตของเขาเลื่อนผ่านทะเลต่อไปนี้หลังจากทิศทางที่เธอเดินปั่นต่อไม่หยุด ขณะที่เธอกำลังสมถะนอนหลับเสียงมีฝันดี ... คิดนี้ซู Luo รู้สึกผิดเพื่อที่เธอเกือบคุกเข่าลงตรงหน้าเขา. Nangong Liuyun ยกคิ้วโยนได้อย่างรวดเร็วเอียงอย่างรวดเร็วที่ซู Luo และมุม ของริมฝีปากของเขาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย: "ตอนนี้คุณมีความตระหนักในความผิดพลาดของคุณ?" ซู Luo เก็บเงียบ แต่พยักหน้าเธอมีทั้งหมดอาจของเธอ. Nangong Liuyun กวักมือเรียกเธอด้วยมือของเขา: ". มาที่นี่" ซู Luo กระหายก้นกระแทก, วิ่งไป เธออย่างชาญฉลาดนั่งอยู่ในด้านหน้าของเขาเงียบ ๆ เฝ้าดูเขา. นั่นเป็นความน่ารักอย่างชาญฉลาดลักษณะอ่อนโยนที่ Nangong Liuyun ไม่เคยเห็นมาในร่างกายของเธอ. Nangong Liuyun ถึงมือของเขาออกจะถูหัวของเธอว่า "คุณรู้หรือไม่ว่าจะทำอะไรตอนนี้หรือไม่ " " ใช่มั้ย? "ซู Luo แสดงว่าเธอไม่เข้าใจ? Nangong Liuyun เป๋ของเธออย่างรวดเร็ว เขาหาตำแหน่งที่สะดวกสบายในการยืนพิงอยู่บนเตียงและมองไปที่ซู Luo เมินเฉย ". ตอนนี้กษัตริย์นี้หิว" . จ้องมองซู Luo ของที่ดินบนแผลหน้าอกของเขาหลังจากที่โรยยาแข็งตัวของเลือดบนไหลเวียนของเลือดใน แผลได้หยุดแล้ว นอกจากนี้ยังมีสัญญาณของการรักษาลม. ซู Luo ล้างผลไม้และส่งมันไปยัง Nangong Liuyun. จู่ ๆ เขาก็ยังคงจู้จี้จุกจิกมากและส่ายหัว ". กษัตริย์นี้ไม่ได้กินสิ่งที่สุ่มเช่น" พวกเขาถูกควั่น ไม่มีใครอยู่บนเกาะนี้และเขาก็ยังคงจู้จี้จุกจิกนี้ ซู Luo คอแข็งโยนเขาอย่างรวดเร็ว: ". นอกจากนี้ผลไม้เหล่านี้มีหอยนางรมเท่านั้นและปลาอเมทิส Thorned" Nangong Liuyun มากเติบพูดประโยค: ". เพียงปลาอเมทิส Thorned แล้ว" หนึ่งปลาอเมทิส Thorned เท่ากับหนึ่งสีเขียว หินคริสตัลสี การเรียกปลาย่างแล้วคุณโดยทั่วไปไม่สามารถดูดซับสาระสำคัญของจิตวิญญาณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่เธอจะจินตนาการได้ว่าเมื่อคืนเขาได้รับบาดเจ็บภายในเช่นหนักและการบาดเจ็บภายนอก นอกจากความเจ็บป่วยของเขาวูบวาบขึ้น ด้านบนของที่ แล้วก็วิ่งเข้าไปกระชากพายุในมหาสมุทร . . . . . . . โชคดียังไง เขาเจอเรื่องพวกนี้เป็นเธอ ? เธอทำอะไรนะเมื่อ ซู ลู คิดเรื่องนี้ เธอเพียงแค่ต้องการจะปกปิดใบหน้าของเธอเมื่อคืน ภายใต้เงื่อนไข เช่น คลื่นลมอย่างรวดเร็ว เธอ . . . . . . . เผลอหลับไปเธออาจจะคิดว่าเขามีความยากลำบากลากของเขาป่วย ร่างกายที่บาดเจ็บสาหัสที่จะไล่ตามเธอ เขาเสี่ยงชีวิต เลื่อนผ่านมหาสมุทร ตามทิศทางที่เธอเดินหมุนไปไม่หยุด ในขณะที่เธอกำลังเสียงสมถะหลับฝันดี . . . . . . .คิดนี้ ซู หลัวคือรู้สึกผิดที่เธอเกือบจะคุกเข่าลงตรงหน้าเขานังก๊อก liuyun ยกคิ้ว , โยนอย่างรวดเร็วริมทางมองซู หลัว และมุมของริมฝีปากของเขาเพิ่มขึ้นเล็กน้อย : " ตอนนี้คุณตระหนักถึงความผิดพลาดของคุณ "ซูหลอเงียบแต่พยักหน้าหัวของเธอด้วยแรงทั้งหมดที่มีนังก๊อก liuyun กวักมือเรียกเธอด้วยมือของเขา : " มาที่นี่ "ซู หลัว ตั้งหน้าตั้งตากับ jolting บั้นท้าย วิ่งมา เธอถนัดนั่งต่อหน้าเขาอย่างเงียบ ๆมองเขานั่นมันฉลาดน่ารัก อ่อนโยนปรากฏว่า นังก๊อก liuyun ไม่เคยเห็นบนตัวเธอนังก๊อก liuyun ถึงออกมือของเขาให้ลูบหัวของเธอ : " คุณรู้ว่าสิ่งที่ต้องทำตอนนี้ "" เอ๋ ? " ซู Luo กล่าวว่าเธอไม่ได้เข้าใจมั้ยนังก๊อก liuyun เป๋ของเธออย่างรวดเร็ว เขาขอตำแหน่งสบายพิงบนเตียงและมองซูหลัวหน้าตาเฉย : " ตอนนี้พระราชากำลังหิว .ซูหลัวจ้องมองลงบนบาดแผลที่หน้าอกหลังจากโรยเลือดแข็งตัวยาด้านบน การไหลของเลือดที่แผลได้หยุดไปแล้ว ยิ่งกว่านั้น มันมีสัญญาณอ่อนของการรักษาซู หลัว ล้างผลไม้และส่งไปให้กับนังก๊อก liuyun .แต่เขาก็ยังเลือกมากและส่ายหัวของเขา : " กษัตริย์ไม่กินของแบบสุ่มเช่น " .พวกเขากำลังติดอยู่บนเกาะร้างแห่งนี้ และเขายังเรื่องมาก ซู หลัว คอแข็งโยนเขาได้อย่างรวดเร็ว : " นอกจากผลไม้เหล่านี้ มีหอยนางรมและอเมทิส thorned ปลา”นังก๊อก liuyun มากอีหลุยฉุยแฉกพูดประโยค : " อเมทิสต์ thorned ปลาแล้ว "อเมทิสต์ thorned ปลาหนึ่งเท่ากับหนึ่งสีเขียวคริสตัลหิน นำปลาไปย่าง แล้วคุณโดยทั่วไปไม่สามารถซึมซับจิตวิญญาณแก่นแท้ .