decreased over time in the students

decreased over time in the students exposed to problem-based instruction and although problem-focused coping did not
significantly change, emotionally coping with stressful situations significantly increased over time in these students. Once
again, it is hard to integrate these results with those reported from medical and engineering schools as the focus was on
affective rather than cognitive effects of problem-based learning and no comparisons were done between problem-based
learning and traditional, lecture-based instruction. However, if we can conceptualize tolerance for ambiguity and coping
as problem-solving skills, this result supports the work done in medical and engineering schools, that is problem-based
learning leads to better problem-solving or knowledge application skills.
In general, these studies in management and business classroom environments support, to some extent, the studies in
engineering classroom environments and the three meta-analyses in medical school classroom environments. Students
respond more favorably to a problem-based assessment tool, rate their experience in a problem-based classroom positively,
and develop better emotional coping and problem solving skills than when exposed to more traditional approaches.
In summary, across some 90 studies, some employing multiple samples, in three general academic areas, medical, engineering,
and management, problem-based learning leads to improved problem-solving skills, broadly defined, but not
knowledge acquisition, as compared to traditional, lecture-based approaches to education. Though, students do generally
have a positive view of their experience in a problem-based learning classroom.
4. An alternative theoretical foundation for problem-based learning
The issue of problem-based learning resolves to two questions. First, why is it that the predictions from Constructivist
theory, that problem-based learning should lead to improved knowledge acquisition and problem-solving and critical
thinking skills, only seem to be half correct? And, if Constructivist theory and its predictions for research outcomes are not
fully correct, shouldn't alternative theories be considered or crafted to help explain the results that are obtained? Second, why
do we not see better outcomes for problem-based learning when compared to a more traditional, lecture-based curriculum?
Would the consideration of a different theoretical perspective, more in line with research outcomes, lead management
development professionals, whether academic or professional, to consider different outcome measures?
One quite old (in the sense of having a long history), but novel in this context (in the sense of not having been applied to
higher education), pedagogical theory that might be helpful in understanding problem-based learning is Montessorian
pedagogical theory (Montessori, 2012). Some applications of the Montessorian approach have been directed at secondary
education, but the approach has not been applied at the post-secondary level, and this is mainly because Maria Montessori
developed her pedagogy based on her direct and exclusive observation of young children (Martin, 2004).
Montessorian pedagogical theory is based on the philosophy and methodology developed by Maria Montessori
(Kirkpatrick, 2008; Martin, 2004). According to this pedagogical theory the goal of education is not for the instructor to
“direct, drill, or instruct”, but rather to foster independent mastery among the students (Martin, 2004). This is based on the
premise that students will work on their own, and quite actively, to develop their own potential and skills (Kirkpatrick, 2008).
Therefore, the role of the instructor in the Montessorian approach is one of facilitator, to provide learning-appropriate stimuli
that allows the student to develop his or her own potentials and skills.
Dubbed “scientific pedagogy”, the Montessorian approach is based on leveraging the inherent inquisitiveness of the
learner (Brendt, 2012). The underlying assumption is that the learner learns best when following his or her own interests for
long, uninterrupted stretches of time. When a student is engaged in a learning activity that he or she is inherently interested
in, his or her learning appears effortless (Brendt, 2012). Therefore, the instructor's role is simply to provide exposure to
subjects and materials, then observe in which subjects and materials the learner shows most interest. Finally, the instructor
would prepare the learning environment to allow for a deeper exploration of what intrigues the learner. “Learning occurs as a
fluid process reflective of respect for the individuality of the” learner (Brendt, 2012, p. 11). The instructor in a Montessorian
classroom functions more as a facilitator, developing learning environments and activities that are aligned with the development
and learning needs of the students (Martin, 2004).
More philosophically, Montessori suggested that students learn because of an “inner force” which “prompts” the student
“to seek out certain experiences and activities at certain times” (Crain, 2004, p. 2). These activities allow the student to
develop his or her underlying skills and abilities. And when these activities are found, then motivate the student to enthusiastically
engage with the activities without the need for instructor direction or supervision. Given this, the goal of the
instructor is to provide these activities and allow the student's inner force to guide the student to learn. The instructor must
trust the student to freely choose to engage with the activity and work independently on the activity, realizing underlying
skills and abilities in the process (Crain, 2004).
The Montessorian approach is in direct contrast to the traditional, lecture-based curriculum with its emphasis on external
motivation and dependence on an instructor. The traditional approach to education focuses on the student performing in
order to receive external rewards or avoid punishments for performance: awards, grades, praise, or criticism (Crain, 2004).
The Montessorian approach to education focuses on the intrinsic motivation of self-directed learning, and self-discovery of
skills and abilities.
Additionally, the Montessorian approach emphasizes the social nature of learning (Crain, 2004). In the traditional Montessorian
classroom, students are mixed in terms of age, experience, skill, and ability. The underlying assumption is that those
students with more experience, skill, and ability will help those students with less experience, skill, and ability learn through
the process of learning together

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลดลงช่วงเวลานักเรียนสัมผัสกับปัญหาตามคำแนะนำและแม้ว่า จะเผชิญกับปัญหาไม่เปลี่ยนแปลง อารมณ์เผชิญกับสถานการณ์ที่เครียดอย่างมีนัยสำคัญเพิ่มช่วงเวลานักเรียนเหล่านี้ ครั้งอีก จึงยากที่จะรวมผลลัพธ์เหล่านี้กับรายงานจากโรงเรียนแพทย์ และวิศวกรรมศาสตร์เป็นจุดเน้นในทำผล มากกว่ารับรู้ผลของการเรียนรู้ปัญหาและไม่เปรียบเทียบระหว่างตามปัญหาเรียน และ ดั้งเดิม บรรยายตามคำแนะนำ อย่างไรก็ตาม ถ้าเราสามารถ conceptualize ค่าเผื่อสำหรับความคลุมเครือและเผชิญกับเป็นการแก้ปัญหาทักษะ ผลนี้สนับสนุนการงานที่ทำในโรงเรียนแพทย์ และวิศวกรรม ที่เป็นปัญหาตามเรียนรู้นำไปดีกว่าการแก้ปัญหาหรือการรู้ใช้ทักษะทั่วไป การศึกษาเหล่านี้ในการจัดการและสภาพแวดล้อมห้องเรียนธุรกิจสนับสนุน บ้าง การศึกษาวิศวกรรมเมตาสามวิเคราะห์สภาพแวดล้อมห้องเรียนของโรงเรียนแพทย์และสภาพแวดล้อมห้องเรียน นักเรียนตอบยิ่งพ้องต้องการเครื่องมือประเมินตามปัญหา อัตราประสบการณ์ในห้องเรียนตามปัญหาบวกและพัฒนาดีกว่าอารมณ์เผชิญและแก้ไขปัญหาทักษะกว่าเมื่อสัมผัสกับวิธีดั้งเดิมในสรุป ข้ามบางศึกษา 90 บางคนใช้หลายอย่าง ในสามพื้นที่ทั่วไปด้านการศึกษา แพทย์ วิศวกรรมและการจัดการ เรียนรู้ปัญหานำไปสู่การแก้ปัญหาทักษะที่ดีขึ้น ทั่วไปกำหนด แต่ไม่ซื้อความรู้ เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิม บรรยายตามแนวทางการศึกษา ถึงแม้ว่า นักเรียนทำโดยทั่วไปมีมุมมองเป็นบวกประสบการณ์ของพวกเขาในห้องเรียนเรียนรู้ปัญหา4. รากฐานทฤษฎีการสำรองสำหรับเรียนรู้ปัญหาแก้ปัญหาการเรียนรู้ที่ใช้ปัญหาถามสอง ครั้งแรก ทำไมเป็นที่คาดการณ์จากแบบสร้างสรรค์นิยมทฤษฎี ที่ปัญหาการเรียนรู้ควรนำมาปรับปรุงความรู้และการแก้ปัญหา และความสำคัญทักษะการคิด ดูเหมือนจะถูกต้องครึ่งหนึ่งเท่านั้น และ แบบสร้างสรรค์นิยมทฤษฎีและการคาดคะเนผลการวิจัยอย่างถูกต้อง ไม่ควรทางทฤษฎีถือว่า หรือทำขึ้นเพื่อช่วยอธิบายผลลัพธ์ที่จะได้รับ เหตุผลที่สองเราไม่เห็นผลดีกว่าเรียนตามปัญหาเมื่อเปรียบเทียบกับแบบดั้งเดิม บรรยายตามหลักสูตรหรือไม่จะพิจารณาแตกต่างกันทฤษฎีมุม ขึ้นกับผลการวิจัย การจัดการลูกค้าเป้าหมายผู้เชี่ยวชาญด้านพัฒนา ศึกษา หรือมือ อาชีพ เพื่อพิจารณาผลที่ได้แตกต่างวัดหนึ่งค่อนข้างเก่า (ในความรู้สึกของการมีประวัติศาสตร์ยาวนาน), แต่นวนิยายในบริบทนี้ (ในความรู้สึกของการไม่มีการใช้เป็นทฤษฎีการสอนที่อาจมีประโยชน์ในการศึกษาเรียนรู้ปัญหา อุดมศึกษา), Montessorianสอนทฤษฎี (บา 2012) โปรแกรมประยุกต์บางโปรแกรมของวิธี Montessorian ได้รับคำแนะนำที่รองการศึกษา แต่วิธีการยังไม่ถูกใช้ในระดับอุดมศึกษา และนี้เป็นส่วนใหญ่เพราะบามาเรียพัฒนาครูผู้สอนของเธอตามเธอสังเกตโดยตรง และพิเศษของเด็ก (มาร์ติน 2004)ทฤษฎี Montessorian สอนเป็นไปตามปรัชญาและวิธีพัฒนา โดยบามาเรีย(Kirkpatrick, 2008 มาร์ติน 2004) ตามทฤษฎีนี้สอน เป้าหมายของการศึกษาไม่ใช่การสอนที่"โดยตรง เจาะ หรือแนะนำ" แต่แทนที่จะ ไปสร้างต้นแบบด้วยตนเองระหว่างเรียน (มาร์ติน 2004) นี้เป็นไปตามหลักฐานที่นักเรียนจะทำงานด้วยตนเอง และค่อนข้างอย่างแข็ง ขัน การพัฒนาศักยภาพของตนเองและทักษะ (Kirkpatrick, 2008)ดังนั้น บทบาทของผู้สอนในวิธี Montessorian เป็นหนึ่งสัมภาษณ์ การให้สิ่งเร้าการเรียนรู้ที่เหมาะสมที่ช่วยให้ผู้เรียนพัฒนาศักยภาพและทักษะของ ตนเองตั้งฉายา "วิทยาศาสตร์ศึกษาศาสตร์" วิธี Montessorian อยู่ใช้ inquisitiveness โดยธรรมชาติของการผู้เรียน (Brendt, 2012) เป็นสมมติฐานพื้นฐานว่า ผู้เรียนรู้ส่วนเมื่อต่อผลประโยชน์ของ ตนเองในอย่างต่อเนื่อง ยาวยืดเวลา เมื่อมีนักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนรู้ ว่าเขาหรือเธอมีความสนใจใน เขา หรือเธอเรียนแล้ว อย่างง่ายดาย (Brendt, 2012) ดังนั้น บทบาทของผู้สอนเป็นเพียงเพื่อ ให้สัมผัสกับเรื่องและวัสดุ แล้วสังเกตในเรื่องใดและวัสดุผู้เรียนแสดงความสนใจมากที่สุด สุดท้าย ผู้สอนจะจัดเตรียมสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ให้สำรวจลึกของสิ่ง intrigues จับใจ "เรียนรู้ที่เกิดขึ้นเป็นการกระบวนการของเหลวให้เคารพบุคลิกลักษณะของการ "ผู้เรียน (Brendt, 2012, p. 11) ผู้สอนในการ Montessorianฟังก์ชั่นห้องเรียนเพิ่มเติมเป็นการสัมภาษณ์ การพัฒนาสภาพแวดล้อมการเรียนรู้และกิจกรรมที่สอดคล้องกับการพัฒนาและเรียนรู้ความต้องการของนักเรียน (มาร์ติน 2004)เพิ่มเติม philosophically บาแนะนำให้ นักเรียนเรียนรู้เนื่องจากการ "ภายในกองทัพ" "ให้" นักเรียน"การหาประสบการณ์และกิจกรรมบางอย่างในบางช่วงเวลา" (Crain, 2004, p. 2) กิจกรรมเหล่านี้ช่วยให้นักเรียนไปพัฒนาทักษะพื้นฐานและความสามารถของเขา หรือเธอ และเมื่อพบกิจกรรมเหล่านี้ แล้วการจูงใจการเรียนใหม่ ๆมีส่วนร่วมกับกิจกรรมที่ไม่ต้องการคำสั่งสอนหรือดูแล กำหนดนี้ เป้าหมายของการผู้สอนจะ ให้กิจกรรมเหล่านี้ และอนุญาตให้แรงภายในของนักเรียนเพื่อนักเรียนจะเรียนรู้ได้ ผู้สอนต้องเชื่อถือนักเรียนเลือกได้อย่างอิสระการมีส่วนร่วมกับกิจกรรม และทำงานอย่างอิสระกิจกรรม ตระหนักถึงต้นทักษะและความสามารถในกระบวนการ (Crain, 2004)วิธี Montessorian คือในทางตรงข้ามโดยตรงหลักสูตรดั้งเดิม บรรยายโดยใช้กับของภายนอกแรงจูงใจและพึ่งพาผู้สอน วิธีแบบดั้งเดิมการศึกษาเน้นนักศึกษาที่ทำในสั่งไปได้รับรางวัลภายนอก หรือหลีกเลี่ยงการลงโทษการปฏิบัติงาน: งานประกาศผลรางวัล เกรด สรรเสริญ หรือวิจารณ์ (Crain, 2004)วิธี Montessorian การศึกษาเน้นใน intrinsic แรงจูงใจการเรียนรู้ด้วยตนเอง และ self-discovery ของทักษะและความสามารถนอกจากนี้ วิธี Montessorian เน้นลักษณะทางสังคมของการเรียนรู้ (Crain, 2004) ในแบบดั้งเดิม Montessorianห้องเรียน นักเรียนผสมอายุ ประสบการณ์ ทักษะ และความสามารถในการ สมมติฐานพื้นฐานว่าผู้ศึกษาเพิ่มเติมประสบการณ์ ความรู้ ความสามารถจะช่วยนักเรียนที่ มีประสบการณ์น้อยกว่า ความรู้ ความสามารถเรียนรู้ผ่านกระบวนการเรียนรู้ร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลดลงเมื่อเวลาผ่านไปในนักเรียนสัมผัสกับการเรียนการสอนตามปัญหาและถึงแม้ว่าปัญหาที่มุ่งเน้นการเผชิญปัญหาไม่ได้อย่างมีนัยสำคัญเปลี่ยนอารมณ์การรับมือกับสถานการณ์ที่เครียดเพิ่มขึ้นอย่างมากในช่วงเวลาในนักเรียนเหล่านี้
เมื่ออีกครั้งก็เป็นเรื่องยากที่จะบูรณาการผลเหล่านี้กับผู้ที่ได้รับรายงานจากโรงเรียนแพทย์และวิศวกรรมในขณะที่มุ่งเน้นเป็นอารมณ์มากกว่าผลกระทบความรู้ความเข้าใจในการเรียนรู้ปัญหาและไม่มีการเปรียบเทียบได้ทำระหว่างปัญหาตามการเรียนรู้แบบดั้งเดิมและการเรียนการสอนการบรรยายตาม. แต่ถ้าเราสามารถสร้างกรอบความคิดความอดทนสำหรับความคลุมเครือและการเผชิญกับทักษะการแก้ปัญหาผลนี้สนับสนุนการทำงานทำในโรงเรียนแพทย์และวิศวกรรมที่เป็นปัญหาพื้นฐานของการเรียนรู้ที่นำไปสู่การแก้ปัญหาที่ดีกว่าหรือความรู้ทักษะการประยุกต์. โดยทั่วไปเหล่านี้ การศึกษาในการบริหารจัดการธุรกิจและการสนับสนุนสภาพแวดล้อมในห้องเรียนที่มีขอบเขตการศึกษาในสภาพแวดล้อมห้องเรียนวิศวกรรมและสามอภิวิเคราะห์ในโรงเรียนแพทย์สภาพแวดล้อมห้องเรียน นักเรียนตอบสนองต่อการสนับสนุนให้เป็นเครื่องมือการประเมินปัญหาที่ใช้ประเมินประสบการณ์ของพวกเขาในห้องเรียนปัญหาตามบวกและพัฒนาเผชิญปัญหาทางอารมณ์ที่ดีและทักษะการแก้ปัญหามากกว่าเมื่อสัมผัสกับวิธีการแบบดั้งเดิมมากขึ้น. โดยสรุปข้าม 90 การศึกษาการจ้างงานบางส่วน ตัวอย่างหลายในสามด้านวิชาการทั่วไป, การแพทย์, วิศวกรรมและการจัดการการเรียนรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นตามที่ดีขึ้นจะนำไปสู่ทักษะการแก้ปัญหาที่กำหนดไว้อย่างกว้างๆ แต่ไม่ได้ซื้อความรู้เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิมวิธีการบรรยายที่ใช้ในการศึกษา แม้ว่านักเรียนโดยทั่วไปมีมุมมองในเชิงบวกของประสบการณ์ของพวกเขาในห้องเรียนการเรียนรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นตาม. 4 รากฐานทางทฤษฎีทางเลือกสำหรับปัญหาที่เกิดขึ้นตามการเรียนรู้ปัญหาของการเรียนรู้ปัญหาที่เกิดขึ้นตามมติสองคำถาม ครั้งแรกที่ว่าทำไมมันเป็นที่คาดการณ์จาก Constructivist ทฤษฎีว่าการเรียนรู้ปัญหาที่ใช้จะนำไปสู่การปรับปรุงการซื้อความรู้และการแก้ปัญหาและที่สำคัญทักษะการคิดเท่านั้นที่ดูเหมือนจะเป็นครึ่งหนึ่งถูกต้องหรือไม่ และถ้าทฤษฎีคอนสตรัคติและการคาดการณ์สำหรับผลงานวิจัยไม่ได้ถูกต้องอย่างเต็มที่ควรทฤษฎีทางเลือกไม่ได้รับการพิจารณาหรือสร้างขึ้นมาเพื่อช่วยอธิบายผลที่จะได้รับ? ประการที่สองเหตุผลที่เราจะไม่เห็นผลลัพธ์ที่ดีกว่าสำหรับการเรียนรู้ปัญหาที่ใช้เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิมมากขึ้นหลักสูตรการบรรยายตาม? Would พิจารณาของมุมมองทางทฤษฎีที่แตกต่างกันมากขึ้นสอดคล้องกับผลการวิจัยที่นำไปสู่การจัดการผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาไม่ว่าจะเป็นด้านการศึกษาหรือมืออาชีพที่จะต้องพิจารณามาตรการผลแตกต่างกันอย่างไรหนึ่งค่อนข้างเก่า (ในความหมายของการมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน) แต่นวนิยายในบริบทนี้ (ในความหมายของไม่ได้มีการถูกนำมาใช้ในการศึกษาที่สูงขึ้น) ทฤษฎีการสอนที่อาจจะเป็นประโยชน์ในปัญหาความเข้าใจ การเรียนรู้เป็น Montessorian ชั่นทฤษฎีการสอน(Montessori 2012) การใช้งานบางส่วนของวิธีการ Montessorian ได้รับการกำกับที่รองศึกษาแต่วิธีการที่ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้ในระดับหลังมัธยมศึกษาและนี่คือส่วนใหญ่เป็นเพราะมาเรียมอนเตพัฒนาการเรียนการสอนของเธออยู่บนพื้นฐานของการสังเกตโดยตรงและพิเศษของเธอในเด็กเล็ก (มาร์ติน . 2004) Montessorian ทฤษฎีการสอนอยู่บนพื้นฐานของปรัชญาและวิธีการพัฒนาโดยมาเรียมอนเตส(Kirkpatrick 2008; มาร์ติน, 2004) ตามทฤษฎีการสอนนี้เป้าหมายของการศึกษาไม่ได้สำหรับผู้สอนที่จะ"ตรงเจาะหรือสั่ง" แต่ส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้ที่จะเป็นอิสระในหมู่นักศึกษา (มาร์ติน, 2004) นี้จะขึ้นอยู่กับสมมติฐานที่ว่านักเรียนจะทำงานได้ด้วยตัวเองและค่อนข้างแข็งขันในการพัฒนาศักยภาพของตัวเองและทักษะ (Kirkpatrick 2008). ดังนั้นบทบาทของผู้สอนในวิธี Montessorian ที่เป็นหนึ่งในผู้อำนวยความสะดวกเพื่อให้การเรียนรู้ สิ่งเร้า -appropriate ที่ช่วยให้นักเรียนที่จะพัฒนาศักยภาพของตนเองและทักษะ. ขนานนามว่า "การเรียนการสอนทางวิทยาศาสตร์" วิธี Montessorian จะขึ้นอยู่กับการใช้ประโยชน์จากความอยากรู้โดยธรรมชาติของผู้เรียน(Brendt 2012) สมมติฐานพื้นฐานที่ผู้เรียนได้เรียนรู้ที่ดีที่สุดเมื่อต่อไปนี้ความสนใจของเขาหรือเธอสำหรับยาวเหยียดอย่างต่อเนื่องของเวลา เมื่อนักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนรู้ว่าเขาหรือเธอเป็นที่สนใจอย่างโดยเนื้อแท้ในการเรียนรู้ของเขาหรือเธอปรากฏง่ายดาย (Brendt 2012) ดังนั้นบทบาทของผู้สอนเป็นเพียงเพื่อให้สัมผัสกับอาสาสมัครและวัสดุแล้วสังเกตในการที่อาสาสมัครและวัสดุที่ผู้เรียนแสดงความสนใจมากที่สุด สุดท้ายผู้สอนจะเตรียมความพร้อมในการเรียนรู้สภาพแวดล้อมในการอนุญาตให้มีการสำรวจลึกของสิ่งที่ชั่วช้าเรียน "การเรียนรู้เกิดขึ้นเป็นกระบวนการของเหลวสะท้อนของการเคารพในความแตกต่างของ" ผู้เรียน (Brendt 2012, น. 11) อาจารย์ผู้สอนใน Montessorian ฟังก์ชั่นในห้องเรียนมากขึ้นเป็นผู้อำนวยความสะดวกในการพัฒนาสภาพแวดล้อมการเรียนรู้และกิจกรรมที่มีความสอดคล้องกับการพัฒนาและการเรียนรู้ความต้องการของนักเรียน (มาร์ติน, 2004). อื่น ๆ ปรัชญา, มอนชี้ให้เห็นว่านักเรียนได้เรียนรู้เพราะ "พลังภายใน" ซึ่ง "แจ้ง" นักเรียน"เพื่อหาประสบการณ์และกิจกรรมบางอย่างในบางช่วงเวลา" (เครน, 2004, น. 2) กิจกรรมเหล่านี้ช่วยให้นักเรียนที่จะพัฒนาทักษะพื้นฐานของเขาหรือเธอและความสามารถ และเมื่อกิจกรรมเหล่านี้จะพบแล้วกระตุ้นให้นักเรียนที่จะกระตือรือร้นมีส่วนร่วมกับกิจกรรมโดยไม่จำเป็นต้องสอนหรือทิศทางการกำกับดูแล ให้นี้เป้าหมายของการสอนคือการให้กิจกรรมเหล่านี้และช่วยให้มีผลบังคับใช้ภายในของนักเรียนเพื่อให้คำแนะนำนักเรียนในการเรียนรู้ อาจารย์ผู้สอนจะต้องไว้วางใจนักเรียนที่จะได้อย่างอิสระเลือกที่จะมีส่วนร่วมกับกิจกรรมและทำงานอย่างเป็นอิสระเกี่ยวกับกิจกรรมที่ตระหนักถึงพื้นฐานทักษะและความสามารถในกระบวนการ(เครน, 2004). วิธี Montessorian เป็นในทางตรงกันข้ามตรงกับแบบดั้งเดิมหลักสูตรการบรรยายตาม โดยเน้นภายนอกแรงจูงใจและการพึ่งพาผู้สอน วิธีการแบบดั้งเดิมเพื่อการศึกษาที่มุ่งเน้นไปที่นักเรียนในการปฏิบัติเพื่อให้ได้รับผลตอบแทนจากภายนอกหรือหลีกเลี่ยงการลงโทษสำหรับการทำงาน:. รางวัล, เกรดสรรเสริญหรือวิจารณ์ (เครน, 2004) วิธีการ Montessorian การศึกษาที่มุ่งเน้นไปที่การสร้างแรงจูงใจที่แท้จริงของการกำกับตนเอง การเรียนรู้และค้นพบตัวเองของทักษะและความสามารถ. นอกจากนี้วิธีการ Montessorian เน้นลักษณะทางสังคมของการเรียนรู้ (เครน, 2004) ใน Montessorian ดั้งเดิมห้องเรียนนักเรียนจะผสมในแง่ของอายุประสบการณ์ทักษะและความสามารถ สมมติฐานพื้นฐานว่าผู้นักเรียนที่มีประสบการณ์ทักษะและความสามารถจะช่วยให้นักเรียนผู้ที่มีประสบการณ์น้อยทักษะและความสามารถในการเรียนรู้ผ่านกระบวนการเรียนรู้ร่วมกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลดลงในช่วงเวลานักเรียนสัมผัสกับปัญหาการสอนและแม้ว่าปัญหาเครียดไม่ได้
อย่างมาก เปลี่ยน อารมณ์ การรับมือกับสถานการณ์ที่เคร่งเครียดอย่างมากในช่วงเวลาของพวกนักเรียน เมื่อ
อีกครั้ง มันเป็นเรื่องยากที่จะรวมผลเหล่านี้ที่มีรายงานจากแพทย์ และโรงเรียนวิศวกรรมเป็นโฟกัสบน
อารมณ์ มากกว่าผลทางปัญญาในการเรียนรู้ และไม่มีการเปรียบเทียบระหว่างการเรียนรู้และการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นหลัก
ดั้งเดิม โดยการบรรยาย อย่างไรก็ตาม ถ้าเราสามารถสร้างแนวคิดความอดทนต่อความคลุมเครือ และเผชิญ
เป็นทักษะการแก้ปัญหาการสนับสนุนงานด้านการแพทย์และโรงเรียนวิศวกรรม นั่นคือปัญหา
การเรียนรู้ที่จะนำไปสู่การแก้ปัญหาหรือการประยุกต์ใช้ความรู้ทักษะดีกว่า .
ในทั่วไปเหล่านี้การศึกษาในการจัดการในชั้นเรียนและสนับสนุนสภาพแวดล้อมทางธุรกิจในบางพื้นที่ในการศึกษา
สภาพแวดล้อมในห้องเรียนวิศวกรรมและสาม โดยวิธีการวิเคราะห์เมต้าในสภาพแวดล้อมในห้องเรียนที่โรงเรียนแพทย์ นักศึกษา
ตอบสนองพ้องต้องกันเครื่องมือการประเมินโดยใช้ปัญหาเป็นหลัก ,อัตราของพวกเขาประสบการณ์ในชั้นเรียนเป็นหลักบวก
และพัฒนาดีกว่าเผชิญอารมณ์และทักษะการแก้ปัญหาเมื่อสัมผัสกับวิธีการแบบดั้งเดิมมากขึ้น .
สรุปข้ามบาง 90 การศึกษา บางคนใช้หลายตัวอย่าง ใน 3 ด้าน วิชาการทั่วไปการแพทย์ , วิศวกรรม ,
และการจัดการการเรียนรู้นำไปสู่ทักษะการแก้ปัญหาที่ดีขึ้นในวงกว้าง กําหนดไว้ ,แต่ไม่ใช่
ความรู้ได้มา เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิม การบรรยาย ตามแนวทางการศึกษา แม้ว่านักเรียนทำโดยทั่วไป
มีมุมมองบวกประสบการณ์ของพวกเขาในการเรียนรู้ในชั้นเรียน .
4 ทางเลือกทฤษฎีพื้นฐานสำหรับการเรียนรู้
เรื่องการเรียนรู้แบบใช้ปัญหาเป็นหลัก จะช่วยแก้ปัญหาการสองคำถาม ครั้งแรก ทำไมมันที่คาดคะเนจากคอนส
ทฤษฎี , การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลักควรนำไปสู่การแสวงหาความรู้และพัฒนาทักษะการคิดแก้ปัญหาและวิกฤต
เพียงดูเหมือนจะครึ่งหนึ่งที่ถูกต้อง ? และถ้าทฤษฎีการสร้างความรู้และการคาดคะเนเพื่อการวิจัยผลลัพธ์ไม่ได้
ครบถูกต้อง ไม่ใช่ทฤษฎีทางเลือกถือเป็นหรือที่สร้างขึ้นเพื่อช่วยอธิบายผลลัพธ์ที่ได้ ? ทำไม
2เราจะไม่เห็นผลลัพธ์ที่ดีสำหรับการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลัก เมื่อเทียบกับแบบดั้งเดิมมากขึ้น บรรยายหลักสูตรตาม ?
จะพิจารณาจากทฤษฎีที่แตกต่างกันมุมมองมากขึ้นสอดคล้องกับผลการวิจัย นำผู้เชี่ยวชาญด้านพัฒนาการจัดการ
ไม่ว่าจะเป็นวิชาการหรือวิชาชีพ เพื่อพิจารณามาตรการได้ผลที่แตกต่าง ?
หนึ่งค่อนข้างเก่า ( ในความรู้สึกของการมีประวัติยาวนาน )แต่นิยายในบริบทนี้ ( ในความรู้สึกที่ไม่ได้ถูกนำมาใช้เพื่อ
อุดมศึกษา ) สอนทฤษฎีที่อาจเป็นประโยชน์ในการเข้าใจการเรียนรู้ทฤษฎี montessorian
สอน ( Montessori , 2012 ) บางโปรแกรมของ montessorian วิธีการได้รับกำกับที่มัธยม
การศึกษา แต่วิธีการที่ไม่ได้ถูกใช้ในระดับเตรียมอุดม ,และนี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากมาเรีย มอนเตสซอรี่
พัฒนาการสอนของเธอโดยอ้างอิงจากการสังเกตโดยตรงและพิเศษของเด็ก ( Martin , 2004 ) .
ทฤษฎี montessorian สอนตามปรัชญาและวิธีการพัฒนาโดย Maria Montessori
( Kirkpatrick , 2008 ; มาร์ติน , 2004 ) ตามทฤษฎีนี้มุ่งเป้าหมายของการศึกษาไม่ใช่อาจารย์

" โดยตรง เจาะหรือสั่งให้ " แต่แทนที่จะส่งเสริมการเรียนรู้ในหมู่นักศึกษาอิสระ ( Martin , 2004 ) นี้จะขึ้นอยู่กับหลักฐานที่นักศึกษา
จะทำงานบนของตัวเองและค่อนข้างอย่างแข็งขัน เพื่อพัฒนาศักยภาพของตนเองและทักษะ ( Kirkpatrick , 2551 ) .
ดังนั้นบทบาทของผู้สอนใน montessorian วิธีหนึ่งของการเรียนรู้ เพื่อให้การเรียนรู้สิ่งเร้า
เหมาะสมที่ช่วยให้นักเรียนสามารถพัฒนาศักยภาพของตัวเองของเขาหรือเธอและทักษะ .
ขนานนาม " ครุศาสตร์ " ทางวิทยาศาสตร์ montessorian วิธีการจะขึ้นอยู่กับบริษัท inquisitiveness โดยธรรมชาติของ
ผู้เรียน ( brendt , 2012 ) อัสสัมชัญเป็นต้นว่า ผู้เรียนเรียนรู้ที่ดีที่สุดเมื่อตามความสนใจของตัวเองของเขาหรือเธอสำหรับ
ยาวพืดยืดของเวลาเมื่อนักเรียนมีส่วนร่วมในกิจกรรมการเรียนรู้ ที่เขาหรือเธออาจจะสนใจ
ในการเรียนรู้ของเขาหรือเธอปรากฏง่ายดาย ( brendt , 2012 ) ดังนั้น บทบาทของผู้สอนเป็นเพียงเพื่อให้แสง
วิชาและวัสดุ แล้วสังเกตซึ่งคนและวัสดุการเรียนรู้แสดงความสนใจมากที่สุด ในที่สุด อาจารย์
จะได้เตรียมสภาพแวดล้อมการเรียนรู้เพื่อให้สำรวจลึกของสิ่งที่ intrigues ผู้เรียน " การเรียนรู้เกิดขึ้นเป็น
ของเหลวกระบวนการสะท้อนจากการเคารพความแตกต่างของ " ผู้เรียน ( brendt 2012 , หน้า 11 ) ผู้สอนในชั้นเรียน montessorian
หน้าที่เป็นผู้ประสานงานพัฒนาสภาพแวดล้อมทางการเรียน และกิจกรรมที่สอดคล้องกับการพัฒนา
และ ความต้องการการเรียนรู้ของนักเรียน ( Martin , 2004 ) .
เพิ่มเติม Philosophically , มอนเตสซอรี่ แนะนำให้เรียน เพราะ " แรง " ภายในซึ่ง " แจ้ง " นักเรียน
" เพื่อหาประสบการณ์บางและกิจกรรมในบางครั้ง " ( Crain , 2547 , หน้า 2 ) กิจกรรมเหล่านี้ช่วยให้นักเรียนพัฒนาของเขาหรือเธอ

) ทักษะและความสามารถ และเมื่อกิจกรรมเหล่านี้จะพบแล้วกระตุ้นให้นักเรียนกระตือรือร้น
มีส่วนร่วมกับกิจกรรมต่างๆ โดยไม่ต้องสอนหรือทิศทางการ ทำให้เป้าหมายของ
อาจารย์เพื่อให้กิจกรรมเหล่านี้และอนุญาตให้ใช้กำลังภายในของนักเรียนเพื่อเป็นแนวทางให้นักเรียนได้เรียนรู้ ผู้สอนต้อง
เชื่อนักเรียนได้อย่างอิสระเลือกที่จะมีส่วนร่วมกับกิจกรรม และทำงานอย่างอิสระในกิจกรรมตัวต้นแบบ
ทักษะและความสามารถในกระบวนการ ( Crain , 2004 ) .
montessorian วิธีการในทางตรงกันข้ามโดยตรงแบบบรรยายตามหลักสูตร เน้นแรงจูงใจภายนอก
และพึ่งพา ครูฝึก วิธีแบบดั้งเดิมเพื่อการศึกษา มุ่งเน้นให้นักเรียนแสดง
เพื่อที่จะได้รับรางวัลจากภายนอก หรือหลีกเลี่ยงการลงโทษประสิทธิภาพ : รางวัลเกรด ชม หรือ วิจารณ์ ( Crain , 2004 ) .
montessorian แนวทางการศึกษาเน้นแรงจูงใจภายในในการเรียนรู้ด้วยตนเอง และการค้นพบตัวเองของทักษะและความสามารถ
.
นอกจากนี้ montessorian วิธีการเน้นธรรมชาติทางสังคมของการเรียนรู้ ( Crain , 2004 ) ในชั้นเรียน montessorian
แบบดั้งเดิมที่นักเรียนมีผสมในด้านอายุ ประสบการณ์ ทักษะ และความสามารถอัสสัมชัญเป็นต้นว่าผู้
นักเรียนที่มีประสบการณ์ทักษะมากขึ้นและความสามารถจะช่วยให้นักเรียนที่มีประสบการณ์ ทักษะ และความสามารถในการเรียนรู้น้อย ผ่าน
กระบวนการของการเรียนรู้ด้วยกัน