In actual fact, Thailand’s implemen

In actual fact, Thailand’s implementation of a Thai-only language policy
imposes a linguistic criterion in determining who will have access to
public education opportunities or public employment prospects, or at the
very least favours some and disadvantages others through this official
preference for the Thai language.17 In other words, Thailand is actually
generating a distinction based upon language. The degree by which an
individual enjoys, benefits from or has access to state services or benefits
thus becomes contingent on the individual’s level of fluency in the Thai
language. An individual who possesses a high level of competency in the
Thai language, and this is someone who is most likely a Thai-Buddhist,
will have a much higher opportunity of benefiting from state services and
opportunities as opposed to a Malay, who in many cases may lack the
required language proficiency.18
Essentially, the test used to determine discrimination is one of
‘reasonableness’.19 Thailand’s policy or practice may impose differential
treatment on individuals, but it will only constitute discrimination if it is
for an illegitimate purpose, or is unreasonable in excluding the use or
recognition of the Malay language in the circumstances.20 In determining
whether a particular distinction is unreasonable, it is necessary to carry out
‘a balancing act between the interests and priorities of the government,
which usually reflect those of the majority group, and the interests and
rights of individuals affected’.21
3.1 The Disadvantage
Thailand’s exclusive use of the Thai language in state activities and
services is not a neutral act as it signals the dominance of the Thai
language over all others.22 It is a preference based upon language, which
favours those who have Thai as a primary language and hence is
potentially discriminatory. The knowledge of Thai is a requirement for
complete access to state services and resources such as public education
and public employment. This policy disadvantages the Malays as they are
denied the same benefit or privilege: their primary language, Malay, is not
used for access to state services, as medium of education in state schools,
or as work and employment language in the country’s civil service, even in

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จริง ของประเทศไทยดำเนินนโยบายภาษาไทยเท่านั้นกำหนดเกณฑ์ในการกำหนดที่จะเข้าถึงภาษาศาสตร์การศึกษาสาธารณะโอกาสหรือแนวโน้มการจ้างงานสาธารณะ หรือfavours บางมากน้อย และ disadvantages อื่น ๆ ผ่านทางนี้ตั้งค่าสำหรับ language.17 ไทยในคำอื่น ๆ ไทยเป็นจริงสร้างความแตกต่างเป็นตามภาษา ระดับซึ่งมีบุคคลตลอด ประโยชน์จาก หรือเข้าถึงบริการของรัฐหรือสวัสดิการดังนั้น จะผูกพันกับของแต่ละระดับของความคล่องแคล่วในไทยภาษา บุคคลที่มีความสามารถในระดับสูงภาษาไทย ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่เป็นไทยพุทธจะมีมากขึ้นโอกาสของเกียรติยศจากบริการของรัฐ และตรงข้ามกับมลายู ซึ่งในหลายกรณีอาจขาดโอกาสภาษาต้อง proficiency.18 หลัก การทดสอบที่ใช้ในการกำหนดแบ่งแยกเป็นหนึ่ง'reasonableness' ได้ 19 ไทยนโยบายหรือการปฏิบัติอาจกำหนดแตกต่างกันรักษาในบุคคล แต่จะเฉพาะประกอบแบ่งแยกถ้าสำหรับวัตถุประสงค์นอกกฎหมาย หรือ unreasonable ในไม่รวมการใช้ หรือการรับรู้ภาษามาเลย์ใน circumstances.20 ในการกำหนดไม่ว่าความแตกต่างเฉพาะเป็น unreasonable จำเป็นต้องดำเนินการ' บัญญัติดุลระหว่างผลประโยชน์และลำดับความสำคัญของรัฐบาลซึ่งมักจะสะท้อนของกลุ่มส่วนใหญ่ และผลประโยชน์ และสิทธิของบุคคลที่ได้รับผลกระทบ ' . 213.1 ข้อเสียของไทยใช้เฉพาะภาษาไทยในกิจกรรมของรัฐ และบริการไม่กระทำกลางมันสัญญาณการปกครองของไทยภาษาเหนือ others.22 ทั้งหมดเป็นการกำหนดลักษณะตามภาษา ซึ่งfavours ที่มีไทยเป็นภาษาหลัก และเป็นดังนั้นอาจโจ่งแจ้ง ความรู้ของไทยมีความต้องการสามารถเข้าถึงบริการของรัฐและทรัพยากรเช่นการศึกษาสาธารณะและงานสาธารณะ นโยบายนี้ disadvantages เชื้อสายมลายูมีปฏิเสธสิทธิประโยชน์เดียวกันหรือสิทธิ์การใช้งาน: ภาษาหลัก มลายู ไม่ใช้เป็นสื่อการศึกษาในโรงเรียนของรัฐ การเข้าถึงบริการของรัฐหรือเป็นการทำงานและจ้างงานภาษาราชการของประเทศ แม้แต่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในความเป็นจริงการดำเนินการของไทยมีนโยบายภาษาไทยเท่านั้นกำหนดเกณฑ์ทางภาษาในการกำหนดว่าใครจะสามารถเข้าถึงโอกาสทางการศึกษาของรัฐหรือแนวโน้มการจ้างงานสาธารณะหรือที่มากน้อยโปรดปรานและข้อเสียของคนอื่นๆ ผ่านทางนี้อย่างเป็นทางการของการตั้งค่าสำหรับภาษาไทย0.17 ในคำอื่น ๆ ในประเทศไทยที่เป็นจริงในการสร้างความแตกต่างขึ้นอยู่กับภาษา การศึกษาระดับปริญญาโดยที่แต่ละคนสนุกกับการได้รับประโยชน์จากหรือมีการเข้าถึงบริการของรัฐหรือผลประโยชน์จึงกลายเป็นขึ้นอยู่กับระดับบุคคลของความคล่องแคล่วในไทยภาษา บุคคลที่มีระดับสูงของความสามารถในภาษาไทยและเป็นคนที่มีมากที่สุดน่าจะเป็นไทยพุทธจะมีโอกาสสูงมากในการได้รับประโยชน์จากการให้บริการของรัฐและโอกาสเมื่อเทียบกับมาเลย์ที่ในหลายกรณีอาจขาดproficiency.18 ภาษาต้องเป็นหลักทดสอบใช้ในการกำหนดเลือกปฏิบัติเป็นหนึ่งใน'reasonableness'.19 นโยบายของไทยหรือการปฏิบัติที่แตกต่างกันอาจจะกำหนดให้การรักษากับบุคคลแต่มันจะเป็นการเลือกปฏิบัติถ้ามันเป็นสำหรับวัตถุประสงค์ที่ผิดกฎหมายหรือจะไม่มีเหตุผลในการไม่รวมการใช้หรือการรับรู้ของภาษามาเลย์ในcircumstances.20 ในการกำหนดไม่ว่าจะเป็นความแตกต่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะไม่มีเหตุผลมันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะดำเนินการ'การกระทำสมดุลระหว่างผลประโยชน์และความสำคัญของรัฐบาลซึ่งมักจะสะท้อนเหล่ากลุ่มส่วนใหญ่และผลประโยชน์และสิทธิของบุคคล affected'.21 3.1 ข้อเสียการใช้งานพิเศษของประเทศไทยภาษาไทยในกิจกรรมของรัฐและการบริการที่ไม่ได้เป็นการกระทำที่เป็นกลางในขณะที่มันส่งสัญญาณการปกครองของไทยภาษาทั้งหมดothers.22 มัน คือการตั้งค่าที่อยู่บนพื้นฐานของภาษาซึ่งช่วยผู้ที่มีภาษาไทยในฐานะภาษาหลักและด้วยเหตุนี้คือการเลือกปฏิบัติที่อาจเกิดขึ้น ความรู้เกี่ยวกับไทยมีความจำเป็นสำหรับการเข้าถึงที่สมบูรณ์ของการบริการของรัฐและทรัพยากรเช่นการศึกษาของประชาชนและการจ้างงานของประชาชน นโยบายนี้มีข้อเสียมาเลย์ที่พวกเขาจะปฏิเสธผลประโยชน์เดียวกันหรือสิทธิพิเศษ: ภาษาหลักของพวกเขามาเลย์ไม่ได้ใช้สำหรับการเข้าถึงบริการของรัฐเป็นสื่อกลางของการศึกษาในโรงเรียนของรัฐหรือเป็นงานภาษาและการจ้างงานในประเทศของข้าราชการพลเรือนที่แม้จะอยู่ใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในความเป็นจริงการดำเนินงานในประเทศไทยของคนไทยเพียงนโยบายภาษา
เรียกเกณฑ์ภาษาศาสตร์ในการพิจารณาผู้ที่จะเข้าถึงสาธารณะหรือที่สาธารณะ
โอกาสในการศึกษาโอกาสการจ้างงานหรือที่อย่างน้อยที่สุดบางโปรดปราน
ข้อเสียผู้อื่นผ่านทางการไทย language.17
) ในคำอื่น ๆที่ประเทศไทยเป็นจริง
สร้างความแตกต่างบนพื้นฐานของภาษา ระดับโดยการ
บุคคลตลอด หรือได้ประโยชน์จากการเข้าถึงบริการของรัฐ หรือประโยชน์
จึงกลายเป็นเกิดขึ้นในระดับของแต่ละคน ความเชี่ยวชาญในภาษาไทย

บุคคลผู้มีระดับสมรรถนะใน
ภาษาไทย และนี้คือคนที่ส่วนใหญ่เป็นไทยพุทธ
จะมีโอกาสสูงมากของการได้รับประโยชน์จากบริการของรัฐและ
โอกาสเป็นนอกคอกเป็นภาษามลายู ซึ่งในหลายกรณี อาจจะขาดความสามารถทางภาษา

ต้อง 18 เป็นหลัก การทดสอบที่ใช้ในการตรวจสอบการเป็นหนึ่งใน 'reasonableness
' 19 ของประเทศไทย นโยบายหรือการปฏิบัติอาจจะกําหนดค่า
รักษาในแต่ละบุคคล แต่ จะเป็นการเลือกปฏิบัติ ถ้าเป็น
สำหรับวัตถุประสงค์ที่ผิดกฎหมายหรือพฤติการณ์ในไม่ใช้หรือ
รับรู้ของภาษามาเลย์ใน circumstances.20 ในการกําหนด
ไม่ว่าความแตกต่างเฉพาะ ไม่มีเหตุผล มันเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อดำเนินการ
' การกระทำสมดุลระหว่างผลประโยชน์และความสําคัญของรัฐบาล
ซึ่งมักจะสะท้อนกลุ่มเสียงข้างมากและผลประโยชน์ และ
สิทธิของบุคคลที่ได้รับผลกระทบ ' 21
3.1 ข้อเสีย
ของไทย พิเศษ ใช้ภาษาไทยในกิจกรรมและ
บริการไม่ใช่การกระทำที่เป็นกลางเป็นสัญญาณการปกครองของภาษาไทย
ทั้งหมด others.22 มันคือความชอบตามภาษาของรัฐซึ่ง
โปรดปรานผู้ที่มีภาษาไทยเป็นภาษาหลัก และ จึง
อาจเลือกปฏิบัติความรู้ของคนไทยคือ ความต้องการสำหรับ
เข้าถึงความสมบูรณ์ของทรัพยากร เช่น บริการของรัฐและการศึกษาสาธารณะ
และสาธารณะ การจ้างงาน นโยบายนี้เช่นที่พวกเขามีข้อเสียที่มาเลเซีย
ปฏิเสธประโยชน์เดียวกันหรือด้านภาษา มาเลย์ หลักของพวกเขาจะไม่ใช้สำหรับการเข้าถึงบริการของรัฐ
เป็นสื่อในการศึกษาในโรงเรียนของรัฐ
งานและการจ้างงาน หรือเป็นภาษาราชการของประเทศ แม้ใน