5.3. Model of intention to returnTo

5.3. Model of intention to return
To estimate the impact of the dissatisfaction-based evaluations on the intention to return, only the information corresponding to the Island of Majorca was used. The estimated model was a binary logit model, and its dependent variable took the value of 0 if the respondent pointed out that he/she had no intention of returning to this destination in the next two or three summers (53.9% of those surveyed), and a value of 1 in the opposite case (46.1%). The variables included were the same as those used in the above model of satisfaction, with the addition of a variable referring to the number of previous visits to the archipelago. This variable measures the number of visits during the most recent five years leading up to the survey, with a maximum value of “more than four”. The percentage of correct assignment of the estimated model was 68.04%, and coefficients of R2 of Cox and Snell and of Nagellkerke equal 0.160 and 0.213.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5.3 รูปแบบของความตั้งใจที่จะกลับมา
ในการประเมินผลกระทบของการประเมินผลความไม่พอใจขึ้นอยู่กับความตั้งใจที่จะกลับมามีเพียงข้อมูลที่สอดคล้องกับเกาะมายอร์ก้าถูกนำมาใช้ รูปแบบประมาณเป็นแบบโลจิตไบนารีและตัวแปรของมันเอาค่าของ 0 ถ้าตอบชี้ให้เห็นว่าเขา / เธอไม่มีความตั้งใจที่จะกลับไปยังปลายทางในอีกสองหรือสามฤดูร้อน (53.9% ของผู้ตอบแบบสำรวจ) และมูลค่าของ 1 ในกรณีตรงข้าม (46.1%) ตัวแปรรวมเป็นเดียวกับที่ใช้ในรูปแบบดังกล่าวข้างต้นของความพึงพอใจกับการเพิ่มขึ้นของตัวแปรหมายถึงจำนวนการเข้าชมก่อนหน้านี้หมู่เกาะ มาตรการนี้ตัวแปรจำนวนการเข้าชมในช่วงที่ผ่านมาห้าปีมากที่สุดนำไปสู่การสำรวจที่มีค่าสูงสุดของ "มากกว่าสี่" ร้อยละของงานที่ถูกต้องของรูปแบบโดยประมาณคือ 68.04% และค่าสัมประสิทธิ์ของ R2 ของค็อกซ์และปราดเปรื่องและ Nagellkerke เท่ากับ 0.160 และ 0.213

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5.3 . รูปแบบของความตั้งใจที่จะกลับมา
ประมาณการผลกระทบของความไม่พอใจจากการประเมินความตั้งใจที่จะกลับ เฉพาะข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเกาะมายอร์ก้า ใช้ แบบจำลองที่ประเมินเป็นแบบจำลองโลจิทแบบไบนารีและตัวแปรตามเอาค่า 0 ถ้าผู้ถูกกล่าวหาได้ชี้ว่าเขาไม่มีความตั้งใจที่จะกลับไปยังปลายทางนี้ ในอีก สอง หรือ สามฤดู ( 56.5 % ของผู้ตอบแบบสำรวจ ) และค่าเป็น 1 ในกรณีตรงข้าม ( 9.8% ) ตัวแปรรวมเป็นเดียวกับที่ใช้ในรูปแบบข้างต้นของความพึงพอใจด้วยการเพิ่มของตัวแปรหมายถึงจํานวนก่อนไปเยือนหมู่เกาะ . ตัวแปรนี้วัดจำนวนการเข้าชมในช่วงที่ผ่านมามากที่สุดห้าปีที่นำไปสู่การสำรวจ กับ มูลค่าสูงสุดกว่า 4 " เปอร์เซ็นต์ของงานที่ถูกต้องของแบบจำลองการประมาณเป็น 68.04 % และค่า R2 ของ Cox และสายเบ็ด และ nagellkerke เท่ากับ 0.160 และ 0.213