Pottery from the excavation was ide

Pottery from the excavation was identified as being consistent with the grooved ware style of the middle Neolithic, although later Beaker sherds were also found. So, the structure was probably built during the period of cultural similarities commonly known as the Beaker. The Beaker culture spans both the Late Neolithic and Britain's Early Bronze Age and includes both the distinctive "bell beaker" type ceramic vessels for which the cultural grouping is known as well as other local styles of pottery from the Late Neolithic and Early Bronze Age.

While construction of the timber monument was probably earlier, the ditch has been dated to between 2470 and 2000 BC, which would be about the same time as, or slightly later than, construction of the stone circle at Stonehenge.[8] Radiocarbon dating of artefacts shows that the site was still in use around 1800 BC

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เครื่องปั้นดินเผาจากการขุดค้นพบเป็นการสอดคล้องกับรูปแบบเครื่องร่องของบีกเกอร์ผู้เชี่ยวชาญ แม้ว่าหลังกลาง sherds ยังพบ ดังนั้น โครงสร้างถูกคงสร้างขึ้นในช่วงเวลาของความคล้ายคลึงกันทางวัฒนธรรมที่เรียกกันว่าบีกเกอร์ วัฒนธรรมบีกเกอร์ครอบคลุมทั้งปลายปีผู้เชี่ยวชาญ และสหราชอาณาจักรรวมทั้งโดดเด่น "แขนกระดิ่งบีกเกอร์" ชนิดเซรามิกเรือซึ่งการจัดกลุ่มทางวัฒนธรรมเป็นที่รู้จักกันเป็นอื่น ๆ ลักษณะเฉพาะของเครื่องปั้นดินเผาจากปลายยุคหินใหม่ และต้นยุคสำริด และของยุคสำริด เริ่มต้นในขณะที่การก่อสร้างอนุสาวรีย์ไม้ก่อนหน้าคง คูมีรับวันที่ไประหว่าง 2470 และ 2000 BC ซึ่งจะมีเกี่ยวกับการเป็น หรือกว่า โครงสร้างของหินวงกลมที่สโตนเฮนจ์ [8] เดทเรดิโอไม่แสดงให้เห็นว่า เว็บไซต์ใช้ประมาณ 1800 BC

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เครื่องปั้นดินเผาจากการขุดค้นที่ถูกระบุว่าเป็นที่สอดคล้องกับรูปแบบเครื่องร่องของกลางยุคแม้ว่าภายหลัง sherds แก้วนอกจากนี้ยังพบ ดังนั้นโครงสร้างอาจจะสร้างขึ้นในช่วงระยะเวลาของการคล้ายคลึงกันทางวัฒนธรรมที่เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นถ้วยแก้ว วัฒนธรรมแก้วครอบคลุมทั้งช่วงปลายยุคและสหราชอาณาจักรของยุคสำริดและรวมทั้งที่โดดเด่น "ระฆังแก้ว" ประเภทภาชนะเซรามิกที่มีการจัดกลุ่มทางวัฒนธรรมเป็นที่รู้จักกันเช่นเดียวกับรูปแบบอื่น ๆ ในท้องถิ่นของเครื่องปั้นดินเผาจากปลายยุคแรกและยุคยุคสำริด.

ในขณะที่ การก่อสร้างอนุสาวรีย์ไม้อาจจะเป็นก่อนหน้านี้คูได้รับระหว่างวันที่ 2470 และ พ.ศ. 2000 ซึ่งจะเป็นเวลาเดียวกับที่เป็นหรือเล็กน้อยช้ากว่าการก่อสร้างของวงกลมหินสโตนเฮน. [8] เรดิโอควงของสิ่งประดิษฐ์ที่แสดงให้เห็นว่าเว็บไซต์ที่ยังคงอยู่ในการใช้งานรอบ พ.ศ. 1800

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จากการขุดค้นพบเครื่องปั้นดินเผาเป็นสอดคล้องกับร่องสินค้าสไตล์กลางสมัยหินใหม่ แม้ว่าทีหลังเอาโบราณวัตถุที่พบพบ . ดังนั้นโครงสร้างอาจจะถูกสร้างขึ้นในช่วงระยะเวลาของความคล้ายคลึงกันทางวัฒนธรรมที่เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นบีกเกอร์ . เอาวัฒนธรรมครอบคลุมทั้งสายสมัยหินใหม่และสหราชอาณาจักรของยุคสำริดแรกและรวมทั้งที่โดดเด่น " ระฆังแก้ว " ประเภทภาชนะเซรามิกที่กลุ่มวัฒนธรรมเป็นที่รู้จักเช่นเดียวกับท้องถิ่นอื่น ๆลักษณะของเครื่องปั้นดินเผาจากปลายยุคก่อนและบรอนซ์อายุในขณะที่การก่อสร้างไม้อนุสาวรีย์อาจจะก่อนหน้านี้ คู ได้รับการเดทระหว่าง 2470 และ 2000 ก่อนคริสต์ศักราช ซึ่งจะเกี่ยวกับเวลาเดียวกันเป็น หรือ เล็กน้อยกว่า การสร้างหินกลมที่สโตนเฮนจ์ . [ 8 ] พินิศของรวบพบว่าเว็บไซต์ยังคงใช้ประมาณ 1 , 800 ปีก่อนคริสตกาล