“As long as you leave, that’s all t

“As long as you leave, that’s all that matters…. Just go!” he said, gnashing his teeth. “You little bastard! I don’t ever want to see you ever again in my life!” He gradually calmed his mood, then stopped thinking about Spirit Stones and magical items. If he did, he was worried that he might not be able to take it and then explode with fury.

However, even as Patriarch Reliance struggled to improve his mood, Meng Hao suddenly stopped flying. He looked down as he noticed a second city down below.

When he saw this second city, a smile appeared on his face.

Currently, it was the middle of the night, and yet, the city was still filled with bright lights and activity. Even at this hour, the shops weren’t closed. The whole city was bustling, making the entire city seem like a bright, dazzling pearl.

Patriarch Reliance: “……….”

He stared blankly, veins popping up on his forehead.

Then he saw Meng Hao shamelessly floating down toward the city, and he couldn’t take it any more. He finally exploded.

“Ridiculous!!! Shameless!!!” he bellowed, causing the entire palace to shake. He waved his right hand in front of him, causing countless streams of Divine Sense to shoot out. They sped toward the city and immediately entered the various shops.

Before Meng Hao could even get close, all of the shops in the entire city suddenly closed their doors and turned out the lights.

It was the middle of the night, so the previously brightly lit city was suddenly cast into darkness. Of course, everyone within the city noticed this and was instantly alarmed.

Up in mid-air, Meng Hao’s face twitched a bit.

“That damned old turtle,” he thought. “All I took was a few Spirit Stones and magical items. In total, it’s only worth a few tens of thousands of Spirit Stones!

“The old turtle is far too stingy. After all these years, he still hasn’t changed. I bet that right now, he’s in such pain that he wants to die.

“He wants me to leave, and is worried that I’ll plunder him even more, so he instantly caused all the shops to close. Shameless! Completely shameless!!” Meng Hao hovered indignantly up in the air, staring down at the city for a long moment. Then, he continued to fly.

Back in the palace, an unprecedentedly wide smile appeared on Patriarch Reliance’s face, as well as a look of intense pride as he reveled in his superior intellect. Patriarch Reliance currently felt incredibly refreshed.

“Little bastard! No matter how crafty you are, you can’t outsmart the Patriarch!

“As usual, the Patriarch is the most intelligent! How else could I come up with so many plans? Hahaha! Let’s see what you try to do now!” By now, he had long since forgotten that he was trying to hide. Nor did he consider that such overt actions might cause Meng Hao to be suspicious.

His complacency had reached the pinnacle, and the feeling of finally being able to vent his frustrations gave him a bit of hope. Hope to see Meng Hao finally leave!

“No matter where you go, I’ll just close all the shops! Let’s see what other reason you could possibly come up with to stay here!” Patriarch Reliance’s eyes sparkled as he glanced over at Guyiding Tri’rain.

“Well, what do you say? Is the Patriarch clever, or not?”

Guyiding Tri’rain blinked, then smiled. “The Patriarch is definitely brilliant.”

Patriarch Reliance seemed more pleased than ever, and his smile grew even wider.

As for Meng Hao, he frowned as he flew through the air. About an hour later, he suddenly stopped in place, then looked down toward a mountain down below.

As soon as he even glanced at it, a rumbling sound suddenly filled the air as the entire mountain collapsed right in front of his eyes.

Meng Hao stared in shock. This time, it was true and utter shock.

“Patriarch Reliance!” he thought, “Aren’t you being a bit too obvious, bitch? Can’t you pretend even a little bit? Dammit! What do you want me to do? Pretend that I don’t notice? Pretend that I do?” Meng Hao was conflicted about exactly what course of action to take.

If he pretended not to notice anything suspicious, that would be too obvious….

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ตราบใดที่คุณปล่อย ความสำคัญ... เพียงไป "เขากล่าวว่า ฟูมฟันของเขา "คุณน้อย bastard ผมไม่เคยอยากดูคุณเคยอีกครั้งในชีวิต" เขาค่อย ๆ สงบอารมณ์ของเขา แล้วหยุดคิดเกี่ยวกับหินวิญญาณและขลังรายการ ถ้าเขา เขากังวลว่า เขาอาจไม่สามารถใช้มัน และระเบิดออก ด้วยความโกรธอย่างไรก็ตาม แม้เป็นพระพึ่งต่อสู้เพื่อเพิ่มอารมณ์ของเขา เมงเฮาก็หยุดบิน เขามองลงเขาสังเกตเห็นสองเมืองลงด้านล่างเมื่อเขาเห็นเมืองนี้สอง รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขาในปัจจุบัน มันเป็นกลางคืน และยัง เมืองยังคงเต็มไป ด้วยแสงสีและกิจกรรม แม้เวลานี้ ไม่ปิดร้าน เมืองทั้งเมืองถูกคึกคัก ทำให้ทั้งเมืองเหมือนไข่มุกสดใส พราวพึ่งพระ: '...'เขาจ้อง blankly หลอดเลือดดำ popping up บนหน้าผากของเขาจากนั้น เขาเห็นเมงเฮา shamelessly ลอยลงไปเมือง และเขาไม่ใช้มันอีกต่อไป เขากระจายในที่สุด"ไร้สาระ!!! ไร้ยางอาย!!!"เขา bellowed ทำให้พระราชวังทั้งสั่น เขาโบกมือขวาของเขาหน้าเขา ก่อให้เกิดลำธารนับไม่ถ้วนของความรู้สึกที่ศักดิ์สิทธิ์จะยิงออก พวกเขาเร่งความเร็วสู่เมือง และป้อนร้านต่าง ๆ ทันทีก่อนแม้จะปิดเมงเฮา ร้านค้าในเมืองทั้งหมดก็ปิดประตูของพวกเขา และเปิดไฟมันเป็นกลางคืน ดังนั้นที่เมืองก่อนหน้านี้มีแสงสว่างก็ถูกโยนเข้าไปในความมืด แน่นอน ทุกคนภายในเมืองสังเกตเห็นนี้ และตกใจทันทีขึ้นในกลางอากาศ หน้าเมงเฮา twitched บิตเขาคิดว่า "ที่เคราะห์ร้ายเก่าเต่า "ทั้งหมดที่ผมเอาเป็นหินวิญญาณกี่และรายการที่มีมนต์ขลัง ทั้งหมด มันคุ้มค่าเพียงไม่กี่หมื่นหินวิญญาณ"เต่าเก่าแก่ได้ตระหนี่ถี่เหนียวเกินไป หลังจากปีนี้ เขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง ฉันเดิมพันที่อยู่ เขาเป็นเช่นปวดที่เขาต้องการตาย"เขาอยากให้ออก ผม และเป็นกังวลว่า ผมจะปล้นเขายิ่งขึ้น เพื่อให้เขาเกิดทุกร้านต้องปิดทันที ไร้ยางอาย อย่างสมบูรณ์ไร้ยางอาย!!" เมงเฮาวนเวียนอยู่ indignantly ขึ้นในอากาศ จ้องมองลงที่เมืองช่วงยาว จากนั้น เขายังคงบินไปกลับพาเลซ มีรอยยิ้มกว้าง unprecedentedly ปรากฏบนใบหน้าพระพึ่ง เป็นรูปลักษณ์ของความภาคภูมิใจที่รุนแรงเป็นเขา reveled ในสติปัญญาของเขาเหนือกว่า พึ่งพระในขณะนี้รู้สึกสดชื่นอย่างไม่น่าเชื่อ"Bastard เล็กน้อย ไม่ว่าเจ้าเล่ห์อย่างไรคุณอยู่ คุณไม่สามารถชิงไหวชิงพริบการพระ"ตามปกติ พระเป็นอัจฉริยะที่สุด วิธีการอื่นอาจฉันมากับแผนมากมาย Hahaha ลองมาดูสิ่งที่คุณพยายามทำในขณะนี้" ตอนนี้ เขาได้นานตั้งแต่ลืมว่า เขาพยายามซ่อน หรือเขาได้พิจารณาว่า อาจทำให้เกิดการกระทำดังกล่าวก่อเฮาเมงจะน่าสงสัยความพึงพอใจของเขาได้ถึงจุดสุดยอด และความรู้สึกของในที่สุด ความสามารถในการระบายความผิดหวังของเขาเขามีความหวัง หวังที่จะเห็นเมงเฮาก็ ปล่อย"ว่าที่คุณไป ฉันจะปิดร้านค้าทั้งหมด ลองมาดูเหตุผลอะไรที่คุณไม่อาจจะเกิดขึ้นกับการเข้าพักที่นี่" พระพึ่งตา sparkled เป็นเขาพลุ่งพล่าน Guyiding Tri'rain"ดี อะไรที่คุณพูด คือพระฉลาด หรือไม่Guyiding Tri'rain คันนั้นกะพริบ แล้วยิ้ม "พระเป็นสดใสแน่นอน"พึ่งพระดูเหมือนประทับใจกว่าที่เคย และรอยยิ้มของเขาเติบโตกว้างสำหรับเมงเฮา เขา frowned ขณะที่เขาบินผ่านอากาศ ประมาณหนึ่งชั่วโมง ในภายหลังเขาก็หยุดในสถานที่ จาก นั้นมองลงไปทางภูเขาลงไปด้านล่างทันทีที่เขาแม้กระทั่ง glanced ที่มัน เสียงดังก้องเป็นเสียงเต็มไปด้วยอากาศเป็นภูเขาทั้งหมดยุบตรงหน้าตาของเขาทันทีเฮา เมงจ้องในช็อต เวลานี้ มันเป็นช็อตจริง และเปล่งเสียง"พึ่งพระ" เขาคิดว่า, "คุณไม่เป็นบิตชัดเกินไป ผู้หญิงเลว คุณไม่สามารถหลอกแม้แต่น้อย Dammit คุณต้องฉันจะทำอย่างไร แกล้งทำเป็นว่า ผมไม่ได้สังเกต แกล้งทำเป็นว่า ทำอย่างไร" เมงเฮา conflicted เกี่ยวกับว่าอะไรหลักสูตรดำเนินการได้ถ้าเขาหลอกลวงว่าไม่เห็นอะไรที่น่าสงสัย ที่จะชัดเจนเกินไป...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ตราบใดที่คุณออกว่าเรื่องทั้งหมดที่ ... เพียงแค่ไป! "เขากล่าวขบฟันของเขา "คุณไอ้น้อย! ฉันไม่เคยต้องการที่จะเห็นคุณเคยอีกครั้งในชีวิตของฉัน! "เขาค่อยๆสงบอารมณ์ของเขาแล้วหยุดคิดเกี่ยวกับวิญญาณหินและรายการที่มีมนต์ขลัง ถ้าเขาไม่เขาก็กังวลว่าเขาอาจจะไม่สามารถที่จะใช้มันแล้วระเบิดด้วยความโกรธ.

อย่างไรก็ตามแม้ในขณะที่พระสังฆราชพึ่งพยายามที่จะเพิ่มอารมณ์ของเขาเม้งเฮาก็หยุดบิน เขามองลงไปในขณะที่เขาสังเกตเห็นเป็นเมืองที่สองลงมาด้านล่าง.

เมื่อเขาเห็นสองเมืองนี้มีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา.

ปัจจุบันมันเป็นช่วงกลางของคืนและยังเป็นเมืองที่ยังคงเต็มไปด้วยแสงสีและกิจกรรม แม้ในเวลานี้ร้านค้าที่ไม่ได้ปิด คนทั้งเมืองก็คึกคักทำให้เมืองทั้งเมืองดูเหมือนสดใสมุกพราว.

พระสังฆราชพึ่ง ". ......... "

. เขาจ้อง blankly เส้นเลือด popping ขึ้นบนหน้าผากของเขา

แล้วเขาก็เห็นเม้งเฮาลงคอลอยลงไปทางเมือง และเขาไม่สามารถเอามันใด ๆ เพิ่มเติม ในที่สุดเขาก็ระเบิด.

"ไร้สาระ !!! หน้าด้าน !!! "เขาตะโกนทำให้พระราชวังทั้งหมดจะเขย่า เขาโบกมือขวาของเขาในด้านหน้าของเขาก่อให้เกิดลำธารนับไม่ถ้วนของความรู้สึกของพระเจ้าที่จะยิงออกมา พวกเขาเร่งไปยังเมืองนั้นและทันทีที่เดินเข้าไปในร้านค้าต่างๆ.

ก่อนเม้งเฮาแม้จะได้ใกล้ชิดทุกร้านค้าในเมืองทั้งเมืองก็ปิดประตูของพวกเขาและหันออกไฟ.

มันเป็นช่วงกลางของคืนเพื่อให้สดใสก่อนหน้านี้ เมืองไฟก็ถูกโยนลงไปในความมืด แน่นอนว่าทุกคนในเมืองนี้และสังเกตเห็นก็ตกใจทันที.

ขึ้นกลางอากาศใบหน้าเม้งเฮาส์กระตุกนิด.

"นั่นไอ้เต่าเก่า" เขาคิดว่า "ทั้งหมดที่ผมเอาเป็นวิญญาณหินไม่กี่และรายการที่มีมนต์ขลัง ทั้งหมดเป็นเพียงมูลค่าไม่กี่นับหมื่นของพระวิญญาณหิน!

"เต่าเก่าอยู่ไกลเกินไปตระหนี่ หลังจากที่ทุกปีเหล่านี้เขาก็ยังไม่ได้เปลี่ยน ฉันเดิมพันที่ตอนนี้เขาอยู่ในอาการปวดดังกล่าวว่าเขาต้องการที่จะตาย.

"เขาอยากให้ผมออกและเป็นกังวลว่าฉันจะปล้นเขามากยิ่งขึ้นเพื่อให้เขาทันทีที่เกิดจากทุกร้านค้าจะปิด หน้าด้าน! ไร้ยางอายสิ้นเชิง !! "เม้งเฮาวนเวียนอยู่อย่างไม่พอใจขึ้นไปในอากาศจ้องมองลงที่เมืองสำหรับช่วงเวลาที่ยาว จากนั้นเขายังคงบิน.

ย้อนกลับไปในพระราชวังรอยยิ้มกว้างไม่เคยมีปรากฏบนใบหน้าของพระสังฆราชของ Reliance เช่นเดียวกับรูปลักษณ์ของความภาคภูมิใจที่รุนแรงในขณะที่เขาปลื้มในสติปัญญาที่เหนือกว่าของเขา พระสังฆราชในปัจจุบันพึ่งรู้สึกสดชื่นอย่างไม่น่าเชื่อ.

"ไอ้น้อย! ไม่ว่าคุณจะเป็นฝีมือคุณไม่สามารถชิงไหวชิงพริบพระสังฆราช!

"ตามปกติพระสังฆราชเป็นอัจฉริยะมากที่สุด! วิธีการอื่นที่ฉันได้มากับแผนการมากมาย? ฮ่า ๆ ๆ ๆ ! ลองมาดูสิ่งที่คุณพยายามที่จะทำในขณะนี้! "โดยตอนนี้เขาได้นานตั้งแต่ลืมว่าเขากำลังพยายามที่จะซ่อน เขาก็ไม่พิจารณาว่าการกระทำดังกล่าวชัดเจนอาจทำให้เกิดเม้งเฮาจะน่าสงสัย.

ความพึงพอใจของเขาได้ถึงจุดสุดยอดและความรู้สึกของที่สุดความสามารถในการระบายความผิดหวังของเขาทำให้เขามีบิตของความหวัง หวังที่จะเห็นเม้งเฮาที่สุดออก!

"ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหนผมก็จะปิดร้านค้าทั้งหมด! ลองดูสิ่งที่เหตุผลอื่น ๆ ที่คุณอาจจะเกิดขึ้นกับการที่จะอยู่ที่นี่แล้ว! "ตาพระสังฆราชของ Reliance ประกายเมื่อเขาชำเลืองมองไปที่ Guyiding Tri'rain.

" ดีทำในสิ่งที่คุณพูด? คือพระสังฆราชฉลาดหรือไม่? "

Guyiding Tri'rain กระพริบตาแล้วยิ้ม "พระสังฆราชเป็นมั่นเหมาะที่ยอดเยี่ยม."

พระสังฆราชพึ่งดูเหมือนยินดีที่มากขึ้นกว่าเดิมและรอยยิ้มของเขาเติบโตได้กว้าง.

ในฐานะที่เป็นเม้งเฮาเขาขมวดคิ้วขณะที่เขาบินผ่านอากาศ ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็หยุดในสถานที่แล้วมองลงไปยังภูเขาลงมาด้านล่าง.

ทันทีที่เขาแม้แต่ชำเลืองมองไปที่มันเสียงดังก้องกึกที่เต็มไปด้วยอากาศเป็นภูเขาทั้งลูกทรุดตัวลงตรงหน้าของดวงตาของเขา.

เม้งเฮา จ้องมองด้วยความตกใจ เวลานี้มันเป็นช็อตจริงและที่สุด.

"พระสังฆราชพึ่ง!" เขาคิดว่า "คุณไม่เป็นบิตที่เห็นได้ชัดเกินไปเลว? คุณไม่สามารถหลอกแม้แต่นิด ๆ หน่อย? บ้า! คุณต้องการให้ฉันทำอะไร? แกล้งทำเป็นว่าผมไม่ทราบ? แกล้งทำเป็นว่าฉันทำอะไร "เม้งเฮาเป็นความขัดแย้งเกี่ยวกับสิ่งที่แน่นอนของการกระทำที่จะใช้.

ถ้าเขาแกล้งทำเป็นไม่เห็นอะไรที่น่าสงสัยว่าจะเห็นได้ชัดเกินไป ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ตราบใดที่คุณปล่อยให้ นั่นแหละที่สำคัญ . . . . . . . ไปเถอะ ! " เขากล่าวว่า นางฟันของเขา " ไอ้สารเลว ฉันไม่อยากเจอคุณอีกเลยในชีวิต " เค้าค่อยๆ สงบ อารมณ์ของเขา แล้วหยุดคิดเกี่ยวกับหินวิญญาณและรายการขลัง ถ้าเขาทำ เขากังวลว่าเขาอาจจะไม่ได้ใช้มันแล้วจะระเบิดด้วยความโกรธ .อย่างไรก็ตาม แม้เป็นประมุขการต่อสู้เพื่อปรับปรุงอารมณ์ของเขา เมิ่งฮ่าวก็หยุดบิน เขาก้มลงมองที่เขาสังเกตเห็นสองเมือง ข้างล่างเมื่อเขาเห็นสองเมืองนี้ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขาตอนนี้มันดึกแล้ว และยัง เป็นเมืองที่เต็มไปด้วยแสงสีและกิจกรรม . แม้แต่เวลานี้ ร้านค้ายังไม่ปิด เมืองทั้งเมืองกำลังคึกคัก ทำให้เมืองทั้งเมืองดูสดใสประกายมุกประมุขอ้างอิง : " . . . "เขาจ้องมองไปอย่างไร้จุดหมาย เส้นเลือด popping ขึ้นบนหน้าผากของเขาแล้วเขาก็เห็น เมิ่งฮ่าวไม่ลอยลงสู่เมืองและเขาไม่สามารถใช้มันใด ๆเพิ่มเติม ในที่สุดเขาก็ระเบิด" ไร้สาระสิ้นดี ! ! ! ! ! ! ! ! หน้าด้าน ! ! ! ! ! ! ! ! " เขาภาพยนต์นั้นตะโกน ก่อให้เกิดทั้งวังที่จะเขย่า เขาโบกมือมือขวาของเขาในด้านหน้าของเขา ทำให้กระแสของเทพมากมายความรู้สึกที่จะยิงออก พวกเขาวิ่งออกมาทางเมืองและทันทีที่เข้าไปในร้านต่างๆก่อนที่เมิงเฮาอาจจะได้ปิดทั้งหมดของร้านค้าในเมืองทั้งหมดก็ปิดประตูและกลายเป็นไฟมันดึกแล้ว ดังนั้นก่อนหน้านี้สว่างจ้าเมืองถูกทิ้งในที่มืด แน่นอน ทุกคนในเมืองนี้ และเห็นจึงตกใจขึ้นในกลางอากาศ ใบหน้าของ เมิ่งฮ่าวกระตุกนิดหน่อย" ไอ้เฒ่าเต่า " เขาคิด " ทั้งหมดที่ผมถ่ายไม่กี่หินวิญญาณและรายการขลัง ทั้งหมดมันคุ้มค่าเพียงไม่กี่หมื่นพันหินวิญญาณ !" เต่า เก่า อยู่ ไกล ขี้เหนียวมาก หลังจากปีทั้งหมดเหล่านี้ เขาก็ยังไม่เปลี่ยน ฉันพนันได้เลยว่าตอนนี้เขากำลังเจ็บปวดที่เขาต้องการที่จะตาย" เขาอยากให้ฉันออกไป และเป็นกังวลว่าผมจะโกงเขามากขึ้น เขาทันที ทำให้ ทุกร้านค้าจะปิด หน้าด้าน ! สมบูรณ์ที่สุด ! " เมิ่งฮ่าว hovered เกรี้ยวกราดขึ้นในอากาศ มองลงไปที่เมืองเป็นเวลานาน . แล้ว ก็ยังบินได้กลับวัง รอยยิ้มกว้างปรากฏบนจะสามารถประมุข 10 หน้า รวมทั้งดูเข้มภาคภูมิใจที่เขา reveled ในสติปัญญาที่เหนือกว่าของเขา ประมุขความเชื่อมั่นในปัจจุบันรู้สึกอย่างสดชื่น" ไอ้บ้า ! ไม่ว่าฝีมือคุณ คุณไม่สามารถชิงไหวชิงพริบประมุข !" ตามปกติ ประมุขที่ฉลาดที่สุด ! ไม่งั้นฉันจะมากับแผนมากมาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า มาดูกันว่าคุณพยายามจะทำอะไร ! " ตอนนี้ เขาเคยลืมที่เขาพยายามจะซ่อน หรือว่า เขาพิจารณาว่า การกระทำดังกล่าวอาจทำให้ตัวเมิงเฮาเป็นที่น่าสงสัยความพึงพอใจของเขาได้มาถึงจุดสุดยอด และความรู้สึกสุดท้ายที่ได้ระบายความผิดหวังของเขาทำให้เขาเป็นบิตของความหวัง หวังว่าจะได้เจอเมิงเฮาก็ทิ้ง !" ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน ผมจะปิดร้านค้าทั้งหมด เรามาดูสิ่งที่อื่น ๆเหตุผลที่คุณอาจจะมาอยู่ที่นี่ ! " ท่านประมุข 10 ตาส่องประกาย เขาเหลือบมองไปที่ guyiding tri"rain ." คุณจะว่ายังไง เป็นประมุข ฉลาด หรือ ไม่ ? "guyiding tri"rain กระพริบตา แล้วยิ้ม " ประมุขแน่นอนยอดเยี่ยม”ประมุขพึ่งดูพอใจมากขึ้นกว่าเดิม และรอยยิ้มของเขาขยายตัวกว้างขึ้นแม้ว่าสำหรับเมิงเฮา เขาขมวดคิ้วขณะที่เขาบินผ่านอากาศ ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา เขาก็หยุดลงในสถานที่ แล้วมองไปทางภูเขา ข้างล่างทันทีที่เขาชายตามองมันเสียงดังก้องเสียงก็เติมอากาศเป็นภูเขาทั้งหมดล้มลงต่อหน้าต่อตาเขาเมิ่งฮ่าวมองตกใจ มันคือความจริงและการช็อก" ท่านประมุขความเชื่อมั่น ! " เขาคิด " คุณไม่ทำมันก็ชัดเจนเหมือนกันวะ คุณไม่ได้ทำแม้แต่นิดเดียว บ้าเอ้ย ! ! ! ! คุณต้องการให้ฉันทำอะไร ? แกล้งทำเป็นว่าฉันไม่ได้สังเกตเห็น ? แกล้งทำเป็นว่าฉันทำอะไร ? " เมิ่งฮ่าวถูกขัดแย้งเกี่ยวกับสิ่งที่แน่นอนของการกระทำที่จะใช้ถ้าเขาแกล้งทำเป็นไม่สังเกตเห็นอะไรผิดปกติ มันจะชัดเจนเกินไป . . . . . . .