Better pass boldly into that other

Better pass boldly into that other world, in the full glory of some passion, than fade and wither dismally with age."
The words are from James Joyce's "The Dead," sometimes called the greatest short story ever written in English. The thoughts belong to a middle-age man, Gabriel Conroy, and when he thinks them he is lying next to his sleeping wife in a Dublin hotel room, and the snow is falling all over Ireland. He has spent a musical evening at the home of his aunts, Julia and Kate, in the company of the same old friends who gather every Christmas to sing the same songs and tell the old stories and cluck over the fact that poor Freddy Malins has turned up drunk again, to the embarrassment of his mother.
Most of the story is devoted to the party - who is there, and what happens, and what they say. But Joyce is somehow able to use words to suggest some great silence beneath the chatter, deeper feelings that go unexpressed in all the holiday cheer. The story ends as Gabriel and his wife, Gretta, ride across Dublin to their hotel, and she confesses to him that one of the songs reminded her of a boy who loved her when he was 17, a boy named Michael Furey, who was ill. When she made plans to go up to Dublin to convent school, he begged her not to go and came and stood outside her window in the winter rain. A week later he was dead.
After Greta tells the story, Gabriel realizes that there is a large part of his wife's life that he did not even suspect existed. She goes to sleep, and he lies beside her in the dark. Joyce writes: "Generous tears filled Gabriel's eyes. He had never felt like that himself towards any woman, but he knew that such a feeling must be love." He can see through the window that it is snowing, and he knows it is snowing all over Ireland, even on the grave where Michael Furey lies.
I have described so much of the Joyce story because I want to illustrate what a hard challenge John Huston set for himself when he decided to make a film of "The Dead." It is easy enough to film all the details of the party, all of the comings and goings, the toasts and the songs. But all of those scenes are there for only one reason: to establish the surface of a commonplace, satisfactory life, so that the closing moments of the story can shock us by showing what hidden depths of loneliness and passion can exist secretly in the hearts of people we think we know.
The key emotional moment in "The Dead" does not belong to Gretta, who still mourns for her dead young lover. It belongs to Gabriel, who weeps for the man his wife once loved, a man he never met or even heard of before tonight. To cry for a stranger is to shed tears for the human condition, to weep because in giving us consciousness, God also gave us the ability to know loss and to mourn it.
There is no way in the world that any filmmaker can reproduce the thoughts inside Gabriel's head at the end of "The Dead." And that must have been something Huston knew when he decided to make this film. Then why did he make it anyway? I think I know the answer. He made it because he came of Irish blood and lived for many years in Ireland. He made it because the film would be written by his son, Tony, and would star his daughter, Anjelica. And he made it because he knew he was dying, and it would be his last film.
And there was one last reason, which can be glimpsed in the words I began with: "Better pass boldly into that other world, in the full glory of some passion, than fade and wither dismally with age." Huston was an old man when he died, but he had not withered dismally with age because he still had the courage and the imagination to attempt to make an impossible film of the greatest story that he had ever read. Look at Huston's "The Dead" and you will not see a successful film, but you will see a grand gesture, and you will see the best film that Huston could possibly have made. And now the snow falls upon every part of the lonely churchyard on the hill where John Huston lies buried.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี ผ่านอย่างกล้าหาญเป็นที่โลกอื่น ในพระสิริเต็มของความรักบาง เลือนหาย และเหี่ยว dismally อายุ"
คำจากเจมส์จอยซ์ "ตาย บางครั้งเรียกว่าเรื่องสั้นมากที่สุดที่เคยเขียนภาษาอังกฤษได้ ความคิดอยู่ในวัยกลางคน กาเบรียล Conroy และเมื่อเขาคิดว่า เขาจะนอนติดกับภรรยาของเขานอนในห้องพักโรงแรม ดับลิน และหิมะตกทั่วไอร์แลนด์ เขาได้ใช้เวลาตอนเย็นมีดนตรีที่บ้านของเขา aunts เคท และจูเลียในบริษัทของเพื่อนเก่าเดียวที่รวบรวมทุกคริสต์มาสร้องเพลงเดียวกัน และบอกเล่าเรื่องราวเก่า cluck เหนือความจริงที่ว่าไม่ดี Freddy Malins มีเปิดเมาอีกครั้ง กับความลำบากใจของแม่ของเขา
ส่วนใหญ่เรื่องราวจะเกี่ยวพรรค - ผู้มี, สิ่งที่เกิดขึ้น และสิ่งที่เขาพูดกัน แต่จอยซ์เป็นอย่างใดสามารถใช้คำแนะนำบางเงียบดีใต้เรื่องไร้สาระ ความรู้สึกลึกซึ้งที่ unexpressed ในเชียร์วันหยุดทั้งหมด จบเรื่องเป็นกาเบรียลและภรรยา Gretta ขี่ข้ามดับลินโรงแรมของพวกเขา และเธอ confesses เขาว่า หนึ่งเพลงเตือนเธอของเด็กผู้ชายที่รักเธอเมื่อ 17 ไมเคิล Furey ตั้งชื่อเด็กผู้ชาย ใครไม่ป่วย เมื่อเธอทำแผนไปถึงดับลินคอนแวนต์ เขาขอร้องเธอไม่ให้เข้ามา และยืนอยู่นอกหน้าต่างของเธอในสายฝนหนาว และ สัปดาห์ต่อมาเขาได้ตาย
หลัง Greta เล่า กาเบรียลตระหนักว่า มีส่วนใหญ่ของชีวิตภรรยาของเขาที่เขาทำไม่ได้สงสัยอยู่ เธอไปนอน และเขาอยู่ข้างเธอในมืด จอยซ์เขียน: "น้ำตาน้ำใจเติมตาของกาเบรียล เขาไม่ได้รู้สึกเหมือนว่าตัวเองไปทางผู้หญิงใด ๆ แต่เขารู้ว่า ความรู้สึกดังกล่าวต้องเป็นความรัก" เขาสามารถดูผ่านหน้าต่างที่หิมะตก และเขารู้ว่า หิมะตกทั่วไอร์แลนด์ แม้แต่ในป่าช้าที่อยู่ Furey ไมเคิล
ฉันได้อธิบายมากเรื่องจอยซ์ เพราะอยากแสดงอะไรยากท้าทายจอห์น Huston ตั้งตนเมื่อเขาตัดสินใจที่จะทำให้ฟิล์มของ "การตาย" มันเป็นเรื่องง่ายพอที่ฟิล์มรายละเอียดทั้งหมดของพรรค การเสด็จมาทั้ง goings, toasts การ และเพลงทั้งหมด แต่ฉากเหล่านั้นทั้งหมดมีอยู่เหตุผลเดียว: สร้างพื้นผิวของชีวิตเป็นธรรมดา พอใจ เพื่อให้ช่วงเวลาปิดของเรื่องสามารถช็อคเรา โดยแสดงสิ่งลึกซ่อนความเหงาและความรักสามารถมีแอบในหัวใจของคนที่เราคิดว่า เรารู้
ขณะอารมณ์สำคัญใน "ตาย" ไม่ได้เป็นของ Gretta ซึ่งยังคง คร่ำครวญถึงสำหรับคนรักของเธอตายหนุ่ม มันเป็นของกาเบรียล ที่ weeps ภรรยาสำหรับคนรัก คนเขาไม่เคยพบ หรือแม้แต่ได้ยินก่อนคืนนี้ ไห้เป็นคนแปลกหน้าที่หลั่งน้ำตาสำหรับเงื่อนไขมนุษย์ ร้องเนื่องจากในให้สติ พระเจ้ายังให้เราสามารถรู้ว่าสูญเสีย และอาลัยอาวรณ์มัน
จะไม่มีทางในโลกที่จุดใด ๆ สามารถสร้างความคิดภายในของกาเบรียลหัวท้ายของ "การตาย" และที่ต้องได้รับสิ่ง Huston รู้เมื่อเขาตัดสินใจที่จะทำให้ฟิล์มนี้ แล้ว ทำไมไม่ได้เขาทำ ฉันคิดว่า ฉันรู้คำตอบ เขาทำ เพราะเขามาเลือดไอริช และอาศัยเวลาหลายปีในไอร์แลนด์ เขาทำมันได้เนื่องจากฟิล์มที่จะเขียน โดยบุตร โทนี่ และจะดาวลูกสาวของเขา Anjelica และเขาทำได้ เพราะเขารู้ว่า เขากำลังตาย และมันจะเป็นของเขาล่าสุดฟิล์ม.
และมีหนึ่งสุดท้ายเหตุผล ที่สามารถ glimpsed ในคำเริ่มด้วย: "ดีกว่าผ่านอย่างกล้าหาญเป็นที่โลกอื่น ในพระสิริเต็มของความรักบาง เลือนหาย และเหี่ยว dismally อายุ" Huston ถูกความชราเมื่อเขาตาย แต่เขาก็ไม่ withered dismally อายุเนื่องจากยังมีความกล้าและจินตนาการเพื่อพยายามที่จะทำให้ฟิล์มไม่เรื่องมากที่สุดที่เคยได้อ่าน ดูของ Huston "ตาย" และคุณจะไม่เห็นภาพยนตร์ประสบความสำเร็จ แต่คุณจะเห็นรูปแบบแกรนด์ และคุณจะดูภาพยนตร์ดีที่สุดที่อาจจะมีทำ Huston และตอนนี้ หิมะตกเมื่อทุกส่วนของ churchyard โดดเดี่ยวบนเนินเขาที่จอห์น Huston อยู่ฝังอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ดีขึ้นผ่านการอย่างกล้าหาญในโลกอื่น ๆ ที่ในเกียรติศักดิ์เต็มของความรักบางกว่าจางและเหี่ยวแห้ง dismally กับอายุ. "
คำที่มาจากเจมส์จอยซ์ "ตาย" บางครั้งเรียกว่าเรื่องสั้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยเขียนในภาษาอังกฤษ. ความคิดเป็นของ ที่จะเป็นคนวัยกลาง, กาเบรียลคอนรอยและเมื่อเขาคิดว่าพวกเขาว่าเขากำลังนอนอยู่ติดกับภรรยานอนของเขาในห้องพักที่โรงแรมดับลินและหิมะจะตกทั่วไอร์แลนด์. เขามีการใช้จ่ายช่วงเย็นดนตรีที่บ้านของป้าของเขา จูเลียและเคทใน บริษัท ของเพื่อนเก่าเดียวกันที่รวบรวมทุกคริสมาสต์ในการร้องเพลงเพลงเดียวกันและบอกเรื่องราวเก่าและกุ๊กกว่าความจริงที่ว่าไม่ดีเฟร็ดดี้ Malins ได้หันมาดื่มอีกครั้งเพื่อความลำบากใจของแม่ของเขา
มากที่สุด ของเรื่องจะอุทิศให้กับบุคคล - ผู้ที่มีและสิ่งที่เกิดขึ้นและสิ่งที่พวกเขากล่าวว่า แต่จอยซ์เป็นอย่างใดสามารถที่จะใช้คำแนะนำบางส่วนที่ดีภายใต้ความเงียบพูดคุยความรู้สึกลึกที่ไปไม่ได้แสดงออกมาในทุกเชียร์วันหยุด. เรื่องจบลงในขณะที่กาเบรียลและภรรยาของเขา Gretta ขี่ดับลินข้ามไปที่โรงแรมของพวกเขาและเธอจะไปข่มขวัญเขาว่าเพลงหนึ่งที่ทำให้เธอนึกถึงเด็กที่รักของเธอเมื่อตอนที่เขาอายุ 17 เด็กผู้ชายที่ชื่อไมเคิล Furey ผู้ป่วย . เมื่อเธอวางแผนที่จะไปถึงดับลินไปโรงเรียนคอนแวนต์เขาขอร้องให้เธอไม่ได้ที่จะไปและออกมายืนอยู่นอกหน้าต่างของเธอในฝนต้นหนาว สัปดาห์ต่อมาเขาก็ตาย
หลังจากที่เกรตาบอกเล่าเรื่องราว, กาเบรียลตระหนักว่ามีเป็นส่วนใหญ่ของชีวิตของภรรยาของเขาที่เขาไม่ได้สงสัยว่ามีอยู่ เธอเดินไปที่การนอนหลับและเขาอยู่ข้างเธอในที่มืด จอยซ์เขียน: "น้ำตาที่เต็มไปใจกว้างตากาเบรียลเขาไม่เคยรู้สึกเหมือนว่าตัวเองที่มีต่อผู้หญิงคนไหน แต่เขารู้ว่ามีความรู้สึกดังกล่าวจะต้องมีความรัก.". เขาสามารถมองเห็นผ่านหน้าต่างที่มีหิมะตกและเขาก็รู้ว่ามันเป็นหิมะตกทั่วไอร์แลนด์แม้ในหลุมฝังศพของไมเคิลที่อยู่ Furey
ผมได้อธิบายมากของเรื่องจอยซ์เพราะผมต้องการที่จะแสดงให้เห็นถึงสิ่งที่เป็นความท้าทายที่ยากที่จอห์นฮัส ที่ตั้งไว้สำหรับตัวเองเมื่อเขาตัดสินใจที่จะทำหนังของ "ตาย". มันเป็นเรื่องง่ายพอที่จะทำรายละเอียดทั้งหมดของพรรคทั้งหมด comings และ goings ขนมปังและเพลง แต่ทั้งหมดของฉากเหล่านั้นจะมีเพียงหนึ่งเหตุผลที่จะสร้างพื้นผิวของธรรมดาในชีวิตที่น่าพอใจเพื่อให้ช่วงเวลาที่ปิดเรื่องที่สามารถอัพเราแสดงให้เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของความเหงาและความรักที่มีอยู่สามารถแอบในหัวใจของ คนที่เราคิดว่าเรารู้
ช่วงเวลาที่สำคัญในอารมณ์ "ตาย" ไม่ได้อยู่ใน Gretta ที่ยังคงคร่ำครวญสำหรับคนรักหนุ่มของเธอที่ตายแล้ว มันเป็นกาเบรียลที่ร้องไห้คนภรรยาของเขาเคยรักผู้ชายคนหนึ่งที่เขาไม่เคยพบหรือได้ยินมาก่อนในคืนนี้ ที่จะร้องไห้สำหรับคนต่างด้าวที่จะหลั่งน้ำตาสำหรับสภาพมนุษย์ที่จะร้องไห้เพราะในการให้เรามีสติพระเจ้าก็ทำให้เรามีความสามารถที่จะรู้ว่าการสูญเสียและเสียใจมัน
ไม่มีทางที่ในโลกที่อำนวยการสร้างภาพยนตร์ใด ๆ ที่สามารถทำซ้ำความคิดเป็น ในหัวของกาเบรียลที่ส่วนท้ายของ "ตาย". และที่ต้องได้รับสิ่งที่ฮัรู้ว่าเมื่อเขาตัดสินใจที่จะทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้ แล้วทำไมเขาทำมันต่อไป? ฉันคิดว่าฉันรู้คำตอบ เขาทำเพราะเขาออกมาจากเลือดไอริชและอาศัยอยู่เป็นเวลาหลายปีในไอร์แลนด์ เขาทำมันเพราะภาพยนตร์เรื่องนี้จะได้รับการเขียนโดยลูกชายของโทนี่ของเขาและจะดาวลูกสาวของเขาแองเจลิ และเขาทำมันเพราะเขารู้ว่าเขากำลังจะตายและมันจะเป็นภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายของเขา
และมีเหตุผลหนึ่งที่ผ่านมาซึ่งสามารถมองเห็นในคำพูดที่ผมเริ่มต้นด้วยการเป็น "ที่ดีขึ้นอย่างกล้าหาญผ่านเข้าสู่โลกอื่น ๆ ที่ในเกียรติศักดิ์เต็ม ของความรักบางกว่าจางหายและเหี่ยวแห้ง dismally กับอายุ. " ฮัสเป็นชายชราคนหนึ่งเมื่อเขาเสียชีวิต แต่เขาไม่ได้เหี่ยว dismally กับอายุเพราะเขายังมีความกล้าหาญและจินตนาการที่จะพยายามที่จะทำให้เป็นไปไม่ได้ในภาพยนตร์เรื่องยิ่งใหญ่ที่สุดที่เขาเคยอ่าน มองไปที่ฮัสของ "ตาย" และคุณจะได้เห็นภาพยนตร์เรื่องนี้ประสบความสำเร็จ แต่คุณจะเห็นท่าทางแกรนด์และคุณจะเห็นหนังที่ดีที่สุดที่ฮัสอาจจะได้ทำ และตอนนี้หิมะตกอยู่กับส่วนหนึ่งของสุสานโดดเดี่ยวบนเนินเขาที่จอห์นฮัฝังอยู่ทุก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดีกว่าผ่านกล้าในอีกโลกหนึ่ง ในรัศมีเต็มของตัณหา กว่าจางและเหี่ยวเฉา dismally กับอายุ . "
คำมาจาก เจมส์ จอยซ์ " ตาย " บางครั้งเรียกว่าเรื่องสั้นที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยเขียนในภาษาอังกฤษ ความคิดของชายอายุกลาง กาเบรียล คอนรอย และเมื่อเขาคิดว่าเขาจะนอนข้างภรรยาของเขานอนในโรงแรมดับลินและหิมะจะตกทั่วไอร์แลนด์ เขาได้ใช้เวลาช่วงเย็นดนตรีที่บ้านของป้าของเขา จูเลีย และเคท ใน บริษัท ของเดิม เพื่อนๆ ที่รวบรวมทุกคริสต์มาสร้องเพลงเดียวกันและบอกเรื่องราวแก่เชียว เรื่องที่ไม่ดี เฟรดดี้ malins ได้เปิดขึ้นดื่มอีกครั้ง ความอึดอัดใจของแม่ของเขา
ที่สุด เรื่องที่ทุ่มเทให้กับพรรค ใครมีและสิ่งที่เกิดขึ้นและสิ่งที่พวกเขาพูด แต่จอยซ์เป็นอย่างใดสามารถใช้คําแนะนําที่ดีบางเงียบใต้คุยลึกความรู้สึกนั้นไป unexpressed ในทุกวันหยุดเชียร์ ตอนจบของเรื่องเป็น กาเบรียล และภรรยาของเขา , เกรตต้า ขี่ข้าม ดับลิน โรงแรมของพวกเขาและเธอสารภาพกับเขาว่า หนึ่งในเพลงที่ทำให้เธอนึกถึงคนที่รักเธอ เมื่อเขาอายุได้ 17 ปี เด็กผู้ชายที่ชื่อไมเคิล ฟิวรีย์ ,ใครที่ป่วย เมื่อเธอได้วางแผนที่จะไปถึงดับลินโรงเรียนคอนแวนต์ เขาขอร้องให้เธอไม่ไป และมายืนอยู่ข้างนอกหน้าต่างในฤดูหนาว ฝน สัปดาห์ต่อมาเขาตายแล้ว
หลังจากเกรบอกเล่าเรื่องราว เกเบรียล ตระหนัก ว่ามีขนาดใหญ่ส่วนหนึ่งของชีวิตของภรรยาของเขาที่เขาสงสัยอยู่ เธอหลับไปแล้ว เขาอยู่ข้างๆ เธอในที่มืด จอยซ์เขียน :" น้ำตาของเกเบรียล ใจกว้างเต็มสายตา เขาไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองกับผู้หญิง แต่เขารู้ว่าความรู้สึกนี้ต้องเป็นความรัก . " เขาได้เห็นผ่านทางหน้าต่างที่หิมะตก และเขารู้ว่าหิมะตกทั่วไอร์แลนด์ แม้บนหลุมศพที่ไมเคิล
ฟิวรีย์โกหกฉันต้องอธิบายมากของเรื่องราว Joyce เพราะผมต้องการแสดงอะไรที่ยากท้าทาย John Huston ชุดสำหรับตัวเองเมื่อเขาตัดสินใจที่จะทำให้ภาพยนตร์ของ " ตาย " มันเป็นเรื่องง่ายพอที่จะภาพยนตร์รายละเอียดทั้งหมดของพรรคทั้งหมดของ comings และ goings , ขนมปังปิ้งและเพลง แต่ทุกฉากมีเพียงหนึ่งเหตุผล : เพื่อสร้างพื้นผิวของธรรมดา การพอใจในชีวิตดังนั้นปิดช่วงเวลาของเรื่องสามารถช็อตเราแสดงสิ่งที่ซ่อนลึกของความเหงาและความรักจะอยู่ในจิตใจของคน เราแอบคิดว่าเรารู้ เดี๋ยวอารมณ์
คีย์ใน " ความตาย " ไม่ใช่ของเกรตต้า ผู้ที่ยังโศกเศร้าสำหรับคนรักหนุ่มของเธอตาย มันเป็นของ เกเบรียล ที่ร้องไห้สำหรับผู้ชายที่ภรรยาของเขาเคยรัก ผู้ชายที่เขาไม่เคยพบหรือได้ยินก่อนคืนนี้ร้องไห้กับคนแปลกหน้าคือหลั่งน้ำตา เพราะเงื่อนไขของมนุษย์ ที่จะร้องไห้ เพราะในการให้เราสติ พระเจ้ายังให้เราสามารถรู้ได้ถึงการสูญเสียและเพื่อไว้อาลัย .
ไม่มีทางโลกที่ผู้สร้างสามารถทบทวนความคิดในหัวของเกเบรียลที่ส่วนท้ายของ " ความตาย " และนั่นต้องมีอะไรบางอย่าง ฮัสตัน รู้ว่า เมื่อเขาตัดสินใจที่จะทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้แล้วทำไมเขาถึงทำมันล่ะ ฉันคิดว่าฉันรู้คำตอบ เขาทำเพราะเขามาเลือดไอริช และใช้ชีวิตหลายปีในไอร์แลนด์ เขาทำมันเพราะฟิล์มจะถูกเขียนโดยลูกชายของเขา โทนี่ และ ดาว ลูกสาวของเขา anjelica . และเขาทำมันเพราะเขารู้ว่าเขากำลังจะตาย และมันจะเป็นภาพยนตร์เรื่องสุดท้ายของเขา
และมีหนึ่งเหตุผลสุดท้าย ซึ่งมองผ่านๆ ในคำพูดที่ผมเริ่มต้นด้วย" ดีผ่านกล้าในอีกโลกหนึ่ง ในรัศมีเต็มของตัณหา กว่าจางและเหี่ยวเฉา dismally กับอายุ . Huston เป็นตาแก่เมื่อเขาตาย แต่เขาก็มีไม่ได้ dismally เหี่ยวตามอายุ เพราะเขายังมีความกล้า และจินตนาการในการพยายามที่จะทำให้ภาพยนตร์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เป็นไปได้ของเรื่อง ที่เขาเคยอ่านดูบอลเป็น " ตาย " และคุณจะได้เห็นภาพยนตร์ที่ประสบความสำเร็จ แต่คุณจะเห็นน้ำใจอันยิ่งใหญ่ และคุณจะได้เห็นภาพยนตร์ที่ดีที่สุดที่บอลอาจจะเคยทำ และตอนนี้ หิมะจะตก เมื่อทุกส่วนของธรณีสงฆ์โดดเดี่ยวอยู่บนเนินเขาซึ่งอยู่ John Huston ฝัง