He was afraid of me and bit my hand

He was afraid of me and bit my hand. Suddenly, I was not myself any more. Someone else was in my body: someone evil, and mad with drink! I took my knife from my pocket, held the poor animal by his neck and cut out one of his eyes. The next morning, my mind was full of pain and horror when I woke up. I was deeply sorry. I could not understand how I could do such an evil thing. But drink soon helped me to forget. Slowly the cat got better. Soon he felt no more pain. There was now only an ugly dry hole where the eye once was. He began to go round the house as usual again. He never came near me now, of course, and he ran away when I went too close. I knew he didn't love me any more. At first I was sad. Then, slowly, I started to feel angry, and I did another terrible thing . . . I had to do it — I could not stop myself. I did it with a terrible sadness in my heart — because I knew it was evil. And that was why I did it — yes! I did it because I knew it was evil. What did I do? I caught the cat and hung him by his neck from a tree until he was dead. That night I woke up suddenly — my bed was on fire. I heard people outside shouting, 'Fire! Fire!' Our house was burning! I, my wife and our servant were lucky to escape. We stood and watched as the house burned down to the ground. There was nothing left of the building the next morning. All the walls fell down during the night, except one — a wall in the middle of the house. I realized why this wall did not burn: because there was new plaster on it. The plaster was still quite wet. I was surprised to see a crowd of people next to the wall. They were talking, and seemed to be quite excited. I went closer and looked over their shoulders. I saw a black shape in the new white plaster. It was the shape of large cat, hanging by its neck. I looked at the shape with complete horror

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขากลัวฉัน และบิตมือ ทันใดนั้น ผมไม่ตัวเองใด ๆ เพิ่มเติม คนอื่นเป็นในร่างกายของฉัน: คนร้าย และบ้าดื่ม ผมเอามีดของฉันเงิน ถือสัตว์ไม่ดี โดยคอของเขาและตัดออกหนึ่งดวงตาของเขา รุ่ง ใจของฉันก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความกลัวลูก ขออภัยอย่างลึกซึ้งได้ ฉันไม่เข้าใจไรบ้างสิ่งที่ชั่วร้าย แต่เครื่องดื่มเร็ว ๆ นี้ช่วยให้ผมลืม ช้าแมวได้ดีขึ้น เร็ว ๆ นี้ เขารู้สึกเจ็บไม่ปวดมากขึ้น ได้ตอนนี้เท่านั้นเกลียดแห้งหลุมที่ตาเคย เขาเริ่มที่จะไปรอบบ้านเป็นปกติอีกครั้ง เขาไม่เคยมาใกล้ฉันตอนนี้ แน่นอน และเขาวิ่งหนีไปเมื่อออกไปใกล้เกินไป ผมรู้ว่า ไม่ได้รักฉันอีก ตอนแรก ผมก็เศร้า แล้ว ช้า ผมเริ่มที่จะรู้สึกโกรธ และฉันได้สิ่งอื่นที่น่ากลัว... ผมจะทำได้ — ฉันไม่สามารถหยุดตัวเองได้ ผมทำกับความเศร้าความกลัวในหัวใจของฉัน — เพราะรู้ว่า มันเป็นความชั่วร้าย และนั่นคือเหตุผลที่ฉันไม่ได้ — ใช่ ฉันไม่ได้ เพราะรู้ว่า มันเป็นความชั่วร้าย ฉันทำอะไร ผมจับแมว และแขวนเขา โดยคอของเขาจากต้นไม้จนตาย คืนนั้นผมตื่นขึ้นทันที — เตียงของฉันถูกไฟไหม้ ผมได้ยินคนภายนอกการตะโกนใส่, ' ไฟ ไฟไหม้!' บ้านเรากำลังเผาไหม้ ผม ภรรยาและคนรับใช้ของเราโชคดีหนี เรายืนอยู่ และดูเป็นบ้านที่เขียนลงไปพื้น มีอะไรด้านซ้ายของอาคารรุ่ง ทั้งหมดผนังตกลงในตอนกลางคืน ยกเว้นหนึ่ง — ผนังกลางบ้าน ฉันรู้ว่าทำไมกำแพงนี้ไม่เขียน: เนื่องจากมีพลาสเตอร์ใหม่มัน ปูนปลาสเตอร์ก็ค่อนข้างเปียก ผมแปลกใจที่เห็นฝูงชนของคนขึ้นอยู่กับ พวกเขากำลังพูด และดูเหมือนจะค่อนข้างตื่นเต้น ฉันไปใกล้ชิด และมองผ่านไหล่ของพวกเขา ผมเห็นรูปร่างสีดำในการฉาบปูนสีขาวใหม่ มันเป็นรูปร่างของแมวขนาดใหญ่ ที่ห้อยคอของมัน ผมมองที่รูปร่างกับสยองขวัญสมบูรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขากลัวของฉันและกัดมือของฉัน ทันใดนั้นผมไม่ได้อยู่กับตัวเองมาก ๆ คนอื่นที่อยู่ในร่างกายของฉัน: คนชั่วและเครื่องดื่มบ้า! ผมเอามีดออกมาจากกระเป๋าของฉันได้จัดให้มีสัตว์ที่น่าสงสารจากคอของเขาและตัดออกจากดวงตาข้างหนึ่งของ เช้าวันรุ่งขึ้นใจของฉันก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความสยองขวัญเมื่อฉันตื่นขึ้นมา ฉันรู้สึกเสียใจอย่างสุดซึ้ง ฉันไม่สามารถเข้าใจวิธีการที่ฉันจะทำเช่นสิ่งที่ชั่วร้าย แต่เครื่องดื่มเร็ว ๆ นี้ช่วยให้ผมที่จะลืม ช้าแมวดีขึ้น เร็ว ๆ นี้เขารู้สึกว่าไม่มีอาการปวดมากขึ้น มีตอนนี้มีเพียงหลุมแห้งที่น่าเกลียดตาเคยเป็น เขาเริ่มที่จะไปรอบบ้านได้ตามปกติอีกครั้ง เขาไม่เคยเข้ามาใกล้ฉันตอนนี้แน่นอนและเขาวิ่งหนีออกมาเมื่อผมเดินเข้าไปใกล้เกินไป ผมรู้ว่าเขาไม่ได้รักฉันมาก ๆ ตอนแรกผมก็เศร้า จากนั้นค่อย ๆ ผมก็เริ่มที่จะรู้สึกโกรธและฉันไม่อีกสิ่งที่น่ากลัว . . ผมต้องทำมัน - ฉันไม่สามารถหยุดตัวเอง ฉันไม่ได้มีความโศกเศร้าที่น่ากลัวในหัวใจของฉัน - เพราะผมรู้ว่ามันเป็นความชั่วร้าย และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมฉันไม่ได้ - ใช่! ฉันไม่ได้เพราะผมรู้ว่ามันเป็นความชั่วร้าย ฉันทำอะไร? ผมจับแมวและแขวนเขาโดยคอของเขาจากต้นไม้จนกว่าเขาจะตาย คืนนั้นผมตื่นขึ้นมาอย่างกระทันหัน - เตียงของฉันถูกไฟไหม้ ผมได้ยินคนที่อยู่นอกตะโกน 'ไฟ! ไฟ!' บ้านของเราได้รับการเผาไหม้! ฉันภรรยาของฉันและเป็นผู้รับใช้ของเราก็โชคดีที่จะหลบหนี เรายืนอยู่และดูเป็นบ้านเผาลงไปที่พื้น ไม่มีอะไรที่ด้านซ้ายของอาคารเช้าวันรุ่งขึ้นเป็น ผนังทั้งหมดทรุดตัวลงในช่วงกลางคืนยกเว้นหนึ่ง - ผนังในช่วงกลางของบ้าน ฉันรู้ว่าทำไมกำแพงนี้ไม่ได้เผาไหม้: เพราะมีพลาสเตอร์ใหม่กับมัน พลาสเตอร์ก็ยังคงเปียกค่อนข้าง ผมแปลกใจที่จะเห็นฝูงชนของคนที่อยู่ติดกับผนัง พวกเขาพูดและดูเหมือนจะค่อนข้างตื่นเต้น ผมไปใกล้ชิดและมองข้ามไหล่ของพวกเขา ผมเห็นสีดำรูปร่างในพลาสเตอร์สีขาวใหม่ มันเป็นรูปทรงของแมวขนาดใหญ่ห้อยคอของมัน ผมมองที่รูปร่างสมบูรณ์ด้วยความกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาก็กลัวผม และกัดมือของฉัน จู่ๆ ฉันก็ไม่เป็นตัวเองอีกต่อไป ใครอยู่ในร่างกายของฉัน : คนที่ชั่วร้าย และบ้ากับดื่ม ฉันหยิบมีดจากกระเป๋า ถือสัตว์ที่น่าสงสาร โดยคอของเขาและตัดตาข้างหนึ่ง เช้าวันรุ่งขึ้น จิตใจของฉันเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความน่ากลัวเมื่อฉันตื่น ผมเสียใจอย่างสุดซึ้ง ผมไม่สามารถเข้าใจวิธีการที่ผมสามารถทำสิ่งเลวร้ายอย่างนี้ . แต่ดื่มแล้วช่วยให้ฉันลืม แมวค่อยๆดีขึ้น เร็ว ๆนี้เขารู้สึกปวดมากขึ้น มีเพียงรูแห้งน่าเกลียดที่ตาเคย เขาเริ่มที่จะเดินไปรอบ ๆบ้านเป็นปกติอีกครั้ง เขาไม่เคยมาใกล้ฉันแล้ว แน่นอน เขาหนีไปตอนที่ฉันไปใกล้เกินไป ผมรู้ว่าเขาไม่ได้รักฉันอีกต่อไปแล้ว ตอนแรกผมก็เสียใจ จากนั้น ผมค่อย ๆ เริ่มรู้สึกโกรธ และฉันจะทำอีกแย่เลย . . . . . . . ฉันต้องทำ - ฉันไม่สามารถหยุดตัวเองได้ ฉันทำมันกับความทุกข์สาหัสอยู่ในใจของผม เพราะผมรู้ว่ามันคือปีศาจ และนั่นคือเหตุผลที่ฉันทำมัน - ใช่ ฉันทำมันเพราะฉันว่ามันเป็นปีศาจ ฉันทำอะไร ? ฉันจับแมวและแขวนคอเขาจากต้นไม้ จนกว่าเขาจะตาย คืนนั้นผมตื่นขึ้นมาก็นอน ผมก็ถูกไฟไหม้ ฉันได้ยินว่าคนข้างนอกตะโกน " ไฟไหม้ ! ไฟ ! บ้านถูกเผา ! ผม ภรรยา และผู้รับใช้ของเราโชคดีที่หนีออกมาได้ เรายืนดูบ้านเผาลงสู่พื้นดิน ไม่มีอะไรที่ด้านซ้ายของอาคารในเช้าวันรุ่งขึ้น ผนังทั้งหมดหล่นลงในช่วงกลางคืน ยกเว้น - ผนังตรงกลางบ้าน ผมรู้แล้วว่าทำไมกำแพงนี้ไม่ได้เขียน : เพราะมีปูนใหม่บน ปูนยังค่อนข้างเปียก ฉันประหลาดใจที่เห็นฝูงชนของคนข้างๆ กำแพง พวกเขาพูด และดูเหมือนจะค่อนข้างตื่นเต้น ฉันเดินไปใกล้ และมองผ่านไหล่ของพวกเขา ผมเห็นรูปร่างสีดำในพลาสเตอร์สีขาวใหม่ มันเป็นรูปแมวขนาดใหญ่ ห้อยคอ ผมมองรูปสยองขวัญที่สมบูรณ์