The Zhen and Gu households reunited

The Zhen and Gu households reunited for dinner at the Gu household’s home.

Mrs Zhen always loved Gu Jing as her own daughter. She put the last chicken leg into Gu Jing’s bowl. ‘Little girl, eat the chicken leg you love most.’

‘Thank you aunty Zhen,’ Gu Jing said.

Gu Jing and Zhen Lang secretly exchanged a look with each other. She clearly understood why, because she promised to reward him chicken legs for dinner. She picked up the last chicken leg with her chopsticks and she put it into Zhen Lang’s bowl. ‘For you to eat.’

Gu Jing lowered her head and she ate two spoonful of rice. But suddenly the room became silent, she lifted her head and she realised her parents and Zhen Lang’s parents looked shocked. Uncle Zhen held a braised rib between his chopsticks in mid-air like someone immobilized his vital acupuncture points.

Zhen Lang picked up the chicken leg his wife gave him and he bit a piece of chicken. His parents and his wife’s parents’ mouths were wide open and they looked back and forth between him and his wife.

Mrs Gu used a free finger to poke her husband’s arm. ‘Old man can you see? Little girl gave the chicken leg to someone else.’

Mr Gu’s eyes were full of anticipation. ‘I see. Little girl hasn’t given anyone a chicken leg before, it’s a strange phenomenon.’

Gu Jing’s parents and Zhen Lang’s parents’ suspicious stares made Gu Jing worry so she carelessly stole the chicken leg from Zhen Lang’s bowl and she bit a piece of chicken. ‘Before I didn’t see clearly, I’m eating the chicken leg now.’

‘Little girl, Zhen Lang bit into the chicken leg already,’ Mrs Zhen said.

Gu Jing panicked, she didn’t know if she should eat the chicken leg or not. She looked at the four pairs of suspicious eyes and her chopsticks flew into Zhen Lang’s bowl. ‘For you.’

‘Um,’ Zhen Lang said.

Zhen Lang calmly ate the chicken leg his wife put back into his bowl.

Mr Zhen recovered from shock the fastest. His son inherited calmness from him. He coughed softly. ‘How are you two getting along living together in the city?’

‘Good,’ Zhen Lang said.

Gu Jing silently buried her head into her bowl and ate.

‘I think you two are getting along good too,’ Mr Zhen said. He smiled brightly. ‘In the past little girl never gave anyone food before and you never ate food given by someone else. It’s only been a short few months since I saw you two, but you two changed a lot.’

Gu Jing choked on rice. She covered her mouth and coughed. She looked pleadingly at Zhen Lang. ‘We haven’t changed.’

Gu Jing spoke too fast and she carelessly bit her lips. She took a deep breath, her teeth released her lips and she endured the pain.

Gu Jing didn’t dare to lift her head from her bowl and look into the four pairs of suspicious eyes.

Zhen Lang continued to eat like nothing happened. ‘Since we were children weren’t we always close and caring toward each other?’

Mr and Mrs Zhen and Mr and Mrs Gu contemplated for a while then four heads nodded together.

Gu Jing covered her mouth and she licked her painful lips. She looked pitifully at Zhen Lang who sat opposite her. Zhen Lang’s eyes were calm and her parents smiled affectionately at Zhen Lang without glancing once in her direction.

Gu Jing silently ate her bowl of rice and on the inside she cursed the jinx because he ate dinner dishes with pain free lips. She fiercely ate the rice like they were the jinx’s calm eyes.

‘Did everyone check the updated family birth records?’ Zhen Lang asked.

Gu Jing put her bowl and chopsticks down on the dining table. ‘Zhen Lang! You…’

Gu Jing fumed because Zhen Lang promised her that he wouldn’t tell their parents but he broke his promise.

Mrs Gu glared at her rude daughter. ‘Little girl, what are you saying? You’re being rude.’

Gu Jing saw her parents and Zhen Lang’s parents shocked faces and she swallowed what she wanted to say. ‘I…’

Zhen Lang passed his empty bowl to his wife. ‘Are you eating another bowl of rice? Then can you scoop a bowl of rice for me too? Thank you.’

Mrs Gu smiled affectionately at Zhen Lang. ‘I don’t need to check the family records you updated. I trust you updated them responsibly like the same way you’re always responsible. It’s only updating addresses, what is there for me to check?’

Gu Jing felt her soul that flew away returned to her body. She looked at Zhen Lang’s empty bowl in front of her and she reluctantly scooped him another bowl of rice. But on the inside she cursed Zhen Lang for threatening her with their family birth records.

Gu Jing wanted to dump the bowl or rice on top of Zhen Lang’s head, but she endured her frustrations and she silently continued to eat her bowl or rice. On the inside she cursed Zhen Lang for making her panic as if she saw a gust of wind about to sweep her away.

‘Big sister, Mrs Zhang’s daughter gave me wedding invitations to give to you and big brother. The wedding is next week,’ Mrs Gu said with the look of envy in hers.

‘Little sister, last month Mrs Li’s daughter-in-law gave birth to Mr

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Zhen และ Gu ผู้ประกอบการกลับมารวมตัวสำหรับอาหารค่ำที่บ้านของใช้ในครัวเรือนของ Gu. นาง Zhen รักเสมอ Gu จิงเป็นลูกสาวของเธอเอง เธอใส่น่องไก่ที่ผ่านมาลงในชาม Gu จิง 'สาวน้อยกินน่องไก่ที่คุณรักมากที่สุด.' 'ขอบคุณน้าเชน' Gu จิงกล่าวว่า. Gu จิงและ Zhen แลงแอบดูแลกกับแต่ละอื่น ๆ เธอเข้าใจได้อย่างชัดเจนว่าทำไมเพราะเธอสัญญาว่าจะตอบแทนเขาขาไก่สำหรับอาหารค่ำ เธอหยิบขึ้นมาขาไก่ที่ผ่านมากับตะเกียบของเธอและเธอใส่ลงในชาม Zhen หลังสวน 'สำหรับคุณที่จะกิน.' Gu จิงลดลงหัวของเธอและเธอกินสองช้อนข้าว แต่จู่ๆก็มีห้องพักกลายเป็นเงียบเธอยกหัวของเธอและเธอรู้ว่าพ่อแม่ของเธอและพ่อแม่ของ Zhen แลงมองตกใจ ลุง Zhen จัดซี่โครงตุ๋นระหว่างเขาตะเกียบอยู่กลางอากาศเหมือนใครบางคนตรึงจุดฝังเข็มที่สำคัญของเขา. Zhen Lang หยิบน่องไก่ภรรยาของเขาให้เขาและเขาก็กัดชิ้นส่วนของไก่ พ่อแม่และปากของภรรยาของเขาพ่อแม่ของเขาได้เปิดกว้างและพวกเขามองกลับมาระหว่างเขาและภรรยาของเขา. นาง Gu ใช้นิ้วฟรีเพื่อกระตุ้นแขนของสามีของเธอ 'คนเก่าคุณสามารถเห็น? สาวน้อยให้น่องไก่ให้กับบุคคลอื่น. ' ตานาย Gu ของคนที่เต็มไปด้วยความคาดหมาย 'ฉันเห็น. สาวน้อยไม่ได้ให้ทุกคนน่องไก่ก่อนที่มันเป็นปรากฏการณ์แปลก. ' Gu จิงพ่อแม่และ Zhen Lang พ่อแม่' จ้องที่น่าสงสัยทำ Gu Jing กังวลดังนั้นเธอจึงลวกขโมยขาไก่จากชาม Zhen หลังสวนและเธอกัดชิ้นส่วนของไก่ . 'ก่อนที่ผมจะไม่ได้เห็นอย่างชัดเจนผมรับประทานอาหารน่องไก่ในขณะนี้.' 'สาวน้อย Zhen หรั่งกัดขาเข้าไก่แล้ว' นาง Zhen กล่าว. Gu จิงตกใจเธอไม่ทราบว่าเธอควรจะกิน ขาไก่หรือไม่ เธอมองไปที่สี่คู่ของดวงตาที่น่าสงสัยและตะเกียบเธอล่องลอยไปในชาม Zhen หลังสวน 'สำหรับคุณ.' 'อืม' Zhen หรั่งกล่าวว่า. Zhen Lang ใจเย็นกินขาไก่ภรรยาของเขาใส่กลับเข้าไปในชามของเขา. นาย Zhen หายจากช็อตที่เร็วที่สุด ลูกชายของเขาได้รับการถ่ายทอดความสงบจากเขา เขากระแอมเบา ๆ 'วิธีการที่คุณทั้งสองได้รับพร้อมที่อาศัยอยู่ด้วยกันในเมือง?' 'ดี' Zhen หรั่งกล่าวว่า. Gu Jing เงียบฝังศีรษะของเธอลงในชามของเธอและกิน. 'ฉันคิดว่าคุณทั้งสองจะได้รับพร้อมดีเกินไป "นายเชนกล่าวว่า เขายิ้มสดใส 'ในสาวน้อยที่ผ่านมาไม่เคยให้ใครมาก่อนอาหารและคุณไม่เคยกินอาหารที่ได้รับจากคนอื่น มันเป็นเพียงไม่กี่เดือนสั้นตั้งแต่ผมเห็นคุณทั้งสอง แต่คุณสองการเปลี่ยนแปลงมาก. ' Gu Jing สำลักข้าว เธอปกคลุมปากของเธอและไอ เธอมองอย่างอ้อนวอนที่ Zhen หรั่ง "เรายังไม่ได้เปลี่ยน. ' Gu Jing พูดเร็วเกินไปและเธอลวกกัดริมฝีปากของเธอ เธอเอาลมหายใจลึกฟันของเธอได้รับการปล่อยตัวริมฝีปากของเธอและเธอก็ทนความเจ็บปวด. Gu จิงไม่กล้าที่จะยกหัวของเธอจากชามของเธอและมองเข้าไปในสี่คู่ของดวงตาที่น่าสงสัย. Zhen หรั่งยังคงรับประทานอาหารเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตั้งแต่เราเป็นเด็กไม่ได้อยู่ที่เรามักจะใกล้ชิดและห่วงใยที่มีต่อกัน? ' นายและนาง Zhen และนายและนาง Gu ครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งแล้วสี่หัวพยักหน้าด้วยกัน. Gu Jing ปกคลุมปากของเธอและเธอเลียริมฝีปากของเธอเจ็บปวด เธอมองอย่างน่าสมเพชที่ Zhen หรั่งซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอ ตา Zhen หลังสวนมีความสงบและพ่อแม่ของเธอยิ้มเสน่หาที่ Zhen Lang โดยไม่ต้องวินาศภัยครั้งในทิศทางของเธอ. Gu Jing เงียบกินชามข้าวเธอและในภายในเธอสาปแช่งซวยเพราะเขากินอาหารค่ำกับริมฝีปากฟรีเจ็บปวด เธออย่างรุนแรงกินข้าวเหมือนพวกเขาโชคร้ายของดวงตาสงบ. 'ไม่ทุกคนตรวจสอบการปรับปรุงระเบียนแรกเกิดในครอบครัว? Zhen Lang ถาม. Gu Jing ใส่ชามและตะเกียบของเธอลงบนโต๊ะอาหาร 'Zhen หลังสวน! คุณ ... ' Gu Jing fumed เพราะ Zhen Lang สัญญากับเธอว่าเขาจะไม่บอกพ่อแม่ของพวกเขา แต่เขายากจนสัญญาของเขา. นาง Gu จ้องหน้าลูกสาวของเธอหยาบคาย 'สาวน้อยสิ่งที่คุณพูด? คุณกำลังถูกหยาบคาย. ' Gu Jing เห็นพ่อแม่ของเธอและพ่อแม่ของ Zhen แลงตกใจใบหน้าและเธอกลืนกินสิ่งที่เธออยากจะบอกว่า 'ฉัน ... ' Zhen Lang ผ่านชามที่ว่างเปล่าของเขากับภรรยาของเขา 'คุณรับประทานอาหารชามข้าวอื่นได้หรือไม่ จากนั้นคุณสามารถตักชามข้าวสำหรับฉันเกินไป? ขอบคุณ. นาง Gu ยิ้มเสน่หาที่ Zhen หรั่ง "ผมไม่จำเป็นต้องตรวจสอบบันทึกครอบครัวคุณปรับปรุง ผมเชื่อว่าคุณปรับปรุงพวกเขามีความรับผิดชอบเช่นเดียวกับที่คุณกำลังเสมอผู้รับผิดชอบ มันเป็นเพียงการปรับปรุงที่อยู่, สิ่งที่มีสำหรับผมที่จะตรวจสอบ? ' Gu Jing รู้สึกว่าจิตวิญญาณของเธอที่บินกลับไปยังร่างกายของเธอ เธอมองที่ชามว่าง Zhen หลังสวนในด้านหน้าของเธอและเธอไม่เต็มใจอุ้มเขาชามข้าวอีก แต่ข้างในนั้นเธอสาปแช่ง Zhen Lang คุกคามเธอกับกำเนิดประวัติครอบครัวของพวกเขา. Gu จิงอยากจะถ่ายโอนข้อมูลชามหรือข้าวด้านบนของหัว Zhen Lang แต่เธอทนความผิดหวังของเธอและเธออย่างเงียบ ๆ อย่างต่อเนื่องที่จะกินชามข้าวหรือเธอ ภายในเธอสาปแช่ง Zhen Lang สำหรับการตื่นตระหนกของเธอราวกับว่าเธอเห็นลมพัดเกี่ยวกับการที่จะกวาดเธอออกไปได้. 'บิ๊กน้องสาวลูกสาวนางจางให้ฉันคำเชิญงานแต่งงานที่จะให้กับคุณและพี่ใหญ่ งานแต่งงานเป็นสัปดาห์ถัดไป 'นาง Gu กล่าวพร้อมกับรูปลักษณ์ของความอิจฉาในหล่อน. ' น้องสาวคนหนึ่งเดือนที่ผ่านมานางหลี่ลูกสาวในกฎหมายให้กำเนิดนาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนจินและครอบครัวกูรวมตัวสำหรับอาหารมื้อเย็นที่กูใช้ในครัวเรือนของบ้านนางเจินเสมอรักกูจิงเป็นลูกสาวของเธอเอง เธอใส่ไก่ลงในขาสุดท้ายของกู จิง ชาม " สาวน้อย กินขาไก่ที่คุณชอบมากที่สุด .ขอบคุณป้าจิน " กูจิงกล่าวว่ากูจิงและจินหลางแอบแลกดูกับแต่ละอื่น ๆ เธอเข้าใจดีว่าทำไม เพราะเธอสัญญาว่าจะให้รางวัลเขาไก่ขา สำหรับมื้อค่ำ เธอหยิบน่องไก่ สุดท้าย กับ ตะเกียบ เธอวางมันลงในชามของจินหลาง . " " สำหรับคุณที่จะกินกูจิงลดหัวของเธอและที่เธอกินไปสองช้อนข้าว แต่จู่ๆ ในห้องก็เงียบ เธอยกหัวของเธอและเธอตระหนักว่าพ่อแม่ของเธอและพ่อแม่ของจินหลางมองตกใจ ลุงจินจับตุ๋นซี่โครงระหว่างตะเกียบของเขาในกลางอากาศเหมือนคนสำคัญของเขาตรึงจุดฝังเข็ม .จินหลางหยิบน่องไก่ ภรรยาของเขาให้เขากัดชิ้นไก่ พ่อแม่ และพ่อแม่ของภรรยาของเขา ปากก็กว้าง และมองไปมาระหว่างเขาและภรรยาของเขานางกุใช้นิ้วจิ้มแขนฟรีของสามีเธอ " ชายชรา เธอเห็นมั้ย สาวน้อยให้น่องไก่คนอื่น "นายกูตาเต็มไปด้วยความคาดหวัง ผมเห็น สาวน้อยยังไม่ได้ให้ใครไก่ขาก่อน มันเป็นปรากฏการณ์ที่แปลก .กูจิง พ่อแม่ และ พ่อแม่ของจินหลางสายตาสงสัยทำกูจิงเป็นห่วงเธอเผลอขโมยไก่ขาจากจินหลางชาม เธอกัดชิ้นไก่ " ก่อนที่ผมจะมองไม่ชัด ฉันกินขาไก่ตอนนี้ ." สาวน้อยจินหลางบิตเป็นขาไก่แล้ว " นางเจิน กล่าวกูจิงตกใจ เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะกินขาไก่ หรือไม่ เธอมองดวงตาที่น่าสงสัยและสี่คู่ของตะเกียบเธอบินเข้าไปในจินหลางชาม " เธอ "" อืม " จิ้นหลางกล่าวจินหลางค่อยๆ กินขาไก่ ภรรยาใส่กลับลงไปในชามของเขานายเจินหายจากอาการช็อกที่เร็วที่สุด ลูกชายของเขาได้รับความสงบจากเขา เขากระแอมเบาๆ " คุณสองคนอยู่ด้วยกันใช้ชีวิตร่วมกันในเมือง "ดี " " จินหลางกล่าวกูจิงๆฝังศีรษะลงในชามที่เธอกินฉันคิดว่าคุณสองคนเข้ากันได้ดีดีด้วย " นายเฉินกล่าวว่า เขายิ้มอย่างสดใส " สาวน้อยอดีตไม่เคยให้ใครมาก่อน และก็ไม่เคยกินอาหารอาหารที่ได้รับจากคนอื่น มันแค่ไม่กี่เดือนสั้นตั้งแต่ผมเห็นคุณสองคน แต่ทั้งสองคนเปลี่ยนไปเยอะ . . .กูจิง สำลักข้าว เธอคลุมปากและไอ . เธอดูวิงวอนที่เจิน แลง " " เราไม่ได้เปลี่ยนไปกูจิงพูดเร็วเกินไป เธอเผลอกัดริมฝีปาก เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ ฟันของเธอออก ปากเธอ เธอต้องทนกับความเจ็บปวดกูจิงไม่กล้าเงยหน้าขึ้นจากชามของเธอและมองเข้าไปในดวงตาสี่คู่ที่น่าสงสัยจินหลางยังคงกินต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น " ตั้งแต่เรายังเด็ก เราไม่ได้มักจะปิดและห่วงใยต่อกัน ? "นายและนางเจิน และ คุณและคุณนายกูครุ่นคิดสักพักแล้วสี่คนพยักหน้าพร้อมกันกูจิงครอบปากเธอเลียริมฝีปากเจ็บปวดของเธอ เธอมองไปที่จินหลางที่นั่งตรงข้ามเธอ ของจินหลางสายตาสงบและพ่อแม่ของเธอยิ้มเสน่หาที่จินหลางโดยไม่ชำเลืองครั้งเดียวในทิศทางที่เธอกูจิงๆ กินชามข้าวของเธอ และภายในเธอสาปแช่งตัวซวย เพราะเค้าทานอาหารด้วยความเจ็บริมฝีปากฟรี เธอชอบกินข้าวเหมือนพวกเขาเป็นตัวซวยสงบ ดวงตา" ทุกคนตรวจสอบการปรับปรุงครอบครัวเกิดประวัติ " จินหลางถามกูจิงใส่ชามและตะเกียบลงบนโต๊ะอาหาร " เจินแลง ! คุณ . . .เพราะจินกูจิง fumed แลง สัญญากับเธอว่า เขาไม่ได้บอกพ่อแม่ แต่เขาทำผิดสัญญานางกูหยาบคายจ้องมองลูกสาวของเธอ " สาวน้อย คุณพูดเรื่องอะไร ? คุณกำลังหยาบคาย . . .กูจิงเห็นพ่อแม่ของเธอและพ่อแม่ของจินหลางตกใจใบหน้าเธอกลืนสิ่งที่เธออยากพูด " " ฉัน . . .จินหลางผ่านชามที่ว่างเปล่าของเขากับภรรยาของเขา " คุณจะกินข้าวอีกชาม ? จากนั้นคุณสามารถตักข้าวให้ฉันด้วยได้มั้ย ? ขอบคุณคุณนางกูยิ้มเสน่หาที่เจินแลง " ฉันไม่ต้องการที่จะตรวจสอบประวัติครอบครัว คุณปรับปรุง ฉันเชื่อใจคุณปรับปรุงพวกเขามีความรับผิดชอบเช่นเดียวกับที่คุณกำลังรับผิดชอบอยู่เสมอ มันเป็นเพียงการปรับปรุงที่อยู่ มีอะไรจะให้ฉันดู ? "กูจิงรู้สึกจิตวิญญาณของเธอ ที่บินไปกลับสู่ร่างของเธอ เธอมองจินหลางที่ว่างเปล่าชามตรงหน้าเธออย่างไม่เต็มใจ เขาตักข้าวอีกชาม แต่ภายในเธอแช่งจินหลางเพื่อขู่เธอกับครอบครัวเกิดประวัติกูจิงอยากทิ้งชามข้าวหรือบนหัวของจินหลาง แต่เธอก็ต้องผิดหวัง เธอเงียบ ๆเธอยังคงกินชามหรือข้าว ในภายใน เธอแช่งจินหลางให้ตื่นตระหนกของเธอ ถ้าเธอเห็นกระโชกของลมจะกวาดไปจากเธอ" พี่สาว ลูกสาวของ จาง นางเอาการ์ดแต่งงานมาให้คุณ