Music is an art form whose medium i

Music is an art form whose medium is sound and silence. Generally, a song is considered the smallest standalone work of music, especially when involving singing. The common elements of music are pitch (which governs melody and harmony), rhythm (and its associated concepts tempo, meter, and articulation), dynamics, and the sonic qualities of timbre and texture. The word derives from Greek μουσική (mousike; "art of the Muses"). In its most general form the activities describing music as an art form include the production of works of music, the criticism of music, the study of the history of music, and the aesthetic dissemination of music.
The creation, performance, significance, and even the definition of music vary according to culture and social context. Music ranges from strictly organized compositions (and their recreation in performance), through improvisational music to aleatoric forms. Music can be divided into genres and subgenres, although the dividing lines and relationships between music genres are often subtle, sometimes open to personal interpretation, and occasionally controversial. Within the arts, music may be classified as a performing art, a fine art, and auditory art. Music may be played and heard live, may be part of a dramatic work or film, or may be recorded
To many people in many cultures, music is an important part of their way of life. Ancient Greek and Indian philosophers defined music as tones ordered horizontally as melodies and vertically as harmonies. Common sayings such as "the harmony of the spheres" and "it is music to my ears" point to the notion that music is often ordered and pleasant to listen to. However, 20th-century composer John Cage thought that any sound can be music, saying, for example, "There is no noise, only sound."

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดนตรีเป็นศิลปะรูปแบบสื่อเป็นเสียงและความเงียบ ทั่วไป เพลงถือเป็นงานเดี่ยวที่เล็กที่สุดของเพลง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อร้องเพลง องค์ประกอบทั่วไปของเพลงมีระยะห่าง (ซึ่งควบคุมเมโลดี้และฮาร์โมนี), จังหวะ (และเชื่อมโยงแนวคิดจังหวะ เมตร ความวิคิวลาร์) , dynamics และคุณภาพเสียงของ timbre และพื้นผิว คำมาจากภาษากรีกμουσική (mousike "ศิลปะของ Muses") ในรูปแบบทั่วไปส่วนใหญ่ กิจกรรมอธิบายเพลงเป็นศิลปะรูปแบบรวมถึงการผลิตงานเพลง วิจารณ์ดนตรี การศึกษาประวัติศาสตร์ดนตรี และเผยแพร่ความงามของดนตรี สร้าง ประสิทธิภาพ ความสำคัญ และแม้กระทั่งคำจำกัดความของเพลงแตกต่างกันตามบริบททางสังคมและวัฒนธรรม เพลงช่วงจากองค์ประกอบการจัดระเบียบอย่างเคร่งครัด (และพักผ่อนหย่อนใจของประสิทธิภาพการทำงาน), ผ่านเพลง improvisational ถึงฟอร์ม aleatoric เพลงสามารถแบ่งออกเป็นประเภทและ subgenres ถึงแม้ว่าเส้นแบ่งและความสัมพันธ์ระหว่างประเภทเพลงมักฉลาด เปิดบางครั้งการตีความส่วนบุคคล และแย้งบางครั้ง เพลงอาจจัดเป็นศิลปะประสิทธิภาพ ศิลปะ และศิลปะหูภายในศิลปะ เพลงอาจจะเล่น และได้ยินอยู่ อาจเป็นส่วนหนึ่งของงานละครหรือภาพยนตร์ หรืออาจบันทึกหลายคนในหลายวัฒนธรรม เพลงเป็นส่วนสำคัญของวิถีชีวิต นักปรัชญากรีก และอินเดียโบราณกำหนดเพลงเป็นเสียงสั่งแนวทำนอง และแนวตั้ง เป็นท่วงทำนอง คำทั่วไปเช่น "ความสามัคคีของท้องถิ่น" และ "เป็นเพลงหูของฉัน" จุดความเป็นดนตรีมักจะน่าฟัง และสั่งการ อย่างไรก็ตาม นักประพันธ์ในศตวรรษที่ 20 จอห์นเคจคิดว่า เสียงสามารถเพลง บอกว่า เช่น "มีเป็นไม่มีเสียง เฉพาะเสียง"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดนตรีเป็นรูปแบบศิลปะที่มีขนาดกลางเป็นเสียงและความเงียบ โดยทั่วไปเพลงเป็นที่ยอมรับว่าการทำงานแบบสแตนด์อโลนที่เล็กที่สุดของเพลงโดยเฉพาะเมื่อเกี่ยวข้องกับการร้องเพลง องค์ประกอบทั่วไปของเพลงเป็นสนาม (ซึ่งควบคุมทำนองและความสามัคคี) จังหวะ (และแนวคิดที่เกี่ยวข้องจังหวะเมตรและเสียงที่เปล่งออก) การเปลี่ยนแปลงและคุณภาพของเสียงต่ำและพื้นผิว คำที่มาจากภาษากรีกμουσική (mousike; "ศิลปะของมิวส์") ในรูปแบบทั่วไปมากที่สุดของกิจกรรมการอธิบายเพลงเป็นรูปแบบศิลปะรวมถึงการผลิตของงานเพลงวิจารณ์ของเพลงที่ศึกษาประวัติศาสตร์ของดนตรีและการเผยแพร่ความงามของเพลง.
สร้างประสิทธิภาพการทำงานอย่างมีนัยสำคัญและแม้กระทั่ง ความหมายของเพลงที่แตกต่างกันตามวัฒนธรรมและบริบททางสังคม ช่วงเพลงจากองค์ประกอบการจัดระเบียบอย่างเคร่งครัด (และการพักผ่อนหย่อนใจของพวกเขาในการทำงาน) ผ่านเพลงยิ่งกับรูปแบบ aleatoric เพลงสามารถแบ่งออกเป็นประเภทและหมวดหมู่ย่อยแม้ว่าเส้นแบ่งและความสัมพันธ์ระหว่างแนวเพลงที่มักจะบอบบางบางครั้งเปิดให้ตีความส่วนบุคคลและความขัดแย้งในบางครั้ง ภายในศิลปะดนตรีอาจจะจัดเป็นศิลปะการแสดงศิลปะและศิลปะการได้ยิน เพลงอาจจะเล่นและได้ยินสดอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานละครหรือภาพยนตร์หรืออาจจะถูกบันทึกไว้
เพื่อให้คนจำนวนมากในหลายวัฒนธรรมดนตรีเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญของวิถีชีวิตของพวก กรีกโบราณและนักปรัชญาอินเดียเพลงที่กำหนดไว้เป็นเสียงคำสั่งให้เป็นแนวนอนและแนวตั้งท่วงทำนองเป็นของพระพุทธศาสนา คำพูดทั่วไปเช่น "ความสามัคคีของทรงกลม" และ "มันเป็นเพลงที่หูของฉัน" ชี้ไปที่ความคิดที่ว่าเพลงมักจะได้รับคำสั่งและน่าฟัง อย่างไรก็ตามนักแต่งเพลงในศตวรรษที่ 20 จอห์นเคคิดว่าเสียงใด ๆ สามารถเป็นเพลงที่พูดเช่น "มีไม่มีเสียงดังรบกวนเป็นเพียงเสียง."

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดนตรีเป็นรูปแบบศิลปะที่เป็นสื่อเสียง และความเงียบ โดยทั่วไป เพลงที่ถือว่าน้อยที่สุดแบบสแตนด์อโลนทำงานดนตรี โดยเฉพาะเมื่อเกี่ยวข้องกับการร้องเพลง องค์ประกอบทั่วไปของเพลงที่มีระดับเสียง ( ซึ่งควบคุมทำนองและความสามัคคี ) , จังหวะ ( และของที่เกี่ยวข้องแนวคิดจังหวะ , เครื่องวัด , เสียง ) , พลวัต , และโซนิคคุณภาพคุณภาพเสียงและเนื้อสัมผัสคำที่มาจากภาษากรีก ( μουσική mousike ; " ศิลปะแห่งแรงบันดาลใจ " ) ในรูปแบบทั่วไปมากที่สุดกิจกรรมบรรยายดนตรีเป็นรูปแบบศิลปะรวมถึงการผลิตผลงานเพลง วิจารณ์ดนตรี ศึกษาประวัติความเป็นมาของดนตรีและศิลปะเผยแพร่เพลง
การสร้าง , การทำงาน , ความสำคัญและความหมายของเพลงแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรมและบริบททางสังคม เพลงช่วงจากองค์ประกอบจัดอย่างเคร่งครัด ( และสันทนาการในงาน ) ผ่าน improvisational ดนตรีรูปแบบ aleatoric . เพลง สามารถแบ่งประเภทและ subgenres ถึงแม้ว่าแบ่งเส้นความสัมพันธ์ระหว่างดนตรี ประเภทมักจะบอบบาง บางครั้งเปิดให้ตีความส่วนบุคคลและขัดแย้งในบางครั้ง ในศิลปะ ดนตรี อาจจะจัดเป็นศิลปะการแสดง , ศิลปะ , และโสตศิลป์ เพลงอาจเล่นและได้ยินอยู่ อาจเป็นส่วนหนึ่งของงานละครหรือภาพยนตร์ หรืออาจถูกบันทึกไว้
หลายคนในหลายวัฒนธรรม ดนตรี เป็นส่วนหนึ่งของวิธีการของพวกเขาในชีวิตในสมัยกรีกโบราณและนักปรัชญาอินเดียกำหนดเพลงเป็นเสียงสั่งในแนวนอนเป็นดี้และแนวตั้งเป็นโทรศัพท์มือถือ . โดยทั่วไปคำพูดเช่น " ความสามัคคีของทรงกลม " และ " มันเป็นเพลงที่หูของฉัน " ชี้ความคิดว่าดนตรีมักจะสั่งและน่ารื่นรมย์ที่จะฟัง อย่างไรก็ตาม ศตวรรษที่ 20 นักแต่งเพลงจอห์นเคจคิดว่าเสียงใด ๆสามารถเป็นเพลง " ตัวอย่างเช่น " ไม่มีเสียงเสียงเท่านั้น "
.